ไปงานบวช...ความสุขอันยิ่งใหญ่ที่หัวใจชื่นบาน

ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนเลยว่า  ภายหลังการได้รับรางวัลสุดคะนึงแล้วนั้น  ผมเงียบหายไปจากบล็อกอย่างสิ้นเชิงเลยก็ว่าได้ 

นั่นไม่ใช่เพราะเหตุผลกลใดเลย  นอกเสียจากภาระกิจที่ต้องเดินทางขึ้นลงระหว่างมหาวิทยาลัยกับชุมชนในอำเภอต่างๆ ...

บางวัน  ผมนั่งรถบดขยี้เส้นทางอันวิบากและแสนไกลข้ามอำเภอหลายอำเภอ  ขณะที่บางวันก็เก็บตัวเงียบเตรียมการสรุปงานการฝึกอบรมพัฒนา สมรรถนะหลัก  (Core  Competency) ของผู้บริหารสายสนับสนุนในมหาวิทยาลัย ฯ ที่เพิ่งแล้วเสร็จลงเมื่อวันที่ ๑๒  มีนาคม  ๒๕๕๒ 

และหลายต่อหลายวัน  ก็กลับเข้าที่พักจนดึกดื่น  ทำดีที่สุดก็แค่ประคับประคองให้ตัวเองค่อยๆ ซุกกายลงบนฟูกนอน  ราวกับลูกนกที่อ่อนเพลียจากการบินฝ่าเวิ้งฟ้าอันกว้างใหญ่มาอย่างยาวนาน  จนพลอยให้เงียบหายไปอย่างหน้าตาเฉย

 

 

เฉกเช่นกับเช้าวันนี้ 
ผมตื่นขึ้นในเวลาเกือบๆ จะตี ๕  ฟ้ามืดครึ้ม-อากาศชื้นหอบเอากลิ่นอายเมฆฝนของค่ำคืนที่ล่วงมาปะทะเข้ากับใบหน้าอย่างจัง  พร้อมๆ กับละอองฝนอันแสนจะบางเบาก็ยังคงโปรยปรายลงมาจากฟ้ามืดอย่างต่อเนื่อง  


แต่ในภาวะเช่นนั้น  ความสดชื่น  ก็ดูจะมีอิทธิพลเหนือความงียบเหงาในหัวใจของผมอย่างเด่นชัด ผมจึงได้แต่สูดอากาศเข้าปอดอย่างช้าๆ...และเยือกเย็น...  จากนั้นก็พาตัวเองซุกตัวเข้าไปในรถยนต์คู่ชีพ  ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถ มุ่งหน้าไปรับเพื่อนร่วมทางอีก 4 คนเพื่อมุ่งหน้าไปยังจังหวัดบุรีรัมย์

 

วันนี้  ผมมีพันธกิจทางใจสองประการด้วยกัน
ประการแรกคือการเดินทางไปร่วมงานบวชของ “คุณสมปอง มูลมณี”  หรือ “ขุนแผ่นดินเย็น” หนึ่งในแกนนำสมาชิก “กลุ่มไหล”  ที่  “เทใจ”  ช่วยผมขับเคลื่อนกิจกรรมมาอย่างเยี่ยมยุทธ  จนเป็นที่ประจักษ์ทั้งภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย

ส่วนประการที่สองนั้น  เป็นการไปเยี่ยมค่ายของสโมสรนิสิตคณะพยาบาศาสตร์ที่จัดขึ้นในพื้นที่อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ 

 
 

เกี่ยวกับการไปร่วมพิธีบวชของ “น้องสมปอง”  นั้น
ผมและทีมงานข้ามพ้นเขตเทศบาลมหาสารคามในราวๆ ๗ โมงเช้า  มุ่งหน้าเข้าสู่อำเภอต่างๆ ของจังหวัดมหาสารคาม  อันได้แก่  วาปีปทุม-พยัคภูมิพิสัย  และอำเภออื่นๆ ของจังหวัดบุรีรัมย์ตามลำดับคือ  สตึก-ประโคนชัย-บ้านกวด  ซึ่งกว่าจะเดินทางถึงจุดหมายเวลาก็ล่วงเข้า ๔ โมงเช้าเศษๆ เข้าไปแล้ว... 

