หากเปรียบ "ชีวิต" เหมือน "เพลง" ๆ หนึ่ง...


แม้บทเพลงของแต่ละชีวิตจะ "สั้น" "ยาว" ไม่เท่ากัน แต่ทุกบทเพลงของชีวิตก็สร้างความไพเราะและงดงามให้กับโลกใบนี้ได้ไม่ต่างกันนะครับ...

              ได้รับ E-Mail จากกัลยาณมิตรชาวโกทูโนว์ท่านหนึ่งครับ เป็นบทกวีของวัยรุ่นคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับโรคมะเร็งที่เป็นอยู่ อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงมุมมองของชีวิตอีกแง่มุมที่น่าสนใจครับ บทกวีชื่อ "Slow Dance" ครับ...

               ผมอ่านแล้วทำให้ได้คิดว่าหากเปรียบ "ชีวิต" ของคนเราเหมือน "เพลง" ๆ คนแต่ละคนคงเลือกเพลงสำหรับชีวิตของตัวเองต่างกันนะครับ หลายคนเลือกเพลงจังหวะเร็ว ๆ มันส์ ๆ เพราะสีสันและรสชาติของชีวิตที่จะเกิดขึ้นนะครับ...

               และก็มีอีกหลายคนที่เลือกเพลงช้า เลือกที่จะดำเนินชีวิตให้ช้าลงเพื่อเก็บเกี่ยวทุกรายละเอียดของชีวิตตลอดเส้นทางของการดำเนินชีวิตนะครับ...

 

    

               อ่านแล้วทำให้นึกถึงคำกล่าวของอาจารย์ท่านหนึ่งครับ ที่กล่าวเอาไว้ว่า คนเราแม้มีเป้าหมายเหมือนกัน แต่ก็เลือกวิธีการหรือแนวทางในการไปถึงเป้าหมายนั้นต่างกันนะครับ บางคนเลือกที่จะรีบเดินเพื่อให้ถึงเป้าหมายนั้นโดยเร็ว แล้วค่อยไปพักและเก็บเกี่ยวความสุขที่ปลายทางแห่งเป้าหมายนั้น...

               แต่ก็มีหลายคนที่เลือกเดิบแบบช้า ๆ เพื่อเก็บเกี่ยวรายละเอียดและความสุขสองข้างทาง แวะชมนกชมไม้ตลอดการเดินทางไปสู่เป้าหมายนั้น แม้ต้องไปถึงเป้าหมายนั้นช้าก็ตาม...

               สำหรับผมแล้วผมคงขอเลือกเดินแบบช้าบ้าง เร็วบ้าง หรือเป็นไปได้ของเลือกเดินแบบจังหวะคงที่ สม่ำเสมอครับ เดินไปตามจังหวะของชีวิตในแต่ละขณะในแต่ละก้าวอย่าง "รู้" ตัว และเข้า "ใจ" นะครับ เรียนรู้กับความเป็น "ปัจจุบัน" ของชีวิตให้มากที่สุดครับ...

                ...แม้บทเพลงของแต่ละชีวิตจะ "สั้น" "ยาว" ไม่เท่ากัน แต่ทุกบทเพลงของชีวิตก็สร้างความไพเราะและงดงามให้กับโลกใบนี้ได้ไม่ต่างกันนะครับ...

ชื่อ: Natcha
หัวเรื่อง: Slow Dance

ข้อความ:
สวัสดีค่ะคุณดิเรก
ส่ง Forward มาให้อ่านค่ะ เผื่อจะมีไอเดีย ดี ดี เขียนบันทึกค่ะ
เพื่อนส่งมาให้จากเดนมาร์กค่ะ

หมายเลขบันทึก: 264619เขียนเมื่อ 30 พฤษภาคม 2009 16:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

และบทเพลงที่มีความหมายมากที่สุดของชีวิต คือ บทเพลงแห่งการบรรเลงเพลงชีวิต และเมื่อนั้นกำลังใจ คือ สิ่งสำคัญที่จะทำให้เราได้ก้าวเดินต่อไป ด้วยหัวใจที่งดงาม

"บางครั้งปัญหาก็คือประตูอีกบานที่เราไม่เคยเหลือบตามอง ว่ามันมีอะไรหลังประตูใบนั้น..."

สวัสดีค่ะพี่

ชีวิตเราเองเป็นผู้เลือก เราเองเป็นคนกำหนด

สำหรับสี่บางช่วงเดินเร็วๆ ก็มีเหนื่อย หอบและเริ่มหายใจไม่ทัน สี่ก็จะเดินช้าลง แต่บางช่วงเดินช้าเกินไป เต่าเดินแซงหน้าอย่างนี้ก็เร่งสปีดนิด เพราะฉะนั้นสำหรับสี่ต้องเป็นเพลงแบบมิกซ์เสียงมั่งค่ะ ช้าบ้างเร็วบ้าง ตามจังหวะชีวิต

ดูไร้แก่นเหมือนกันนะค่ะ แต่นี่ก็เป็นชีวิตที่สี่เลือกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผมเดินช้าครับ คุณ ดิเรก ... ชีวิตที่ผ่านมาแต่ละก้าว ผมเลือกก้าวเดินอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้เร่งรีบ ... ผมเลือกใช้ลมหายใจทีละน้อย ๆ ไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็นั่งพัก มีแรงก็ไปต่อ

"... แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน ... คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัว กลัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น..."

