ถึงแล้วค่ะ หาดใหญ่ ลดความเหลื่อมล้ำของเจ้าของรางวัลสุดคะนึง
ก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำทางความรู้
สวัสดีค่ะ
ถึงแล้วค่ะ หาดใหญ่
บ่ายวันอาทิตย์ ไปฟัง ธนาคารชีวิต
ช่วงนี้ขอโฟกัส มุมมองของ สมาชิกผู้ได้รับรางวัลสุดคะนึงในรอบ 4 ปีที่ผ่านมา
อาจไม่ครบถ้วนนะคะ
ทบทวนเกี่ยวกับรางวัลกันก่อนนะคะ
ที่มาและเป็นไปของรางวัล "สุดคะนึง"
มุมมองและประสบการณ์การประยุกต์ใช้บล็อกเพื่อการพัฒนางานและการพัฒนาชุมชน
กับสุดคะนึง
ขอบคุณภาพจาก http://gotoknow.org/blog/firstgotoknowforum/263190
คำถามมีอยู่ว่า "คิดยังไงกับบล็อกและ Gotoknow?"
ชายขอบ
แรก ๆ ไม่รู้จัก gotoknow เพียงต้องการหาพื้นที่เก็บข้อมูล เพื่อสื่อสารกับคนในองค์กร พอรู้จักแล้วใช่เลย gotoknow นี่แหล่ะ แรก ๆ เร็วดี ต่อมาผู้คนใช้เยอะพบปัญหาล่าช้า มีการแก้ไขในเวลาต่อมา ประทับใจ gotoknow มาก โดยมองว่า การบันทึกบล็อกใน gotoknow ควรเน้นที่สาระว่าคนอื่นจะได้อะไรจากที่เราเขียนบันทึก
Phoenix
คุณหมอสกล
เคยเขียนอยู่อังกฤษ การเขียนบล็อก ควรนำเสนอสิ่งที่เป็นตัวตนของเรา มองว่าผู้เขียนบล็อกต้องรู้สึกปลอดภัย ผู้เขียนต้องยอมเปิดตัว เปิดใจ ลดความกลัวกล้าที่จะเขียน ผู้อ่านต้องไม่ถือสากัน ทุกคนควรมีความสุภาพ มีการยกย่อง ชื่นชมกัน ที่สำคัญควรมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในมุมมองต่างๆ ซึ่งควรมีการเชื่อมโยงกัน จากนั้นนำมารวมกันให้เป็นองค์ความรู้ เพื่อให้เกิดประโยชน์ของมวลมนุษย์ตามที่พระราชบิดาตรัสไว้
คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
สมัยแรกๆ ที่ทำงาน ลดความเหลื่อมล้ำโดยอาศัยใช้วิทยุทรานซิสเตอร์ ฟังแล้วชื่นใจเหมือนมีใครอยู่เป็นเพื่อน ต่อมาใช้วิทยุสื่อสาร แต่มีข้อจำกัด พื้นที่กันดาร รับส่งข้อความไม่ถึงกัน ปัจจุบันมารู้จักกับบล็อกที่ Gotoknow ได้ฝึกฝนตนเองในการเขียน ได้พัฒนาแนวคิด เห็นแนวคิดการปฏิบัติจากผู้อื่นด้วย ต่อมามีการเปลี่ยนแปลงจากข้างใน มีประสบการณ์จากการถ่ายรูปภาพ มีคนชื่นชม ถ่ายภาพสวย บันทึกน่าอ่าน มีเคล็ดลับบอกว่า "เวลาถ่ายรูปต้องยิ้มด้วย ต้องใส่ยิ้มในบันทึก ความรักและความรู้จะไปด้วยกัน"
คุณส้ม
Citrus