หมู่บ้านของสมปองมีชื่อว่า “บ้านหินลาด”  ตำบลโนนเจริญ  อำเภอบ้านกรวด  จังหวัดบุรีรัมย์ ...ซึ่งเป็นหมู่บ้านขนาดกลาง  อยู่ห่างจากตัวจังหวัดในราวๆ ๗๐ กิโลเมตร

ผมเคยนั่งขบคิดอย่างสบายๆ มาแล้วระยะหนึ่ง-
ครั้งหนึ่งในเดือนมีนาคม ปี ๒๕๓๘  ผมและน้องนิสิตพรรคชาวดินเคยมาออกค่าย แถวๆ บ้านกรวด  โดยนำเงินกำไรจากคอนเสริ์ต “หอบเสื่อมาเผื่อน้อง” อันน้อยนิดไปเดินท่อประปาให้กับทางโรงเรียน  รวมถึงการเดินท่อประปาเข้าไปยังครัวเรือนต่างๆ ที่ยังขาดงบประมาณในการดำเนินการ-จนช่วยให้นักเรียนและครอบครัวที่ยากจน  สามารถมีระบบประปาใช้ได้อย่างทั่วถึง 

งานค่ายครั้งนั้น  ถือได้ว่าแหวกขนบนิยมการออกค่ายของชาว มมส อยู่บ้างเหมือนกัน  เพราะส่วนใหญ่มักมุ่งเน้นไปในด้านการสร้างอาคารเรียนเสียมากกว่า 


และค่ายในครั้งนั้น ก็จุดประกายให้ผมส่งต่อแนวคิดทำนองนี้ไปสู่พรรคชาวดินอีกครั้ง  จนนำไปสู่การริเริ่มให้มีค่ายทางเลือกใหม่ที่ฉีกออกมาจากการสร้างอาคารเรียนมาสู่การเรียนรู้ชุมชน  และลดทอนการสร้างอาคารใหญ่ๆ  มาเป็นการสร้างวัตถุที่ไม่ใหญ่โต  ไม่สิ้นเปลืองงบก่อสร้าง  และสร้างสิ่งต่างๆ ที่เกี่ยวกับด้านสุขภาวะแทน  ในชื่อ “สาธารณสุขสู่ชนบท”  (ทั้งๆ ที่ตอนนั้น มหาวิทยาลัยของเรา ก็ไม่มีคณะแพทย์ฯ คณะพยาบาลฯ  คณะสาธารณสุขฯ) 

และนั่นคือความทรงจำที่เป็นปัจจุบันสำหรับผม  เป็นเรื่องราวดีๆ ที่ชีวิตไม่เคยลืมเลือน และแทบไม่น่าเชื่อว่า  วันนี้จะได้มาพบเจอกับ “สมปอง”  ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็กนักเรียนที่เคยได้ใช้ชีวิตอยู่รายรอบพื้นที่ของการออกค่ายในครั้งนั้นอย่างแทบไม่น่าเชื่อ

พานบายศรีที่เพื่อนๆ กลุ่มไหล บรรจงเย็บขึ้นด้วยใจ

 

สำหรับสมปองนั้น..
บัดนี้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว


ก่อนหน้านั้น-ภายหลังการฝึกงานจากเมืองหลวงยุติลง  สมปองยังคงเข้าๆ ออกระหว่างหอพักกับกองกิจการนิสิตราวกับเป็นกิจวัตรประจำวัน  บางวันมานั่งคุยเล่น แต่ระยะหลังมาขันอาสาช่วยงานโดยปราศจากเงื่อนไขใดๆ ...และผมก็เชื่อว่า  การมาที่กองกิจการนิสิตนั้น  เป็นเพราะความ “ผูกพัน”  มากกว่าการ “ไม่มีที่ไป” 

สมปอง...
ประสบความสำเร็จอย่างไม่กังขาในเรื่องการเรียนและกิจกรรม  มีความสามารถหลากหลาย ทั้งในด้านการพูด การร้อง การรำ การเต้นในแบบิวิถีอีสานๆ ... เป็นคนพูดจาฉะฉาน  อารมณ์ขัน...และเก็บประเด็นได้อย่างน่าทึ่ง   และที่สำคัญคือการเป็นผู้มี “จิตอาสา” อย่างน่ายกย่อง  จนเป็นที่รักของใครๆ ในมหาวิทยาลัย

 