คลื่นแห่ง "ทะเลใจ"

ขอบคุณครับ ;)

ครับ...เด๊ะ P

ชีวิตของเราบางครั้งมีประตูบานสำคัญอีกหลายบานเลยนะครับที่เราลืมเปิดดู...

ปรับสมดุลย์ให้ชีวิตเราเพื่อทบทวนและใส่ใจกับประตูเหล่านั้นเพิ่มขึ้นนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

ครับ...น้องสี่ P

ชีวิตมีช้าบ้าง เร็วบ้าง เป็นแบบมิกซ์ ตามจังหวะของชีวิตก็ดีนะครับ...

เราเลือกเดินตามแต่ละสถานการณ์ที่เรากำลังประสบนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

 

ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม  เราควรต้องมี "วิธีของเราเอง" บ้าง...
ครับ- ด้วยวิธีของเราเอง

วันนี้ฟังเพลงรัก
เมื่อวานฟังเพลงอกหักหนักหน่วง
ชีวิตหลากหลายห้วง...
แต่ทั้งปวงก็คือ "ชีวิต"

หากเปรียบ "ชีวิต"เหมือน "เพลง"ๆ หนึ่ง..ชีวิตของดิฉันก็คงเหมือนเพลงลูกทุ่ง..มังคะ..?????

ครับ...อ.วัส P

การเลือกเดินแบบช้า ๆ ทำให้เราเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่าง ๆ ในแต่ละวันของชีวิตไว้เป็นบทเรียนให้เราได้มากมายนะครับ...

และยังมีเวลาเพื่อเรียนรู้และค้นหา "ใจ" ของเราด้วยนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณแผ่นดิน P

ผมมองว่าชีวิตของคุณแผ่นดินเป็นเหมือนบทเพลงเพื่อชีวิตที่มีคุณค่าต่อสังคมมาก ๆ นะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

สวัสดีคะ พี่ดิเรก

ฟังเพลงเพราะ

เพราะฟังด้วยใจ เพลงเศร้าก็ยิ้มได้ ถ้าหัวใจเบิกบาน

อิอิ

ครับ...คุณลดา P

เป็นเพลงลูกทุ่งนี่ดีเลยนะครับ...

ถ่ายทอดออกมาง่าย ๆ จริงใจ สะท้อนวิถีชนบทนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

 

ครับ...น้องพอลล่า P

หากฟังเพลงด้วยใจ เพลงไหนก็เพราะนะครับ...

เหมือนอย่างที่บอกนะครับ ฟังเพลงเศร้ายังยิ้มได้ครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีค่ะ..

มาทักทายยามเช้า..กับบทเพลงชีวิตค่ะ..

สบายดีนะคะ

ครับ...พี่ ศน.อ้วน P

สบายดีครับผม...

มีความสุขกับเช้าวันทำงานวันนี้นะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

  • เพลงชีวิต...หากเจ้าของชีวิตเป็นผู้ประพันธ์ทั้งเนื้อร้อง และ ทำนอง
    เพลงนั้นย่อมไพเราะ สวยงาม และเหมาะเจาะกับเจ้าของชีวิต
  • แต่บางครั้ง...เพลงชีวิต...ก็อาจต้องบรรเลงเป็นเพลงหมู่
    เพราะมีผู้คนหลากหลายมาอยู่ในชีวิต
  • "ฉัน"...กำลังแต่เพลงชีวิต ของตนเองอยู่...แต่ยังหาท่อนจบไม่เจอ.

ขอบคุณค่ะ...สำหรับพื้นที่แลกเปลี่ยนความคิดคำนึง

ครับ...คุณ pis.ratana P

บทเพลงชีวิตของเราหากเลือกได้ในบางครั้งเราก็เลือกเป็นเพลงบรรเลง บางครั้งเราก็เลือกเป็นเพลงคู่หรือเป็นเพลงหมู่...

สำหรับ "ผม" แล้วเลือกบรรเลงเพลงในแต่ละวันให้ดีที่สุดครับ...

