momory6: สร้างกับซ่อม
ประมวลปัญหา
เนื่องด้วยงานที่ทำในปัจจุบันนั้น หลักๆ คือดูแลเว็บไซต์ Healthy.in.th ซึ่งเป็นเว็บไซต์ข่าวเพื่อสุขภาวะ
แม้จะมีผู้อ่านเข้ามาอ่านพอประมาณ แต่ก็ยังคงตั้งคำถามในใจเสมอ
ทำไมข่าวสุขภาพถึงมีการอ่านน้อยและมีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่างๆ น้อยกว่าที่คิด
อันนี้ไม่เฉพาะใน Healthy.in.th แต่ยังหมายรวมถึงบันทึกด้านสุขภาพใน GotoKnow.org หลายๆ บันทึกด้วย บางบันทึมีคนอ่านเยอะ แต่แลกเปลี่ยนน้อย บางบันทึกอ่านน้อยและแลกเปลี่ยนก็น้อยตามไปด้วย
งง พอประมาณ ทั้งที่ข่าวสุขภาพเป็นเรื่องใกล้ตัวเรามากที่สุด ทุกๆ อย่างรอบตัวล้วนวกกลับมายังสุขภาพของเราทั้งสิ้น
สรุปคำตอบ
- การประชาสัมพันธ์น้อย คนรับรู้น้อย
- การเขียนยังไม่ดึงดูดมากพอ
- ลูกเล่นในเนื้อหาน้อย เนื้อหาเยอะเกินไป
- เรื่องดูเหมือนเป็นวิชาการมากไป คนอ่านเลยไม่กล้าที่จะแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้วย
วิธีการแก้ไข
- เพิ่มการประชาสัมพันธ์
- เพิ่มทักษะด้านการเขียน
- กระตุ้นความเข้าใจเรื่องการสร้างสุขภาพ มากกว่าซ่อมสุขภาพ
- ค้นหาวิธีดึงดูดความน่าสนใจให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากขึ้น (ประสบการณ์ตรงเป็นเรื่องน่าสนใจ ความคิดส่วนบุคคลมีค่ามหาศาล การแลกเปลี่ยนออกมาเป็นความรู้ฝั่งลึกที่เป็นประโยชน์ ย่อมสร้างประโยชน์มากขึ้น )
- พยายามละลายความคิดความเชื่อว่า ฉันไม่มีประสบการณ์ มีความรู้น้อย เพราะเชื่อว่าแต่ละคนย่อมมีความรู้ความสามารถและประสบการณ์ เพียงพอที่จะแลกเปลี่ยนเรื่องสุขภาพใกล้ตัว
ทั้งหมดทั้งมวลทำไปเพื่อ
- สนองความต้องการของตัวเอง ที่อยากเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมสร้างสิ่งดีๆ ให้กับสังคม
- อยากให้เกิดการร่วมสร้างสุขภาพที่ดี มากกว่าจะต้องซ่อมสุขภาพ
ฝากสักนิด
สมัยเรียน(หลายปีมากแล้ว)จำได้ว่าอาจารย์เคยบอกว่า ปัญหาสาธารณสุขในเมืองไทยนั้นมีมากเนื่องจากเรายังเน้นการซ่อม ไม่ใช่สร้าง และอีกอย่างงานสร้างนั้นยาก แต่ซ้อมนั้นง่าย
ดูตัวอย่างจากเรื่องมะเร็ง ยามที่มีการรณรงค์ให้ดูแลสุขภาพเพื่อป้องกันมะเร็ง มักไม่ค่อยมีคนสนใจ แจกแผ่นพับ โปสเตอร์ ก็ไม่ค่อยจะอ่าน ทั้งๆ ที่เรื่องเหล่านี้ทำได้ง่ายๆ นะเสียเงินน้อยด้วย แต่ไม่มีคนสนใจ เห็นไหมว่ามันทำยาก หมดน้ำลายไปหลายปี๊บก็ไม่มีคนสนใจ
แต่พอเป็นมะเร็งต้องผ่าตัด ต้องฉายแสง ให้เคมีบำบัด ซึ่งความจริงแล้วยากนะแถมเสียเงินเยอะมาก แต่คนสนใจและพร้อมที่จะทำทุกอย่าง แทบไม่ต้องพูดเลยด้วยซ้ำ
ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วถ้าป้องกันซะตั้งแต่แรกอาจจะไม่เป็นมะเร็งก็ได้ แถมบางคนบ่นว่ารู้อย่างนี้ดูแลตัวเองดีๆ ก็น่าจะดี
คำถามคือ เราต้องรอให้ปัญหามาถึงตัวก่อนใช่หรือไม่ ที่เราจะมองเห็นความสำคัญของการป้องกัน?
