สวัสดีค่ะพี่ krutoi
ชอบที่พี่ว่า...โลกจะสวยงามหากความดีไม่ถูกลบหลู่...
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
ครูดีในดวงใจ (3-17)
“ผมต้องขอโทษด้วย เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ผม ผมสอนเขาไม่ดีเอง เขาจึงทำเช่นนี้...”
วันนี้คนไม่มีรากเข้าพบและปรึกษากับอาจารย์ที่ปรึกษา รศ.ดร.เกียรติวรรณ อมาตยกุล เพื่อนำเสนอความก้าวหน้าในการทำหัวข้อวิทยานิพนธ์
ระหว่างนั่งปรึกษาอาจารย์อย่างมีความสุข (ปนทุกข์เล็ก ๆ) มีรุ่นน้องเข้ามาขอพบอาจารย์พร้อมพวงมาลัย น้องกราบอาจารย์และกล่าว “ขอโทษ” ด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตา...
หลังจากการเข้าพบอาจารย์แล้ว ออกมาจากห้องพักอาจารย์ด้วยกัน น้องจึงเล่าให้ฟังว่าเพราะเหตุใดจึงนำพวงมาลัยมาขอโทษอาจารย์ สรุปโดยย่นย่อว่า น้องทำผิดกฎและถูกตัดสิทธิ์บางประการ จึงมาขอความช่วยเหลือจากอาจารย์เกียรติวรรณ หรือที่พวกเรามักเรียกท่านด้วยความถือสนิทว่า “อาจารย์ตั๋ง” เนื่องจากท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดีและมีอาวุโสจึงได้รับความเคารพและเกรงใจจากคนที่เกี่ยวข้อง
แน่นอนว่า “อ.ตั๋ง” ท่านเป็น “ครูใจดี” เป็นคนคิดบวกพูดบวกนั้น ไม่เป็นที่สงสัย แต่ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ที่เคารพกฎระเบียบและรักความยุติธรรมอย่างยิ่งด้วย
ฟังน้องเล่าแล้ว...หนักใจ เดาไม่ถูกว่าท่านจะทำอย่างไร
ไม่ช่วย...ลูกศิษย์ก็เสียโอกาสหรืออาจเสียอนาคต
ถ้าช่วย...มาตรฐานความเป็นผู้เคารพกฎระเบียบและรักความยุติธรรมจะถูกสั่นสะเทือนหรือไม่ และที่สำคัญ...ลูกศิษย์จะได้ “เรียนรู้” จากการทำผิดกฎนี้หรือเปล่า จะกลายเป็นการให้ท้าย ทำร้ายลูกศิษย์โดยไม่ตั้งใจหรือไม่
น้องเล่าต่อว่า “อาจารย์ตั๋ง” ให้น้องเข้าพบกับผู้เกี่ยวข้องพร้อมกัน ให้เล่าเหตุผลที่ทำเช่นนั้นต่อหน้าผู้เกี่ยวข้องท่านนั้น ซึ่งยังคงกรุ่นด้วยความไม่พอใจและต้องการรักษากฎระเบียบที่ตนเป็นผู้รับผิดชอบ เมื่อให้ทั้งสองฝ่ายได้เล่าแล้ว ท่านให้น้องขอโทษ และอาจารย์ก็กล่าวว่า “ผมต้องขอโทษด้วย ผมผิดเอง เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ผม ผมสอนเขาไม่ดี เขาจึงทำเช่นนี้...”
และด้วยประโยคนี้ทำให้ทั้งสองฝ่าย...อึ้งไปพักใหญ่...
น้องเล่าต่อว่า...ด้วยประโยคนี้ ที่ทำให้ต้องนำพวงมาลัยมา กราบขอบคุณและขอโทษอาจารย์ด้วยความรู้สึกที่ไม่กล้าทำผิดอีกแล้ว เข็ดแล้ว กลัวอาจารย์จะเสียใจและต้องเสียหน้าเช่นนี้อีก...
