adayday
นาย พุทธิพร อินทรสงเคราะห์

วันแห่งความสุขของผู้ใช้แรงงานและผม ^_^


เมื่อวานเป็นวันหยุดผมครับ ทุกวันหยุดผมจะลืมงานทุกอย่าง และจำแต่เรื่องตัวเอง และทำทุกอย่างที่ตัวเองต้องการจริงๆ

ผมตื่นบ่าย 2 ครับ ไม่ได้ตื่นสาย ตื่นเที่ยง แต่ตื่นบ่ายไปเลย 555 พี่เอกจตุพร พี่ชายโทรมาเล่นด้วยยังอึ้งว่าไอ้เดย์มันนอนเอาอะไร ตรงกันข้ามกับพี่ชายสุดขยันมากๆเลยใช่มั้ยครับ 555 พี่เอกบ่นว่าอยากมีจักรยานปั่นไปเรียน ด้วยระหว่างทางนั้นร่มรื่นและสวยงามเกินเร่งรีบ ^_^

พูดถึงจักรยาน ผมก็นึกถึงการแกว่งเท้า จึงลุกมาอาบน้ำ กินข้าว และจ้ำอ้าว ปั่นจักรยานแบกกล้องออกไป หาเรื่อง ข้างนอกนั่น ;)

วันนี้ผมเลือกแกว่งเท้าไปหาเรื่องที่ข้างทางรถไฟในตัวเมืองอุดรฯครับ ^^

 27 พ.ค. 2552 เวลา 17.00 น. โดยประมาณ

ความจริงผมก็ปั่นมันไปทั่วแหละครับ ไม่ได้กางแผนที่ปักหมุดจุดหมายแน่นอน บังเอิญผ่านมาพื้นที่ทางรถไฟ แล้วเห็นคนกลุ่มขนาด 1 ครอบครัว กำลังก้ม ก้ม เงย เงย เก็บอะไรกันก็ไม่รู้น่าสนุก...จอดรถลงไปดูดีกว่า

หลังจากที่ผมยิงคำถามอะไร ที่ไหน ยังไงออกไป หัวหน้าครอบครัวนี้ก็ให้ความรู้ผมว่า ที่เห็นช่วยกันเก็บเก็บอยู่นี้คือ ตำแยแมว สมุนไพรไทยที่มีสรรพคุณทางยา ช่วยแก้โรคภูมิแพ้ต่างๆ แม่หญิงของกลุ่มก็เสริมว่า ที่มากันนี้เพราะตามคำแนะของนักจัดรายการวิทยุท้องถิ่น ที่บอกว่าข้างทางรถไฟนะ มีตำแยแมวขึ้นเต็มเลย และที่นี่ก็มีเยอะมากๆด้วย...ก็เลยมากัน อิอิ

พี่ผู้ชายบอกว่าจะเอาไปตากแห้ง ก่อนที่จะแบ่งไปถวายพระที่วัด ให้พระท่านต้มดื่มแก้ภูมิแพ้นั่นแหละ พี่ชายยังบอกอีกว่าถ้าต้มทั้งๆที่ยังสดอยู่จะทำให้ใบเปื่อย ซึ่งก็ไม่รู้นะครับว่าสรรพคุณยาจะแผ่ซ่านในสภาพไหนมากกว่ากัน ;)

ดีจังเลยนะครับว่ามั้ย...ได้หยูกยามาโดยไม่ต้องจ่ายสตางค์ซื้อ ^^

มากันทั้งครอบครัว เงยมากกว่าก้มบ้างนะครับ เดี๋ยวจะชนรถไฟ ^^

รู้สึกดีมากๆเลยนะครับที่เห็นครอบครัวเค้าสนุก สุขสันต์กันอย่างนี้ เดาว่าหลังจากไปรับลูกๆหลังเลิกเรียนกันแล้วก็แวะมาที่นี่เลย เด็กๆได้ใกล้ชิดพ่อแม่ ได้สนุกกับการเล่นหาของ ได้สูดไอดินกลิ่นหญ้า ฯลฯ เด็กอย่างนี้โตมาแข็งแรงแน่นอนครับ ^_^

พอแล้วละกัน เหลือให้คนอื่นบ้าง กลับกันได้พวกเรา...รถจอดอยู่โน่น

กลับกันก่อนเลยนะคร๊าบ...ผมขออยู่เดินเล่นต่อ ^^

.......................................................................................

