๙๒.สุขใจเพราะนาย"ต้น"
วันนี้แป๋มรู้สึกอิ่มเอมใจกับคำพูดของนาย"ต้น" ทีม "จักรยานน้ำเก็บขยะ" หรือที่รู้จักกันดีในนาม "เด็กห้องท้าย" ต้นพูดกับแป๋มว่า...
ต้น " ผมรู้สึกอยากจะอ่านหนังสือมากเลยครับครูแป๋ม"
แป๋ม " ทำไมเธอคิดอย่างนั้นล่ะ ต้น"
ต้น " ผมว่าเรื่องราวในหนังสือ โดยเฉพาะในหนังสือที่ครูแป๋มเอามาทุกครั้ง
รู้สึกเป็นเรื่องใกล้ตัวน่ะครับ"
แป๋ม " เรื่องอะไรบ้างล่ะที่ต้นว่ามันใกล้ตัวของต้น"
ต้น " การทำงานแบบมืออาชีพ และความเป็นผู้นำ แถมยังมีเรื่องเกี่ยวกับ การระงับความโกรธครับ"
แป๋ม " ครูดีใจนะที่มีประโยชน์กับเธอ แล้วเมื่อก่อนเคยรู้สึกกับหนังสอแบบี้ไหมจ๊ะ"
ต้น " ไม่ครับ เพราะเพื่อนๆในกลุ่มก็ไม่มีใครอ่าน ผมจึงเห็นว่ามันเป็นเรื่องไกลตัวของผม"
แป๋ม " แล้วถึงวันนี้ล่ะจ๊ะ"
ต้น " ไม่มีวันไหนที่ผมจะไม่อ่านหนังสือเลยครับ เดี๋ยวนอนไม่หลับ"
แป๋ม " เหรอจ๊ะ..อิอิ..."
นี่ไงคะ แป๋มยิ้มอย่างดีใจและพอใจมาก เนื่องจากเป็นอีกหนึ่งวิธีที่อยากจะให้เขาเป็นแบบใด รู้อะไร ก็ให้เอาหนังสือที่มีเนื้อหาเหล่านั้น มาวางไว้ใกล้ๆผู้ที่เป็นเป้าหมาย ด้วยสัญชาตญานของมนุษย์ แป๋มเชื่อค่ะว่าไม่ช้าก็เร็วเขาต้องหยิบมาดู และอ่านบ้าง จนวางไม่ลง เทคนิคนี้นำไปใช้กับเพื่อนๆ น้องๆ ลูกหลาน หรือแม้กระทั่งเจ้านายของคุณก็ได้นะคะ ไม่ผิดกติกาอันใด ข้อนี้แป๋มรับรองเองค่ะ.
ครูแป๋ม
ความเห็น (14)
คุณครูแป๋มมีประสบการณ์ในการสอนนักเรียนให้รักการอ่าน
ด้วยวิธีการส่งเสริมการอ่านในหลายๆวิธีให้กับนักเรียนแต่ละกลุ่ม
ให้เด็กได้เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองถึงเหตุและผลของการอ่านหนังสือ
หลายคนอยากเก่งแบบคุณครูแป๋ม อยากเป็นแบบที่คุณครูแป๋มเป็น
คุณครูแป๋มจึงเป็นต้นแบบให้นักเรียนให้เอาแบบอย่างในการอ่านหนังสือ
เพราะคุณครูแป๋มคือหนอนหนังสือตัวจริงที่ไม่เป็นสองรองใคร
ขอบคุณค่ะ คุณสุวัฒน์ ที่เข้าใจ
แต่กว่าจะทำให้เด็กๆมาอ่านสนุกค่ะ
สนุกในการตั้งสมมติฐานว่าเด็กคนนี้
ต้องใช้วิธีการอะไรเพื่อให้ประสบผล
ตัวอย่างของต้นก็จะเป็นแบบเนื้อเรื่องนี่แหละค่ะ.