เรื่องราวที่ได้ฟังทำให้ต้องนำมาขบคิดต่อ... จะว่าไปแล้ว “อาจารย์ตั๋ง” ท่านอาจจะเพียงแค่เข้าไปคุยกับผู้ที่ดูแลกฎ ให้ช่วยและผ่อนผัน เนื่องจากไม่ใช่เรื่องร้ายแรงถึงขั้นคอขาดบาดตาย แต่ท่านก็เลือกที่จะช่วยลูกศิษย์และรักษากฎ และยังให้เกียรติแก่ผู้ดูแลกฎระเบียบนั้นได้ตัดสินใจเอง ไม่ใช่ถูกบังคับให้เลือกด้วยความเกรงใจ ในขณะที่ก็ให้บทเรียนสำคัญซึ่งลูกศิษย์จะไม่มีวันลืมเลย ด้วยการยกความผิดนั้นมาเป็นของตนด้วยการกล่าว “ขอโทษที่ดูแลสั่งสอนลูกศิษย์ไม่ดี”
นี่เองสินะ...รูปธรรมที่ชัดเจนของการแก้ปัญหาแบบ Win-Win คือ ชนะและพึงพอใจ รวมทั้งเกิดประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่าย
คิดแล้วให้รู้สึกรักและเคารพอาจารย์สุดใจ... อมยิ้มอย่างมีความสุขในวันที่รู้สึกดี ๆ กับผู้คนและสังคม สัญญากับตัวเองว่า ถ้าได้เป็นครู เราจะเป็น “ครู” แบบนี้ให้ได้...
....ดีใจและภูมิใจจังเลย...ที่ได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ตั๋ง....
(^____^)
คำสำคัญ (Tags): #การสอนโดยไม่สอน#การเป็นแบบอย่างที่ดี#การแก้ปัญหาแบบ win-win#รศ.ดร.เกียรติวรรณ อมาตยกุล#ครูเพื่อศิษย์
หมายเลขบันทึก: 258252เขียนเมื่อ 29 เมษายน 2009 21:49 น. ()ความเห็น (70)
มาชื่นชมคนดีๆ
คำพูดที่หัวหน้างานควรจะหัดพูดเข้าไว้ จะได้ใจลูกน้อง...
ทำผิดแล้วกล้ายอมรับผิด ให้อภัยเถอะนะ
สวัสดีค่ะพี่แดง
ขอบคุณดอกกุหลาบแสนสวยค่ะ
คงหอมมาก ๆ เพราะสังเกตว่า กุหลาบชมพูหอมกว่าสีแดง หรือเปล่าคะ..
ขอบคุณค่ะ ขออนุญาตมอบดอกไม้สวย ๆ หอม ๆ นี้ แทนการบูชาคุณครู "อ.ตั๋ง" นะคะ
(^___^)
อ่านแล้วเกิดความรู้สึกชื่นชมคุณครูดีค่ะ
และเห็นด้วยที่น้องรู้จักขอโทษ ทำผิดต้องกล้ารับผิด
มากราบคารวะคุณครูดีในดวงใจด้วยนะคะ
โลกจะสวยงามหากความดีไม่ถูกลบหลู๋ค่ะ
แวะมาเยี่ยมอ่านสิ่งที่ดีๆๆ
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
จิตวิทยา..ในการพูดจากจิตสำนึก
แสดงถึงความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่
ฝ่ายหนึ่งประทับใจ อีกฝ่ายหนึ่งเห็นใจ
เป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพนับถือมากครับ
ขอบคุณมาก
สวัสดีค่ะ
- ขอชื่นชมและจะนำเป็นแบบอย่างค่ะ
- ขอขอบคุณสำหรับบันทึกที่ดีค่ะ
สวัสดีครับคุณคนไม่ราก
การออกปากยอมรับผิดแทนศิษย์ ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ความผิดของครู ถือว่าสุดยอดของครูแล้วครับ
นับถือจริง ๆ ครับ
ขอบคุณครับ
คุณคนไม่มีรากสบายดีนะครับ
ผมตอนนี้ไม่ค่อยสบายเท่าที่ควร เพราะมีอุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาทของตัวเอง โชคดีที่ไม่เจ็บเท่าไหร่ครับ
ตามมาอ่านเรื่องครูดี ขอแสดงความยินดีด้วยครับที่ได้พบกับคนดีๆๆ
สวัสดีครับอาจารย์ ท่านเป็น " สัปบุรุษ " ที่เราจะต้องนำมาเป็นแบบอย่างในการทำงาน ขอบพระคุณครับ
“ผมต้องขอโทษด้วย ผมผิดเอง เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ผม ผมสอนเขาไม่ดี เขาจึงทำเช่นนี้...”