ข้างถนนบริเวณทางข้ามรถไฟที่อุดรฯบ้านผมนั้น จะมีเพิง D.I.Y. ไม่น่าสนใจอยู่ 1 หลังครับ เป็น Head Office ของกลุ่มผู้ใช้แรงงานอิสระ ที่รับงานทุกอย่างที่ใช้แรงแขน และความอดทน เพื่อแลกรายได้ตามอัตตราต่อรองกันระหว่างลูกค้าและเจ้าพนักงานโดยตรง ^^

ผมผ่านแถวนี้บ่อยครั้ง และก็สงสัยอยู่บ่อยครั้งเช่นกันครับว่า ออฟฟิศนี้เค้าบริหารกันยังไง? รายได้ดีมั้ย? รับทำอะไรบ้างหนอ....???

จ๊ากซซซ์ !!!! พี่เป็นใครครับ!!  ผมนั่งยองถ่ายรูปอยู่ดีดี พี่ก็โผล่มาจากหลังป้าย

ไม่ให้ซุ่มให้เสียงกันอย่างนี้ผมตกใจเด้ออ้าย อิอิ

พี่ชายแปลกหน้าท่านนี้เห็นผมถ่ายรูปแช๊ะๆๆ เลยเกิดปุจฉา ถามผมด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อมว่าถ่ายรูปอะไร และถ่ายไปทำไมเหรอครับ ผมก็พูดๆๆๆ อ้างโน่นอ้างนี่ไปเรื่อย กลัวแกจะเคืองใจ ไม่อยากให้ถ่ายไงครับ ^^

เอ้า!!! ไหนๆก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว สนทนาด้วยกันหน่อยนะครับพี่...พอได้รู้ว่าพี่ชายเป็นพนักงานของออฟฟิศ Power Man ที่ตั้งอยู่ตรงนั้นผมก็ยิ้ม...และพูดคุย ซักถามทุกอย่างที่อยากรู้ในตอนนั้นเลย ;)

เย๊ยยย!! อะไรกันเนี่ย!! ตกใจเพราะพ่อมาแล้ว เจอลูกสาวมาทักกันอย่างนี้เชื่อแล้วว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน 555

พี่พิช เล่าให้ฟังว่าพี่ และเพื่อนๆได้ความกรุณาจากการรถไฟฯ อนุญาตให้สร้างเพิงนี้ขึ้นมาพำนักเพราะเห็นใจ และเข้าใจคนใช้แรงงานดี ที่อยากมีสำนักงานตั้งไว้เด่นชัด เผื่อว่าคนที่ผ่านไปมาเค้าเห็นและจำได้ พอมีความจำเป็นหรือต้องการแรงงาน จะได้มาเรียกกันง่ายๆ

พี่ๆที่นี่เค้าหนักเอา เบาสู้ครับ บอกมาเถอะ อยากให้ไปช่วยอะไร ย้ายบ้านเหรอ?...ได้ครับ ก่อสร้างเหรอ?...ถนัดครับผม ขอให้เป็นงานสุจริต พี่พี่เค้าพร้อมเสมอ รออยู่ตรงนี้ทุกวัน ^_^

สวัสดีครับผมชื่อเจไดครับ พี่สาวผมชื่อหยก ^^

ลูกๆของพี่พิชทั้งสองน่ารักสมวัยมากครับ เจไดคนเล็กอยู่ชั้นอนุบาล น้องหยกคนโตอยู่ ป.3 เรียนที่ เซนต์แมรี่!!!

ผมเสียมารยาทไปแปลกใจ ที่น้องหยกเรียนโรงเรียนสตรีเอกชนชื่อดังของอุดรฯ ที่คนทั่วไปรวมทั้งผมรู้ๆกันดีว่า เป็นโรงเรียนที่สอนดี ค่อนข้างไฮ-โซ และค่าเทอมปกตินี้ค่อนข้างแพงครับ (ผู้ปกครองฐานะปานกลางที่อุดรฯส่วนใหญ่จะส่งลูกๆเรียนโรงเรียนเทศบาลกันครับ) ผมเก็บความสงสัยนี้ไว้ก่อน เอาไว้เจอกันครั้งที่ 3 ที่ 4 อาจจะเรียนถามพี่พิชเรื่องนี้ครับ...เจ๋งจริง ^_^