บอกเป็นสมาชิกGotoknow มาได้ 2 ปี ที่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ เห็นแบบอย่างจากพ่อครูบาฯ ต่อมาเจออาจารย์แป๋ว เป็นแรงบันดาลใจ เลยฝึกเขียนติดกัน 21 วัน เห็นปรากฎการณ์ มีคนมาทักทาย ตื่นเต้น รู้สึกประทับใจวงการ เขียนบล็อกอยากให้คนอื่นรับรู้ เรียนรู้อะไรมาก็นำเขียนบอกแล้วทำ link ส่งต่อให้เจ้านายรับทราบ เป็นการขายไอเดียทางอ้อม จึงมีความเห็นว่า Gotoknow เป็นสื่อที่ดี เพราะช่วยเราทำงาน อีกทั้ง Gotoknow ยังมีส่วนได้ช่วยคนอื่นที่ต้องการความช่วยเหลือในมุมมองต่างๆ
ครูอ้อย
http://gotoknow.org/profile/skuikratoke
บล็อกเป็นสิ่งมหรรศจรรย์ เป็นสิ่งที่ต้องทำให้ดี ปกติเป็นครู สอนภาษาอังกฤษเด็กเราเข้าใจ เราอยากสื่อให้คนอื่นนำไปใช้ด้วย ต่อมาเราเป็นที่รู้จักแพร่หลาย เข้ามาเป็นสมาชิกได้เพียง 5 เดือน ก็ได้รับรางวัลสุดคะนึง ที่สำคัญทำให้เรารู้ตัวตน Gotoknow มีความจริงใจต่อสังคม อยากให้ทุกคนมาเขียนบล็อกกัน เชื่อว่ามีคนอยากเข้ามาอ่าน มาช่วยกันเชียร์ เข้าไปทักทาย คนเขียนก็มีความสุข มีกำลังใจ มีคนจ้องจะรู้จักเรา ดีใจ ภูมิใจ มีความสุขที่ได้แลกเปลี่ยน
โอ๋-อโณ
อยากเน้น ถูกใจที่สุด คำถามที่ว่า "เราทำสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อช่วยชาติ ได้อย่างไร" อยากให้ช่วยเขียนเลยว่าใครอยากทำสิ่งที่ตนเองทำอยู่ให้ดีที่สุด ทุกคนมีความสำคัญเหมือนกัน บล็อกเป็นเครื่องมือแสดงตัวตนของเรา เราสามารถถ่ายทอดได้ เราเขียนเพราะเราอยากเขียน อยากเล่า จัดการเลย ไม่ต้องคำนึงถึงใครจะมาอ่าน ไม่ต้องกังวล บล็อกเป็นที่สำหรับเรา โลกของเรา และสำหรับคนอื่น ๆ ทำให้เรามีจุดยืนที่เราอยู่ เป็นตัวตนของเรา ไม่ได้เทียบกับใคร เรามีอะไรดี ก็สามารถถ่ายทอดได้ อยากให้ทุกคนเขียนบล็อกกัน
สายน้ำแห่งความคิด
การเขียนบล็อก มาจากภาคี KM และ รู้เรื่องบล็อก ได้เล่าแลกเปลี่ยนให้กันฟัง ขยายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ต่อมาเขียนบันทึก เขียนแรก ๆ เป็นเกร็ง ๆ มีอย่างไร ใช้ไป ต้องพัฒนาตนเอง ต้องอาศัยกลั่นกรองจัดระบบความคิด ต่อมาขยายเครือข่ายเพิ่มขึ้นเพรื่อย ๆ เป็นเพื่อนร่วมทางกัน สามารถก้าวไปพร้อมๆ กัน เพียงเราเรียนรู้เรื่องจัดการบล็อกเพิ่มเติมเพียงเล็กน้อย ก็สามารถเขียนบล็อกได้แล้ว
อ.UMI เป็นตัวแทนสอบถามแทนที่ประชุม
รู้สึกอย่างไรที่ได้รับรางวัลนี้
ชาญวิทย์-นครศรีฯ
