แม่นู๋เค้าจะไปปราณ…แต่พาพวกเราไป (ปล่อย) เกาะ
...เป็นเรื่องยากของคนมีครอบครัวเกี่ยวกับอิสระในการอยากไปนู้นมานี่....เพราะมีเรื่องให้ห่วงสารพัด เช่นเดียวกับป้า...ถึงจะโสดแต่ด้วยสถานะแม่ลูกสอง (แม่หมานะจ๊า) ด้วยว่ามีทริปล่องไปจอดป้ายที่ปราณบุรี รวมเวลาเดินทางทั้งหมด 5 วัน และคราวนี้เราไปในนาม “ทริปละไมไปกับครอบครัว” หมูหยองกะตาหวานจึงต้องเดือดร้อนที่อยู่ ด้วยว่าคนที่เคยฝากก็จะร่วมเดินทางไปด้วยกัน.....ทำงัยดีหล่ะ
-
แม่ตุ่นบอกว่า เดี๋ยวแม่จะพาไป (ปล่อย) เกาะ....เย้เย้...ที่ไหนอ่ะ ...ก้อที่โรงพยาบาลสัตว์งัย....ลูกรัก
-
และแล้ว พี่หมูยองกะสาวตาหวาน ก็งงๆ งวยๆ ไปโผล่ที่โรงพยาบาลสัตว์ศูนย์ขอนแก่น...ของลุงหมอเหนก
-
นสพ.เอนก คลังพระศรี นายสัตวแพทย์ รุ่น 3 จากรั้ว มข. (รหัส 32) เพื่อนของแม่ตุ่นออกมารับพวกเราด้วยท่าทางสบายๆ...ว่างัย หมูหยอง...ว่างัยตาหวาน อยู่ด้วยกันเนาะ ...แง้ แง ถูกปล่อยเกาะแน่แท้เรา
ลุงหมอเหนก ท่าทางใจดี...เอาเป็นว่าเลียแข้งเลียขาขอฝากเนื้อฝากตัวแหละกัน
แม่ตุ่นบอกว่า...อย่าดื้อกับลุงหมอนะลูก...แม่อุตส่าห์หลอกล่อลุงให้รับเลี้ยงพวกหนูตั้งหลายวิธี
สุดท้าย คงเป็นความเป็นเพื่อนแกมการบังคับ ทำให้ลุงหมอเหนกรับปากง่ายๆ
แต่จริงๆ แล้วแม่ตุ่นว่า เพราะลุงหมอเป็นสัตวแพทย์ที่มีจิตใจอ่อนโยน จึงเข้าใจถึงความรู้สึกของสัตว์เลี้ยงที่ถูกเจ้าของทิ้ง และความห่วงใยที่เจ้าของมีให้ โดยเฉพาะพุดเดิ้ลนี่ Sensitive มั่กมาก จึงทำให้ลุงหมอตกลงที่จะรับฝากเลี้ยงพวกเรา (ความจริง ก็เป็นบริการหนึ่งของโรงพยาบาลสัตว์ศูนย์ขอนแก่น) แต่ที่ลุงหมอเหนกปฏิเสธแม่ตุ่นไม่ได้ เพราะมองเห็นเค้ารางแห่งความยุ่งยากจากแม่ลูกคู่นี้...ก็หล่อนเป็นจอมยุ่งนี่นา ด้วยความสยองเกล้า...ลุงหมอเหนกจึงว่า....เอ้า เอามาอยู่ที่นี่....โล่งอกแม่ตุ่นไปที
<p style="text-align: center;">
</p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"> </p>
-
จริงๆ แล้ว ที่ขอนแก่นก็มีที่รับฝากเลี้ยงเยอะแยะ แต่เหตุที่ ระวึนระเวี๊ยะ หอบกันข้ามฝั่งเมืองมาหาเพื่อนถึงถนนศรีจันทร์เพราะ ด้วยว่าพี่หมูหยอง ตาบอด 1 ข้าง ตาฟาง 1 ข้าง ไม่มีฟัน และจะไม่กินข้าวเลยหากไม่ไว้ใจ ไม่ชอบขังกรง มีคนมาอุ้มบ้างเป็นบางครั้ง...จึงต้องการการดูแลพิเศษ ภารกิจที่หนักหน่วงนี้จึงตกเป็นของลุงหมอเหนก เพราะเพื่อนย่อมคุยกันได้....ไม่ต้องเกรงใจมากที่จะโทรศัพท์มาถามไถ่วันละหลายๆ ครั้ง หรือจะกำกับเรื่องอาหารว่า ขอพิเศษหน่อย ขอเป็นไก่ย่างกะหมูปิ้งนะ และกะว่าจะให้ตาหวานตรวจสุขภาพและทำหมันเลย...ด้วยว่าที่บ้านไม่มีกรง ตาหวานจะได้พักฟื้นที่ รพ.สัตว์ซะเลย แผลจะได้ไม่ติดเชื้อ แต่ว่า...พอจะรับกลับ คุณตาหวานซนจัดจนแผลปริ ต้องเย็บแผลใหม่...พลอยรบกวนลุงหมออีกหลายวัน (แต่พี่หมูหยองดีใจที่ซู้ด...ที่ได้กลับบ้านตัวเดียว 555)
(ปล. อยากชวนพี่หน่อย กะ พี่อ้อม พาเด็กๆ ในปกครองไปรู้จักลุงหมอเหนกจังเลยจร๊า...)
