เปิดใจในช่วงปิดเทอม
การปิดภาคเรียนในช่วงเดือนเมษายน 2552 นับว่าบ้านเมืองเรามีอะไรดีๆให้เรียนรู้มากมาย ซึ่งสิ่งเหล่านี้อยู่ที่ทักษะการเรียนรู้ของแต่ละคน อย่างไรก็ตามข้อควรตระหนักสำหรับครอบครัวที่มีลูกหลานวัยเรียนก็คือช่วงปิดเทอมเช่นนี้ เราจะอยู่กับลูกหลานเราอย่างไร
หลากหลายแนวคิดและวิธีปฏิบัติหากจะตอบคำถามดังกล่าวข้างต้น ในมุมมองหนึ่งผมเห็นว่าช่วงเมษายนถือว่าโรงเรียนปิดภาคเรียน เด็กๆลูกหลานเราได้พักผ่อน ดังนั้นผมถือว่าโรงเรียนที่สำคัญที่สุดของเด็กๆคือครอบครัว ต้องเปิดเรียน ครูที่สำคัญที่สุดคือพ่อแม่ผู้ปกครองต้องทำหน้าที่ครูอย่างเต็มที่ ซึ่งช่วงนี้ผมเห็นว่า ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเราอย่าผลักไสไล่ส่งลูกหลานเราไปเรียนพิเศษและหรือกิจกรรมใดๆที่คล้ายคลึงกัน
ทุกครอบครัวน่าจะออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ร่วมกันให้ สร้างความรักความผูกพันด้วยวิถีที่เป็นจริงของครอบครัวตัวเอง ผมเสนอแนวคิดนี้ด้วยเหตุว่า การจัดการศึกษาในระบบโรงเรียน พูดกันมาตลอดว่าต้องจัดการเรียนรู้เพื่อให้ผู้เรียนนำไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับวิถีชีวิตประจำวัน หากแต่ความจริงเป็นเช่นไรคงไม่ต้องอธิบาย การศึกษาในระบบโรงเรียนยังคงเป็นกบในกะลา ยังเป็นเต่าที่ไม่ยอมเอาหัวออกนอกกระดอง แล้วจะเดินถูกทางได้อย่างไร
ดังนั้นทุกครอบครัวลองเปิดใจ สร้างห้องเรียนที่ยิ่งใหญ่ ในวันปิดเทอมเช่นนี้ ดีไหมครับ
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ. ที่คิดถึง
- ครูอ้อย เห็นด้วยกับ ห้องเรียนใหญ่ ในโลกกว้าง
- เด็กๆ เขาชอบอยู่ในโลกของเขา แต่เรา ผู้เป็นพ่อแม่ ก็ต้อง ไปนั่งอยู่ในโลกของเขาด้วยค่ะ
- แล้ว เขาก็จะชอบมานั่งในโลกของเราด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะท่าน คิดถึงนะคะ
มาชม
เห็นดีด้วยนะครับ
ตามมาดูก่อนนะครับ พอดีมีงานด่วนที่มหาวิทยาลัยเลยไม่ได้พบ ดร.ศักดิ์พงษ์
สวัสดีค่ะ
- พบตัวจริงเสียงจริงแล้วค่ะ
- แต่..ไม่มีเวลาคุยกัน
- ขอคุยในบล็อกก็แล้วกัน
- อ่านบันทึกแล้ว..สรุปได้โดนใจค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
ผมมาเยี่ยมบล็อกอาจารย์ เยี่ยมมากครับ
- เป็นแนวความคิกที่ดีมากครับอาจารย์
- เราให้ลูกหลานเราเรียนสิ่งที่ไกลตัว
- จนลืมชีวิตจริง
กลับจากภูพานผมรีบเขียนblog ทันทีครับ
เชิญแวะครับ
แวะมาเยี่ยมอาจารย์
บทความโดนมากๆ