๑๐๕.พี่พิ๊งก์ขอเล่าถึงน้องแป๋มบ้างค่ะ....
คืนสุดท้าย ก่อนที่จะจากกัน เพราะน้องแป๋มจะเดินทางไปศรีราชา เพื่อดำเนินภารกิจด้านการเรียน พิ๊งก์ได้เป็นแขกรับเชิญ(แกมบังคับ) ให้มาหาน้องด่วน...ทักทายเสร็จตามประสาคนคุ้นเคยก็คุยสัพเพเหระไปเรื่อย แต่เรื่องที่คุยกันนานมาก มากจนพี๊งก์ต้องนอนกับเธอที่บ้านนั่นแหละ สาวๆคุยกันคงมีเรื่องเดียว คือ "ความรัก" ทายถูกใช่ไหมคะ แต่เรื่องความรักของน้องแทบไม่มีมูล (ใครแอบเห็นเธอควงใคร หรือมีคนรู้ใจละก็ ช่วยบอกพิ๊งก์ทีค่ะ) แต่เจ้าแป๋มกลับให้แง่คิดกับพี่อย่างกับผู้รู้ รู้ว่าพิ๊งก์เพิ่งอกหักมาก่อนสงกรานต์ค่ะ เราจึงแชร์ประสบการณ์ที่น้องอยู่เป็นโสดอย่างมีความสุข แต่พิ๊งก็สิตอนรักกันตอนแรกก็ดี พอเข้าปีที่ 7 ก็เป็นอื่น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ อาถรรพ์หมายเลข 7 แป๋มให้กำลังใจพิ๊งก์ที่อกหัก พิ๊งก์ก็ตอบแทนน้องด้วยการให้แง่คิดในการเลือกแฟน (จากประสบการณ์ที่ไม่สมหวังของพิ๊งก์) มาบอกผู้กำลังจะเป็นมือใหม่อย่างน้อง น้องเล่าว่า
การอยู่เป็นโสดอย่างมีความสุข ขั้นแรกต้องยอมรับว่าตอนนี้เรา"โสด" แล้วต้องพึ่งตนเองให้ได้มากที่สุด (ถ้าไม่ไหวจริงๆค่อยไปขอความช่วยเหลือ) เคารพตัวเองพร้อมเผชิญปัญหาด้วยตัวเองด้วย ให้เวลากับคนรอบข้าง และก่อนจากกันไปศรีราชา แปลกแฮะ "เจ๊...ได้เวลาเปิดโลกทัศน์...เปิดตาเปิดใจ...และให้โอกาสกับตัวเองและคนอื่นบ้าง" ....... อันนี้ไม่เคยได้ยินแป๋มเคยพูดนะคะ...ก็แปลกใจและดีใจด้วย ถ้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็นเรื่องของหัวใจ....ดีใจค่ะ..ถ้าเป็นจริง สำหรับพิ๊งก์ก็บอกเล่าน้องแป๋มไปว่า
ถ้าหากแป๋มจะมีแฟนต้องดูที่ครอบครัวของเขา เพราะครอบครัวหล่อหลอมเขามา ความเชื่อสอดคล้องกันไหมเพราะความเชื่อจะบอกถึงทัศนคติและการดำเนินชีวิต แล้วมาดูงานอดิเรกถ้าคล้ายกันน่าจะไปกันได้ดี การให้ความสำคัญกับวันสำคัญที่เกี่ยวกับเราไหม เพราะเป็นการแสดงความใส่ใจที่เขามีต่อเรา ที่สำคัญคือสุขภาพกายและสุขภาพจิตเขาเป็นอย่างไร..กระซิบน้องว่า..นี่แค่การคบกันนะน้อง แต่ดูท่าทางน้องจะไม่ค่อยจะใส่ใจ (คิดเอาเอง) หันไปหยิบหนังสือเรียนแทนการจะฟังพี่ซะแล้ว...เอวังค่ะ
