56. อกหัก.....ตั้งแต่ยังรักไม่เป็น
เมื่อเวลาผ่านไปนานมากๆๆๆๆ.... เธออยู่อีกซีกหนึ่งของโลกใบนี้ ขณะที่ฉันยังอยู่ที่เดิม ฉันได้ e-mail address ของเธอจากเพื่อนสนิทของเธอ ฉันทบทวนใคร่ครวญอยู่นานว่าจะติดต่อกับเธอดีไหม ใจหนึ่งก็อยากให้มันเลือนหายไปกับอดีต แต่ใจหนึ่งก็อยากขอโทษเพราะมันคาใจฉันอยู่ตลอด สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจ mail หาเธอ เพราะคิดว่า เมื่อทำผิดแล้วต้องกล้ายอมรับและขอโทษ
เรา...จึงมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งบนโลกไซเบอร์ใบนี้ เราแลกเปลี่ยนถามถึงความเป็นอยู่ การงานและครอบครัวของแต่ละคน แล้ว...ก็มาถึงคำถามที่ฉันเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วว่าน่าจะโดนถามจากเธอ...
Looking back, it was quite amusing what happened to our relationship back at High School. I don't quite recall how it all happened that we suddenly stopped talking to each other just like that. It would be good if you could refresh my memory, for old time's sake.
ฉันบอกเธอว่า ฉันตั้งใจว่าจะไม่คุยเรื่องในอดีต เพราะมันตลกแบบที่เธอว่า เล่าไปแล้วเธอต้องว่าฉันสติไม่ดีแน่ๆ แต่มันเป็นความคิดของฉันอย่างนั้นจริงๆในตอนนั้น ฉันเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวมานาน แต่ถ้าเธอคิดว่าได้รู้แล้วน่าจะดี ฉันก็จะเล่าเพราะอย่างน้อยฉันได้ระบายออกซะบ้าง อ่านแล้วจะตลกไม่ออกกับความคิดตอนนั้นของฉัน ฉันมาทบทวนและคิดว่าไม่ควรทำเมื่อฉันจบมหา’ลัยแล้ว...........
ฉันเป็นคนขี้เล่น พูดมาก กวนๆ กระโดกกระเดก ชอบปีนป่ายบนต้นไม้ ไม่ค่อยเรียบร้อยมาตั้งแต่เล็ก ชอบแต่งตัวเซอๆปอนๆคว้าอะไรได้ก็เอามาใส่ ซึ่งผิดกับเธอที่แต่งตัวสะอาดเรียบร้อย สุภาพ ยิ้มง่าย ไม่ค่อยพูด แต่เราสองคนก็สนิทกันได้ เป็นเพื่อนกันได้ หอพักที่เธออยู่กับบ้านฉันอยู่ใกล้กัน เราเดินไปโรงเรียนพร้อมกัน ทำการบ้านด้วยกันแม้เราจะเรียนไม่เหมือนกัน ฉันเรียนแผนกวิทยาศาสตร์ส่วนเธอเรียนแผนกศิลป์ การบ้านฉันมากจนทำไม่ทัน เธอก็จะคอยช่วยในสิ่งที่เธอช่วยได้ ช่วยทำรายงานให้ฉันเอาไปส่งคุณครูบ่อยๆ ช่วยสอนการบ้านภาษาอังกฤษเพราะฉันไม่ชอบเลย ( แต่ตอนนี้ฉันต้องมานั่งอ่านจดหมายภาษาอังกฤษจากเธอ เพราะเธออยู่ไก๊ ไกล เฮ้อ..กรรมมีจริง) ยังจำขนมถั่วตัดที่เมื่อเธอกลับไปเยี่ยมบ้าน เธอจะหอบหิ้วมาฝากบ่อยๆด้วย ตอนนั้นฉันมีความสุขมากๆ อยากให้เธอมาบ้านบ่อยๆ มาช่วยฉันทำการบ้าน...อิอิ แล้วก็คุยกัน
เราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเราสองคนน่าจะรู้ว่าเราไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาๆ จนฉันเริ่มรู้สึกอึดอัด...สับสนกับความรู้สึกและความคิดของตัวเองขณะนั้น อาจจะเป็นเพราะการเลี้ยงดู...หรือ สังคมสมัยนั้น หรือเพราะความเชื่อของตัวฉันเองที่ว่าเด็กๆควรตั้งใจเรียนอย่างเดียว ไม่ควรมีความรัก เพราะจะถูกมองว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่น่ารัก ฉันสับสนมาก ใจหนึ่งอยากให้เป็นอย่างที่ใจตัวเองต้องการ แต่อีกใจก็กลัว ไปแคร์กับความคิดคนอื่นๆมากกว่าตัวเองและคนใกล้ตัว ฉันยอมทนเก็บความรู้สึกที่อึดอัดและสับสนนั้นไว้ในใจคนเดียว