นี่แหละครับ ครูดีในดวงใจ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ
- สวัสดีค่ะ
- มาร่วมชื่นชม ครูดีในดวงใจ ค่ะ
- แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวก็ซาบซึ้งกินใจไปหลายหน้ากระดาษเลยค่ะ
- “ผมต้องขอโทษด้วย ผมผิดเอง เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ผม ผมสอนเขาไม่ดี เขาจึงทำเช่นนี้...”
อ่านแล้วไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมเพื่อนเราจึงรักและเคารพอาจารย์ตั๋งเช่นนี้..
อีกประเด็นหนึ่งที่ใบไม้มองเห็นจากการอ่านบันทึกนี้ก็คือ อาจารย์ตั๋งไม่ได้กลัวเสียหน้า อัตตาท่านไม่ใหญ่โต ท่านจึงได้กล่าวคำพูดเช่นนี้ได้
กี่คนที่จะยอมเปิดปากพูดอย่างละตัวตนเช่นนี้ได้
และคำพูดเช่นนี้นั่นเองที่จะนำไปสู่ผลลัพธ์แบบ Win-win ที่ชนะและพึงพอใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย..
น้อมจิตคารวะท่านอาจารย์ตั๋งด้วยคนค่ะ ..^__^..
ตามมาอ่าน และประทับใจกับ ครู ที่แท้จริงค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน เกษตรยะลา
คนเราพูดอย่างไร ก็แสดงถึง "สิ่งที่คิด" (อาจเว้นคนที่ไม่พูดดังที่คิด..แสร้งบิดเบือนเพื่อบางสิ่ง)
เราคงดูคนได้จากสิ่งที่เขาพูดออกมา และให้แน่ยิ่งกว่านั้น คือพิจารณาจากสิ่งที่เขา "ทำ"
การได้เล่า ได้บอกถึง สิ่งดี ๆ ในจิตใจอันยิ่งใหญ่...เป็นความสุขอย่างหนึ่งของคนไม่มีรากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ วัชรา ทองหยอด
อ.ตั๋ง เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึง จิตสำนึกอันยิ่งใหญ่ของ...ไม่เพียงความเป็นครูดี...แต่ หมายถึง "มนุษย์ที่มีจิตยิ่งใหญ่" ซึ่งรักและเมตตา โดยยอมไม่มีตัวตนอัตตา เลย
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. ขจิต ฝอยทอง
จริงค่ะ การได้ใกล้ชิด เสวนากับ "คนดี" ทำให้มีความสุขและเป็นมงคลสูงสุดข้อหนึ่งของเราค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณหนุ่ม กร~natadee
เห็นด้วยค่ะ อ.ตั๋งท่านเป็น "สัปบุรุษ" เป็น คนดี ของโลกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะท่าน small man~natadee
การมี ครูดีในดวงใจ ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นมากมายค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ท่านเป็นครูด้วย จิตและวิญญาณ เป็นครูแท้ ขอยกย่องชื่นชมด้วยครับ และขอให้รศ.ดร.เกียรติวรรณ อมาตยกุล มีความสุข ความเจริญที่สำคัญขอให้อายุยืนหมื่นปี เป็นร่มโพธิ์ร่มไซร้ให้ลูกศิษย์และเป็นแบบอย่างให้ครูรุ่นลูกหลาน ต่อไป
สวัสดีค่ะคุณ อิงจันทร์
ด้วยประโยคนี้ ที่น้องเล่าให้ฟัง...คนไม่มีรากที่แสนง่วงและเหนื่อยจากการเดินทาง ... ต้องนั่งก้มหน้าก้มตาพิมพ์และทำเป็นบันทึกค่ะ....