สรุปว่า
1 ครูแป๋มไปศรีราชา เพื่อจดจ่อต่อการทำดุษฎีนิพนธ์อย่างเต็มที่
2 ครูแป๋มขอให้พี่พิ๊งก์มาช่วยดูแลบล็อกช่วงที่ไปศรีราชาเพื่อไม่ให้เหงา
3 ครูแป๋มจะกลับมาช่วงเปิดภาคเรียน และโรงเรียนเปิดพี่พิ๊งก็หมดหน้าที่ค่ะ
ความเห็น (45)
มิน่าละครับ ช่วงที่ผ่านมา จึงไม่ค่อยเจอ บันทึกคุณครู
ไว้รอ คุณครูมาเขียนบันทึกครับ
เป็นกำลังใจสำหรับ งานดุษฎีนิพนธ์ครับ
ดีจังเลยนะครับ เป็นกำลังใจให้ว่าที่ดุษฎีบัณฑิตครับ
1. พันคำ
2. small man~natadee
ขอบคุณค่ะ นี่เป็นคำตอบที่ชัดเจน เพราะเคยถามแป๋มว่า ทำไมน้องจึงบอกว่าที่นี่เป็นหน้าที่หนึ่งของแป๋ม (พิ๊งก์เป็นใครเกี่ยวอะไรกับเจ้าของบล็อกดูที่หน้าประวัติได้ค่ะ)
สวัสดีครับ คุณพิ้งก์กี้ สีชมพู
ฝากเป็นกำลังใจให้คุณครูแป๋ม ให้จบมาเป็น ดร.แป๋ม ไวๆ นะครับ
จะได้มีกัลยาณมิตรมาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กันอีก
นี่แหละหนา จริงดังคำกล่าวที่ว่า
เราจะเห็นคุณค่าของใคร หรือสิ่งใด ก็ต่อเมื่อเราได้สูญเสียสิ่งนั้นไปแล้ว (แม้จะชั่วคราวก็ตาม)
....
สำหรับคุณพิงก์กี้สีชมพู
อกหักก็ไม่ยักกะตาย ใช่ไหมครับ
ผมเชื่อว่า แต่ละก้าวของชีวิตที่ผ่านไปย่อมมีเหตุผล และความหมายในตัวเองเสมอ
หลายๆ ครั้งที่เราพลาดจากสิ่งของ บุคคล หรือเหตุการณ์ ก็เพื่อจะผ่านไปพบสิ่งที่ดีกว่า
สิ่งที่ดีกว่าย่อมรอเราอยู่เสมอครับ
ขอให้ได้พบสิ่งนั้นไม่วันใดก็วันหนึ่ง
ลืมไปอีกนิดนึงครับ
อย่างน้อย การจากไปชั่วคราวของครูแป๋ม
ก็ทำให้ผมได้พบกับกัลยาณมิตรคนใหม่อย่างคุณ พิงก์กี้สีชมพู ไงล่ะ
ต่อไปคงได้ "แลกเปลี่ยน เรียนรู้" กันเนื่องๆ นะครับ
ขอขอบคุณต่อโชคชะตาบนโลกไซเบอร์
5. ซวง ณ ชุมแสง
คุณเป็นผู้หนึ่งที่น้องแป๋มเล่าแบกกราวด์ให้ฟังบ้าง เมื่ออ่านผลงานสมกับที่แป๋มเขาชมไว้ค่ะ พิ๊งก์มาเฉพาะกิจและเป็นคนนอก (เชิญที่หน้าประวัติ) ต้องขออภัยจริงๆค่ะ
# pinkky #
ไม่อยากให้คุณพิงก์กี้ เป็นคนนอกเลยครับ
น่าจะเข้ามาร่วมวงสนทนา ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน GotoKnow ตลอดไป
....