ยังจำการ์ด valentine ดอกกุหลาบแดงที่เธอเอามาให้ฉันได้ไหม เธอเขียนอะไรดีๆไว้ข้างหลัง ฉันอ่านแล้วทำตัวไม่ถูก เคอะเขิน อาย แต่ลึกๆแล้วกลับดีใจมากๆ ฉันเก็บเป็นความลับไม่บอกใครเพราะช่วงนั้นเพื่อนๆล้อเรามากขึ้น ตอนนั้นฉันทำอะไรไม่ถูกจริงๆ คอยหลบหน้าหลบตาเธอ ไม่พูดด้วย ไม่มอง ถ้าเจอกันจังๆฉันจะอายมาก วางตัวไม่ถูก ฉันคิดเอาเองว่าน่าจะถอยออกมาตั้งหลักก่อน ด้วยการทำเฉยๆ ซึ่งไม่รู้ว่าฉันไปเอาความคิดแบบนั้นมาจากไหน จนเพื่อนๆและแม่ก็ยัง งง ที่อยู่ๆเราก็ห่างกันไป แม่ฉันชอบเธอมากเพราะแม่ว่าเธอเป็นเด็กนิสัยดี สุภาพอ่อนโยน เมื่อเราห่างๆกันไปแม่ถามฉันเสมอว่า ทำไมเดี๋ยวนี้เธอไม่มาทำการบ้านด้วย ฉันก็ตอบว่า สงสัยไม่ว่างมั้ง...ไม่รู้ซิ...จนแม่เลิกถาม เพราะคงจะคิดว่าสงสัยเราจะทะเลาะกัน ( จนตอนนี้แม่ตายไปนานแล้ว แม่ก็ยังไม่รู้ความจริง)
จากการที่ว่าถอยมาตั้งหลักสักพัก กลายเป็นว่าทำให้เราเหมือนคนไม่รู้จักกัน คิดๆแล้วใจหาย ตอนนั้นเราสองคนปล่อยให้เวลาทำให้เราค่อยๆห่างกันไป เธออาจจะไม่รู้ว่าเพราะอะไร มีแต่..ตัวฉันเองที่รู้แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะเข้าไปหา กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ตอนนั้นไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรเกี่ยวกับฉัน แต่คงไม่ดีแน่นอน แต่ฉันก็ไม่โทษเธอหรอกนอกจากตัวฉันเอง
หลังจากที่เราไม่คุยไม่มองกันเลย ก็เริ่มมีเพื่อนๆผู้ชายมาชอบบ้าง แต่ฉันก็ไม่ได้ชอบใครเลย (ก็บอกแล้วไงว่าฉันแคร์ความคิดคนอื่นๆมากไป) แต่ฉันก็ยังคุยกับพวกเขาอยู่ เพราะเราเรียนห้องเดียวกันยังไงๆก็ต้องเจอกัน ไม่เหมือนเธอที่เราเรียนคนละห้องคนละแผนก โอกาสเจอกันน้อยมาก ถ้าไม่ใช่เพราะเราเจตนาจะเจอเราจึงได้เจอกัน เราเลยห่างกันไวมากๆไวจนน่าใจหาย ( แต่ฉันก็แอบมองไปทางที่เธอเรียนบ่อยๆนะ มาเล่าตอนนี้ไม่อายเพราะแก่แล้ว ) แต่ที่ฉันใจหายมากกว่า คือ ทำไมเธอไม่มาหาฉันบ้าง ไม่ถามฉันสักคำ.. เพราะใจจริงฉันอยากเล่า แต่...ไม่กล้าที่จะเริ่ม...
เมื่อไม่นานมานี้มีโอกาสได้โทรศัพท์คุยกับเพื่อนของเธอ (ความจริงเพื่อนของฉันด้วย) ด้วยเรื่องสัพเพเหระ เรื่องลูกๆ เรื่องเพื่อนเก่าๆ แล้วก็มีแว๊บมาที่เธอนิดนึง เพื่อนเปรยๆมาตามสายว่า ...ฉันน่ะรู้ไหมว่าเธอเป็นคนดีและน่ารักมากๆ ฉันนึกในใจว่าทำไมฉันจะไม่รู้ แล้วเขายังแซวๆแบบตัดพ้อฉันว่า.. “ฉันไม่น่าทำให้เธอเสียใจ...” ฉันได้ยินแล้วก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ ไม่ตอบว่าอะไร... ไม่เล่าอะไร ...
เล่ามาถึงตอนนี้ ฉันก็อยากย้อนถามเธอกลับบ้างว่า... “แล้วตอนนั้นเธอคิดว่าฉันเสียใจไหม ??”
จบข่าว..ฉันได้เล่าความในใจจบแล้ว คราวนี้คงตายตาหลับ อิอิ... ที่เธอว่า It would be good if you could refresh my memory, for old time’s sake. คงจะรู้สึกดีขึ้นบ้างแล้วใช่ไหม แต่สำหรับฉันแล้วรู้สึกดีจริงๆที่ได้ขอโทษ และระบายออกไป...
แล้วท่านผู้อ่านละคะคิดเหมือนฉันมั๊ย ??