เรื่องของคนดี ๆ ความรู้สึกดี ๆ ต้อง บันทึก จารึกไว้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดี ครับ คุณ คนไม่มีราก
ผมแวะมาทานข้าว อีกแล้ว ครับ(ไม่เคยเบื่อเลย)
แต่ขาดกัลยาณมิตร ที่เคยเสริฟ์ ข้าวเที่ยงอยู่เป็นประจำ นะครับ
ไม่เป็นไร ...คุณ sila อนุญาต แล้ว ครับ
วันนี้ คุณ sila ทำอาหารมื้อนี้เลี้ยง ครับ
แกง อะไร ก็ไม่ทราบ แต่ท่าทางจะอร่อย นะครับ
เอาแกง มาตั้งก่อน
เดี๋ยว ผม ลงไป ซื่อ ข้าว เดี๋ยวมา ครับ
ข้าวเปล่า มาแล้ว ครับ
ทานกันเลย ครับ
วันนี้ ทานข้าวเคล้า เสียงเพลง
ผมภูมิใน ในตัวคุณ
แวะมาแก้คำผิดครับ
**********************
วันนี้ ทานข้าวเคล้า เสียงเพลง
ผมภูมิในใจ ในตัวคุณ
pround of you
**********************
ผมชอบ คำที่ อาจารย์ พูด จังครับ
“ผมต้องขอโทษด้วย ผมผิดเอง เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ผม ผมสอนเขาไม่ดี เขาจึงทำเช่น"
ซึ่งผม เคยได้ ยิน ผู้ปกครองเด็กคนหนึ่ง บอกกับครู คนหนึ่ง ว่า ดิฉัน ต้องขอโทษด้วย ที่เลี้ยงลูกให้ติดเกมส์ เพราะมันไม่ใช่ความผิดของลูกดิฉัน ดิฉันต่างหากที่เลี้ยงลูกไม่ดีเอง
ผมฟังแล้ว...รู้สึกเทิดทูนความรู้สึกของคนที่เป็นแม่มากครับ(น้ำตาซึม...)
ขอบคุณมากครับ....คุณคนไม่มีราก
ชอบชื่อ.. เทพแห่งกาลเวลา ที่คุณ ความเห็นที่27 เขียนถึง จังเลย ครับ
คงจะเป็นหนังสือที่หนาน่าดู...หรือเปล่าครับ
สวัสดีนกแห่งอรุณรุ่ง
พี่มาอ่านเรื่องของท่าน อ.ตั๋ง
มาเสริมว่า ท่านน่าเคารพ เรียบง่าย สมถะ และถ่อมตนมากเท่าที่คนคนหนึ่งจะพึงมี พึงเป็นได้
คงจริงดังที่โหลว่า ความจริงเพียงแค่อ.ตั๋งท่านเอ่ยปาก คงไม่มีใครขัด แต่ท่านกลับให้เกียรติและให้ความสำคัญกับ...ผู้เกี่ยวข้อง
และ ... ถ้าผมเป็นลูกศิษย์ท่าน ได้ยินได้ฟังได้เห้ฯ เช่นนี้...คงเป็นบทเรียนที่จำได้ไม่มีวันลืม
อาจารย์ท่าน สร้างมาตรฐานของคำว่า "ครู" ไว้สูงมาก พี่อยากจะทำได้บ้าง ... คงต้องบอกว่า...พยายามครับ
ขอแสดงความยินดีครับ
http://gotoknow.org/blog/bbooks/258399 รพ.ตราด มาดูงาน โรงเรียนพ่อแม่ ณ รพ.สวรรค์ประชารักษ์ จังหวัดนครสวรรค์ (การเลี้ยงดูลูกด้วยนมแม่)
สวัสดีค่ะ
***เป็นบันทึกที่อ่านแล้วได้ข้อิดนำไปใช้ได้ดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณใบไม้
คนไม่มีรากรักและเคารพอ.ตั๋งท่านเต็มหัวใจ ... รู้สึกโชคดีที่ได้เป็นลูกศิษย์ท่านค่ะ รู้สึกตั้งแต่ก่อนมาเรียน จนบัดนี้...ยิ่งเคารพ ด้วยเห็นความดี ความงาม ความเรียบง่ายและจิตใจที่กว้างขวางของท่าน