มาศึกษากลยุทธ์วิธีการสอนของคุณครูแป๋มคะ
จะนำแบบอย่างไปปรับเปลี่ยนวิธีการสอนที่ทำอยู่ให้เหมาะสม
ขอติดตามอ่านไปเรื่อยๆคะ
คงไม่หวงแหนลิขสิทธิ์นะคะถ้าจะเดินตามแนวทางคุณครูแป๋ม
สวัสดีค่ะ ครูน้อย
ขอบคุณค่ะที่วิธีการสอนของแป๋ม
พอจะมีประโยชน์อยู่บ้าง
ไม่เคยสงวนลิขสิทธิ์หรอกค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่าน...
สวัสดีค่ะ
- มาแนะนำคนหน้าตาดี
- และจิตใจดีค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/duangsa/252890
เจ้าค่า...พี่ครูคิม..ผู้น่ารักๆๆๆๆ
ไปตามคำแนะนำแล้วค่ะ..ขอบคุณค่ะ
ผมยังเรียนไม่จบหลักสูตรการควบคุมตัวเองเลยครับ..
ออกอาการสิงเสือคำรามอยู่บ่อยๆ ..
เป็นคนประเภทใจดี..แต่โมโหร้าย ครับ
...
หนังสือ..เป็นเรื่องเล่าอีกลีลาหนึ่งของชีวิตมนุษย์ ...
อ่านเถอะครับ..ผมเองก็ซื้อหนังสือเป็นของขวัญใครๆ เสมอ..เพราะเชื่อว่า เป็นสิ่งดีๆ ...เหมาะต่อการดำเนินชีวิต...ของคนเรา
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
แหม...ถ่อมตัวจังเลยค่ะ
ใจดี..โมโหร้าย..จริงเหรอคะ
ดีจังพบคนคอเดียวกันถึง 2 คน
พี่อิงชอบบันทึก คุณเองชอบการบันทึก
ดีใจค่ะ เพราะเด็กๆชอบคุณกับพี่อิงและ
อีกหลายคน..ต้องอาศัยตัวแบบดีดีแบบนี้
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
- มาดูพลังรักการอ่านของคุณครูแป๋มค่ะ
- และเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณพ่อพี่ศิลาจึงขนหนังสือมากมายมาวางกองไว้ที่ชั้นหนังสือโดยไม่พูดอะไรเลย .... เราเห็นทุก ๆ วันก็ต้องหยิบมาอ่านบ้างแหละ
- คุณครูแป๋มมองการณ์ไกลจังเลยนะคะ เราสอนโดยไม่ต้องให้เนื้อหา แต่ให้วิธีการรักการอ่านก็พอ ดีเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ศิลา แสนสวย
ขอบคุณค่ะที่เข้าใจในวิธีการสอนของแป๋มอีกวิธีหนึ่ง
เด็กวัยรุ่นเขาไม่ชอบการบังคับค่ะ เราต้องเข้าใจเขาให้มาก
สวัสดีครับ ครูแป๋มครับ ผม กั๊ก ห้อง ม6/7 ครับ การที่ผมไม่ได้มาเล่นเน็ตบ่อยๆเป็นเพราะว่าผมไม่ค่อยมีเวลาและผมก็ไม่อยากจะแตะคอมเลยถ้าไม่จำเป็น ผมพยายามหลีกหนีทุกอย่างที่เป็นทั้งเทคโนโลยี แล้วมุ่งหาดิน ทำตัวให้ติดดิน ตั้งแต่เด็กจนโตผมเรียนโรงเรียนที่เต็มไปด้วยเพื่อนที่ไม่ค่อยเข้าใจผม ครูที่ไม่เข้าใจผม ถ้ากลับบ้านผมก็ไม่ได้เจอกับพ่อแม่เหมือนคนอื่น ผมเป็นคนที่พูดมากเมื่อสมัยก่อนเห็นอะไรก็ต้องพูดคิดอะไรออกก็จะพูดออกมา อาจารย์ถามอะไรมาผมจะเป็นคนแรกที่ยกมือแล้วก็ตอบ ซึ่งนั้นผมเมื่อ ม.