เข้าเว็บครั้งแรก ลองทำมาระยะหนึ่งโดยบังเอิญ ต่อมาเจอไวรัส ไม่ได้สนใจ แต่อยู่ ๆ ก็มีคนบอกในที่ประชุมว่าได้รับรางวัลสุดคนึง
แรก ๆไม่เข้าใจ KM เขียนไป ทำไป มีคนให้กำลังใจ ทดสอบไปเรื่อย ๆ ประเมินตนเองว่าเป็น KM หรือยัง
รางวัลสุดคนึง Gotoknow ที่ได้รับ ทำให้เราทบทวนตัวเอง การได้รับเชิญเป็นวิทยากร มีงานเข้า ได้ช่วยต่อยอดขยายผล ได้ทำงานร่วมกับเพื่อน แลกเปลี่ยน มีความสุขใน Gotoknow เป็นสังคมเครือข่าย และนี่แหล่ะคือชีวิต
สิงห์ป่าสัก
เป็นผู้มีส่วนร่วมกิจกรรมแรก ๆ บรรยากาศสังคมเสมือน Gotoknow เป็นสังคมเรียนรู้ เป็นพลังมีส่วนร่วมขับเคลื่อน ทำให้เราก้าวข้ามกรอบสังคม มันทะลายกำแพง เราพร้อมเปิดใจให้และรับ เป็นเรื่องเดียวกัน เป็นผู้ให้ก็จะได้รับ เขียนในสิ่งที่ได้ทำ หรือเห็นและสัมผัสเป็นตัวตนของเรา เราต้องเปิดเผย อย่างน้อยเราได้รู้
สมนึก 
สะ-มะ-นึก
เริ่มต้น ไปไหนไม่ถูก เข้าไม่เป็น เป็นคน Low tech มารู้จักบล็อกและ gotoknow กับครูอ้อย เลยติดสอยห้อยตาม ประชุมที่ต่างๆ แอบเรียนรู้ด้วยตนเอง ศึกษาในตำรา แอบเรียนรู้ ในบล็อกมีวิชาการให้เรียนหมดทุกสาขาวิชา ชอบอ่าน เลยเริ่มต้นสมัครเป็นสมาชิก 26 มีนาคม 2550 ได้เขียนบันทึกแรก เขียนเกี่ยวกับการรถไฟ และข่าวประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับงาน จากนั้นได้แนะนำให้คนอื่น ๆ เขียนบล็อกตาม ต่อมาเมื่อใช้เป็นแล้ว จะมีพี่มีน้อง คนรู้จักมากมาย อยากให้ช่วยกันเขียน
ครูคิม
เดิมเขียนงานวิชาการ เป็นครูบ้านนอก ต่อสู้หลายอย่าง ศมส มาตรวจไม่ผ่าน ความรู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นของตนเอง ฝึกทำ ไม่มีรูปไม่แสดง ก็ไม่กล้าแสดงความเห็น ได้แต่อ่านแล้วนำมาบอกต่อโดยใช้ข้อมูลจาก Gotoknow ต่อมานำมาเขียน เขียนแรก ๆ ก็ไปศึกษา ดูตัวอย่าง ต่อมาเขียนทุกวัน รับผิดชอบตัวเอง ฝึกเขียน เขียนเรื่องจริง ที่โรงเรียน บ้านที่อยู่ การได้รับรางวัลสุดคะนึงในครั้งนี้ ถือว่าเป็นรางวัล "สุดตะลึง" และที่สำคัญยิ่งกว่าการได้รับรางวัล ทำให้เด็กนักเรียนที่โรงเรียนได้รับสิ่งต่างๆ มากมาย มีคนมาให้ความช่วยเหลือเด็กที่โรงเรียน