และยืนยันรับรองได้ว่า...อ.ตั๋งเป็นผู้ที่มีตัวตน อัตตา น้อยที่สุดท่านหนึ่งที่เคยพบมาเลยค่ะ
ต้นแบบดี ๆ ของคนเป็น "ครู" ด้วยหัวใจ...หาไม่ได้ง่ายนักในสังคมปัจจุบันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่Sasinand
"ครูที่แท้จริง" เป็นคำที่เหมาะสมกับอ.ตั๋งมากค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ ที่สวยงามอ่อนโยนค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะท่านอ. นายประจักษ์~natadee
ขอบพระคุณท่านสำหรับคำอวยพร...แทนท่านอ.เกียรติวรรณ ค่ะ
ขอยกย่องชื่นชมด้วยครับ และขอให้รศ.ดร.เกียรติวรรณ อมาตยกุล มีความสุข ความเจริญที่สำคัญขอให้อายุยืนหมื่นปี เป็นร่มโพธิ์ร่มไซร้ให้ลูกศิษย์และเป็นแบบอย่างให้ครูรุ่นลูกหลาน ต่อไป
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ขอบคุณอาหารกลางวันที่น่าทานมาก ๆ เลยค่ะ
น่าจะเป็นแกงเลียงนะคะ ...^_^...
ขอบคุณคุณศิลาด้วยค่ะ มีอาหารมากมาย ... คิดถึงเลยค่ะ
หนังสือ เทพแห่งกาลเวลา เขียนโดยคุณวิศิษฐ์ ศรีพิบูลย์ หน้า 271 หน้า ค่ะ อ่านง่ายเพราะเขียนเป็นแนวนวนิยาย คนไม่มีรากเขียนแนะนำเนื้อหาบางส่วนไว้ ที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/neo-humanist/251681
หากมีเวลาและสนใจลองอ่านดูนะคะ เป็นหนังสือที่ดีมากค่ะ
และขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องเล่า ... หากคนไม่มีรากเป็นเด็กคนนั้น ได้ยินคุณแม่พูดเช่นนั้น คงไม่กล้าทำผิดซ้ำแน่เลยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะเอก
ดีใจและยินดีด้วยค่ะที่อ่านจบแล้ว...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
พี่โหลขา
ชยันเขียนสิ่งดี ๆ ให้อ่านจังค่ะ
พี่โหลเขียนเก่งกว่า พูด อีกค่ะ
อ้อมก็ต้องบอกว่า ภูมิใจที่ได้เป็นศิษย์อ.ตั๋งเช่นกันค่ะ
ไม่เคยเห็นอ.ว่าใคร หรือ ดุใครเลยสักคน ใครโดนอ.ดุคงต้องพิจารณาตัวเองแล้ว
เราโชคดีนะคะ
สวัสดีค่ะ
* ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
พี่คนตัดไม้คะ
จริงค่ะ...อาจารย์ท่าน สร้างมาตรฐานของคำว่า "ครู" ไว้สูงมาก พี่อยากจะทำได้บ้าง ... คงต้องบอกว่า...พยายามครับ
(^__^)
ขอบคุณคุณปรเมศร์ ธำรงค์รัตน์ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ตามไปดูและฟังแล้วค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ดีใจที่เขียนบันทึกแล้วทำให้คนอ่านได้ข้อคิดบ้างค่ะ...ปลื้ม...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะน้องAum
เราโชคดีค่ะที่ได้เป็น ลูกศิษย์ อ.ตั๋ง...