ความเห็น (11)
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมว่า..ประชาสัมพันธ์น้อยไปไหมคะ
- ตัวพี่คมเองก็เข้าไปบ้าง
- เพราะเวลาน้อยค่ะ
- ให้กำลังใจน้องสี่นะคะ
ขอบคุณค่ะคุณครูคิม
กำลังจะเริ่มแผนประชาสัมพันธ์อย่างเข้มข้นค่ะ
ขอบคุณค่ะรับทุกๆ กำลังใจค่ะ
ตามมาให้กำลังใจ ขอให้สร้างต่อไปครับ อิอิๆๆ ซ่อมได้...
สวัสดีค่ะ พี่สี่ซี่ กำลังรณรงค์อยู่ค่ะ สร้าง นำซ่อม อิอิ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิต
กำลังพยายามสร้างอยู่ค่ะ หวังว่าสักวันจะสร้างสำเร็จ ^_^
สวัสดีค่ะพอลล่า
งานเหมือนกันนะค่ะ มาทำด้วยกันเลยน่าจะดีนะค่ะ
สร้างนำซ่อม จริงๆ ค่ะ
Armuay_chew
ชิวคิดว่าส่วนหนึ่งของการไม่อยากจะแลกเปลี่ยน ที่เกิดกับชิวโดยตรง ก็คือ
- กลัวว่าจะไร้สาระเกินไป
- กลัวว่าจะไม่ดูเป็นทางการ
- กลัวการจับจ้อง และจับผิดในการแลกเปลี่ยนของเรา
- ฯลฯ
หลายเรื่อง..ประชาสัมพันธ์อย่างสมบูรณ์แบบ ก็ไม่ได้หมายความว่า จะได้รับความร่วมมืออย่างที่ใจหวัง
นั่นเป็นสิ่งที่ผมคุยกับทีมงานประชาสัมพันธ์ขององค์กรเรื่อยมาครับ
เช่นเดียวกับการรณรงค์เรื่องการทานอาหารนั่นแหละครับ...บางทีเราง่ายเกินไป ..เอาสะดวกเข้าว่า โดยไม่คำนึงถึงหลักของการบริโภค ชวนมารณรงค์ก็ไม่ให้ความร่วมมือ..
โบราณถึงว่าไงครับ... ไม่จวบตาย..ไฉนจะมาหาหมอ...ครับ
....
แวะมาให้กำลังใจครับ..
ขอบคุณนะค่ะชิว
จริงๆ แล้วสุขภาพเป็นเรื่องใกล้ตัวค่ะ รู้อะไร ทำอะไรก็บอกไปอย่างนั้น เพราะไม่แน่ว่าสิ่งที่เราบอกอาจจะไปเกิดประโยชน์กับคนอื่นได้
ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปช่วยดูแล Healthy.in.th ^_^
ขอบคุณมากค่ะพี่
ชอบจังค่ะ "ไม่จวบตาย..ไฉนจะมาหาหมอ" คล้ายกับ ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตาเลยนะค่ะ
ได้แต่หวังว่าความพยายามจะค่อยๆ พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ
น้องๆ สบายดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะ
- มีความฝันเอาไว้มากว่าจะได้มาเจอกับน้องสี่
- นัดกับเกลอวอญ่าไว้แล้วว่า
- จะมารับพี่คิมที่กระบี่แล้สวพาไปหาน้องสี่ น้องอ๋อย
- และน้องอ๋อยก็บอกว่า..จะไปหาคนโน้นคนนี้
- เพราะเหตุผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim/250205