การรู้จักบล็อกและ Gotoknow ช่วยทำให้เราได้พัฒนาตนเอง ได้รู้จักผู้คนดีคนเก่ง เราคอยติดตามอ่าน บางครั้งขอติดตามเข้าร่วมกิจกรรม ได้ความรู้แล้วนำมาปรับใช้ มีการจัดกิจกรรม AAR ทำให้ลดความเป็นอัตตาในตัวเอง มีคติว่า "ทำ"ดีกว่า"ไม่ทำ" ขณะนี้ที่โรงเรียนแนะนำบล็อกให้กับเด็ก ๆ สมัครมาเป็นบล็อกเกอร์ใหม่ ก็พบปัญหา Net ล่ม แต่ทางผู้บริหารโรงเรียนได้แก้ไขให้ใช้ได้ดีขึ้น และต่อมาพบปรากฎการณ์ที่โรงเรียนคุณครูเพื่อนร่วมงานต่างมีโน๊ตบุ๊ค และสุดท้ายที่โรงเรียนยังมีงานเข้าได้รับเชิญขยายผลในกลุ่มโรงเรียนด้วยกันอีกด้วย
beeman 吴联乐
เริ่มต้นเขียนบล็อกกับเพื่อน ๆ มีคนคอยให้กำลังใจ ต่อมานำมาใช้สอนให้กับนิสิต โดยการฝึกเขียนบันทึกลงในกระดาษก่อนและนำมาเรียบเรียงให้ดีเสียก่อน ต่อมาค่อยสอนในเด็ก ซึ่งเราสามารถสอนให้เขียนบล็อกได้ทุกระดับ
ครูนงเมืองคอน
Gotoknow ได้เปิดพื้นที่ให้คนในสังคม งานที่ทำส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้อยู่แล้ว KM ที่เราทำอยู่คืองานปกติ การมาสู่ Gotoknow โดยบังเอิญ เพื่อนบอกให้ทราบ จึงนำเครื่องมือนี้มาเผยแพร่ผลงานของเรา การเขียนบล็อก ถ้ามีดีที่ทำอยู่สื่อสารไป ยิ่งทำยิ่งรู้ ยิ่งเข้าใจ การก้าวข้าม องค์ความรู้ที่เรานำมาบันทึกใน Gotoknow ทำให้ได้อะไรมากมาย และตัวเองมีงานเข้าไม่หยุด Gotoknow ให้อะไรมากมายมหาศาล
nidnoi
ช่วงรับรางวัลสุดคะนึง มีคนแสดงความคิดเห็น เรื่องที่เราเขียน อ่านไปชมไป ให้กำลังใจตนเอง เราคิดว่าสิ่งที่เราชอบ เราทำ ก็จะได้สิ่งที่ดีๆ กับมาที่ตัวเรา
ชายขอบ Phoenix คุณหมอสกล
คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร Citrus บอกเป็นสมาชิกGotoknow มาได้ 2 ปี ที่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ เห็นแบบอย่างจากพ่อครูบาฯ ต่อมาเจออาจารย์แป๋ว เป็นแรงบันดาลใจ เลยฝึกเขียนติดกัน 21 วัน เห็นปรากฎการณ์ มีคนมาทักทาย ตื่นเต้น รู้สึกประทับใจวงการ เขียนบล็อกอยากให้คนอื่นรับรู้ เรียนรู้อะไรมาก็นำเขียนบอกแล้วทำ link ส่งต่อให้เจ้านายรับทราบ เป็นการขายไอเดียทางอ้อม จึงมีความเห็นว่า Gotoknow เป็นสื่อที่ดี เพราะช่วยเราทำงาน อีกทั้ง Gotoknow ยังมีส่วนได้ช่วยคนอื่นที่ต้องการความช่วยเหลือในมุมมองต่างๆ
ครูอ้อย
http://gotoknow.org/profile/skuikratoke
บล็อกเป็นสิ่งมหรรศจรรย์ เป็นสิ่งที่ต้องทำให้ดี ปกติเป็นครู สอนภาษาอังกฤษเด็กเราเข้าใจ เราอยากสื่อให้คนอื่นนำไปใช้ด้วย ต่อมาเราเป็นที่รู้จักแพร่หลาย เข้ามาเป็นสมาชิกได้เพียง 5 เดือน ก็ได้รับรางวัลสุดคะนึง ที่สำคัญทำให้เรารู้ตัวตน Gotoknow มีความจริงใจต่อสังคม อยากให้ทุกคนมาเขียนบล็อกกัน เชื่อว่ามีคนอยากเข้ามาอ่าน มาช่วยกันเชียร์ เข้าไปทักทาย คนเขียนก็มีความสุข มีกำลังใจ มีคนจ้องจะรู้จักเรา ดีใจ ภูมิใจ มีความสุขที่ได้แลกเปลี่ยน
