เรื่องเล่าของฉัน
สวัสดีผู้มาเยี่ยมชมทุกท่านนะคะ
วันนี้ก็มีเรื่องอยากเล่าให้ฟังอีกแล้ว
เป็นเรื่องดี ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตดิฉันเองคะ
ตั้งแต่ยังเยาว์วัยดิฉันเป็นคนขี้อายมาก ๆ
ไม่กล้าแสดงออกเลย เวลาพูดต่อหน้าคนมาก ๆ
พูดกับครูอาจารย์ หรือแม้กระทั่งการที่ต้องเป็นหัวหน้าห้อง
นำเพื่อนสวดมนต์ ทำความเคารพอาจารย์ก่อนและหลังเรียน
ยังเป็นเรื่องที่ยากสำหรับดิฉัน
จนวันหนึ่งดิฉันก็ได้รู้จักเพื่อนดี ๆ หลายคน
ทุกคนยอมรับและให้ดิฉันได้แสดงความเป็นตัวตน
ดิฉันจึงกล้าที่จะแสดงออกมากขึ้น จนถึงระดับปกติทั่วไป
ที่เล่ามาก็อยากจะให้คนที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง
ได้สร้างความมั่นใจโดยใช้กำลังใจจากคนรอบข้าง
เพราะเขาเหล่านั้นจะทำให้คุณค้นพบสิ่งที่พิเศษในตัวคุณได้อย่างเเปลกใจ
ความเห็น (3)
ค่ะเราควรมีความมั่นใจในตัวเอง
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
อืม ต้องขอบคุณเพือ่นๆ ที่ทำให้
น้ำตาลกล้าแสดงออกกกและสามารถทำให้ดีด้วยค่ะ
สุลิตตา ทองผา
กำลังใจจากคนข้างกายดีจริง ๆ นะคะ
คนรอบกายสามารถทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้น
นี่เป็นความจริงมากๆเลยคะ
เพราะคนเราจะอยู่คนเดียวบนโลกนี้ไม่ได้
เราต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่นอีกมากมาย
และถ้าคนรอบข้างเราดีกับเรา
และคอยอยู่ข้างๆเราให้กำลังใจเรา
เราก็จะยิ้มได้กว้างเลยทีเดียว