และจริงค่ะ พี่ไม่เคยเห็นท่านดุหรือว่าใครเลย แม้แต่พูดในแง่ลบก็ยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ
เรามาเป็นศิษย์ที่ดีกัน ด้วยการทำตามสิ่งดี ๆ ของท่านกันนะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
ขอบคุณดอกไม้งดงามค่ะ
ดอกอะไรคะ หอมหรือเปล่าคะ
(^___^)
สวัสดีจ้ะ..
อ่านแล้วประทับใจที่สุดค่ะ
สมกับคำว่า "ครูดีในดวงใจ" ที่สุดค่ะ
เหมาะอย่างยิ่งกับคำว่า "ครูต้นแบบ" "ต้นแบบครู" "ครูแห่งชีวิต" ค่ะ
น้องโหลสบายดีนะคะ..
สุขภาพกายใจ..
..พี่อ้วนฝากดอกสวยน่ารัก แด่น้องสาวที่น่ารักค่ะ..
- เป็นข้อคิดที่ดีมากค่ะ
- ปลื้มใจเมื่อได้อ่านบันทึกนี้
สวัสดีค่ะ
* มาตอบคำถาม..ดอกบัวดินค่ะ เคยเห็นมีสี ชมพู ขาว และเหลือง ที่บ้านครูพรรณาไม่มีสีชมพู ดอกนี้กลิ่นอ่อนมากจนแทบไม่ได้กลิ่น
* สุขกายสุขใจนะคะ
มาชื่นชมครูดีในดวงใจอีกท่านหนึ่งคะ
ในบล็อกนี้มีหลายท่านนะคะ
พี่พิ๊งก์เคยเห็นน้ำตาลูกศิษย์ครูแป๋มหลายคน เมื่ออ่านบันทึกนี้จบลง
แล้วกล่าวฝากพี่พิ๊งก์มาว่า "พวกเราเคยเป็นแบบนี้ครับ และคำพูดของท่านอาจารย์ในเรื่อง เป็นคำพูดเดียวกับที่ครูแป๋มเคยบอกท่านผอ. รองฯวิทยา และผู้ปกครองของพวกเรา ที่ห้องปกครองในวันนั้นครับ "
จากนั้นศิษย์ห้องท้ายทั้งหญิงชายต่างพร่างพรูน้ำตาแห่งความปิติออกมากันทุกคน เย็นวันนั้นน้องเราจะรู้สึกอะไรไหมหนอว่าที่นี่เกิดอะไรขึ้น
กลับจากศรีราชาคงได้เป่าปี่กันอีกครั้ง กับน้องสาวของพิ๊งก์คนนี้.
p'pink
สวัสดีค่ะพี่อ้วนศน.อ้วน ที่รัก
น้องดีใจที่ได้เผยแพร่...ความดีของคุณครูในดวงใจ ค่ะ
ครูดี ครูต้นแบบคงมีอีกมากมาย...อยากให้พวกเราร่วมกันเผยแพร่ความดีของคนดี ๆ กันมาก ๆ .... นะคะ
ดอกไม้สีส้มเข้มที่พี่อ้วนนำมาฝากนี้ น้องเคยเห็นค่ะ แต่จำเชื่อไม่ได้ คิดออกจะไปส่งข่าวค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
ขอบคุณค่ะอ.นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
ดอกบัวดิน แสนสวยนี่เอง ... ทำให้คิดถึงเพื่อนบางคนที่มีความหลังกับดอกบัวดิน ค่ะ....^_^...
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ kpam&p'pink
ยินดีต้อนรับค่ะ....^_^...
ปลื้มและขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ดีใจที่น้อง ๆ หลายคน ลูกศิษย์พี่ kpam&p'pink และครูแป๋ม ได้อ่านเรื่องนี้...