โอ๋-อโณ
อยากเน้น ถูกใจที่สุด คำถามที่ว่า "เราทำสิ่งที่ดีที่สุด เพื่อช่วยชาติ ได้อย่างไร" อยากให้ช่วยเขียนเลยว่าใครอยากทำสิ่งที่ตนเองทำอยู่ให้ดีที่สุด ทุกคนมีความสำคัญเหมือนกัน บล็อกเป็นเครื่องมือแสดงตัวตนของเรา เราสามารถถ่ายทอดได้ เราเขียนเพราะเราอยากเขียน อยากเล่า จัดการเลย ไม่ต้องคำนึงถึงใครจะมาอ่าน ไม่ต้องกังวล บล็อกเป็นที่สำหรับเรา โลกของเรา และสำหรับคนอื่น ๆ ทำให้เรามีจุดยืนที่เราอยู่ เป็นตัวตนของเรา ไม่ได้เทียบกับใคร เรามีอะไรดี ก็สามารถถ่ายทอดได้ อยากให้ทุกคนเขียนบล็อกกัน
สายน้ำแห่งความคิด
การเขียนบล็อก มาจากภาคี KM และ รู้เรื่องบล็อก ได้เล่าแลกเปลี่ยนให้กันฟัง ขยายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ต่อมาเขียนบันทึก เขียนแรก ๆ เป็นเกร็ง ๆ มีอย่างไร ใช้ไป ต้องพัฒนาตนเอง ต้องอาศัยกลั่นกรองจัดระบบความคิด ต่อมาขยายเครือข่ายเพิ่มขึ้นเพรื่อย ๆ เป็นเพื่อนร่วมทางกัน สามารถก้าวไปพร้อมๆ กัน เพียงเราเรียนรู้เรื่องจัดการบล็อกเพิ่มเติมเพียงเล็กน้อย ก็สามารถเขียนบล็อกได้แล้ว
อ.UMI เป็นตัวแทนสอบถามแทนที่ประชุม
รู้สึกอย่างไรที่ได้รับรางวัลนี้
ชาญวิทย์-นครศรีฯ
เข้าเว็บครั้งแรก ลองทำมาระยะหนึ่งโดยบังเอิญ ต่อมาเจอไวรัส ไม่ได้สนใจ แต่อยู่ ๆ ก็มีคนบอกในที่ประชุมว่าได้รับรางวัลสุดคนึง
แรก ๆไม่เข้าใจ KM เขียนไป ทำไป มีคนให้กำลังใจ ทดสอบไปเรื่อย ๆ ประเมินตนเองว่าเป็น KM หรือยัง
รางวัลสุดคนึง Gotoknow ที่ได้รับ ทำให้เราทบทวนตัวเอง การได้รับเชิญเป็นวิทยากร มีงานเข้า ได้ช่วยต่อยอดขยายผล ได้ทำงานร่วมกับเพื่อน แลกเปลี่ยน มีความสุขใน Gotoknow เป็นสังคมเครือข่าย และนี่แหล่ะคือชีวิต
สิงห์ป่าสัก
เป็นผู้มีส่วนร่วมกิจกรรมแรก ๆ บรรยากาศสังคมเสมือน Gotoknow เป็นสังคมเรียนรู้ เป็นพลังมีส่วนร่วมขับเคลื่อน ทำให้เราก้าวข้ามกรอบสังคม มันทะลายกำแพง เราพร้อมเปิดใจให้และรับ เป็นเรื่องเดียวกัน เป็นผู้ให้ก็จะได้รับ เขียนในสิ่งที่ได้ทำ หรือเห็นและสัมผัสเป็นตัวตนของเรา เราต้องเปิดเผย อย่างน้อยเราได้รู้
