แม้จะแพ้รบ แต่ชนะใจตลอดกาล
หนึ่งในวีรกรรมของบรรพบุรุษไทยที่ประทับใจผู้เขียนตลอดกาล ก็คือกลุ่มชาวบ้านบางระจัน นับตั้งแต่เริ่มเรียนประวัติศาสตร์ และรับรู้เรื่องราวของท่านเหล่านี้ ผู้เขียนก็ไม่เคยลืมนามนี้เลย "ค่ายบางระจัน"
เป็นครั้งแรกที่ผู้เขียนมีโอกาสไปสักการะ อนุสาวรีย์ท่านผู้กล้าทั้ง ๑๑ ท่าน ณ บ้านบางระจัน จ.สิงห์บุรี
เมื่อคราวกรุงศรีอยุธยา ใกล้จะเสียกรุงครั้งที่สอง พม่ายกทัพเข้าตีหัวเมืองต่างๆ พร้อมทั้งการปล้นสะดมภ์ ข่มเหงชาวบ้านคนไทย จนกระทั่งมาถึงหมู่บ้านบางระจัน ชาวบ้านกลุ่มหนึ่ง คิดต่อต้าน การรบของกองโจรพม่า โดยตั้งหลักมั่น เป็นค่ายในวัดโพธิ์เก้าต้น โดยมีพระอาจารย์ธรรมโชติ เป็นผู้ปลุกกำลังใจ และวิทยาคม ลงยันต์ป้องกันตนให้เหล่านักรบนั้น ทำให้ชาวบางระจัน มีกำลังใจฮึกเหิม ออกต่อสู้กับพม่า อย่างห้าวหาญ แม้การรบแบบตะลุมบอล ก็ไม่เคยเพรียงพล้ำ ด้วยการใช้ปัญญาไหวพริบ ในการรบ อย่างชาญฉลาด เช่น เมื่อมีผู้บาดเจ็บอยู่ในค่ายมากขึ้น ก็แสร้งสร้างค่ายลวง การแบ่งกำลังรบแบบกองโจร เป็นต้น
นับตั้งแต่ปลายเดือนสี่ ปีระกา พ.ศ.๒๓๐๘ กับการรบชนะรวดเดียวถึง ๗ ครั้ง
การรบครั้งสุดท้ายที่ ในครั้งนั้น ชาวบางระจัน เสียนักรบผู้กล้า ที่เป็นผู้นำไปหลายท่านแล้ว อีกทั้งพม่า ก็ได้นายกองชาวรามัญ ที่คุ้นเคย และรู้จักอัธยาศัยคนไทยดี แต่ได้ไปรับราชการกับพม่า จึงคิดกลอุบายโดยไม่ออกมาตะลุมบอลเหมือนเคย และรู้ฝีมือคนไทยดี จึงได้แต่ยิงปืนใหญ่ออกมาจากค่าย สร้างความกดดันให้แก่ชาวบางระจันยิ่งนัก จึงร้องขอปืนใหญ่จากกรุงศรีอยุธยา แต่ไม่ได้รับการช่วยเหลือ จึงรวบรวมโลหะเท่าที่มี พากันหล่อปืนใหญ่ หมายจะใช้เป็นอาวุธ ถล่มค่ายพม่า เป็นการรวบรวมร่วมมือครั้งสุดท้ายของชาวบางระจัน และเป็นความหวังสุดท้ายที่เหลืออยู่เช่นกัน
ชะตาบ้านเมืองถึงคราวจะสูญเสียอิสระภาพ
แม้บุคคลจะมีน้ำใจที่ห้าวหาญปานใด
ก็ไม่สามารถรั้งชะตาบ้านเมืองไว้ได้
ณ วันจันทร์ แรม ๒ ค่ำ เดือน ๘ ปีจอ พ.ศ.๒๓๐๙
ปืนใหญ่ที่หล่อสำเร็จแล้ว เกิดอาการร้าว ไม่สามารถใช้ยิงต่อสู้กับศรัตรูได้ ชาวบ้านต่างรู้สึกเสียขวัญ ทั้งผู้บาดเจ็บมากมายในค่าย การสูญเสียผู้นำไปจำนวนมาก ทั้งศรัตรูก็ไม่ได้ออกมาให้ได้รบประราวีเหมือนเคย ที่สุดผู้กล้าชุดสุดท้าย อดรนทนไม่ได้ จึงออกจากค่ายหมายตะลุยศึก จึงถูกพม่าฆ่าจนเสียชีวิต และถล่มด้วยปืนใหญ่จนค่ายบางระจันแตก ถึงกาลอวสาน หลังจากตั้งมั่นมายาวนาน ถึง ๕ เดือน
ความเป็นไทย ได้มา เพราะกล้าหาญ
จากสันดาน เลือดนักสู้ ผู้รักถิ่น
กลายมาเป็น เมืองสยาม นามแผ่นดิน
เทิดชีวิน บรรพบุรุษ สู้สุดใจ
(บทกลอนในวัดโพธิเก้าต้น)
กูจะสู้ แม้รู้ว่า พวกกูน้อย
สู้ไม่ถอย แม้รู้ว่า จะดับสลาย
แผ่นดินนี้ พ่อกูอยู่ ปูกูตาย
กูสุดอาย หากเสียที ไพรีครอง
(บทกลอนหน้าค่ายโพธิเก้าต้น)
ขอทุกดวงวิญญาณผู้กล้า ชาวบางระจันทุกคน
จงสู่สุคติภพ ด้วยพลานุภาพ แห่งความรักชาติยิ่งชีวิต
ชาวบางระจัน พ่ายแพ้สงครามในครั้งนั้น
อย่างราบคาบ
แต่ชาวบางระจัน สู้อย่างชนะใจผู้เขียนตลอดไป
ความเห็น (12)
มาชม
นึกถึงเพลงบางระจันเลยนะนี่