-
แม่ตุ่นแอบเป็นปลื้มที่ลุงหมอเหนกเป็นเพื่อนที่น่ารักขนาดนี้...แต่ลุงหมอเหนกบอกว่า...โอ๊ย ไม่ได้พิเศษตรงไหน กะใครก็ต้องทำแบบนี้ สัตว์เลี้ยงหน่ะเป็นสิ่งที่มีชีวิตจิตใจ...ดูแลก็ไม่ใช่ดูแลว่ากินอิ่มนอนหลับหรือเปล่า ต้องพยายามเข้าใจจิตใจของเค้าด้วย...ถ้าลูกค้านำมาฝากเลี้ยง ก็ต้องทำเต็มที่ ไม่ใช่ทำเฉพาะลูกเอ็งเท่านั้น... และหมาแต่ละชนิดก้อต้องการการดูแลที่แตกต่างกัน แต่ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่า โรงพยาบาลสัตว์ เป็นสถานที่รักษาสัตว์ ไม่ใช่ PET SPA ที่จะมาพะเน้าพะนอกันนะเอ็ง......ยังงั้นเหรอเพื่อน ...แป่ว หน้าแม่ตุ่นแตกยับเลย
-
เวลาวันผ่านไป แม่ตุ่นมารับพวกเราแล้ว เย้เย้ ลุงหมอเหนกมาส่งพวกเราที่รถด้วยความโล่งใจ (เฮ้อ....มันพาลูกมันกลับไปแล้ว...ถึงทีลุงหมอเหนก...ร้อง...เย้ย้บ้าง)
คุณตาหวานชักอาลัยลุงหมอเหนกแล้วดิ อยู่ด้วยกันตั้งหลายวัน ขอเลียหน้าสักแผล่บเหอะ พี่หมูหยองเองก็ใช่ย่อย ส่งสายตาออดอ้อนเต็มที่ กลัวลุงหมอเหนกลืมความสัมพันธ์ที่ผ่านมา ส่งสายตากันจนเมื่อยแระ ลุงหมอเหนกต้องเป็นฝ่ายถอย....(พร้อมร้องเพลง อย่ามาได้เจออีกเลย....ของพี่เบิร์ด) นอกจากลุงหมอเหนกแล้ว พี่ๆ ทีรพ.ก็ใจดี เวลาแม่หนูไปเยี่ยมจะจัดเก้าอี้และพัดลมให้แม่ตุ่นนั่ง spoil ตาหวานจนเต็มที่ เช่น พี่เสริฐ พี่นุ่น (พักหนึ่ง ลุงหมอเหนกว่า...สั่งห้ามเยี่ยม แบบว่าตาหวานเห็นเจ้าของแล้ว...มีแอบแหกกรง หนีตามแล้วหน่ะสิ)
โรงพยาบาลสัตว์ศูนย์ขอนแก่น ของลุงหมอเหนก เปิดเวลา 07.00-24.00 น. และบริการฉุกเฉิน 24 ชั่วโมง
ตั้งอยู่เลขที่ 78/1-3 ถนนศรีจันทร์ ติดกับเรือนจำ ใกล้กับโรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น เยื้องๆ กับวิทยาลัยเทคนิคขอนแก่น
ให้บริการ ทั้งที่โรงพยาบาล และรับรักษานอกสถานที่ รับรักษาโรคทุกชนิด บริการ X-Ray อัลตราซาวน์ ผ่าตัด ศัลยกรรมกระดูก ทำหมัน ฉีดวัคซีน ฉีดยาป้องกันเห็บหมัด และรับฝากเลี้ยง ใครอยากรู้จักลุงหมอเหนกและผองเพื่อน โทร. 043-234-420 แล้วจะรู้ว่าตาหวานกะพี่หมูหยองไปเที่ยวเกาะในช่วง summer มีความสุขขนาดไหน
