"ของขวัญของแผ่นดิน" ...

เป็นความปรารถนาของอาจารย์ท่านหนึ่งที่หวังเห็นศิษย์ของตนทุก ๆ คนได้เป็นของขวัญที่มีค่าของแผ่นดิน...

สำหรับความรู้สึกของความเป็น "ครู" แล้วคงไม่มีอะไรที่ยิ่งใหญ่ไปกว่า การได้เห็นลูกศิษย์ของตนที่จบการศึกษาไปแล้วได้ทำประโยชน์ให้กับสังคม ประเทศ และแผ่นดินที่เกิด หน้าที่ของความเป็นครูอย่างหนึ่งคือการหล่อหลอม บ่มเพาะศิษย์ของตนให้เจริญเติบโตเป็นคนที่มีคุณค่าต่อสังคม...

"ของขวัญของแผ่นดิน" เป็นความปรารถนาของอาจารย์ท่านหนึ่งที่หวังเห็นศิษย์ของตนทุก ๆ คนได้เป็นของขวัญที่มีค่าของแผ่นดิน ได้นำความรู้และประสบการ์ต่าง ๆ ที่ได้รับจากการเรียนมาสร้างประโยชน์ให้เกิดขึ้นกับสังคม และสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นกับประเทศชาติของเราต่อไป...

ข้อคิดแรกของท่านที่ถามนักศึกษาก่อนที่จะตัดสินใจเข้ามาเรียนว่า ท่านเรียนเพราะ "อยากได้" ความรู้ หรือท่านเรียนเพราะ "อยากให้" อยากนำความรู้ที่ได้ไปทำอะไรให้เกิดประโยชน์กับสังคมบ้าง เพราะต้นทุนทางการศึกษาของท่านส่วนหนึ่งมาจากการใช้ทรัพยากรของชาติ มาจากภาษีของประชาชนส่วนใหญ่...

ท่านยังฝากข้อคิดให้เพิ่มเติมอีกว่า ในสภาวะที่มีผู้คนจบการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นและเพิ่มจำนวนมากขึ้น แต่ทำไมสังคมไทยและประเทศชาติของเรากลับมีปัญหามากขึ้น ผู้คนในสังคมกลับมีคุณภาพชีวิตที่แย่ลง และผู้คนกลับมีความสุขในชีวิตน้อยลงด้วย...

คำพูดหนึ่งของท่าน มหาตมะ คานธี ที่พูดกับคนที่ไม่เห็นด้วยกับแนวทางของท่านคนหนึ่ง ที่อาจารย์ยกมาให้พวกเราได้คิดคือ "เราไม่ใช่เป็นเพียงผู้สอนประวัติศาสตร์ แต่เราจะเป็นผู้สร้างประวัติศาสตร์" และอีกหนึ่งประโยคน่าคิดที่ท่านนำมาฝากคือ "การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในประเทศหรือในโลกมักจะเกิดจากคนส่วนน้อยเสมอ" ...

...ผมเชื่อมั่นว่า "ศิษย์" ทุก ๆ คนของ "ครู" ก็พร้อมและตั้งใจที่จะขัดกลาและพัฒนาตัวเอง เพื่อให้เป็น "ของขวัญ" ที่มีค่าของ "แผ่นดิน" และ เป็น "ของขวัญ" ที่น่าภาคภูมิใจสำหรับความตั้งใจดีของ "ครู" ทุก ๆ คนด้วยครับ...

ปล.ขอบคุณภาพจากครอบครัวประชากรศึกษาครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย Direak
ใน ของขวัญของแผ่นดิน...

คำสำคัญ (Tags): #ของขวัญของแผ่นดิน#ครอบครัวประชากรศึกษา#ครู#มหิดล#ศิษย์

หมายเลขบันทึก: 263499เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2009 13:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (30)

แสงแห่งความดี...

เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2009 13:25 น. ()

สวัสดี ครับ คุณ direct

ผมมาอ่านบันทึกของคุณ ก่อนทำงานช่วงบ่ายครับ

ผมชอบ 2 ประโยค ที่ผูกปม และแก้ปมได้อย่างชื่นหัวใจ ครับ

ในสภาวะที่มีผู้คนจบการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นและเพิ่มจำนวนมากขึ้น แต่ทำไมสังคมไทยและประเทศชาติของเรากลับมีปัญหามากขึ้น ผู้คนในสังคมกลับมีคุณภาพชีวิตที่แย่ลง และผู้คนกลับมีความสุขในชีวิตน้อยลงด้วย...

อ่านแล้ว....มีพลังนะครับ

มีความสุข กับ หน้าฝนนี้ นะครับ

เสียงเล็กๆ فؤاد

เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2009 13:28 น. ()

ภาพความประทับใจที่จะนำให้พบเจอสิ่งที่น่าประทับใจต่อจากนี้ คือ ได้เห็นบังในแวดวงวิชาการที่พร้อมจะนำพาประเทศให้ก่อเกิดผู็้คนอย่างที่ควรจะเป็นและผมเชื่อว่าวันนั้นจะมาถึงในเร็ววัน และเมื่อถึงวันนั้นมันจะไม่ใช่เพียงแค่พลังและความหวังของแผ่นดินเท่านั้น แต่มันจะเป็นสิ่งสำคัญของการสร้างประชาชาติด้วยซ้ำไปครับ เป็นกำลังใจให้บนเส้นทางของ "ปริญญาดุษฎีบัณฑิต" ครับบัง

Direak