แต่ที่สำคัญคือ ผมคิดว่า บล็อก นั้น คือเครื่องมือ หรือช่องทางสำหรับแสดงความเป็นอัตลักษณ์ของเราอย่างหนึ่ง
ยอมรับว่า ผมรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่ได้ยินคุณพิงก์บอกว่า จะมาดูแลบล็อกแทนคุณครูแป๋ม
ผมคิดว่าถ้าเป็น เว็บไซต์ ก็พอจะดูแลแทนกันได้ครับ
แต่เรื่องบล็อกนี่ ท่าจะยากจริงๆ
สำหรับผมนะ ถ้าผมไม่ว่างเขียน หรือต้องห่างหายไปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ผมคงจะไม่ฝากให้ใครมาดูแลแทน
อย่างเช่นเวลาที่ผมกำลังเขียนเม้นท์นี้อยู่ มันก็ชักงงนะครับ ว่าผมกำลังคุยกับใคร ครูแป๋ม หรือ คุณพิงก์ หรือว่าทั้งสองคน
ผมว่าคุณพิงก์เองก็น่าจะงงๆ นะครับ จะตอบแทนครูแป๋ม จะต้องไปถามครูแป๋มก่อนหรือเปล่า แล้วนำกลับมาตอบ ผมว่ามันเหนื่อยนะครับ ทั้งกับครูแป๋ม และคุณพิงก์ด้วย
อยากฝากบอก ครูแป๋ม (ผ่านคุณพิงก์) ว่า อย่ากัลวลไปเลยครับ กัลยาณมิตรหลายๆ คนใน GotoKnow ยังระลึกถึง และยังรอคอยการกลับมาของครูแป๋มเสมอ เพื่อที่จะกลับมา "แลกเปลี่ยน เรียนรู้" มาตั้งวงสุนทรียสนทนากันเหมือนครั้งที่ผ่านๆ มา
อยากบอกคุณพิงก์ว่า ถ้าไม่ติดขัดอะไรนัก ก็ลงมาเป็นสมาชิกชุมชนนี้เถอะครับ ยังมีกัลยาณมิตรอีกมากมายที่พร้อมจะมาร่วมแบ่งปัน แลกเปลี่ยนอะไรดีๆ ให้แก่กัน
แล้วผมจะรอนะครับ
(ไม่รู้รออะไรเหมือนกัลล์)
เป็นคำสั่งของน้องพิ๊งก์ไม่กล้าขัด กับการฝาก notebook ส่วนตัวไว้กับพิ๊งก์ บอก username password ให้พี่พิ๊งก์ช่วยดูแลบล็อกแทนจนกว่าน้องจะเสร็จภารกิจ ก็ต้องเคารพความคิดของเธอ แต่พิ๊งก็พยายามจะไม่เปลี่ยนอะไรมากค่ะ อยากคงความเป็นครูแป๋มไว้ที่นี่ บางทีการเป็นคนช่างคิดช่างทำของแป๋มเป็นปริศนาคาใจทุกคนเหมือนกัน น้อยใจไหม? เมื่อก่อนตัดไปได้เลย แต่พออ่านบันทึกตั้งแต่ต้น รู้สึกได้ว่าน้องเราก็เป็นผู้หญิงธรรมดาที่ต้องสวมบทบาทการเป็นที่พึ่งให้คนอื่น แต่พอถึงคราวตัวเอง ไม่รู้จะไปพึ่งใครเป็นห่วงความรู้สึกคนอื่น จนลืมความสุขของตัวเอง แม้แต่พิ๊งก์เองยังมีงานมาให้น้องช่วยบ่อยๆ ไม่เคยได้รับการปฏิเสธ จนมารู้ว่าน้องแทบไม่ได้พักผ่อนรู้สึกเสียใจ นียังมีญาติๆคนอื่นๆจ่อคิวให้อ่านงานวิจัยให้อยู่เลย คงต้องบอกต่อกันไป
ฝากความคิดถึงครูแป๋ม และสวัสดีคุณพิ๊งค่ะ
การมีวิธีคิดกับปัจจุบัน ไม่ต้านความจริงในอนาคต ดีมากค่ะ
10. ปริม
รับฝากและสวัสดีค่ะ
p'pink
11. แพรไหม
ขอบคุณแทนครูแป๋มด้วยค่ะ
p'pink
สวัสดีครับอาจารย์ หายสงสัยแล้ว....แฮ่ม มีผู้ช่วยด้วยละ ขอบพระคุณที่แวะไปทักทายให้กำลังใจ นะครับ...
- เป็นกำลังใจให้คุณครูแป๋มน้องสาวแสนน่ารักมีสมาธิปฏิบัติภาระหน้าที่สำเร็จค่ะ
14. หนุ่ม กร~natadee
คนดีต้องให้กำลังใจ ออร์เดอร์จากน้องแป๋มค่ะ
p'pink
15. Sila Phu-Chaya
นี่ค่ะรายชื่อบุคคลในดวงใจน้องอีกท่าน ขอบคุณค่ะ
p'pink
แวะมาทักทายนะคะ
มีความสุข มีรอยยิ้มในหัวใจเสมอๆนะคะ
Take care
แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
...
สบายดีนะคะ
มาชวนไปทำสถิติ...กรุ๊ปเลือดกันหน่อยนะคะ
กรุ๊ปอะไรบอกกันหน่อยนะคะ
18. @..สายธาร..@
ขอบคุณค่ะ กับรอยยิ้มที่มีให้แก่กัน
19. °o.O ปลายฟ้า O.o°
แวะไปอีกค่ะเป็นของน้องปิง หมู่ A 
แวะมาเป็นกำลังใจ..ทั้งในวิถีแห่งโลกชีวิตและการงาน นะครับ..
สู้ๆ ..