ต้น แต่ตอนนี้ผมโตขึ้นมากจะให้แสดงออกเพื่อแย่งคะแนนกับเพื่อนคงทำไม่ดีเท่าไหร่ครับ ตั้งแต่มปลายที่ผมมาเรียนสายวิทย์ทั้งๆที่ผมชอบศิลปะมากๆ แต่โชคดีผมได้โควต้าสาวิทย์และโชคดีที่ไม่ได้อยู่ห้องคิง ผมได้เจอเพ่อนใหม่ๆสังคมใหม่ๆที่สามารถเปลี่ยนผมให้เงียบลงได้ บางครังสิ่งที่อาจารย์อยากให้พวกผมเป็นอย่างที่อาจารย์ตั้งไว้มันก็อาจจะยากครับ สังคมห้องผมเป็นแบบนี้มาก่อน แต่ถามว่าพวกเขาอยากปรับตัวเองใหมบอกได้เลยว่าไม่มีใครอยากติดคุกตลอดชีวิตครับ ถ้าถามว่าทำไมพวกเรไม่อ่านล่ะ ทำไมไมขยันละ ทำใมไม่หาคะแนนอืนๆที่จะช่วยได้ละ (ถ้าไม่ฉลาด)ก็บอกได้ว่าแล้วอะไรล่ะครับคือกำลังใจ อะไรครับคือความเห็นใจ อะไรคือแรงผลักดันให้พวกผมสู้และเห็นความสำคัญกำพวกผมบ้าง แต่สิ่งที่พวกเราเจอคือเมื่อเห็นว่าเราเป็นแบบนี้ก็ยิ่งว่าเรา แรงผลักดันกลับกลายเป็นแรงกดดันมหาศาล ที่ยิ่งจะทำให้พวกเราห้องธรรมดาตกตำลงไปอีก ผลคือ เริ่มคุยถึงการหนีเรียนในกลุ่มแต่ก็มีบางกลู่มที่เขารับได้ แต่ก็ต้องฟืนใจตัวเองผลคือไม่อยากส่งงานไม่อยากส่งสมุด ผลตามมาคือความจำใจที่จะต้องลอกเพื่อได้ส่งเพื่อหวังว่าจะได้มีคะแนนบ้างจะได้ไม่ดิดศูนย์ ทั้งที่บทแรกเนื้อหาไม่อยากแตกลับกลายเป็นว่าต้องทำเพื่อมีคะแนน สิ่งที่ส่งผลคือความกลัวที่จะผเชิญหน้าความกลัวที่จะกล้าแสดงออก อาจารย์ครับผมเคารพอาจารย์ด้วยรักยิ่งผมยังเอาคำสอนของอาจารย์ไปเล่าให้พ่อกับแม่ฟังอยู่บ่อยๆ ผมขยันอ่านวิชาอาจารย์มากแต่พอจะพูด ทุกอย่างก็แฮ็งพูดไม่ออก ผมต้องขอกราบขออภัยอาจารย์ที่เนื้อหามันอาจจะรุนแรง แต่เนื้อหาเกิดจากความไม่เสแสร้งทำหรือพิมพ์เพื่อให้ได้คะแนนดีๆ ผมขอขอบพระคุณที่อาจารย์ไม่โกรธผมที่จะแสดงความคิด พวกเราอาจจะเทียบกับห้องทับ6ไม่ได้ เทียบกับห้องทับ5ไม่ได้ ก็เพราะพวกเขากล้าที่จะแสดงออกและก็มีคนให้โอกาศและบรรยากาศในห้องก็เอื้ออำนวย สิ่งที่สำคัญคือพวกเขาเคยทำแบบนี้เป็นประจำ จนกลายเป็นเรื่องที่ทุกคนซึมซับไปแล้ว การออกแบบการเรียนได้ด้วยตัวเองผมยกให้พวกเขา พวกเธอเยี่ยมมาก ... รักเสมอ..ครับผมไม่ได้เอนดี้อาจารย์ผมบอกแล้วผมรักอาจารย์และพวกผมก็ไม่รู้ว่าการเป็นแรงบันดาลใจของอาจารย์เป็นเช่นไรพวกผมพร้อมเสมอกับการเปิดรับ แบบที่พวกเราเป็นและจะเข้ากัอาจารย์ให้ได พวกผมจะต้องเข้ากับอาจารย์คนใหม่นี้ให้ได้ในแบบที่เป็นของพวกเราไม่ใช่แบบเด็กนักเรียนโนนสูงไม่ใช่แบบม6/6แต่เป็นแบบของพวกเราเองขอบคุณครับ...