ความจริงที่เป็นประสบการณ์ร่วมนี้...อมตะและมักจะเรียกน้ำตาจากความรู้สึกที่กระทบใจเสมอค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
ฟังคุณพี่เล่าแล้วรู้สึกอินไปด้วยเลยครับ
ความรู้สึกมันเหมือนกับได้เข้าไปนั่งอยู่ในเหตุการณ์อยู่ด้วย
อึ้ง ทึ่ง ซึ้งใจจริงๆ
ท่านเป็น "ครู" ด้วยจิตวิญญาณ และด้วยหัวใจ จริงๆ ครับ
คุณพี่โชดดีมากๆ นะครับที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดเป็นลูกศิษย์ "ครู" ผู้ยิ่งใหญ่เช่นท่าน
แวะมาเยี่ยมค่ะ มาบอกว่าเพลงนี้เพราะมากๆ ชื่อและเนื้อเพลงหาได้จากที่ไหนค่ะ รบกวนแล้วค่ะ
รอยยิ้มของเด็กน้อยคือยาชูกำลังของผู้เป็นครูค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ซวง ณ ชุมแสง
อ่านคอมเม้นท์ของคุณซวงแล้ว...ยิ้มเสียกว้าง ด้วยใจเบิกบานเลยค่ะ....ท่านเป็น "ครู" ด้วยจิตวิญญาณ และด้วยหัวใจ จริงๆ ครับ คุณพี่โชดดีมากๆ นะครับที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดเป็นลูกศิษย์ "ครู" ผู้ยิ่งใหญ่เช่นท่าน
สังคมปัจจุบัน ระส่ำระสาย เพราะขาด "ศรัทธา" ในสิ่งดีงามแท้และถูกต้อง แต่เราไปผูกติดกับบางสิ่งที่เราไม่แน่ใจ อธิบายไม่ได้ และใช้คำว่า...
"ไม่เชื่ออย่าลบหลู่"
ซึ่งจะว่าไปแล้ว วลีนี้มีหลายมิติ... แต่ปัจจุบันเข้าใจและใช้คำนี้แบบหลวม ๆ ลวก ๆ ทำให้ไม่มีการคิดวิเคราะห์ สาเหตุและผลที่แท้จริง แต่เชื่อ ๆ ตามกันไป หรือ ไม่ยุ่งไม่เข้าไปหาความจริงให้กระจ่าง
คนไม่มีรากจึงรู้สึกว่าตัวเอง โชคดีมาก ๆ ค่ะ ที่ได้เป็นศิษย์ของ "คุรุแท้"
ภูมิใจจริง ๆ และขอบคุณค่ะที่กรุณามาช่วย ตอกย้ำความดี ความงามที่แท้จริงของ "ครู"
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
พี่ krutoi คะ
ตามไปตอบให้ที่บันทึกของพี่แล้วนะคะ
ชื่นชมยกย่องคุณครูทุกท่านค่ะ.....
รอยยิ้มของเด็กน้อยคือยาชูกำลังของผู้เป็นครูค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ ยุวดี
ห้องสุมดรัฐศาสตร์เป็นอีกแห่งหนึ่งที่คนไม่มีรากชอบค่ะ ทันสมัยและหนังสือก็ทันสมัยมาก ๆ ค่ะ
ขอบคุณที่กรุณามาทักทายและยังยกให้ คนไม่มีรากเป็น "อภิชาติศิษย์" ด้วย...
ปลื้มเลยค่ะ แต่คนไม่มีรากยังไม่บังอาจรับคำชม เพราะคิดว่า "อภิชาติศิษย์" น่าจะต้องทำสิ่งดี ๆ ดังที่อาจารย์สอนสั่ง ไม่เพียงกตัญญูต่อครูเท่านั้น...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีพี่อ้วนอีกครั้งค่ะ
ดอกนี้ชื่อ "กุหลาบเมาะลำเลิง" ค่ะ
งามแต้ งามว่า ... เน๊าะ...^__^...
รักอ.ตั๋งเหมือนกัน
อ.ใจดีสุด ๆ ๆ ๆ ๆ
ขอบคุณค้า...:P
ดอกไม้เค้าเรียกว่า"กุหลาบหิน" ด้วยมั๊ยคะ..
สวัสดีค่ะคุณเด็กจุฬา
ยินดีค่ะ และดีใจที่เราต่าง...