มนุษย์งาน..ไม่เคยถูกงานทำร้าย-แน่นอน
คุณแผ่นดิน ต้นแบบคนทำงานหนัก ดีค่ะที่นำแนวคิดของการปฏิบัติมาเผยแพร่ให้ผู้อื่นได้ทราบ เป็นตัวอย่างคนทำงานที่มีความมานะพยายามเพื่อส่วนรวมน่ายกย่องมากค่ะ ขอขอบคุณที่นำแนวปฏิบัติในชีวิตจริงมาเผยแพร่ ยอดเยี่ยมมากค่ะ
มีโอกาสได้คุยกับครูแป๋มวันนี้ เพราะเป็นวันผ่อนคลายจากการทำงานหนักมาตลอด เป้าหมายสู่ความสำเร็จ เป็นแรงผลักดันให้น้องอดทนมีมานะ ต่อสู้กับอุปสรรคนับจากการอ่านหนังสือ เพื่อสอบแข่งขันกับท่านผู้บริหารอาวุโส มีประสบการณ์สูงในการบริหารมานานัปการ ด้วยลูกฮึดของครูสาวธรรมดาคนหนึ่ง ผ่านด่านการทดสอบครั้งแล้วครั้งเล่า จนมาถึงด่านสุดท้ายคืองานวิจัยปริญญาเอก หรือที่รู้กันว่า มันคือ ดุษฎีนิพนธ์ ที่เป็นด่านหินที่สุดของการศึกษา เป้าหมายชัดบวกกำลังใจที่แข็งแกร่ง พร้อมกับการมองตามวิถีแห่งตนที่น้องมักกล่าวขวัญถึงบุคคลหลายท่านที่นี่ ทำให้อุปสรรคค่อยๆคลายไปทีละเปลาะ อีกไม่นาน เธอจะกลับบ้าน ขอบคุณต้นแบบการใช้ชีวิตที่ทำให้น้องเฝ้าเพียรตามแบบอย่าง นอกจากคุณอาปุ้มและคุณอาแป๋ว คุณด้วยค่ะอีกคน คุณแผ่นดิน ขอชื่นชมคุณจริงๆหลังจากวางสายของน้องไปด้วยความสุขใจอย่างเหลือล้นค่ะ ขอบคุณ.
p'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pinkp'pink
สวัสดีคะแวะมาทักทายมิตรใหม่คะ คุณ p'pink คะ
ส่งความคิดถึงไปยังคุณครูในดวงใจด้วยนะคะ
25. อรุณรัตน์ แม้นวงศ์
ดีใจที่ได้รู้จักมิตรใหม่อีกท่านแล้ว หลังจากที่พิ๊งก์คิดว่าจะมาทำหน้าที่แทนน้องได้ไม่นาน เริ่มรู้สึกดีดีกับที่นี่แล้วสิคะ
p'pink
- สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณทุกท่านที่แวะมา แม้ยามแป๋มไม่อยู่
- คุณพันคำ
- คุณซวง
- ท่านรองฯ
- พี่ศิลา
- คุณหนุ่มกร
- คุณสายธาร
- คุณแผ่นดิน
- คุณอรุณรัตน์
- ขอบคุณที่แวะมานะคะ.
- ขอบคุณพี่พิ๊งที่ทำหน้าที่ได้เยี่ยมมากค่ะ
- ขอบคุณ
- คุณปริม
- คุณแพรไหม
- และขอโทษที่เช็คเฉพาะเพจล่าสุด
- เรารักกันนะคะ
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม
เข้ามาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณที่เข้าไปทักทายค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณครูจิ๋ว
- เปิดเทอมใหม่แล้วนะคะ
- มีความสุขกับการทำงานทุกวันค่ะ
เป็นกำลังใจสู้ต่อไป ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่งนะครับ
- ค่ะแป๋มจะสู้ต่อไป ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่ง
- ขอบคุณ คุณเป็นหนึ่ง ค่ะ
เป็นครั้งที่สองที่พบว่าน้องครูแป๋มเรียกชื่อผมผิด โอเคครับผม
อาจไม่สะดุดตา สะดุดใจน้อง แต่อยากให้รู้ไว้พี่หวังดีต่อน้อง
ครับ ไม่ได้มาร้ายอะไร
...............
อย่ากลัวเลยครับผม.