ความเห็น (89)
สวัสดีค่ะ
มาให้กำลังใจ
เค้าบอกกันว่า ให้ใช้ความรักแบบเมตตาดีที่สุดค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทย 2552 นะคะ
ยุ่งๆ ไม่ได้ทักทายตั้งนาน
มีสิ่งดีๆในทุกๆวัน นะคะ
Take care
โอ้โห นี่บันทึกพี่เขี้ยวเหรอค่ะ
โอ้โหอีกที
โอ้โหก่อน
ยังไม่เม้น นี่มาแค่โอ้โหเฉย ๆ ค่ะ อิอิ
มาอีกทีกะว่าจะเม้น
แต่ก็เม้นได้แค่คำว่า โอ้โห พี่เขี้ยว
สุขสันต์ทุกวันน่ะค่ะ
- โอ้โหๆๆๆ หลายครั้ง
- เลยตอบซะก่อน
- ที่จะมาโอ้โห อีก อิอิ
- แหมน้องกอ
- คนเราก็มีความหลังกันบ้าง
- แต่อย่าลืมมาอ่านอีกนะ
+ สวัสดีค่ะพี่เขี้ยวและป้าเขี้ยวที่แสนคิดถึง....
+ สวัสดีเทศกาลสงกรานต์ค่ะ...ขอให้ท่านพี่เขี้ยวและทุกคนในครอบครัวมีสุขภาพพลานมัย สมบูรณ์ แข็งแรง ตลอดไปนะค่ะ....
+ เข้ามาอ่านอะไรหวาน ๆ ของวัยรุ่นค่ะผไม่รู้รุ่นไหนค่ะ...สงสัยวัยรุ่นตอนปลาย..อิ อิ...)...อ่านไปยิ้มไป...บางตอนก็เหมือนจะทำเอาหน้าผ่าว ๆ กับข้อความที่บรรยาย....
+ เอ...ว่าไปเจ๊เราก็มีเรื่องกุ๊กกิ๊กน่ารักมาก ๆ นะค่ะนี่...อ่านไปอมยิ้มไปค่ะ...."มิตรภาพและความทรงจำดี ๆ " เหล่านี้ทำให้เรารู้สึกต่อชีวิตดี ๆ ค่ะ
+ ด้วยความคิดถึงเสมอ ๆ ค่ะ....
มาแล้วนะคะพี่มนัญญา
มันเป็นเหมือนหนังเรื่องแฟนฉันหรือเปล่าคะ
ความรักครั้งแรก กุ้งคิดว่าไม่ผิดหรอกค่ะที่เราจะรักใครซักคนในวันนั้น
เพราะเราเองก็มีหัวใจ มีความเป็นปุถุชน
ความรักเเบบวัยรุ่น มองอีกมุมหนึ่งก็เป็นความรักที่สวยงามหากตัวเราเองเต่งเเต้มให้สวยงามทุกอย่างอยู่ที่ใจของเรา หากรักแล้วอยู่ในกรอบของประเพณีอันดีงาม
เหมือนเพลงสาวมอปลายยังอายฮักที่กุ้งร้องจบไปเมื่อสักครู่ อิ อิ
คิดว่าตอนจบของความรักไม่ว่าจะลงเอยด้วยการจากลา
แต่เราก้อยังคงเก็บความทรงจำดีดีไว้ในลิ้นชัก
ใช่แล้วค่ะ ความทรงจำในลิ้นชัก ความทรงจำดีดีที่เกี่ยวกับตัวเธอ
ทุกวันนี้อาจจะมีคำถามจากเธอว่า ถ้าไม่...เราก็คงได้อยู่ด้วยกัน
ถ้าสมัยนี้มี อุปกรณ์สื่อสารเราคงไม่พรากจากกัน
ทำไมเราต้องจากกัน เอ! พูดเหมือนมีประสบการณ์
จริงค่ะพูดจากประสบการณ์ตรงเลยค่ะพี่มนัญญา
ทุกวันนี้ก็ยังคอยช่วยเหลือเเละดูแลกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแต่ไม่ได้กิ๊กกันนะคะ
โอ้โห อิอิ บันทึกนี้ทำไม ได้แต่ร้องเย เย เย
แหะแหะ ได้แต่ร้อง โอ้โห
พี่เขี้ยวเขียนอะไรแบบนี้น่ารักค่ะ
อิอิ กอชอบอ่าน
ว้าววววววววววววววววววววววว
มาอ่านสามรอบแล้ว
จบแล้วค่ะ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไปแย้วววววววววว
แป่วปู้ด แป่วปู้ด
- ว้าวๆๆ
- ไม่น่าเชื่อพี่เขี้ยวโรแมนติกขนาดนั้น
- คิดไม่ออก
- ไม่มีประสบการณ์
- อิอิๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่เขี้ยว
ต้องร้องแบบน้องกอ...โอ้โหย...
(^___^)
น้องอ่านแล้วยิ้มจนปวดแก้มค่ะ....ดีออก น่ารักจะตายไป อ่านแล้วอยากเขียนถึง...อดีตของตัวเองบ้างค่ะ แต่...ไม่ยักจะหวานแบบนี้ค่ะ ...ทำไงดี...55555....
ดีจังเลยที่พี่สาวไปบอกเล่าความรู้สึกให้...เขา...
Cheers!!!!
(^___^)
มีคนร้องเรียนแบบกอค่ะพี่เขี้ยว
แต่ไม่เป็นไร กอร้องโอ้โห
แต่พี่คนไม่มีราก สงสัยอาการหนัก ร้องโอ้โหย โอ้โหย
อิอิ ไปแล้วค่ะ อิอิ ไปจริงๆ
แหะแหะ
ไปแย้ววววววววว
ทำไมสั้นจัง
ไปแย้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
เฮ้อ อันนี้ยาวหน่อย อิอิ ไปไป้
อ้าว ไล่กอทำไมค่ะพี่เขี้ยว
เพื่อนมาเม้นหลายครั้งทำไมต้องไล่ด้วย
โธ่เอ้ย ไปก็ไป อิอิ
พี่สาวของเราแอบซ่อนหวานไว้...WoW...