ในเวทีกิจกรรมนั้น,...
ไม่มีใครแทบจะไม่รู้จักสมปอง...  ผมเคยเปิดเวทีเสมือนคอนเสริ์ตให้เขาทอล์คโชว์อย่างระห่ำ  จนมีพ่อยกแม่ยกมาเกาะขอบเวทีเชียร์อย่างไม่เคยขาด 

หลายครั้ง, สมปองกลายเป็นผู้แทนมหาวิทยาลัยเดินทางออกไปจัดกิจกรรมเนื่องในโอกาสต่างๆ กับหน่วยงานภายนอก  รวมถึงการได้รับการเชิดชูเกียรติให้เป็นต้นแบบของการรณรงค์มหาวิทยาลัยไร้แอลกอฮอล์ และการเป็นต้นแบบ “ฑูตตักสิลา” ของจังหวัดมหาสารคาม

สุดท้ายเมื่อหลุดพ้นออกมาจากการเป็นผู้นำนิสิตในสังกัดองค์กรชมรมและสโมสรนิสิตคณะแล้ว  สมปองและทีมงาน  ก็รวมตัวกันเป็นกลุ่ม “ไหล”  ช่วยผมขับเคลื่อนกิจกรรมแบบทางเลือกใหม่ได้อย่างคึกคัก  ถึงแม้จะเป็นห้วงสั้นๆ ก็ต้องถือได้ว่า “กลุ่มไหล” หรือ “ทีมไหล”  ได้กลายมาเป็นประวัติศาสตร์หนึ่งของกิจกรรมแห่ง “มมส” ไปแล้ว  ภายใต้แนวคิดกิจกรรมที่สนุกสนานแบบไม่ไร้สาระ  ดังที่พวกเขาเรียกด้วยภาษาของพวกเขาเองว่า “สาระบนความไร้สาระ” นั่นเอง

บวช...อีกตัวตนความเป็นชายในวิถีไทย

สำหรับผมแล้ว..
ในวิถีกิจกรรม  ผมอุ่นใจเสมอที่มีสมปองและทีมไหลอยู่เคียงข้าง  ผมไม่เคยหวั่นใจกับภารกิจใหญ่ๆ ยิ่งมีพวกเขาเป็นหุ้นส่วนทางใจในภารกิจนั้นๆ ผมก็ยิ่งมีพลังอย่างล้นเหลือต่อการฝ่าข้ามไปสู่จุดหมาย

เฉกเช่นกับครั้งหนึ่ง...
ผมและน้องๆ กลุ่มไหล ซึ่งมีสมปองร่วมอยู่ด้วย  เคยลุยน้ำออกไปสู่หมู่บ้านต่างๆ ในรายรอบมหาวิทยาลัย  เพื่อช่วยเหลือชาวบ้านที่ประสบภัยน้ำท่วม 

งานครั้งนั้น ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี  ถ้าไม่นับมวลนิสิตอื่นๆ ที่มาสนับสนุนแล้วนั้น  หลักๆ ก็ล้วนแล้วแต่เป็น

“พลัง” ของพวกเขาทั้งสิ้นๆ  เพราะดึกดื่นเที่ยงคืน...ร้อนแดด..หรือแม้แต่ฝ่าคลื่นฝนที่ตกมาราวกับฟ้ารั่ว  พวกเขาก็เคียงบ่าเคียงไหล่อยู่กับผมอย่างไม่ย่อท้อ

<p style="text-align: center;">  
พ่อและแม่ …ผู้เป็นทั้งหมดของชีวิต “นาคสมปอง”</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; tab-stops: 132.75pt;">   </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; tab-stops: 132.75pt;"> บรรยากาศของการกินหมาก…อีกวิถีความเป็นไทยในงานบวช</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; tab-stops: 132.75pt;">
</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">วันนี้ผมจึงอยากบันทึกเรื่องราวดีๆ ของคนดีๆ …คนเล็กๆ  สักคนหนึ่งไว้ในพื้นที่คุณภาพที่มีชื่อว่า “G2K”  แห่งนี้ …</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">ในจังหวะที่ผมเข้าไปผูกแขน “นาคสมปอง” นั้น …
ผมไม่รู้จะเอ่ยถ้อยคำใดดี  เพราะหัวใจทั้งหัวใจ อัดแน่นไปด้วยความปลื้มปิติในตัวเขาเกินกว่าจะนำถ้อยคำใดๆ มาบอกกล่าวกับเจ้าตัวได้  จึงได้แต่นำคำกล่าวของพิธีกรประจำงานบวชในวันนี้มาฝากย้ำกับเขาอีกรอบ ว่า –</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">บวช …
บ…  หมายถึง  ความบริสุทธิ์
ว…  หมายถึง   การวัดใจ  อันได้แก่  การฝึกฝนจิตใจผ่านทางโลกและทางธรรม
ช… หมายถึง  การชั่งใจ  อันได้แก่  การวิเคราะห์ สังเคราะห์ถึงสิ่งที่ใจได้สัมผัสและฝึกฝนจากวิถีธรรม ทั้งในมิติทางโลกและทางธรรม
</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; tab-stops: 132.75pt;">
</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">ครับ…
วันนี้ เป็นอีกวันที่สังขารต้องเปิดตำราทำสงครามกับระยะทางอันแสนไกล 
แต่ทุกๆ จังหวะที่เป็นไปนั้น …</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">กลับเป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ที่หัวใจชื่นบาน