ดูสิครับ เด็กอะไร อารมณ์ดีชะมัด 555

พี่พิชเป็นคนพูดน้อยครับ เรียบร้อย แกจะพูดช้า...ช้าาาาา อ่อนน้อมมากๆ พูด ครับ ครับ ครับตลอด เหมือนเกรงใจยังไงไม่รู้ 555 ทำให้ผมสนใจขึ้นมาตรงนี้แหละครับที่แกเรียบร้อยเกินเหตุ อิอิ 

ยกตัวอย่างวันนี้ ตอนที่ผมเข้างานและใช้เวลาว่างย่อรูปที่ออฟฟิศนกแอร์ เพื่อนหญิงคนหนึ่งเดินอ้อมมาดู และถามคำถาม 5 W What, Who, Where, When, Why??? พอผมบอกว่าพี่ๆเค้าอยู่ตรงทางรถไฟเอง ถ้านึกอยากจะจ้างแรงงานก็ไปถามได้เลยนะ

เพื่อนผมตอบเร็วไปหน่อยว่า "ไม่ไปหรอก...ไม่น่าไว้ใจ"

อ้าว!!! เพื่อน 555 ไหงไปตัดสินเค้าอย่างนั้นล่ะคร๊าบ...ยังไม่ได้คุยกันเลย ไปว่าเค้าไม่น่าไว้ใจซะแล้ว ^_^

ก็เลยนึกไปถึงเพลง อื่นๆ อีกมากมาย ของพี่พี่วงเฉลียงเข้าน่ะครับ

อื่นๆ อีกมากมาย มากมาย

อื่นๆ อีกมากมาย ที่ไม่รู้

อาจะจริง เราเห็นอยู่

เผื่อใจไว้ ที่ยังไม่เห็น

ไม่รู้ใครไปนิยามตอนไหนว่า คนใช้แรงงาน นั้นคู่กับความ ดิบ เถื่อน และรุนแรง

Stereotype หรือ ทัศนคติทั่วไปของสังคม ต่อคนอาชีพอิสระที่สำคัญอาชีพนี้ ไม่จำเป็นต้องมองไปในแง่...ไว้ใจไม่ได้ และอยู่ห่างๆเป็นดี

ผมไม่รู้สึกว่าต้องระวังเลยครับ ในการเข้าไปพูดคุยกับคนข้างล่าง ที่สังคมแบ่ง คนเหล่านี้น่าสนใจจะตาย ลองไปนั่งพูดนั่งคุยบ่อยๆแล้วจะติดใจครับ และบรรทัดสุดท้ายในรายงานการพบปะของผมทุกครั้งกับกลุ่มคนข้างล่างนั้น ผมจะเขียนตัวหนาๆ เห็นชัดๆว่า...

...เออ แฮะ เค้าดูมีความสุขกันจังเลย อาจจะปวดร้าว แต่ทว่าเรียบง่าย และสวยงามที่สุด ^_^

..............................................................................

28 พ.ค. 2552 เวลา 16.00 น. โดยประมาณ

และวันนี้ครับ ผมเอาไฟล์ภาพที่ถ่ายไว้เมื่อวาน ไปอัดและนำมามอบให้พี่พิชและน้องเจได พ่อและน้องดีใจมากๆครับ

ผมเขียนข้อความหวังดีใส่ข้างหลังภาพทั้ง 4  บอกความรู้สึกดีดีทุกอย่างที่ผมได้รับจากการพบกันเมื่อวานหวังให้พี่ๆเค้ามีความสุขอย่างนี้เรื่อยไป พี่พิชยิ้มและขอบคุณผมด้วยความจริงใจ และเปี่ยมสุข

พอผมจะลากลับ พี่พิชก็ถามผมว่า ทำงานอยู่ตั้งสนามบิน ขับมอ'ไซค์ มาถึงนี่เพื่อเอารูปมาให้แค่นี้เหรอครับ???

ผมพยักหน้ายิ้ม แล้วรอดูสีหน้าปลื้มใจแต่ไม่เข้าใจของพี่พิช เห็นได้ชัดว่าพี่พิชและคนร่วมอาชีพท่านอื่นๆนั้นอาจจะไม่ค่อยได้รับแม้การทักทาย พูดคุย และแบ่งปันอย่างนี้บ่อยๆเป็นแน่

ผมขับมอเตอร์ไซค์ออกมาจากออฟฟิศคนงาน หลังเลิกเรียนที่อุดรฯรถเยอะมากครับ จะข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามยังต้องรอนานมากๆครับ เกือบ 5 นาที แต่ใครบางคนบนฟ้าอาจจะตั้งใจให้ผมรอนานอย่างนี้ก็ได้เพราะ...