กล่องความทรงจำใบนี้...ใบโต๊โตจังเลยค่ะ อิอิอิ
สวัสดีคะ
อ่านแล้ว หวานมากจังเลย
ซึ้งมากๆๆๆด้วยคะ
แม่ต้อยเองต้องนั่งย้อนไปนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก จึงจะจำความรู้สึกแบบนี้ได้บ้าง
แต่ทำให้สดชื่นคะ
ขอบคุณนะคะ
มาแล้วพา ม่อน มาด้วย มาให้กำลังใจ.....อิอิ.อิ ให้พบแต่ความสุขครับ
ป้าเขี้ยว จ๋า สวัสดี เจ้า ขอบคุณเจ้า สบายดี เน้อ เจ้า อ่านจบแล้ว ย้อนเรื่องราว เก่า ๆ ของตัวเอง มั่ง เจ้า ป้าเขี้ยว แบบว่า มี นิด ๆ ของป้าเขี้ยว ได้เจอกันแล้วมีตัดพ้อ ด้วย เหรอค่ะ ได้แต่ แหะ แหะ อย่างเดียว
คิดถึงป้าเขี้ยว เจ้า
บันทึกนี้ น่ารัก จัง
พี่เขี้ยวจ๋า...
อ่านแล้วได้แต่ร้องเหมือนก้านกอ โอ้โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และโอ้โฮ
ทำไมโรแมนติคขนาดนี้ ^__^
อ่านแล้วอมยิ้มแก้มตุ่ยเลย ^________^
- เหอะ เหอะ ป้าเขี้ยว
- ... เขียนได้ยังไงเนี่ยะ เหอะ เหอะ บรื่อส์ ส์ ส์
- แหมๆๆคุณหมอ
- คนเราก็ต้องมีเรื่องดีๆในอดีตกันบ้าง
- แล้วจะเปิดบล็อกใหม่
- เป็นเรื่องกุ๊กกิ๊กๆ ท่าจะดี
เหมือนโรคกรดในกระเพาะอาหารไหลย้อน อิอิ
- น้องตุ๊กแกจ๋า
- ลองๆนึกดูพี่ว่าทุกคนต้องมี
- เรื่องซึ้งๆกันบ้างล่ะ
- แต่ระยะนี้อย่านอนตื่นสายนะ
- เดี๋ยวผู้ชายจะวายจ้า อิอิ
- แม่ใหม่ลองเอามาเขียนดู
- มันทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นนะ
- ความจริงไม่ตั้งใจเอามาลงบันทึกหรอก
- แต่อ่านไปอ่านมาไม่น่าเชื่อว่า
- ตัวเองจะเขียนได้ขนาดนี้
- ก้เลยขอเอามาลงบ้าง
- เปลี่ยนแนว..ไปเลย
- ตอนนี้ชักติดใจแนวนี้ซะแล้ว
ฝากดอกไม้ให้หลาน คิดถึงหลานๆจัง ได้หยุดยาวไปเที่ยวไหนเอ่ย
- เข้ามาอ่านแล้ว งง ไหมคะ
- พอดีหยุดนานไปหน่อย
- เลยว่างจัด อิอิ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
- อิจฉาน้องม่อนได้ไปเที่ยว
- แม่ต้อยลอง
- ย้อนอดีตดูนะคะ
- มันทำให้หัวใจคึกคักได้เช่นกัน
- ลองเขียนตามใจตัวเองดูบ้าง
- ก็ดีนะคะ
- อย่ามาแซวพี่นะ
- พี่กำลังรออ่านจดหมายเก่าๆ
- ของน้องดาวอยู่นะจ๊ะ
- เขียนแล้วรู้สึกดี
- วันหลังจะมาเขียนอีก
- แต่ต้องรอให้รัฐบาลให้หยุดยาวๆแบบช่วงนี้ก่อน อิอิ
สวัสดีครับคุณมนัญญา อ่านแล้วคิดถึง
หนมถั่วตัด
หนมถั่วต่อย
หนมก้ออ่อน
หนมก้อทึ่ง
หนมปลา
หนมรอยควาย
หนมพริก
หนมก้อสี และหนมลูกสัตว์ครับ
มาอ่านเรื่องซึ้งซึ้ง..ว้าวพี่เขี้ยวขาพี่เขี้ยว...ซึ้งอะไรขนาดนั้นอิอิ
แต่ก็เป็นความรู้สึกของตอนนั้น..ยากจะลืมเห็นด้วยเห็นด้วย
แต่ก็อ่านเรื่องของพี่เขี้ยวตั้งหลายรอบ...น่ารักค่ะ
คลายเครียดบ้างก็ดีนะคะ..