สมนึก สะ-มะ-นึก
เริ่มต้น ไปไหนไม่ถูก เข้าไม่เป็น เป็นคน Low tech มารู้จักบล็อกและ gotoknow กับครูอ้อย เลยติดสอยห้อยตาม ประชุมที่ต่างๆ แอบเรียนรู้ด้วยตนเอง ศึกษาในตำรา แอบเรียนรู้ ในบล็อกมีวิชาการให้เรียนหมดทุกสาขาวิชา ชอบอ่าน เลยเริ่มต้นสมัครเป็นสมาชิก 26 มีนาคม 2550 ได้เขียนบันทึกแรก เขียนเกี่ยวกับการรถไฟ และข่าวประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับงาน จากนั้นได้แนะนำให้คนอื่น ๆ เขียนบล็อกตาม ต่อมาเมื่อใช้เป็นแล้ว จะมีพี่มีน้อง คนรู้จักมากมาย อยากให้ช่วยกันเขียน
ครูคิม
เดิมเขียนงานวิชาการ เป็นครูบ้านนอก ต่อสู้หลายอย่าง ศมส มาตรวจไม่ผ่าน ความรู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นของตนเอง ฝึกทำ ไม่มีรูปไม่แสดง ก็ไม่กล้าแสดงความเห็น ได้แต่อ่านแล้วนำมาบอกต่อโดยใช้ข้อมูลจาก Gotoknow ต่อมานำมาเขียน เขียนแรก ๆ ก็ไปศึกษา ดูตัวอย่าง ต่อมาเขียนทุกวัน รับผิดชอบตัวเอง ฝึกเขียน เขียนเรื่องจริง ที่โรงเรียน บ้านที่อยู่ การได้รับรางวัลสุดคะนึงในครั้งนี้ ถือว่าเป็นรางวัล "สุดตะลึง" และที่สำคัญยิ่งกว่าการได้รับรางวัล ทำให้เด็กนักเรียนที่โรงเรียนได้รับสิ่งต่างๆ มากมาย มีคนมาให้ความช่วยเหลือเด็กที่โรงเรียน
การรู้จักบล็อกและ Gotoknow ช่วยทำให้เราได้พัฒนาตนเอง ได้รู้จักผู้คนดีคนเก่ง เราคอยติดตามอ่าน บางครั้งขอติดตามเข้าร่วมกิจกรรม ได้ความรู้แล้วนำมาปรับใช้ มีการจัดกิจกรรม AAR ทำให้ลดความเป็นอัตตาในตัวเอง มีคติว่า "ทำ"ดีกว่า"ไม่ทำ" ขณะนี้ที่โรงเรียนแนะนำบล็อกให้กับเด็ก ๆ สมัครมาเป็นบล็อกเกอร์ใหม่ ก็พบปัญหา Net ล่ม แต่ทางผู้บริหารโรงเรียนได้แก้ไขให้ใช้ได้ดีขึ้น และต่อมาพบปรากฎการณ์ที่โรงเรียนคุณครูเพื่อนร่วมงานต่างมีโน๊ตบุ๊ค และสุดท้ายที่โรงเรียนยังมีงานเข้าได้รับเชิญขยายผลในกลุ่มโรงเรียนด้วยกันอีกด้วย
beeman 吴联乐
เริ่มต้นเขียนบล็อกกับเพื่อน ๆ มีคนคอยให้กำลังใจ ต่อมานำมาใช้สอนให้กับนิสิต โดยการฝึกเขียนบันทึกลงในกระดาษก่อนและนำมาเรียบเรียงให้ดีเสียก่อน ต่อมาค่อยสอนในเด็ก ซึ่งเราสามารถสอนให้เขียนบล็อกได้ทุกระดับ
ครูนงเมืองคอน