- ขอโทษค่ะ พอดีชื่อไปคล้ายกันกับคุณครูสุภาพบุรุษท่านหนึ่งค่ะ
- พี่เป็นเอก กับ ครูเป็นหนึ่ง ค่ะ ความชาชินชื่อของครูมากกว่า
- ก็เลยเผลอค่ะ ความเคยชินนั่นเอง ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
- มาดีก็ดีแล้วค่ะ...หากยืนยันเช่นนี้ก็สบายใจค่ะ
- ที่ผ่านมาคงไม่ถือสานะคะ หากมีข้อแนะนำจะเป็นพระคุณยิ่ง
- ยินดีต้อนรับกับมิตรภาพที่จะคงงดงามตลอดไปนะคะ.
-
- แวะมาอ่านเรื่องเล่าครูแป๋ม
- "รัก"
- คำนี้ก็อมตะอีกนั่นแหละค่ะตลอดกาล
- ใช้ถูกก็มีความสุข ใช้ผิดก็จะเป็นทุกข์ค่ะ
- ขอให้มีความสุขตลอดไปค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่เกศนี
- ช่างเป็นข้อสรุปที่กระชับเข้าใจง่ายดีแท้
- แว๊ปไปอ่านที่ประวัติของพี่ปี35แป๋มยังเรียน
- พี่ดีเด่นในสาขาวิชาชีพของพี่..ไม่ธรรมดา
- พบตัวแบบด้านการเรียนการทำงานของแป๋ม...
- อีกคนแล้วค่ะ..จำคำของพี่ไว้ค่ะ
- "รัก"ใช้ถูกก็จะเป็นสุขใช้ผิดก็จะเป็นทุกข์
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
ธนา ไชยทิพย์
ผมจะทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด
สวัสดี ธนา
- จ๊ะ ครูเชื่อเธอว่าทำได้
- คนเราหากรู้หน้าที่ของตน
- และทำให้ดีที่สุดก็เยี่ยมแล้วค่ะ
ผมมาลาเพื่อเข้านอน วันนี้ยังอยู่กับแม่ครับ แม่มักถามถึงคุณด้วยความห่วงใย ผมได้แต่บอกท่านไปตามเนื้อผ้า หวังว่าคุณแป๋มคงไม่ว่าอะไรนะครับ
คืนนี้ผมอยากขอให้คุณพักผ่อนเร็วขึ้น เพิ่งทราบจากรุ่นพี่ที่โคราชมีฝน
ห่วงนะครับ อยากให้พักเพราะพรุ่งนี้คุณยังต้องทำงานอยู่..
ฝันดีครับผม
สวัสดีค่ะ คุณพชร
- ฝากขอบคุณคุณแม่ด้วยนะคะที่ท่านเมตตาที่ให้ความเอ็นดูแป๋ม
- ฝากท่านดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่คุณได้กลับไปกราบแม่ในวันแม่ แถมยังได้อยู่กับท่านด้วยค่ะ ลูกน้อยคนจะเป็นเช่นนี้
- ขอบคุณค่ะ
อ่านและติดตามความรักของครูแป๋มมานาน พอจะรู้ว่าครูแป่มมีใครในหัวใจไว้พิจาณณาตอนครูแป๋มไปที่ศรีราชาเมื่อปลายเดือนเมษายนนี้ รับข่าวมาตลอดจากพีพิ้งค์ของครูแป๋ม เชื่อมั่นในอุดมการณ์รัก หากจะมีการตัดสินใจมั่นใจว่าครูแป๋มคงตัดสินใจเลือกชายตามหัวใจที่ปรารถนา
ผมก็มีความเชื่อเหมือนคุณพล และเคารพการตัดสินใจของคุณแป๋มครับผม คุณรอบคอบเสมอนะครับ
ค่ะ ชีวิตทั้งชีวิต ต้องให้รอบคอบที่สุดค่ะ คุณพชร
ณัฐณิชา หลอกลาง
สวัดดีครู เเป้ม
หนูว่าตอนนี้ครูไม่ค่อยจะผอมเท่าไหร่นะค่ะ อาหารกลางวันมันอร่อยเเต่มากไปก็ไม่ดี
(เดียวจะสายน้อยลงกว่าเดิม)
วันที่เราเจอกันที่ราชสีมา หนูว่าเป็นโอกาศดีที่เราได้พูดคุยทักทายกัน เกี่ยวกับเรื่องเรียนต่อในอนาคตของหนู
สวัสดีค่ะ ณัฐณิชา หลอกลาง
- แหม..ก็อร่อยนี่คะ
- เขาเรียกว่าอวบค่ะ
- ครูดีใจที่พบพวกเรา
- ชาวโนนสูงศรีธานี