อิอิ..กรรมการเจ้าขา..ช่วงนี้ว่างงานนิดนะคะ
เพราะคู่ชกยังไม่พร้อมจะชกเลย...ไม่สบายค่ะ
แฮ่แฮ่..แล้วจะหางานมาให้กรรมการช่วยห้ามทัพนะคะ..คิดถึงค่ะ
- น้องกอที่รัก
- ว่างๆมาเม้นอีกนะ
- อยากอ่านเม้นน่ารักๆ กวนๆ แบบนี้อีก
- ใครจะไปไล่น้องกอลง
- มีแต่ให้มาป่วนบ่อยๆ
- แก้เหงาดีจ้า
ภาพน่ารักๆ สำหรับคนน่ารักอย่างกอ
- ยิ้มมากๆ ระวังแก้มปริ
- ลองเอาของตัวเองมาเขียนบ้าง ลปรร
- อาจไม่ใช่แค่ยิ้ม
- แต่อาจออกแนวก๊าก ก็ได้ ฮ่าๆๆๆ
- ลองนึกดู
- แต่ก่อนมีคนบอกแบบนี้บ้างไหม
- เดี๋ยวพี่จะไปช่วยแม่กดดัน
- ให้เขียนสักเรื่อง
- แบบนี้พอเคยมีประสบการณ์ไหม อิอิ
โอ้โห อิอิ บันทึกนี้ทำไม ได้แต่ร้องเย เย เย
แหะแหะ ได้แต่ร้อง โอ้โห
โอ้โห อิอิ บันทึกนี้ทำไม ได้แต่ร้องเย เย เย
แหะแหะ ได้แต่ร้อง โอ้โห
ดีใจที่น้องกอชอบ
เดี๋ยวพี่บ้ายอ
เอามาเขียนอีกนะ อิอิ
- อ่านเม้นนี้
- แล้วคล้ายๆคนเม้น
- จะมีประสบการณ์นะ
- แต่...อดีต ก็คืออดีต
- ขอให้เป็นความทรงจำที่ดี
- แต่ปัจจุบันเราเป็นเพื่อนที่ดีกันก็พอ
- อย่ามาแซวพี่
- ตัวเองลองเอาเรื่องพ่อสัม
- มาเขียนบ้าง
- แล้วจะรู้สึกว่าใจมันเต้นแรงดี
- หลังจากที่ห่อเหี่ยวกับเรื่องบ้านเมืองมานาน
- คิดถึงทั้งครอบครัว และกิ๊ก ล้อเล่น.. อิอิ
- เห็นไหมพี่เขี้ยวเริ่มเปิดประเด็นให้แล้ว
- ลองเขียนเรื่อง กิ๊ก ซิ
- เขียนแล้วตัวใครตัวมัน ฮ่าๆๆๆๆ
- ช่วงนี้รัฐบาล
- ช่วยให้ใครต่อใครหายยุ่งไปเยอะ
- มีบางคน หยุดมาก จน งง ทำอะไรไม่ถูก
คนนี้ไง อิอิ
- ใช่แล้วค่ะ
- ความรักที่ดี
- คือรักที่ไม่หวังให้เขารักตอบ
- รักด้วยใจที่เปี่ยมด้วยเมตตา
- อิอิ ขำๆๆๆ อาบัง
- อ่านเม้นแล้ว
- รู้สึกฝืดคอ
- กับหนมก้ออ่อน
- อาบังไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนคะ
เอามาฝาก
- ว้าว อ่านหลายรอบ
- เพราะกำลังมองหาเรื่องมาเขียนต่อยอดด้วยหรือเปล่าจ๊ะ
- นักมวยจ๋า...
- อย่าทะเลาะกันเลย
- กรรมการเพิ่งจะสบายใจ
- ที่บ้านเมืองกำลังจะดีขึ้น อิอิ
- กรรมการที่เคารพ ผมเคารพกรรมการ....
- ผมอยากให้คนไทยใส่เสื้อสีเดียวกันไม่ใช่มุสลิมอย่างเดียว
- ลูกแอ๊ดกรรมการมากล่าวหาว่าป๊ะทำให้ใจฝ่อ
- ประกายช่วยตรวจเช็คกรรมการด้วย มีอาการใจฝ่อ อิอิ
- แต่ได้อ่านเรื่องที่กรรมการเขียนมา โอ่...อะไรจะขนาดนั้น แต่ก็อินน์มากเลย เข้าใจความรู้สึกนะครับ
พี่เจ๊คะ น้องๆ ไม่ได้แซวนะ แต่เป็นปลื้มด้วยต่างหาก แหม ใครๆ ก็มีความรักความหลังกันทั้งนั้น... แฟนฉันเอย เพื่อนสนิทเอย น้องชายเอย พี่ชายเอย ... อิอิ
คุณพี่หมอนนมาอ่านแล้วยังคะ...อิอิ
- น้องแอ๊ดจ๋า
- ตกลงป๊ะน้องแอ๊ด
- จะมาชวนกรรมการต่อยมวย
- หรือเปล่าคะ
- .....
- แต่ที่ว่าอยากให้คนไทยใส่เสื้อสีเดียวกัน
- นั้นโอเคเลยค่ะ
- มาอีกที
- ไปแอบอ่านเมนท์ที่บ้านลูกสาวก็ขำนะครับ
- ไม่ต้องกลัวเหงาหรอกพ่อลูกคู่นี้หยุดทะเลาะชั่วคราวเท่านั้น
- ตอบทันทีเหมือนกัน
- อย่าปล่อยให้เหงานานนะคะ อิอิ
- คุณหมอมาคนแรกๆเลย
- แต่วัยรุ่นเซ็ง
- มาเรียกเจ๊ ว่าป้าเขี้ยว
- ในบันทึกวันทีน อิอิ
- เซ็งเป็ด
- น้อง ดร.วัว ก็มาแซวแล้ว
- และยืนยันว่า
- ไม่มีประสบการณ์ อิอิ
- ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นบันทึกของคนนี้มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
- ซึ่งในความคิดของพี่แจ๋วคือสาวขาลุยคนหนึ่ง
- ว่าจะมีความในใจที่อ่อนไหวแสนอ่อนหวานได้เพียงนี้
- มีความสุขกับอดีตด้วยคนค่ะ
- เวลาที่คนเรา นึกถึงความหลังนั้น
- เขาเรียกว่า อะไรนะคะ น้องดาว
- อิอิ
- เขามาเยี่ยม ตั้งแต่เห็นหัวข้อเรื่องแล้วละ เธอ
สวัสดีค่ะ พี่เขี้ยว
- มาตามคำเชิญชวน
- ไม่ผิดหวังเลยนะเนี๊ยะ
- เด็กวิทย์แต่ซึมซับเด็กศิลป์มากระมัง อิ อิ
- น่ารักค่ะ อ่านแล้วยิ้มอยู่หน้าจอนี่เลย
- จะมาอีกบ่อย ๆ ค่ะ
รัก...พี่เหมียว
การได้ระบายออกจากความอึดอัดคับใจ จะทำให้เรารู้สึกโล่ง แล้วคงมีความสุขดี ขอให้โชคดีครับ
สวัสดีครับเจ้เขี้ยว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า"กว่างาจะสุก ถั่วก็ไหม้"นะเจ๊เขี้ยว
โชคดีจ้า
- อิอิ ... หนับหนุน หนับหนุน
- อาจารย์ขา
- ตอนนี้ก็ยังเป็นสาวมั่นอยู่นะคะ
- ยิ่งตอนเด็กๆ
- นอกจากจะขาลุยแล้ว
- ยังลิงด้วยค่ะ
- แหมๆมาว่าเขาเป็น สว.
- ตัวเองอย่าลืมเพลอเอามาเล่านะจ๊ะ
- เดี๋ยวจะแอบนินทาบ้าง อิอิ
- หวัดดีพี่ครูเหมียว
- ตกลงเขียนได้โอเคไหมคะ
- แต่ก่อนๆเด็กศิลป์ซึมซับค่ะ
- แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แล้ว
- แต่ต้องมาอ่านจดหมายเป็นภาษาอังกฤษอีกต่างหาก
- นี่ซิ กรรมตามทัน อิอิ
- เดี๋ยวจะตาม ดร.ขจิต มาช่วยอีกคน
- ดีใจจัง
- คืนนี้ ผอ.มาอ่าน 2 รอบแล้ว
- หรือ ผอ.ก็มีเรื่องแบบนี้อยากเล่าบ้าง อิอิ
- หลับฝันดีนะคะ
- หล่อน้ำขาเตียงด้วยค่ะ
เขาว่ากันไว้ค่ะ
- นั่นซิคะปล่อยให้ไหม้ทั้งกะทะได้ไง
- เพราะมั่วแต่ว่าจะ... ว่าจะ
- เลยอดกิน อิอิ
- คุณหมอล่ะ
- เคยมีเรื่องงาไหม้
- แบบนี้ไหมคะ
- ลองเอามาเล่าดูซิคะ
- รู้สึกกระชากวัยได้ดี อิอิ
เป็นกลอนน่ารักๆ ซึ่งชอบมากๆ
ตั้งแต่วัยทีนเลยล่ะ
ถ้าอยากเอาไปใช้กับกิ๊กบ้างก็อนุญาตนะคะ อิอิ
สวัสดีค่ะ
- เอาดอกไม้สีม่วงมาฝาก
- ดอกอะไรไม่ทราบค่ะ
- ถ่ายหน้าห้องสมุดที่ ม.นเรศวรค่ะ
- ถ่ายจากมือถือ ภาพไม่สวยนัก
- นึกยังไม่ออกเจ้า
- ต้องไปรื้อฟื้นก่อน
- เขายังไม่ "..." ดอกน้อง
- เมษานี้ เจ๊ก็ควงคู่กันไป sweet ก่อนละกัน
สวัสดีค่ะ
- ความทรงจำที่ดี ๆ
- ยังไงก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่...เนอะ
สุขสันต์ทุกวันค่ะพี่เขี้ยว
แวะมาอ่านคะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายค่ะ
- สบายดีนะจ๊ะ
แง...หน้าแตก
ตั้งแต่มีเขาเป็นเพื่อน โลกเดิมเหมือนทาสีใหม่...เอ้าเอาเข้าไป...อิอิอิ
มีเขาเงียบ เงียบในใจ...ป่านนี้เค้ารู้ทั้งบางแล้วป้าเขี้ยว...อิอิอิ เอาคืน
- เขี้ยวก็ไม่รู้จักค่ะ
- แต่เป็นไม่พุ่มเตี้ยๆ
- มีดอกทั้งปี
- ถ้าดอกเบี้ยมีให้เรานะ ไม่ใช่จ่าย แบบนีทั้งปี
- คงจะดี นะคะ อิอิ
เอาดอกไมยราบมาฝาก
สวย แต่ต้องด้นดั้นไปเก็บ
เพราะมีขวากหนามรอบตัว
เหมือนชีวิตคนเรา...