พี่พิชครับ พี่พิชแกเดินช้าๆ เข้ามาหาผมเงียบๆ ผมก็ยิ้มสงสัยและคิดว่าแกจะมาเตือนอะไรหรือเปล่า หรือจะมาช่วยผมข้ามถนน 555 แต่ก็ไม่ครับ พี่พิชแค่เดินมา และพูดสั้นๆ แต่ความมีความหมายมากมายว่า ผมอ่านข้อความที่เขียนไว้ด้านหลังรูปแล้วนะครับ...พูดแค่นี้จริงๆครับ พูดจบแล้วก็ยิ้ม ^^ 

คำพูดจริงใจแค่นี้แหละครับทำให้โลกของผมพองโต

อ๊าาาาห์...มีความสุขจังเลยครับ ^^

ถนนฝั่งตรงข้าม หลังจากที่ผมข้ามมาได้...เห็นออฟฟิศเล็กๆตรงกลางภาพ ค่อนไปทางซ้ายนั่นมั้ยครับ  ^_^

ความสุขของคนขายแรงงานอันน้อยนิด แต่มหาศาล... ^_^

.....................................................................................................

อาจไม่จำเป็นนะครับ ไอ้เรื่องการแบ่งปัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกันในสังคม อยู่ใครอยู่มัน หรือรักกันในครอบครัวและเพื่อนฝูงแค่นี้อาจจะพอ อย่างนี้ผมถือว่าแค่เท่าทุน และรอดตัวครับ

สำหรับผม การแกว่งเท้าออกไปหาความสุขและกำไรนอกวงโครจรนั้นตื่นเต้นกว่าเป็นไหนๆครับ...สนู๊กกก สนุก 555 

.................................................................................

ขอบพระคุณพี่พี่ทุกท่านมากนะครับที่เข้ามาเยี่ยมชมบันทึกนี้

ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เรียกว่า อื่นๆ อีกมากมายนะคร๊าบบ >_<

หมายเลขบันทึก: 264083เขียนเมื่อ 28 พฤษภาคม 2009 22:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)

กำลังจะออกจาก blog แว้บมาเห็นบันทึก อะเดย์พอดีครับ...

พี่ชอบภาพที่เดย์นำเสนอนะ  ภาพมันบอกถึงบุคลิกของคนถ่ายด้วย บอกถึงอะไรหลายๆอย่างที่พี่คิดว่า "ใช่เลย"

ความสุขเล็กๆระหว่างวัน หาไม่ยากเลยใช่ไหมครับเดย์ เพียงเรา open heart open mind ออกไป หากใจเราไม่ติดไวรัส เราก็จะเห็นความสวยงามของโลกในหลายมิติที่บางครั้งเรามองไม่เห็น

บันทึกสดใสจังครับ...คนนอนตื่นสายเพราะภารกิจ น่าให้อภัยอยู่บ้าง แต่ พี่บอกอย่างหนึ่งนะครับเดย์ คนที่ตื่นเช้านะโชคดี ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นด้วยหละครับ ได้สัมผัสหมอกไปบางๆ ยิ่งคนอยู่ในชนบท หากไม่ตื่นเเต่เช้า...น่าเสียดายนะครับผม

จริงๆ พี่ให้การบ้านเดย์ข้อหนึ่งนะครับ...อย่าลืมนะครับ!!!

 

เล่าเรื่องได้น่าติดตามค่ จะติดตามคำตอบนะคะ แต่ก็สงสัยในใจเหมือนกันค่ะว่าเป็นอย่างไร

เดย์ คะ ชอบอ่านจังเลย มีความสุข สดใส เหมือนตัวเดย์อ่ะนะ คิดถึงจัง

วันนี้ 28 พค.ค่ะ อิอิ โพส วันที่ 29 พค.วันเกิดพอลล่า นะคะ อิอิ พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึงค่ะ

สวัสดีครับพี่เอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร P

ขอบพระคุณมากครับพี่เอกที่รู้สึกดีกับบันทึกฉบับนี้ คำว่า ใช่เลย นี้ผมชอบนะครับ อิอิ พบเจอก็เลยถ่ายทอด และเว้าออกมาซื่อๆนี่แหละดีที่สุด ^_^

ใจติดไวรัสนี่อาการยังน๊าพี่เอก บังเอิญผมติดแอนตี้ไวรัสทุกชนิดน่ะครับ 555 จึงเปิดรับประสบการณ์ได้ทุกอย่าง ;)

ผมเห็นด้วยที่สุดครับพี่เอกกับคำพูดที่ว่า Early Bird Gets Big Worm ตื่นเช้าได้เปรียบเสมอ ^^ มีเวลาทำอะไรดีดีเย๊อะ ซึ่งผมก็อยู่ชนบทนะครับพี่ อิอิ เอาเป็นว่าแต่นี้ไปจะตามใจร่างกายน้อยลงนะคร๊าบ ;)

การบ้านบทนั้นไม่ลืมแน่ครับ ถ้าหากหาร้านดีดั่งใจไม่ได้ สงสัยผมคงต้องเปิดเองกระมัง 555

ขอบคุณมากครับพี่ชาย ได้จักยานตอนไหนเอามาอวดหน่อยเด้อ!! ;)

  • น่าชื่นชมมาก
  • อุตส่าห์ไปหามาถ่ายทอดให้อ่าน
  • เด็กน้อยร่าเริงจิงๆๆด้วย
  • ว่าแต่ว่า
  • ได้ของที่ระทึก เอ้ยของที่ระลึกและตัวอย่างการ์ดแต่งงานหรือยัง
  • เริ่มตาร้อน ว่าที่เจ้าสาวน่ารักมากๆๆๆ

สวัสดีครับคุณคุณน้อยหน่า P

ขอบพระคุณมากเลยนะครับ ผมถือเป็นคำชมสำหรับคำว่า น่าติดตาม และจะติดตาม ^_^ แค่นี้ก็มีกำลังใจเขียนต่อล้นเหลือแล๊ว

ขอเวลาทำความคุ้นเคยก้บพี่เค้าสักระยะก่อนนะครับ ไม่อยากรีบเร่ง เพื่อจะได้เรื่องราวดีๆ และสร้างสริมประสบการณ์ชีวิตให้มีสีสันเพิ่มขึ้น ^^

ยินดีเสมอนะครับ ;)

สวัสดีครับคุณพอลล่า♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿ P

แก้วันที่แล้วนะครับ T_T สงสัยตื่นเต้นมาก ข้ามอนาคตซะงั้น 555

วันนี้เป็นวันเกิดคุณพอลลล่าเหรอครับ?? ว๊าวๆๆๆ เดี๋ยวเดย์ไปอวยพรให้ที่บันทึกนะครับ เตรียมประนมมือสาธุรอรับพรจากเพื่อนที่อุดรฯเล้ย ;)

เขินทุกครั้งที่มีคนชมว่าสดใสนะครับ แบ่งความสุขมาให้กันได้เสมอนะ มีอีกเยอะจ๊า ^^

สวัสดีค่ะ แวะมาเป็นกำลัวใจให้ แล้วก็พาเพื่อนมาเยี่ยมด้วยค่ะ...    

วันนี้ตื่นแต่เช้า..

นำมาฝาก อะเดย์ ครับ

Playing for change

เปิดลำโพงให้กระหึ่มไปเลยนะครับผม

 

ยืมภาพของน้องก้อยด้วยครับ...น่ารักดีครับ

สวัสดีครับพี่ชายขจิตที่เคารพขจิต ฝอยทอง P

ขอบพระคุณมากเลยครับพี่ที่เข้ามาเล่นกับเด็กๆ อิอิ ผมต้องกระโดตามไปด้วยเลยนะวันนั้น สร้างความคุนเคยไง หุหุ

ขอบพระคุณอีกครั้งนะครับพี่ขจิตที่ชมสาวน้อยว่าที่คู่รัก พี่จะดีใจมั้ยครับถ้าผมบอกว่า 1 ในบล็อกเกอร์ G2K ที่น้องสาวชื่นชมคือพี่ขจิต ฝอยทองของเรานี่แหละครับ น้องเค้าชอบในความอารมณ์ดีของพี่น๊า เค้าจะจำสไตล์การเมนต์ของพี่ได้ แต่ไม่ค่อยเข้าถึงบันทึกของพี่เท่าไหร่ แป๊ววว!!! ^^

ผมเลยบอกว่าพี่ขจิตเป็นที่รักของทุกคนอยู่แล๊วว อิอิ ปลื้มแทนครับพี่ชาย ;)

