หากพูดถึงคำว่า "ครอบครัว" สิ่งที่ผมนึกถึงต่อมาคือคำว่า "ความรับผิดชอบ" นะครับ ทุก ๆ คนในครอบครัวย่อมมีบทบาทและหน้าที่ ๆ ต้องรับผิดชอบ หากเป็นครอบครัวในความหมายโดยทางตรง พ่อ แม่ ลูก พี่ น้อง ทุกคนล้วนแล้วแต่มีบทบาทและหน้าที่ของตัวเองนะครับ...
และหากความหมายของคำว่าครอบครัว จะใช้เปรียบเทียบกลุ่มของบุคคลที่มาอยู่ร่วมกัน มีความเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กันในทางสังคม ความรับผิดชอบของแต่ละคนในกลุ่มก็ต้องมีเช่นเดียวกันนะครับ ทั้งสมาชิกเก่าและสมาชิกใหม่ของกลุ่มครับ...
ความเหนียวแน่นหรือความกลมเกลียวภายในกลุ่มหรือภายในครอบครัวนั้น เรามักจะสัมผัสและเห็นได้จากการแสดงออกที่ทุก ๆ คนแสดงออกมาด้วย "ใจ" นะครับ การให้ความสำคัญ การให้ความร่วมมือ และความตั้งใจในการทำกิจกรรมภายในครอบครัว ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ชี้ให้เห็นถึงความรักและความผูกพันกันของคนในครอบครัวครับ...
การได้เห็นความรัก ความสามัคคี ของสมาชิกภายในครอบครัว ย่อมกระตุ้นและสร้างจิตสำนึกที่ดีให้เกิดขึ้นกับสมาชิกใหม่นะครับ ถือเป็นวัฒนธรรมที่ดีภายในครอบครัวที่สมาชิกทุก ๆ คนควรเคารพและยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติในการอยู่ร่วมกันในครอบครัวนะครับ...
สำหรับผมแล้ว ความรับผิดชอบที่เกิดขึ้นกับผมทันทีที่ผมก้าวเข้าไปเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวใด ๆ คือ ความรับผิดชอบต่อตนเอง ความรับผิดชอบต่อเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในครอบครัว รวมถึงความรับผิดชอบต่อหัวหน้าครอบครัวและทุก ๆ ส่วนที่ประกอบเป็นครอบครัวนะครับ...
ผมว่าหากทุก ๆ คนในครอบครัวมีความรับผิดชอบต่อบทบาทและหน้าที่ของตนเองในครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวไหน ๆ ความสุขภายในครอบครัวย่อมเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอนนะครับ...
ปล.ขอบคุณภาพจากครอบครัวประชากรศึกษาครับ...
เห็นด้วยครับ ผมมีคติประจำในเรื่องนี้ซึ่งได้มาจากคำสอนของคนรุ่นก่อนๆว่า "อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น"
ครับ...คุณกบ
"อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น"
เป็นคำกล่าวที่อมตะและเข้ากันได้ดีเลยกับบันทึกนี้นะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ยินดีกับว่าที่ ดร.ดิเรกค่ะ
ครับ...พี่แก้ว
หนทางสำหรับ "ว่าที่" ยังอีกยาวไกลเลยครับ...
ตอนนี้ขอเป็น "นักเรียน" ก่อนครับผม...
ขอบคุณมาก ๆ ครับ...
เห็นด้วยนะค่ะ ทุกคนมีบทบาทของตัวเองนะค่ะ
ครับ...คุณศรีวิรัตน์
ขอบคุณครับผม...
สวัสดีค่ะพี่
เห็นด้วยค่ะ หากตัวเองรักษาหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว คนรอบข้างก็จะไม่เดือดร้อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครับ...น้องสี่
แค่ตระหนักในหน้าที่ของตัวเอง รับผิดชอบในบทบาทที่ได้รับ...
เพียงเท่านี้ก็ช่วยได้เยอะแล้วจริง ๆ นะครับ...
ขอบคุณมากครับผม...
ความเหนียวแน่น หรือกลมเกลียว...เป็นวัฒนธรรมที่ดีที่ควรมีอยู่ในทุกๆ ครอบครัว-องค์กร
ชีวิตโลดแล่นไปตามบทบาทและหน้าที่
ใครสักคนบอกว่า การดูแลสังคม เริ่มต้นจาการรับผิดชอบบทบาทและหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด บกพร่องให้น้อยที่สุด
ขอบคุณครับ
ครับ...คุณแผ่นดิน
การดูแลสังคม เริ่มต้นจาการรับผิดชอบบทบาทและหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด บกพร่องให้น้อยที่สุด
ผมชอบและเห็นด้วยกับประโยคนี้ครับผม...
ขอบคุณครับผม...
- ความรับผิดชอบต่อตนเอง ครอบครัวและสังคม...เป็นสิ่งที่ครูนกพยายามๆๆๆจะแทรกจะปลูกจะฝังผ่านกระบวนการในห้องเรียน..เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาค่ะ
- โรงเรียนต่างๆ มีบันทึกความดี ครูนกเคยวิเคราะห์การจดบันทึกความดีของนร.ให้ผู้บริหารฟังว่า...นร.เรายังแยกคำว่า หน้าที่ความรับผิดชอบ กับการทำความดีไม่ออก...คือบางครั้ง เขากรอกน้ำใส่ตู้เย็น..ก็นำมาบันทึกความดี...เป็นเรื่องที่ครูต้องแนะให้เขารู้จักหน้าที่ความรับผิดชอบ กับการทำความดี
ครับ...คุณ noktalay
เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมนะครับ...
การปลูกฝังหน้าที่และความรับผิดชอบให้เด็ก ๆ ได้รู้และเข้าใจเป็นเรื่องที่จำเป็นนะครับ...
เพื่อเขาจะได้โตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ทีคุณภาพนะครับ...
ขอบคุณมากครับผม...