ไม่ได้คาดหวังถึงตอนสุดท้ายหรือตอนจบของบทเพลงมากนักครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีค่ะคุณดิเรก

ขอบคุณนะคะสำหรับบันทึกดี ดี

จริง ๆ แล้วเพื่อนคนนี้เขามาเป็นอาสาสมัครทำงานด้วยกัน 6 เดือน เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน เราก้อเลยไม่ค่อยจะมีความรู้สึกดี ดี ให้กันเท่าไหร่ (รู้ตัวว่าเราก้อเอาแต่ใจ เขาก้อมั่นมาก มาก) เหตุการณ์เป็นแบบนี้ 5 เดือนกว่า และ 2 อาทิตย์สุดท้ายก่อนที่เขาจะกลับ เขาเดินเข้ามาบอกว่า “ไปกินข้าวด้วยกันซักมื้อมั๊ย?” เราก้ออ่ะ จะกลับแล้วไปก้อได้ ก้อพาไปกินข้าวที่บ้านเพื่อน หลังจากนั้นก่อนเขากลับ 1 วัน เขาก้อเดินมาบอกอีกว่า “ เราไปฟังเพลงด้วยกันมั๊ย?” ก้อไปด้วยกัน และเมื่อถึงวันที่เขาบิน เขาก้อเข้ามากอดแล้วร้องไห้ บอกว่า “ถ้าฉันรู้สึกดี ดี กับเธอตั้งแต่ครั้งแรก เราคงมีความทรงจำที่ดี ดี ต่อกันมากกว่านี้นะ” เราก้อบอกไปว่า “ไม่เป็นไรหรอก เราก้อสร้างความทรงจำที่ดี ดี เมื่อไหร่กลับมาฉันจะพาเธอไปเที่ยว เราจะได้มีความทรงจำที่ดี ดี ด้วยกัน” เขาบอกว่า “เดนมาร์กกะเมืองไทยไกลกันมากนะ ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มาเจอเธออีก” ก้อพูดไม่ออกเลยค่ะ

หลังจากนั้นกะอาสาสมัครใหม่ ๆ ที่มา ก้อพยายามจะเงียบทุกครั้งที่มีปัญหา พยายามจะเข้าใจว่าเราแตกต่างทางด้านวัฒนธรรม แตกต่างทางด้านประเพณี และแตกต่างทางด้านการอบรมเลี้ยงดูของครอบครัว ซิสเตอร์จะสอนเจ้าหน้าที่ทุกครั้งที่มีปัญหาระหว่างเจ้าหน้าที่ด้วยกัน ระหว่างเจ้าหน้าที่กะอาสาสมัครว่า “ ถ้าเรามองทุกคนเป็นมนุษย์เหมือนเรา เราก้อจะเข้าใจเขา” ความหมายคือมนุษย์ทุกคนมีข้อผิดพลาด!!! เราเองก้อมีข้อผิดพลาดเช่นกัน

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Mr.Direct

มาร่วมเรียนรู้และฟังบทเพลงท่วงทำนองแห่งชีวิต

จุดหมายปลายทางของชีวิตที่เหมือนกันบ้าง ต่างกันบ้าง

วิธีในการก้าวเดิน หรือจังหวะในการเดิน ก็ต่างกันธรรมดา

เลือกให้เหมาะสมกับท่วงทำนองแห่งชีวิตของตนให้มีความสุข

ขอบคุณค่ะสำหรับบทเพลงแห่งชีวิต ^_^

ในชีวิตของผม เลือกเดินแบบช้าครับ...

ชมสองข้างไปเรื่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้เต็มที่

เพราะผมคิดว่า ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว ควรจะสร้างฐานให้ดีๆ

เหมือนกับรูปสามเหลี่ยม พีรมิด

สร้างทุกอย่างด้วยมือเป็นเรื่องยากหนักหนา

แต่ยังมียากยิ่งกว่าก็คือให้อยู่ยืนยง

ขอบคุณทุกบันทึกนะครับคุณดิเรก ผมอ่านแล้วได้ข้อคิดและนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ดีมากทีเดียว เตือนสติได้ดีมาก ผมไม่เคยมีพ่อ-แม่ชี้แนะไปในทางที่ดีเลย เรียนรู้เองเกือบหมด และเกิดมาตอนแรกๆ เชื่อว่า ผมอยากเป็นคนดี ก็เลยต้องเลือกทางเดินที่ดี นี่หละครับ

ครับ...คุณณัชชา P

ขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับ forward mail...

“ ถ้าเรามองทุกคนเป็นมนุษย์เหมือนเรา เราก้อจะเข้าใจเขา”

ผมก็พยายามมองแบบนี้เหมือนกันครับ...

พยามยามเข้าใจในความแตกต่างบนพื้นฐานของความเป็น "มนุษย์" นะครับ...

เป็นกำลังใจในการทำงานนะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

ครับ...คุณเทียนน้อย P

บทเพลงชีวิตของแต่ละคนแม้แตกต่างในเป้าหมาย แตกต่างในวิถีแห่งการดำเนินชีวิต...

แต่ทุก ๆ บทเพลงของทุก ๆ ชีวิตก็มีคุณค่าในตัวเองนะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

ครับ...คุณ Tom_ChumChon

ขอบคุณเช่นกันนะครับที่แวะเข้ามาอ่านเข้ามาทักทายกันบ่อย ๆ ...

ผมว่าเรามีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ มีเส้นทางดี ๆ ให้เราเลือกเดินมากมายนะครับ...

เรียนรู้ที่จะเดินบนหนทางที่เราเลือกอย่างดีที่สุดนะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท