พลิกผันโจทย์แบ่งปันประสบการณ์ Inno FA กลายเป็น Deep Listening
เมื่อสัปดาห์ก่อนได้รับเชิญจากทีมงานส่วนกลาง SCG Academy ให้ไปช่วยแบ่งปันประสบการณ์ การเป็น Facilitator ให้กับผู้เข้าอบรมหลักสูตร Facilitative Leadership ซึ่งเป็นพนักงานระดับจัดการ ขั้น 1-2 อายุกระจัดกระจาย และมาจากหลายธุรกิจ
โจทย์ที่ได้รับมา ตอนได้ยินครั้งแรก ตอบรับอย่างไม่คิดอะไรมาก แต่พอกลับมาคิด ไม่ค่อยเห็นว่าเรื่องที่เราไป share จะเกิดประโยชน์กับผู้เรียนที่เป็นผู้บริหาร เพราะเขาไม่ได้เรียนเกี่ยวกับทักษะของการเป็น facilitator แบบเรา น่าจะให้ Inno FA ที่นำทักษะการเป็น FA มาทดลองใช้ในหน่วยงานกับลูกน้องตัวเองแล้ว เป็นผู้มา share มากกว่า
คนที่ได้รับเชิญเป็นตัวแทนจากกลุ่มธุรกิจ Corporate, Cement, Paper, Chemicals พอถึงวันจริง ไปพบกับผู้ดูแลหลักสูตรที่ศูนย์พัฒนา ท่าหลวงประมาณ เกือบหกโมงเย็น นั่งคุยกันแล้ว ต้องเปลี่ยนโจทย์ทันที ระดมไอเดียหาวิธีที่จะทำกิจกรรมช่วงค่ำ 2 ชั่วโมงให้มีประโยชน์กับผู้เข้าสัมมนามากที่สุด คุยไม่จบต้องไปต่อในโต๊ะอาหารเย็น ทำไป ทำมา ต้องกลับมาหา กิจกรรม Deep Listening เพื่อให้โอกาสระดับผู้จัดการได้ชิมรสชาติกิจกรรม และเรียนรู้กระบวนการ Facilitation
หันหน้ามองซ้าย มองขวาแล้ว เหมือนรู้ว่า citrus ต้องรับหน้าที่เหนี่ยวนำ และช่วยนำกิจกรรม โจทย์ที่ใช้นั่งคุยกันก็คือ “ความประทับใจในการทำงานที่ SCG” สำหรับตัวเองแล้วคิดว่า เป็นโจทย์ที่สวยงามมาก มีน้องเสนอมา พวกเราในทีมฮุบรับทันที เอาล่ะสิ สดอีกแล้ว แต่ละครั้งที่ต้องไปชักชวน เหนี่ยวนำทำให้คนจิตใจสงบนิ่ง เข้าสู่ Alpha mode และ จินตนาการเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับโจทย์ มันมาแบบไม่มี script ทุกครั้ง ยอมรับว่าตื่นเต้น ทั้งกับกลุ่มคนที่เขาโตกว่าเราทั้งวัย และระดับงาน อีกทั้งเป็นโจทย์ที่ใหม่ มีเวลาที่จะเตรียมนึกคำพูดเหนี่ยวนำ ประมาณ 10 นาที ร่างใส่กระดาษคร่าวๆ แต่ด้วยจิตใจสับสน ก็ต้องลำดับความคิดใหม่ประมาณสามรอบ นึกถึงคำครูบาอาจารย์ผู้ประสิทธิ์ประสาท Dialogue เราจะเป็นคนนำคนให้นิ่ง ตัวเราเองใจต้องนิ่งก่อน
##############################################################################
พอถึงเวลา คุณคนดอยเปิดเพลง หรี่ไฟให้มืดลง เราบอกให้แต่ละคนเดินไปเรื่อยๆ ในห้อง สักพัก สังเกตคนในห้องมีวิธีการเดินหลากหลาย
บางคนเดินเงียบ บางคนเดินคุยกับคนข้างๆ บางคนเดินไปดูต้นไม้ ใบหญ้า ที่วางประดับในห้อง
สักพักให้ทุกคนหยุด หันหน้า หันข้างเจอใครก็จับคู่กับคนนั้น อยากจะนั่งพื้น นั่งเก้าอี้ ก็สุดแต่ใจชอบ และร่างกายพร้อม ขอให้ผ่อนคลาย เวลานั่งให้มองตากัน เข่าชนเข่า จากนั้นจึงเริ่มกล่อม ไปนานประมาณ 15 นาที สิ่งที่พูด เริ่มจากให้แต่ละคนหลับตา จิตจดจ่ออยู่กับลมหายใจเข้าออก คล้ายนำนั่งสมาธิ แล้วนำพาแต่ละคนจินตนาการว่าออกเดินไปข้างนอก เจอทุ่งหญ้าเขียวสดใส สวยงาม ท่ามกลางแสงแดดยามเช้า น้ำค้างยอดหญ้า สวนดอกไม้หลากสี นานาพรรณ พาไปนั่งเก้าอี้ที่สามารถล้มตัวลงนอนมองท้องฟ้า ใส ปุยเมฆสีขาว แล้วชวนต่อให้นึกย้อนเหตุการณ์ตั้งแต่รู้ว่าจะได้เข้าทำงานที่ เครือซิเมนต์ไทย ...รู้สึก...ประทับใจผู้คน เรื่องราวที่เกิดขึ้น นำพาให้เราเติบโต พัฒนา... รู้ตัวว่ากล่อมไปนานมากเกินไปจริงๆ
จบการเหนี่ยวนำ จึงให้ลืมตา เปิดโอกาสให้เริ่มสนทนา โดยเริ่มจากฝ่ายอาวุโสกว่าเป็นผู้เล่าก่อน จากนั้นจึงให้น้องเล่าย้อนกลับว่าได้ยินอะไรจากพี่บ้าง พอถึงตาน้องเล่า เราให้ตัวช่วยแก่พี่ แจกกระดาษ ดินสอ ให้จดได้ แต่ต้องไม่ละสายตาจากผู้เล่า แล้วรอบสุดท้ายให้พี่เล่ากลับเรื่องที่ได้ยินจากน้อง
##############################################################################
ตอนจบกิจกรรม กลับมานั่งล้อมวง reflection มีหลากหลายความคิดที่ เข็มขัดสั้น คาดไม่ถึง
ประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้ในวันนี้
สวัสดีค่ะ facillitator ตัวจริง น้องส้มจ๋า
กิจกรรมนี้ดีนะคะ ขอศึกษาและขออนุญาตนำไปใชบ้างนะคะอาจารย์ส้ม เรื่องเล่า blog ของอธิการบดี มอ.
สวัสดีครับ ธรรมชาติช่วยให้เราผ่อนคลายได้ตลอดเวลา และหลายอย่างในชีวิต เราค้นพบศักยภาพตัวเองได้ด้วยตัวเรา และบ่อยครั้งเราก็ถูกค้นพบด้วยคนอื่นเหมือนกัน
....
ขอบคุณการบอกเล่ากิจกรรมดีๆ ที่ผมพร้อมจะนำไปประยุกต์ใช้กับคนในองค์กรของตนเอง ต่อไป
ขอบคุณครับ
กิจกรรมนี้น่าสนใจดีค่ะ
น่าลองเอาไปปรับใช้กับการฝึกอบรมในบางหลักสูตรด้วย
ขอบคุณสำหรับการแชร์ข้อมูลนะคะ