อิอิ อยู่ตั้งอุดร มีเพื่อนที่กทม. ได้ไง คะ อิอิ

ตกลงว่าจะทำเค๊ก แต่งงานไหมคะ ฮ่าๆๆๆๆ จัดให้

  • ดีใจมากๆๆครับ
  • แต่ไม่ดีใจตรงไม่ค่อยเข้ามาอ่าน แป่วๆๆๆ
  • วันรุ่น(แรก)เซ็งเลย ฮ่าๆๆ
  • ชอบดูภาพเด็กๆๆน่ารัก
  • ไม่เชื่อดูนะ
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีครับคุณก้อย♡゚゚・kitty@jump・゚゚♡ P

เอาโดเรม่อนมาระบำเป็นเพื่อนโนบิตะเหรอครับ อิอิ น่ารักแท้น๊อ 555

เป็นความสุขเล็กๆเช่นกันใช่มั้ยครับ ;) ดูสิ ยิ้มปากอ้าเลย

อ้อ!! โน๊ตบุ๊คเสร็จแล้วใช่มั้ยครับ ดีใจด้วยนะ เพราะเดย์เข้าใจเป็นอย่างดี โฮ่ๆๆๆ

ขอบคุณมากเลยครับคุณก้อย ;)

พี่ชายเอกครับจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร P

ถ้าเป็นเวลางานปกติผมต้องตื่น ตี 4 ครับพี่ เพื่อเข้างานให้ทันตี 5 ครึ่ง ^_^ ก่อนเที่ยงก็จะว่างมาเจาะแจ๊ะกับพี่พี่ในนี่แหละ 555

ขอบพระคุณล่วงหน้านะครับพี่เอก ตอนนี้ผมอยู่ออฟฟิศครับ คอมที่นี่ บล็อก You Tube และ hi5 ครับ T_T ไม่เป็นไร คืนนี้ผมจะไปเปิดโน๊ตบุคดูอีกทีนะครับพี่ ;)

คลิปอะไรน๊อ?????

คุณพอลล่าครับ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿

อาจจะไม่มีเค้กนะครับงานแต่งเดย์ หุหุ กำลังคิดอะไรแปลกใหม่อยู่ครับ อิอิ รอนู้น สิงหา กันยา ค่อยตกลงเลือกแบบที่จะใช้จริง ;)

จะทำยังไงดีน๊าาาาา??? อิอิ เดี๋ยวบอก เดี๋ยวบอก

โอ๋ๆๆๆ พี่ขจิตอย่าเพิ่งเซ็งนะครับ 555

เจอเด็กพี่ขจิตแล้วอิจฉ๊าาาาา!!!! ทำไมสิ่งแวดล้อมของพี่สดใส พริ้วไหวเช่นนี้โอ้ ^^ 

เห็นเด็กๆพี่ ผมต้องเลือกเด็กกลุ่มเป้าหมายใหม่แล้วล่ะครับ 555

สวัสดีค่ะคุณเดย์

อ่านแล้ว มีความสุข เบิกบานไปด้วยค่ะ...

วันหยุดตื่นบ่ายสองนี่ น่าดีใจด้วยค่ะ...ทำได้นะเนี่ย

(^___^)

สวัสดีครับคุณคนไม่มีราก P

แลกกันนะครับความสุข ความเบิกบานเล็กๆน้อยๆ เพราะผมก็แอบไปสุขใจที่บันทึกคุณบ่อยๆน๊า ^_^

เลยรู้กันหมดตอนนี้ล่ะครับว่าผมขี้เซา 555

ขอบคุณมากๆนะคร๊าบ ;)

สวัสดีค่ะ

* อย่าลืมไปเยี่ยมพี่พีชอีกครั้งเพื่อเฉลยโรงเรียนน้องหยกนะคะ

* แล้วจะมาตามตอนต่อไป  สุขกายสุขใจค่ะ

               

  • พึ่งเห็นบันทึกที่มาทีไรได้ทั้งความรู้และความรักติดไม้ติดมือกลับไปด้วยนะคะนี่
  • พี่ศิลาได้ความรู้เรื่องตำแยแมว สำคัญมากสำหรับพี่ศิลาค่ะ เพราะเป็นภูมิแพ้ ... จริง ๆ นะ ไม่ใช่ลูกเล่น
  • และพี่ศิลาก็ได้ความรัก..วิธีแสดงความรักแก่เพื่อนร่วมโลก....แบ่งปันความรักที่งดงามแก่ใคร ๆ ไม่ต้องสนใจว่าจะอยู่ในฐานะอะไรค่ะ...ชนชั้นหรือสรรพสิ่งล้วนสมมติ...สาระสำคัญเราเหมือนกันทุกอย่างเลย...