สวัสดีจ๊ะ นายกั๊ก ศิษย์ที่ครูรักมากมาย เฉกเช่นเดียวกันกับลูกศิษย์ห้องอื่นๆของครู. การทำตัวติดดิน เป็นสิ่งดีนะแต่การใช้ชีวิตที่เทคโนฯก้าวกระโดดเราจำเป็นต้องรู้เท่าทันกับมัน. มิเช่นนั้นเราอาจล้าหลังเพื่ชาวโลกขณะเขาไปไกลแล้ว ...อย่าปล่อยให้ความต่างส่วนตัวมาจำกัดขีดความสามารถที่เธอมีอยู่ภายในเลยจ๊ะ..กำลังใจ ความเห็นใจ และแรงผลักดันทำไมไปแสวงหาจากคนอื่น ในเมื่อสิ่งเหล่านี้ตัวเธอเองสามารถมอบให้ตัวเองได้ ดูสิ..เธอยังไม่รักตัวเองเลย. ครูไม่คาดที่จะให้นักเรียนทุกคนเป็นดั่งที่ครูต้องการ หากพอจะมีวาสนาอยู่บ้าง สิ่งดีที่ครูคิดว่าดีที่สุดที่ได้สรรหามามอบให้เธอ คงจะมีคนที่เข้าใจความหวังดีของครูแป๋มบ้าง..ในเมื่อเราอยากปรับตัวทำไมไม่ลองทำดูล่ะจ๊ะ เที่ยวโทษคนโน้นคนนี้ การประเมินคิดคะแนนของครูได้ชี้แจงชัดเจนแล้ว..เข้าใจนะกับความรู้สึกติดลบกับตัวเองแบบนี้...ดีใจนะที่เธอบอก
1 อาจารย์ครับผมเคารพอาจารย์ด้วยรักยิ่ง
2 ผมยังเอาคำสอนของอาจารย์ไปเล่าให้พ่อกับแม่ฟังอยู่บ่อยๆ
3 ผมขยันอ่านวิชาอาจารย์มาก
ครูแป๋มขอยืนยันไม่คิดจะโกรธเธอแม้แต่นิดเดียว ด้วยเพราะครูจะประเมินพัฒนาการเป็นรายคน..หยุดความน้อยใจไว้ตรงนี้ แล้วก้าวไปพร้อมกันกับครู..ขอบใจที่บอกรักครู กับแรงบันดาลใจให้อ่านเรื่องราวเก่าๆที่เวปบอร์ดโรงเรียนเดิมของครู หรือที่G2Kที่นี่ก็ได้จ๊ะ...เธออยากเข้าใจครูในรูปแบบของเธอเอง..ไชโย..นี่ไงล่ะคือตัวตนที่เธอได้แสดงออกมาชัดเจนแล้ว...ครูแป๋มปลื้มสุดๆ เป็นการวิจัยย่อยๆได้เลยล่ะ..ใช้ความสามารถที่แฝงเร้นในตัวเธอ มาทำความเข้าใจครูสิ เรียนรู้ในรูปแบบของเธอเอง ครูแป๋มเชื่อมั่นว่าเธอต้องทำได้แน่..เริ่มจากวันนี้เลยสิจ๊ะ...ครูขอเป็นกำลังใจและพร้อมที่จะแนะนำหากมีข้อสงสัยประการใด มาหาที่กลุ่มสาระวิทย์ฯ ส่งเมลล์ หรือจะโทรคุยก่อนก็ได้..ยินดีจ๊ะ..
.
อัศจรรย์ครับกับบันทึกนี้ ทั้งครูและศิษย์สามารถคุยกันได้เพียงนี้
ยอดเยี่ยมครับผม
- ที่จริงหลังจากนี้เราคุยกันมากกว่าเดิมอีกนะคะ
- ขอบคุณค่ะกับคำชม จะพัฒนาตนไปเรื่อยๆค่ะคุณพชร