รายล้อมด้วยอุปสรรคนานา ขออย่าท้อถอย...
- เมษานี้ร้อนจัง
- ไปหน้าหนาวดีกว่า
- อิอิๆๆๆๆๆๆๆๆ
- แล้วจะอิจฉาเค้าไหมเนี่ย
- มันเป็นสิ่งดีๆ
- ที่อยากลืม
- แต่มันไม่ยักกะลืมได้สักที
- เหมือนเพลงที่ว่า...
- บางสิ่งเราอยากลืม..มันกลับจำ
- บางสิ่งเราอยากจำ...มันกลับลืม จ้าเจ๊หนุ่ย
- จูงวัวแค้กมาเยี่ยมพี่เหรอ
- วันนี้ไปเที่ยวไหนบ้าง
- เที่ยวเผื่อด้วยนะ
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- เขียนบันทึกลงบ้างนะคะ
- เราจะได้คุยกัน
- ขอบคุรน้องอีกครั้งค่ะ
- น้องป้อม
- ต้องไปติดกระจกกันกระสุนแล้ว
- เพราะไม่รู้ใครจะลอบยิงใครบ้าง
- เมื่อเช้าคุณสนธิยังโดน อิอิ
- นั่นซิ
- ทำไงดี
- เขารู้กันหมดแล้ว
- งั้นพี่เจ๊เอามาเขียนอีกดีไหม
- เพราะแอบมีเรื่องกุ๊กกิ๊กแบบนี้
- ไว้มากในกล่องมากมาย อิอิ
- ว่าแต่ตอนนี้รออ่านของน้องดาวอยู่นะ
พี่เจ๊เจ๊า...
พอดีเก็บกล่องความทรงจำไว้บ้านมัลติพลายนะค่ะ...อิอิโก๊ะอยู่บ้านโน้น :) เดี๋ยวความลับแตกหมด...ฮ่าๆ (ทำไมรูปที่สองมันไม่ยอมขยับอ่ะ...อดดูของดีเลย)
พี่เขี้ยวเจ้า....
แค่นี้ ขาว สวย หมวย อี๋ม พอไหมคะ
(^___^)
- ธุค่ะ..
ต้อมตั้งใจอ่านบันทึกนี้ และพิจารณาไตร่ตรองตามตัวอักษร ของเพื่อนกับเพื่อน อ่านแล้วก็ยิ้มค่ะ ^^ ความรักมีหลายรูปแบบ แบบคนรัก แบบพี่ แบบน้อง แบบคนรู้ใจ แบบคนรู้จัก ฯลฯ
จริงๆ แล้วต้อมก็อมยิ้มได้กับความหลังทุกรูปแบบ แบบว่ามันคิดถึงไงล๊าว..ว..ว ^^
อากาศร้อน ...
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
- ความลับไม่มีในโลกหร๊อก
- แต่ก็ควรบอกคนข้างๆด้วย
- ว่าเดี๋ยวเขียนเรื่องความลับแล้วนะ อิอิ
- แค่นี้น่ะ โอเค
- แต่ยังใช้ไม่ได้ อิอิ
ต้องรอส่งแอ๋วเรียนรามฯให้จบก่อน...
- หวัดดีน้องต้อม
- พี่เขี้ยวอยากอ่านความหลังน้องต้อมบ้างจัง
- และยังรออ่านจากพี่จ๊ะด้วย
- นั่นซิคะ
- อากาศเชียงใหม่ร้อนมากๆ
- แต่ที่ร้อนมากกว่า
- คือ ร้อนใจ
- ที่มีมือปืนเที่ยวฆ่าคนอย่างอำเภอใจกลางกรุง เฮ้อ..
มะ..มาดื่มด้วยกัน
- ธุค่ะ..
อยากอ่านก็จัดให้ค่ะ ^^
ความหลังที่บางคราวก็ตกๆ หล่นๆ ไปมั่ง อิอิ ^^ วันนี้ในเมืองร้อนไหมคะ? ที่ๆ ต้อมอยู่นี่ร้อนมากๆๆ
พี่เขี้ยวจ๋า...
- คิดถึงเช่นกัน
- เสียดายสงกรานต์อดไปแอ่วเชียงใหม่...
- พี่เขี้ยวสบายดีนะค่ะ...