สวัสดีครับคุณพี่พรรณานาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)  P

พอทักกันอย่างนี้ก็ชักคิดถึงครอบครัวพี่พีชแล้วล่ะสิครับพี่พรรณา เย็นนี้ไปหาดีกว่า อิอิ

ได้ความว่ายังไงจะไปบอกข่าวถึงห้องเลยนะครับ ;)

สุขกายสุขใจครับพี่ ^^

สวัสดีครับพี่ศิลาP Sila Phu-Chaya ^_^

จริงเหรอครับพี่ศิลา!! ปัจจุบันพี่ใช้ยาอะไรบรรเทาอาการเหรอครับพี่??

แล้วตำแยแมวแถวๆบ้านพี่พอจะหาได้มั้ยครับ เพราะถ้าที่ทางรถไฟยังพอเหลือแล้วพี่ศิลาต้องการนะ เดย์ยินดีไปหาให้และส่งไปให้ด้วยเลยนะครับ จริงๆเด้อ...ไม่ลูกเล่นด้วยคนครับ อิอิ ขอให้บอกนะครับ ;)

กันหน้าแตกน่ะครับ เดี๋ยวเย็นนี้เดย์จะไปเล่นกับพี่พีชอยู่จ่ะ จะเดินดุ่มๆ ชวนพี่พีชไปเก็บด้วย ;)

จะส่งข่าวบอกอีกทีจ๊า ^^

แล้วผมก็ชอบความรู้สึกนี้ด้วยครับพี่ศิลา...

และพี่ศิลาก็ได้ความรัก..วิธีแสดงความรักแก่เพื่อนร่วมโลก....แบ่งปันความรักที่งดงามแก่ใคร ๆ ไม่ต้องสนใจว่าจะอยู่ในฐานะอะไรค่ะ...ชนชั้นหรือสรรพสิ่งล้วนสมมติ...สาระสำคัญเราเหมือนกันทุกอย่างเลย...

สาระสำคัญ เราเหมือนกันทุกอย่างเลย

อ่า....แสนจะจริงที่สุดเลยครับ ;)

สวัสดีค่ะน้องเดย์

  • พี่คิมเพิ่งได้เห็นบันทึกฉบับนี้ค่ะ
  • รอเครื่องโหลด...ก่อนทานข้าว
  • ตอนนี้ทานข้าว ดื่มน้ำ ล้างมือแล้วค่ะ
  • มาอ่านอีกครั้ง  บันทึกที่ชอบและประทับใจจะอ่านหลาย ๆ เที่ยวค่ะ
  • เน็ตช้าค่ะ...ผ่านมือถือนะเนี่ย
  • เป็นบันทึกน่าเรียนรู้ค่ะ  อ่านแล้วมีคุณค่าทางใจ คุณค่าต่อสังคมมากมาย
  • เป็นกำลังใจให้นะคะน้องเดย์

สวัสดีครับพี่คิม ^^P ครูคิม

พี่คิมรู้มั้ยครับว่า เดย์น่ะ อยากมีบันทึกดีดี มีความรู้ และคุณค่าต่อสังคมเหมือนพี่ๆบ้าง แต่ก็คงยังไม่เก่งและมองหา เสาะหาคุณค่านั้นๆไม่เจอ ส่วนใหญ่จะเป็นบันทึกบันเทิงทั่วไปครับ 555

พอมีกับเค้าบ้างเพียง 1 ก็รู้สึกดีจริงๆครับพี่คิม ^^

จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ ผมนั้นหวังดีและมีความรู้สึกดีๆเสมอนะครับ โย่!! อิอิ

ขอบพระคุณที่ให้กำลังใจเดย์เสมอมานะครับพี่ แล้วช่วยดูแลพัฒนาการให้ดียิ่งๆขึ้นไปด้วยเด้อครับ ;)

ขอบคุณมากครับพี่คิม ^^

สวัสดีค่ะน้องชายน่ารักมากบันทึกนี้

เดย์...แอบมาจากหลังป้าย...แซวเล่น...