Gotoknow ได้เปิดพื้นที่ให้คนในสังคม งานที่ทำส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้อยู่แล้ว KM ที่เราทำอยู่คืองานปกติ การมาสู่ Gotoknow โดยบังเอิญ เพื่อนบอกให้ทราบ จึงนำเครื่องมือนี้มาเผยแพร่ผลงานของเรา การเขียนบล็อก ถ้ามีดีที่ทำอยู่สื่อสารไป ยิ่งทำยิ่งรู้ ยิ่งเข้าใจ การก้าวข้าม องค์ความรู้ที่เรานำมาบันทึกใน Gotoknow ทำให้ได้อะไรมากมาย และตัวเองมีงานเข้าไม่หยุด Gotoknow ให้อะไรมากมายมหาศาล
nidnoi
ช่วงรับรางวัลสุดคะนึง มีคนแสดงความคิดเห็น เรื่องที่เราเขียน อ่านไปชมไป ให้กำลังใจตนเอง เราคิดว่าสิ่งที่เราชอบ เราทำ ก็จะได้สิ่งที่ดีๆ กับมาที่ตัวเรา
ครูนงเมืองคอน nidnoi คำสำคัญ (Tags): #ความเหลื่อมล้ำทางความรู้#โกทูโนฟอรัมครั้งที่ 1
หมายเลขบันทึก: 263201เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2009 12:24 น. ()ความเห็น (24)
มาตามติดและเกาะติดสถานการณ์ค่ะพี่ไก่ตั้งเเต่เมื่อวานนี้เเล้ว ขอบคุณพี่ไก่ที่ up date ข้อมูลรวดเร็ว กระชับ ฉับไว
สวัสดีครับ คุณไก่...กัญญา
@ ชื่นชมกับบรรยากาศก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำทางความรู้
@ ขอเป็นกำลังใจครับ
สวัสดีค่ะน้องกุ้ง 
สุธีรา
- เสียดายน้องกุ้ง น้องแดง ไม่ได้มาร่วมงาน
- เมื่อคืนมีร้องเพลงด้วย ช่วงร้องเพลงคิดถึงกุ้งมากเลย
สวัสดีค่ะ คุณไทบ้านผำ
- สมาชิกที่ร่วมงานต่างก็ชื่นชมกับบรรยากาศก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำทางความรู้ในครั้งนี้ด้วยเช่นกันค่ะ
- ประทับใจทุกอย่างค่ะ
สวัสดีคะพี่ไก่
ขอบคุณคะที่สรุปให้อ่านแล้วคิดเห็นภาพและเสียงของสุดคะนึงคะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่นำพาข้อมูลดีๆ เพื่อเป็นพื้นฐานในการปรับเปลี่ยนวิธีการเขียนค่ะ
สวัสดีครับคุณ ไก่...กัญญา
- ขอบคุณครับที่ช่วยสรุปบันทึกให้ทุกๆท่านบนเวที
- แบบนี้ต้องยกตำแหน่งเลขาฯ ให้อีกอย่างเสียแล้ว
- แต่ไม่มีเงินเดือนให้นะครับ ฮ่าๆๆ
สวัสดีค่ะน้องไก่ ประกาย~natachoei ที่~natadee
- โฟกัส พอได้บางส่วนค่ะ
แต่พี่ก็อยากให้เจ้าของรางวัลมาบอกเพิ่มเติมอีกเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้คนอยากเขียนเขามีกำลังใจที่จะเขียน เพราะแต่ละท่านมีมุมมองที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นประเด็นที่น่าสนใจมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครู phayorm แซ่เฮ
- เป็นข้อมูลดีมาก ๆ เลยค่ะ
- ทำให้ได้แนวคิดในแง่มุมต่าง ๆ ที่หลากหลาย