รักและเคารพอ.ตั๋ง เช่นกัน
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ แมงปอ
ภาพด้านบน .... เป็นภาพของดอกที่เรียกว่า "กุหลาบเมาะลำเลิง" ค่ะ
ส่วน "กุหลาบหิน" จะเป็นภาพนี้ค่ะ ไม่ค่อยชัด หากมีโอกาสจะหาภาพชัด ๆ มาให้ค่ะ
สวัสดีครับ คุณ คนไม่มีราก
อ่านบันทึกนี้แล้ว ได้เห็นศิลปะในการแก้ปัญหาที่ประกอบด้วยเมตตา ปัญญา & ความอ่อนน้อมถ่อมตน ของ อ.เกียรติวรรณ
ผมเคยอ่านหนังสือของอาจารย์เล่มหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ แต่เกี่ยวกับการศึกษานอกโรงเรีบยน เล่มเล็กๆ ปกสีขาว ประทับใจมากครับ
คุณคนไม่มีราก โชคดีจริงๆ ที่ได้เป็นศิษย์ของคุณครูท่านนี้ ^__^
สวัสดี เจ้า ตื้นตันใจ จัง นะคะ
สวัสดีค่ะอ.บัญชา ธนบุญสมบัติ
อ.เกียรติวรรณท่านออกหนังสือเกี่ยวกับแนวคิดนีโอฮิวแมนนิสเฉลี่ยปีละ 1 เล่มค่ะ
หากมีหนังสือใหม่ ๆ จะส่งไปให้อาจารย์นะคะ
และยืนยันว่า ท่านเป็น "ครู" อย่างแท้จริง เต็มความหมายเลยค่ะ
การมี คนต้นแบบ ในดวงใจนั้น ทำให้เรามีกำลังใจและมีแบบอย่างที่ดีในการดำเนินชีวิตค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ ครูใหม่ บ้านน้ำจุน
การได้บอกเล่าถึงความดีงามของผู้ที่เราได้พบเห็น เป็นสิ่งหนึ่งที่คนไม่มีรากฝึกทำอยู่เสมอค่ะ ส่วนความไม่ดี ไม่ชอบ ก็พอมีบ้างแต่...
พยายามอย่าใส่ใจจะดีกว่า สู้หันมาดูความไม่ดี ความบกพร่องของตัวเอง จะได้แก้ไข...มีประโยชน์มากกว่าค่ะ
ขอบคุณเจ้า
(^___^)
อ่านบันทึกเก่า ที่ทรงคุณค่า
อดไม่ได้ จริง ๆ ที่จะชื่นชม
ขอบพระคุณ มาก ครับ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ดีใจที่มาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บันทึกนี้เป็นบันทึกที่คนไม่มีรากภูมิใจและรักมากที่สุดบันทึกหนึ่งค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ผมในฐานะคนการศึกษานอกระบบ
มีโอกาสอ่านงาน อ.เกียรติวรรณ มาบ้าง
แต่ที่มากกว่านั้น คือ การได้ศัพท์กิตติศัพท์คุณงามความดีของท่าน
ท่านเป็น "ครู" จริง ๆ ครับ
ยินดีกับ "คนไร้ราก" ด้วยนะครับ ที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดและเล่าเรียนจาก "ครูแท้"
อ่านบันทึกนี้แล้วคิดถึงคำสอนนึงครับ
น่าจะเคยได้ยิน "พรหมวิหารธรรม" เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา
ว่ากันว่า เมืองไทย เมตตา และกรุณา นี่จะเยอะ และบางทีก็ใช้กันอย่างผิด ๆ
เราจึงเห็นการละเลยและปกป้องคนผิดเยอะแยะมากมาย ไม่ปล่อยให้มีการลงโทษผู้กระทำผิด ให้ผู้กระทำผิดได้รับผลจากการกระทำของตนเอง อาจเรียกว่าเรียกว่าไม่มีอุเบกขาก็ได้ คือไม่วางใจเป็นกลางให้ผู้ทำผิดรับผลจากการกระทำของตนเอง
พ่อแม่ ครูอาจารย์ถ้าไม่มีอุเบกขา ลูก-ศิษย์ ก็จะอ่อนแอ ที่สุดถึงขั้นเสียผู้เสียคน