- น้องชายพี่จะไปวันจันทร์นี้แล้วค่ะ...อิอิ
เจริญพร โยมหมอมนัญญา
มิตรรักกันยืนนานเพราะเหตุ
- ไม่ไปมาหาสู่กันบ่อยเกิน
- ไปมาหาสู่กัน อย่าให้เว้นระยะนานเกิน
- ขอสิ่งที่ควรขอ ตามกาลที่ควรขอ
เจริญพร
ม่อนบอกว่าให้จำแต่สิ่งดีดี สิ่งที่ไม่ดีเอาไปทิ้งที่ชะอ่ำ.....อิอิ.อิ โชคดีครับ
- ไปอ่านมาแล้ว
- สุดยอดไปเลย
- แล้วจะเข้าไปอ่านบ่อยๆนะจ๊ะ
เอามาจากน้องปลายฟ้ามาฝากด้วยคน
บ้านพี่เขี้ยวอยู่สันทราย
ไม่ไกลจากบ้านพี่จ๊ะ ของน้องต้อม
ร้อนจนตับจะแตกเหมือนกัน
เดือนนี้คาดว่า ค่าไฟฟ้า บานเบอะแน่ๆ
- ปีใหม่ไทยปีนี้
- ก้อยชวนคุณพ่อ คุณแม่ไปเที่ยวพัทยาก็ดีแล้ว
- พี่ยังอิจฉาเลย
- น้องชายพี่เริ่มมาทำงานจันทร์นี้เหรอคะ
- ดีจังเลย
- แล้วน้องก้อยมาส่งไหมจ๊ะ
- นมัสการพระคุณเจ้า
- ความรักที่ดี
- คือ...รักที่ไม่หวังผลตอบแทนเจ้าค่ะ
- รักบิดามารดา รักของพี่น้อง รักของเพื่อนแท้
- และรักคู่รักที่พร้อมจะให้อภัยเสมอ
- บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ
- บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม ค่ะ
- เดี๋ยวจะหอบไปทิ้งแม่ปิง
- ขอบคุณที่มาเตือนเจ้าค่ะ ผอ.
สวัสดีครับ พี่เขี้ยว
ผมเป็นคนที่มีความสุขกับความทรงจำของตัวเองเสมอ...ยิ่งผ่านมานานยิ่งหวนคิด ก็ยิ่งมีความสุข ไม่ว่าความทรงจำนั้นจะเป็นเรื่องดีๆ หรือร้ายๆ ก็เถอะ..
หาแต่เป็นการรำลึกเพียงครั้งคราว หาใช่รำลึกแล้วติดยึดอย่างไม่ปล่อยวาง จนกลายเป็นการขังตัวเองไว้อย่างมืดบอด
....
ความรักมีหลายรูปแบบ, รักในมุมของเพื่อน พี่ผองน้องรัก..และรักในแบบหวานซึ้งแบบคนรักและคู่รัก...
ความรักของหลายคนก่อรูปก่อร่างจากมิตรภาพของความเป็นเพื่อน โชคดีที่ได้เอ่ยได้เผยความนัยให้กันและกันได้รับรู้และร่วมดูแลความรู้สึกนั้นร่วมกันอย่างอบอุ่น จริงใจ..
หากแต่หลายคนก็โชคร้าย เอ่ยเผยความในของหัวใจ แต่แล้วก็ผิดหวัง บางคนโชคดียังคุ้นชินเป็นเพื่อนเหมือนเคย แต่บางคนก็ไม่คุ้นชิน ถึงขั้นหลบหายไปจากเส้นทางของคามเป็นเพื่อน
แต่น่าเห็นใจในบางกรณีที่ถูกจำกัดพื้นที่ความรักด้วยวัฒนธรรมความเชื่อในแบบวิถีไทยที่ไม่เน้นให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเอ่ยคำรักต่อฝ่ายชาย จนจำต้องเก็บงำไว้อย่างเงียบๆ ..อึดอัด และบางครั้งก็ทุกข์ทรมานใจ...
ไม่มีใครโชคดีและโชคร้ายในวิถีเหล่านี้ตลอดไป...ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ แต่ที่ยังอยู่กับเราเสมอมา ก็คือ "ความทรงจำ" นั่นเอง...
บางที ความรักก็วัดกันไม่ได้ด้วยเหตุผล..มันเป็นความรู้สึกล้วนๆ ...ขอเพียงความรู้สึกนั้นเป็นความรู้สึกอันพร้อมด้วยสติ- ผมก็ถือว่า งดงามและดีงาม แล้วครับ
น้องเขี้ยวเจ้า..
เมินๆปี้อ้วนได้อยู่กับ G2K อย่างยาวจะอี้..นะเจ้า
ได้อ่านกำอู้ของอาจ๋านแผ่นดินอย่างยาว..ดีเนาะเจ้า
หมู่เฮาเก่งๆกั๋นทั้งนั้นเลย..
มองทะลุเข้าไปเถิงก้นลึ้กกกก..ของหัวใจ๋เลยละ
น้องเขี้ยวก่อเหมือนกั๋น..
เปิงเปิ้นว่า..บ่ดีเจื้อสิ่งตี้สองต๋าหัน..
กึ๊ดเติงหานะเจ้า..
ปี้อ้วน
- อาจารย์บรรยายได้โดนใจพี่จริงๆ
บางที ความรักก็วัดกันไม่ได้ด้วยเหตุผล..มันเป็นความรู้สึกล้วนๆ ...ขอเพียงความรู้สึกนั้นเป็นความรู้สึกอันพร้อมด้วยสติ- ผมก็ถือว่า งดงามและดีงาม แล้วครับ
- ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อความดีๆที่เอามาต่อยอดค่ะ
- ปี๋อ้วนเจ้า...
- ในสังคม G2K
- มีแต่คนเก่งๆ
- อยู่ที่เฮาจะหยิบยืมเอามาใช้
- อย่างอาจารย์แผ่นดิน
- เปิ้นจะเม้นอย่างสร้างสรรค์
- และเติมแนวคิดตลอดเจ้า
- เฮาไปกิ๋นปลากันอีกบ๋อ
แวะมาดูค่ะเป็นกำลังใจให้นะ