- เคยฟังเพลงศึกบางระจัน คำร้องที่ว่า " ศึกบางระจัน จำให้มั่นพี่น้องชาติไทย เกียรติ์ประวัติศาสตร์...." ฟังแล้วทำให้รักชาติเพิ่มขึ้นเยอะและเห็นใจขอบคุณบุคคลต่างๆ ที่ได้เคยปกป้องคุ้มครองประเทศ
- บางภพ บางสมัยผู้คนก็เกิดมาในยามที่มีสงคราม บางภพ บางชาติผู้คนก็เกิดมาในสมัยที่ไม่ค่อยมีสงคราม สุดแท้แต่บุญและกรรม
สวัสดีคุ่คุณumi
ศึกบางระจัน เป็นศึกสงคราม ที่ผู้ได้รับทราบเรื่องราว
ย่อมเกิดความรู้สึกร่วมด้วยเสมอ
เป็นการปกป้องในยามคับขัน
เป็นการรวมตัวในยามยาก
และเป็นความพ่ายแพ้อย่างสมเกียรติ
ขอสดุดีวีรชนทุกท่าน ที่บางระจันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณAndrew
แม้จะชื่นชอบชาวบางระจัน
แต่ก็ไม่เคยคิดจะให้เกิดมีสงครามขึ้นในโลกนี้เลย
คนที่อยู่ในสนามรบ เหมือนหัวใจที่ร้อนผ่าวตลอดเวลา
ไม่เคยสุขเย็นใจ หรือสงบใจได้สักครั้ง
ทุกอารมณ์คือการต้องสู้.สู้ ..เพื่อ...
บางคนแม้จะผ่านภพชาติมาแล้ว
ก็ยังฝันลึกถึงอดีตชาติตลอดมา
และไม่มีใครบอกได้ว่า
กี่ชาติ..จึงจะลืม
น่าสงสารนักรบนะคะ
อยากเห็นคนไทยรักกัน มองประโยชน์ส่วนรวมเป็นหลัก ยึดวีรบุรษเหล่านี้เป็นแบบอย่างครับ
ทุกวันนี้เห็นแต่กีฬาสี (เหลือง-แดง) ที่ใช้สารพัดกลเม็ดเอาชนะแถมเล่นกันแบบเกมแพ้คนไม่แพ้ซะด้วย
ความสามัคคี คือพลัง และนำสุขมาให้แก่หมู่คณะ
ศึกบางระจันจำให้มั่น พี่น้องชาติไทย ค่ะ พี่รุ่ง
ราตรีสวัสดิ์
สวัสดีค่ะคุณจีรัง
ที่จริงคนไทยก็ยังรักกันอยู่
ด้วยน้ำใสใจจริง
ลองใครมารุกรานเราก็ไม่เคยยอมอยู่แล้ว
ยังเชื่อเช่นนั้น
เมื่อสงบสุขดี ก็มักหาเรื่องเล่นกันไปเรื่อย
จนบางครั้งดูเหมือนจริง
แต่สุดท้าย ก็จะอยู่กันด้วยดี
นี่คือคนไทยจริงๆค่ะ
และยังเชื่อน้ำใจเสมอ ว่าจะเป็นเช่นนี้
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชาวบางระจัน
นักรบผู้ชนะใจคนไทยตลอดกาลค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูเสือ แซ่เฮ
สบายดีนะคะ
สามัคคีคือพลัง
และชาวบางระจันก็แสดงให้เห็นมาแล้ว
นี่เป็นฝีมือระดับชาวบ้าน
ยังยอดเยี่ยมขนาดนี้
อีกทั้งความสามัคคีก็เป็นยอด
แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟเสมอ
ชาวบางระจันจึงจบชีวิตลง
พร้อมค่ายแห่งประวัติศาสตร์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
ค่ะคืนนี้เราจะนอนหลับฝันดี
เพราะถึงแม้ชาวบางระจันจะพ่ายแพ้
และกรุงศรีอยุธยาจะแตกในปี พ.ศ.๒๓๑๐
แต่ในปีเดียวกันนั้นพระเจ้าตากสินก็ได้ประกาศอิสรภาพ
ให้ชาติไทยทันทีและต่อสู้จนกู้ชาติได้ในเวลาอันรวดเร็ว
ฝันดีที่ชาติไทยยังมีอิสรภาพเสรีอยู่ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์
ในอดีตบรรพบุรุษ สู้เพื่อลูกหลาน ประวัติศาสตร์ ได้จารึกไว้ลูกหลานได้ศึกษา
ในปัจจุบัน บรรพบุรุษ สู้เพื่อใคร ประวัติศาสตร์จะจารึกไว้ให้ลูกหลานได้ศึกษาอย่างไร
สวัสดีค่ะ
หายป่วยหรือยัง
ประวัติศาสตร์ เป็นสิ่งที่มีไว้ศึกษา
คงมีทั้งที่น่าชื่นชมและขมขื่น
สุดแท้แต่ว่าใครจะสร้างประวัติศาสตร์ตัวเองอย่างไร
ชาวบ้านบางระจันมีอุดมการณ์
และน้ำใจที่ยอดเยี่ยม
ควรที่ลูกหลานอย่างเรา
จะได้ให้การยกย่องจริงๆนะคะ