คนมองโลกในแง่ดี มักจะสื่อออกมาจ้า

ขอบคุณอาหารนะ

พี่แดงมอบดอกไม้แทนความรู้สึกดีๆนะ

 

 

 

สวัสดีครับพี่ แดงP

ขอบคุณมากครับพี่แดง เดย์นึกว่าพี่แดงแวะมาอ่านแล้วซะอีก 555

ดอกไม้พี่แดงเย๊อะ เยอะ มีมาอัพเดทตลอดทุกสัปดาห์เลย ขอบคุณความสดชื่นที่แบ่งปันให้ทุกคนนะครับพี่แดง ;)

สวัสดี ครับ day

มาทักทายด้วยความระลึกถึง ครับ

สวัสดีค่ะ คุณเดย์

ดีจังกับวันพักผ่อนที่แสนสำราญของคุณ

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันให้กับคนที่พยายาม

(เจียด)จัดสรรเวลาให้ได้มากที่สุด จากที่..

มีน้อยอยู่แล้ว คิดปลอบตัวเอง แหม..เราก็มีเวลา

24 ชั่วโมงเท่ากับคนอื่นเหมือนกัน แต่ทางปฏิบัตินี่สิคะ

พยายามสารพัดวิธีการอยู่ และ..การที่..

ได้อ่านบันทึกฝีมือคุณเดย์ ก็จัดเป็นความสำราญแบบหนึ่ง

ของแป๋มค่ะ..อ่านไป..อมยิ้มไป..กับความน่ารักของเด็กน้อย

สองพี่น้อง และครอบครัวสมุนไพร บวกกับพี่ผู้จัดการบริษัท..

ที่ออกแนวน่าติดตามความเป็นไป..ด้วยเขาไม่ได้ดูน่ากลัวอย่างที่คิด

จะรอนะคะ..รอติดตามตอนต่อไป..ของผู้ชายคนนั้น..

จากผู้ชายคนนี้..ผู้ชายที่ชื่อ.."adayday"

ขอบคุณค่ะ.

สวัสดีครับพี่แสงศรี

อิอิ ขอบคุณมากครับ เดย์ชอบมากเลยครับท้องฟ้าและทะเลเนี่ย หุหุ สดชื่นมากเลยครับพี่

ขอบคุณที่ยังระลึกถึงเสมอนะคร๊าบ ผมก็ยังยุ่งอยู่เลย 555

สวัสดีครับคุณแป๋ม

เดย์เข้าใจคุณแป๋มนะครับเรื่องเวลา และสิ่งที่เราต้องเลือกทำในแต่ละวัน

เอาให้คุณแป๋มเป็นคนจัดการเองดีกว่านะครับ ใจก็ยากจะชวนไปข้างนอกแต่คุณแป๋มน่าจะรู้ตัวเองดีที่สุด ^_^

เท่าที่จะแสดงความห่วงใยได้ก็คือ ทานอาหารให้อร่อย ฟังเพลงเพราะๆ เล่นกับเด็กๆ พักได้เป็นพัก เพราะดูคุณแป๋มเหนื่อยเหลือเกินครับ T_T

อ่านเมนต์เดย์เสร็จแล้วออกไปซื้อไอติมมากินเลยดีมั้ยครับ อิอิ

จ๊ะเอ๋...สวัสดีครับคุณก้อยP Kitty~jump

ดีจังเลย มาทักทายกันเรื่อยๆนะครับ เดย์น่ะช่วงนี้อู้ๆ ไม่ค่อยเข้ามาเลย...ว๊า ^^

ขอบคุณมากๆ และคิดถึงเสมอครับผ๊ม ;)

สวัสดีครับคุณPฟ้า

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ และขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายกันที่บันทึกนี้

ม่วนแม่นบ๊อครับ 555 ;)

...ขอบคุณมากมายครับ กับอีกมุมหนึ่งของชีวิตผู้ใช้แรงงาน ( นอกระบบ ) บันทึกบทความนี้มีประโยน์มากสำหรับผม ในฐานะผู้นำแรงงาน ในหลายๆ ด้าน เรียกว่าจุดก่ดเกิดแห่งพลังความคิดจุดแห่งการกระตุ้นเสริมองค์ความรู้ของผมเลยก็ว่าได้..

...ขอบคุณครับผม..

สวัสดีครับคุณสุดายุ

ผมปลื้มใจมากถึงที่สุดครับ ที่บันทึกนี้มีประโยชน์กับคุณ จริงนะ เหมือนบันทึกนี้จะรอคุณมาอ่านพบยังไงอย่างงั้น หากอ่านแล้วได้นำไปปรับใช้อะไรก็ถือว่าเป็นกุศลให้พี่พี่ที่ใช้แรงงานทั่วประเทศนะครับ ^^

ผมมีความสุข และดีใจที่ได้ทราบเรื่องดีดีนี้ครับผม ขอบพระคุณมากครับ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท