ศรัทธาในพระเจ้า ตอนที่ 2 (คือจิตวิญญาณที่หล่อเลี้ยง)

อ่านเรื่องราว ศรัทธาในพระเจ้า ตอนที่ 1 ได้นะครับ  

ผมได้ไปเยี่ยมอาจารย์ที่บ้านพร้อมกับพยาบาลและเจ้าหน้าที่สถานีอนามัยท่าสายลวด เราเยี่ยมผู้ป่วยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง นับจนถึงตอนนี้ประมาณ 3 เดือนแล้วคุณครูมีสามีทำอาชีพเขียนป้าย และมีลูกสาวที่น่ารักอายุ 12 ปี อีกหนึ่งคน ผู้ป่วยมีปัญหาผอมลงมาก แขนบวม(lymphedema)-แขนซ้ายอ่อนแรง(brachial prexus invasion)-มีแผลที่เต้านมซ้ายแต่แห้งดีมากด้วยวิธีทำแผลด้วยสมุนไพร

 

สามีน่ารักมากครับดูแลภรรยาเป็นอย่างดี-ทำแผลให้

เราพูดคุยกับเธอและเรื่องที่เธออยากให้ช่วยมากที่สุดคือ เรื่องบวม (lymphedema) นักกายภาพของเราไปสอนสามีผู้ป่วยทำนวดลดบวมและ bandaging จนหายบวม

 

  

                   

before and after

บทสนทนาบางตอนที่สำคัญ

ช่วงแรกผู้ป่วยต่อต้านการเรื่องการให้ยาระงับปวด

ผม: สามีพี่บอกว่าพี่ปวดจนนอนร้องไห้

คุณครู: ทรมานมากเลยหมอ

ผม: ปัจจุบันเรามียาแก้ปวดที่ดีมากในการบรรเทาอาการ..พี่น่าจะลองกินดูนะครับ

คุณครู : ไม่ค่อยอยากกิน..พี่น่าจะทนได้

ผม: ทำไมต้องทน ?

คุณครู : กลัวว่าจะต้องพึ่งยามากเกินไป.....พระเจ้าคงจะให้บทพิสูจน์พี่

ผมได้ฟังก็ทำให้นึกถึงนิทานเรื่องหนึ่งที่ท่าน ว. วชิรเมธี เคยเล่าให้ฟัง เลยเล่านิทานให้คนไข้ฟัง

"มีชายคนหนึ่งศัทธาในพระเจ้ามาก และปฏิบัติความดีมาตลอดชีวิต วันหนึ่งเรือเขาล่มกลางมหาสมุทร เขาสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้าให้พระเจ้าคุ้มครอง..ต่อมามีเรือกู้ภัยมารับ เขาปฏิเสธเพราะรอพระเจ้าประทานความช่วยเหลือ ...อีกระยะก็มีเฮลิคอบเตอร์มารับ เขาก็ปฏิเสธเช่นกัน.........หลังจากนั้นเขาก็จมน้ำตาย

เขาขึ้นสวรรค์ไปพบพระเจ้า..ก็ต่อว่าพระองค์ที่ไม่ทรงช่วยเหลือ

พระเจ้าตอบว่า "เราส่งเรือไปท่านก็ไม่ขึ้น..เราส่งเฮลิคอบเตอร์มารับ ท่านก็ไม่ไป แล้วท่านจะต่อว่าเราได้อย่างไร?...ฮา..ฮา (เสียหัวเราะดังทั้งห้อง)

ผมก็บอกคุณครูว่า "บางทีพระเจ้าอาจส่งผมมาหาพี่ก็ได้"

ผม "อาการปวดทำให้พี่ไม่สามารถจะมีความสุขกับครอบครัวได้ไม่เต็มที่ ผมคิดว่าพี่สามารถจะมีความสุขได้มากขึ้นหากไม่ปวด" คนไข้ยอมกินยาแก้ปวดและอาการดีขึ้นมาก