-
ลุงหมอเหนกยังฝากบอกว่า ลุงหมอมีโรงพยาบาลสัตว์ที่โคราชด้วยนะ 2 สาขาแหน่ะ เผื่อจะได้ช่วยดูแลสัตว์น้อยน่ารักที่อยู่บริเวณนั้น ด้วยว่าสมัยนี้คนเลี้ยงก็ดูแลเอาใจใส่สัตว์เลี้ยงมากขึ้น และเมืองก็ขยายขนาด ทำให้ต้องใช้เวลาในการเดินทาง หากเกิดเหตุด่วนเหตุร้ายเมื่อต้องพาสัตว์เลี้ยงไปรับการรักษา ช่วงเดินทาง เจ้าของคงหัวใจจะวาย....ด้วยลุ้นลูกๆ ของตัวเอง ลุงหมอเหนกจึงมีแนวคิดในการเปิดโรงพยาบาลสัตว์ใกล้ชุมชนเพื่อการให้บริการสุขภาพที่ทั่วถึง
-
ที่โคราช โรงพยาบาลสัตว์นครราชสีมา สาขา 1 เลขที่ 509/1-3 ถนนอัษฏางค์
-
สาขา 2 สาขา Save One เลขที่ 132/4 ซ. Save One 15 ถ. มิตรภาพ ใกล้กับหมู่บ้านเคหะ
ความเห็น (15)
หมูหยองกะน้องตาหวานต้องทำใจหน่อยนะ..ขอเวลาแม่เป็นโสดหน่อยเนอะ..
....น้องมอมแมมเหมือนกัน..คิดถึงแม่แย่เลยล่ะ..
พี่เอนกคงสบายดีนะจ๊ะ..พี่ตุ่น..^^
แต่แม่ตุ่นเป็นโสดบ่อยเหลือเกินครูแอ๊ว...
นี่ก็จะไปกับบ้านครูแอ๊วอีก 4-5 วัน
ลูกๆ เฉาแย่
สำหรับพี่เอนก สบายดี
หมูหยองกะตาหวาน..คงคิดถึงคุณแม่มากแน่แน่เลย..แงแง
ปล่อยลูกอยู่เกาะบ่อยจัง..ฮือ
ตาหวานยังไม่ได้กลับมาเลยนะคะเนี่ย ศน.add
ซนสุดๆ ดีไม่ดีอาจต้องเย็บแผลซ้ำ...กลัวปริอีก ที่ รพ. สัตว์เค้าระอาแล้วค่ะ แต่ข้อดี ยังรู้จักอ้อน...สงกะสัย กลัวคนไม่รักค่ะ
ศน.add สบายดีนะคะ
- อ่านแล้วรู้สึกคุ้นเคยกับคุณหมอเหนก หนูหมูหยอง และคุณน้องตาหวานทันทีเลยค่ะ คุณตุ่น
- ไม่ได้เลี้ยงสุนัขแต่เคยเลี้ยงแมวค่ะ เพราะเหตุผลง้ายง่าย แมวไม่ต้องห่วงมาก หาจิ้งจก ตุ๊กแก หนู กินเองได้เวลาไปไหนนานๆ (แบบว่าเป็นอิสระต่อกัน)
สวัสดีค่ะ คุณวันเพ็ญ 
ช่วงนี้ตุ่นยิ่งคุ้นเคยกับลุงหมอเหนกมากขึ้น เพราะตาหวานแผลยังไม่สนิทดี...จึงยังฝากไว้ที่โรงพยาบาลสัตว์ก่อน
และตอนนี้อยากได้แมวอย่างที่คุณวันเพ็ญเคยเลี้ยงสักตัว แบบว่าตุ๊กแกหลุดเข้าบ้าน...เผื่อจะช่วยจับได้...แบบว่าสาวบึกถึกแบบตุ่น...กลั๊ว กลัว ง่ะ...