- ช่วยให้ผู้บันทึกได้ทบทวนแนวบันทึกของตน
สวัสดีค่ะพี่ สะ-มะ-นึก
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- หากสรุปไม่ครบถ้วน เชิญพี่ท่านแนะนำต่อให้ด้วยนะคะ
- ทุกอย่างทำด้วยใจ อยากทำ อยากเขียนค่ะ
สรุปได้สุดยอดเลยค่ะพี่ไก่
สวัสดีค่ะน้องพอลล่า ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
- อยากให้น้องพอลล่าร่วมงานนี้จังเลย
- ขาดคนร้องเพลง 555
- ภาพในวิดีทัศน์มีรูปสานฝันจิตอาสาโกทูโนเยอะเลยค่ะ
สุดยอด สรุปได้ดีและทำความเร็วได้ดี ขอบคุณเพื่อนร่วมทาง น้องสองไก่ค่ะ
พี่ 
อำนวย สุดสวาสดิ์
พี่ไก่ครับรู้สึกว่าคำพูดนี้
ชาญวิทย์-นครศรีฯ
เริ่มต้นเขียนบล็อกกับเพื่อน ๆ มีคนคอยให้กำลังใจ ต่อมานำมาใช้สอนให้กับนิสิต โดยการฝึกเขียนบันทึกลงในกระดาษก่อนและนำมาเรียบเรียงให้ดีเสียก่อน ต่อมาค่อยสอนในเด็ก ซึ่งเราสามารถสอนให้เขียนบล็อกได้ทุกระดับ
-
จริงๆ แล้วเป็นของท่าน
ครับผม -
...................................................
สวัสดีค่ะน้อง อำนวย สุดสวาสดิ์
- ขอบคุณมากค่ะ พี่แก้ไขแล้วค่ะ
- ช่วงท้ายเร่งมาก ได้พูดน้อย พูดเร็ว จดจำชื่อได้ไม่หมด
- ต้องขออภัย อ. beeman 吴联乐
ด้วยนะคะ
สรุปได้ชวนติดตามมากค่ะ...ยังประทับใจคำของครูคิม จากสุดคะนึง เป็น
สุดตะลึง....
สวัสดีค่ะคุณ noktalay
- ทุกท่านมีลีลาการพูดที่ประทับใจมากค่ะ
สวัสดค่ะพี่ไก่
พี่ไก่ก็ได้รางวัลสุดคะนึงจากใจน้องนะคะที่หาดใหญ่ในคืนงานเลี้ยง
เสียดายที่เพิ่งมาเจอพี่เอาตอนมื้อค่ำเสียแล้ว
น่าจะเจอก่อนหน้านี้นะคะพี่
พี่น่ารักมากเลยค่ะ....ประทับใจจริงๆ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้อง Lioness_ann
- ขอบคุณค่ะน้องครูแอน
- ยินดีที่ได้พบกันค่ะ น้องแอนก็น่ารักค่ะ
- ต้องเพิ่มน้ำหนักจากพี่ไปสองกิโลนะคะ อิอิ
สวัสดีครับพี่
- มาตรวจสอบว่า พี่ถึงขอนแก่นเรียนร้อยมั๊ย
- รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้ แดนซ์ กับ ราชินีเท้าไฟ
- กรอด ๆๆๆ
สวัสดีครับคุณ ไก่ ไม่นาเชื่อพลังเหลือเฟือจริงๆ ยิ่งผนึกกำลังกันผสานเป็นหนึ่งเดียว สุดยอดขอมอบให้สาวขอนแก่นครับ
โอ้โห อ. เต็ม
- พี่ได้รับเกียรติเป็น ราชินีเท้าไฟ แล้วเหรอคะ อิอิ
- ขอบคุณค่ะสำหรับ อินเตอร์เน็ต และสิ่งดีๆ ที่ได้รับในงานเสาวนาวิชาการ gotoknow forum ครั้งที่ 1 ที่หาดใหญ่
สวัสดีค่ะ ท่าน