ประเด็นความเชื่อทางจิตวิญาณ

ผม "พี่คิดว่าความเจ็บป่วยในมุมมองของ คริสต์ คืออะไร ทำไมพระเจ้าประสงค์ให้พี่ป่วย"

คุณครู " พระเจ้ารักมาก.....เลยให้รับบาป เป็นการทดสอบ"

ผม "เคยน้อยใจพระเจ้าไหม? (ถามยิ้มๆ) " 

คุณครู " เคยคะ บางทีก็รู้สึกว่ายากลำบาก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ลึกซึ้งที่เข้าใจยาก.."

ผม" แล้วอย่างผมที่ต้องดูแลคนไข้มะเร็ง จะอธิบายทางคริสต์อย่างไร"

คุณครู "ได้รับพรจากพระเจ้าค่ะ....น้อยคนที่จะมีโอกาสอย่างคุณหมอ"

ผม"พี่คิดว่าเรื่องการเจอกันของเราเป็นเรื่องบังเอิญไหน"

คุณครู "ไม่หรอกค่ะ ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว"

ผม" ผมโชคดีมากที่ได้เรียนรู้ชีวิตแบบนี้..ผมดูคนไข้หลายรายที่เสียชีวิตก่อนเวลาอันควร...ผมได้รู้ว่าชีวิตไม่ยืนยาว น่าจะทำความดีไว้ ทางพุทธเชื่อว่า การที่เราได้เจอกันอาจเป็นไปได้ว่าชาติก่อนพี่อาจเคยช่วยเหลือผมไว้..ผมเลยมีโอกาสมาเยี่ยมพี่"

ผมยังคงดูแลและเรียนรู้จากคุณครูอย่างมากมาย เป็นความสุขทางใจอย่างแท้จริงที่ได้เรียนชีวิตจริงแบบที่ไม่มีตำราเล่มไหนสอนได้

น่าจะยังมีตอนที่ 3 ต่อนะครับ...แล้วเจอกันครับ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• แวะมาเยี่ยมเยียนหมอโรจน์ค่ะ
• สักวันคงมีโอกาสได้เจอตัวเป็นๆกันเนอะ
• ดูแลสุขภาพด้วยนะน้องนะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• กรณีอย่างนี้ ผมจะถามสามีคนไข้ด้วยครับว่า ช่วงเวลาที่อยู่กันแค่สองคน คนไข้เป็นอย่างไร

 

[กุ้งนาง สุธีรา]

มาชื่นชมและเป็นกำลังใจให้คนทำงานด้วยหัวใจและจิตวิญญาณค่ะ และมาเรียนรู้ด้วยคนนะคะ เรียนรู้ชิวิต จากชีวิต (ประโยคนี้ขอยืมอาจารย์สกล มาค่ะ)

[โรจน์]

สวัสดีครับอาจารย์หมอเจ๊-ขอบคุณที่แวะมาครับ ถึงจะยังไม่เคยเจอกันแต่ก็เจอกันใน gotoknow ได้ครับ

ขอบคุณสุจิราสำหรับกำลังใจครับ

สวัสดีครับอาจารย์เต็ม-เดี๋ยวตอนหน้าเล่าให้ฟังครับผม

[ไพรินทร์]

สวัสดีงามๆเจ้า ท่านอาจารย์ แวะมาเยี่ยมblogวันนี้ก็ยังได้ประสปการณ์ดีๆผ่านเรื่องเล่าเหมือนเช่นเคยนะคะ มาขอเรียนลัดด้วยคนค่ะ เผื่อว่าวันข้างหน้ามีโอกาสเจอคนไข้ที่เป็นคริสเตียนจะได้เรียนรู้และเยียวยากันได้ ขอบคุณค่ะ

[โรจน์]

ขอบคุณพี่ไพรินทร์ที่แวะมาครับ