หากสัตว์เลี้ยงทุกชนิดได้รับความเอาใจใส่อย่างนี้ก็คงดีมากๆเลยนะคะ บ่อยครั้งที่เราจะพบเห็น ได้ข่าวสัตว์เลี้ยงถูกทอดทิ้ง เพราะเจ้าของเบื่อ หรือสัตว์ป่วยไม่อยากเป็นภาระ
ชื่นชมน้องตุ่นมากค่ะที่มีหัวใจแสนเมตตา
พี่นุชขา 
- ที่แสร้งทำเป็นเมตตา เพราะอยากเป็นนางสาวไทยมากกว่าค่ะ
- จึงเสไปว่า รักสัตว์ รักเด็ก อิอิ...ขำตัวเอง
- ช่วงที่ตาหวานอยู่ที่ รพ.สัตว์แวะไปร้านหมอทุกวัน...จนหมอและ จนท.เบื่อแทบแย่แหนะค่ะ
- ลุงหมอเหนกว่า รักก็รัก...อย่าไปทุกข์เพราะรัก...แอบมีปรัชญาเล็กๆ
- ตาหวานตั้งตัวเป็นพี่ใหญ่ชวนเพื่อเห่าหอน ป่วนกันทั้ง รพ. ถูกจับขังเดี่ยวในห้องมืดด้วยนะคะ...ลูกใครหน่ะ แก่น เซี้ยวจังเลย
อยากได้เบอร์โทร. ของสาขา Save One เพระบ้านนู๋อยู่แถวนั้นค่ะ
ตอนนี้ได้เจ้าตัวเล็กมาเลี้ยงตัวหนึ่งค่ะ...ชื่อ เปาเปา...
ไม่ทราบว่ามีบริการ 24 ชั่วโมงด้วยหรือป่าวคะ...
เดี๋ยวจะถามลุงหมอเหนกให้นะคะน้อง KapooK
ติ๋ม สุนทรา
ตั้งกาจบม.6 ก็พึ่งจาเห็นนี่แหละ...จำไม่ได้เรยอ่ะ
เนี่ยนะ Steve ...
ติ๋ม ติ๋ม ขอบคุณที่ตามมาอ่านบันทึกอื่นๆ ด้วย
- เออว่ะ...ตุ่นเองเพิ่ง Recall คำนี้ได้เพระติ๋มนี่แหละ พวกเรา เรียกเอนกอย่าง Inter ว่า Steve...เรียกแบบบ้านเราว่า ตาตีบ????
- ตุ่นเพิ่งไปขอบใจเอนกมา ด้วยว่าช่วยรับฝาก ตาหวาน สาวน้อยในรูปข้างบน ไปอยู่กับลุงเหนก ไม่อยู่ป่าว กัดกรง พังไปสองกรงแล้ว
- เครียดเลย เนี่ยสิ้นเดือนนี้ไม่อยู่อีก 5 วัน ม่ายรุจะเอาไปฝากใครเลี้ยงดี ถามเหนก...มันก็คงไม่ปฏิเสธ... นี่หล่ะน้อ...ลูกไม่รักดี...ทำให้พ่อแม่ปวดหัว
ตอบน้อง Kapook จ้า
ก็โทร. หา ลุงหมอเหนกที่เบอร์ โทร. 082-601-0658
รพ. สัตว์เปิดบริการถึง 24.00 น. ฉุกเฉินตลอด 24 ชั่วโมงนะคะ
มีอะไรโทรหาคุณหมอได้ตลอดเวลานะคะ
อุเทน สุมจิต ....แจ็ค
สวัดดีพี่ตู่นยังจำแจ็คได้หรือปล่าวที่เคยอยู่กับพี่เหนกไง
อุเทน สุมจิต ....แจ็ค
คิดถึงจังตอนนี้ทำงานอยู่ที่ร.พกรุงเทพพัทยาหมูหยองเป็นไงบ้างครับลูกค้าพี่หมอเยอะไหมบอกทุกคนที่ร.พด้วยคิดถึงนะครับ