และอิ่มเอมเป็นที่สุด</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">……………………………………………………………………………………………………</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">ย้อนบันทึก

</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">http://gotoknow.org/blog/pandin/155633

จดหมายที่ผมหลงรัก.. (อย่างล้นใจ)</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">http://gotoknow.org/blog/pandin/156743</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> งานบวชของคนสู้ชีวิต และแม่บุญธรรมคนยากที่ไม่เคยยากไร้ซึ่งความรัก</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;">http://gotoknow.org/blog/pandin/81852</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"> บวชพระ : อีกหนึ่งวีถีความเป็นชายของวัฒนธรรมชาวไทยพุทธ</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; tab-stops: 132.75pt;"></p>

[add]

แวะมาชมวิถึไทค่ะ

[@..สายธาร..@]

แวะมาอ่าน และเรียนรู้ค่ะ

คุณความดีคุ้มครอง นะคะ

ขอบคุณค่ะ

 

[คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน]

• มารับรู้เรื่องราวของคุณแผ่นดินค่ะ
• อนุโมทนาบุญกับงานบุญครั้งนี้ด้วยค่ะ
• และมาขอแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึงที่คุณแผ่นดินได้รับ
• พี่แจ๋วเห็นด้วยทุกประการค่ะ
• แต่ที่ไม่ได้โหวตให้ เพราะติดข้อแม้ One man one vote
• พี่แจ๋วโหวตอ.หมอวัลลภ เพราะพี่แจ๋วต้องใส่ใจในเรื่องของสุขภาพให้มาก
• คุณแผ่นดินก็เช่นกัน
• ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...

 

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ป้าคิมคิดว่าน้อง..ดินบวชค่ะ
• แล้วโครงการยังมั่นคงอยู่หรือเปล่าคะ
• ฝากบอกด้วยนะคะ..ว่า
• ป้าคิมขอร่วมโทนาบุญด้วยใจอันบริสุทธิ์ค่ะ

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

สวัสดีค่ะ พอลล่ายังติดตามอ่านบันทึกที่มีชีวิตของอาจารย์อยู่นะคะ ขอบคุณกับความรู้เรื่องงานบวชค่ะ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...add

ใจจริง บันทึกนี้ อยากเล่าเรื่องสภาพทั่วๆ ไปของหมู่บ้าน  แต่สุดท้ายก็ปลงใจที่การเขียนบันทึกแบบเรื่อยๆ ...และเน้นไปเรื่องของ "สมปอง" อย่างคร่าวๆ ...แทน

ผมเจอสมปอง,...ในช่วงท้ายกิจกรรมของเขาเอง  จากนั้นก็ชวนมาช่วยงานอยู่เนืองๆ และพวกเขาก็ไฟไม่มอด  จนเติบโตเป็นกลุ่มเล็กๆ ที่ชื่อว่า "ไหล"  ช่วยผมทำกิจกรรมต่างๆ อย่างน่ารักและกลายเป็นที่นักของใครๆ ...

มีภาพลักษณ์ที่เน้นความสุข....เฮฮา....แต่ไม่ไร้สาระ...

นั่นเป็นสไตล์ของทีมไหลที่มีสมปองเป็นส่วนหนึ่งในทีมนั้นครับ...

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..@..สายธาร..@

ผมเพิ่งกลับมาถึงในช่วงหัวค่ำ..ที่จริงยังมีดปรแกรมต่อเนื่องไปชัยภูมิต่อ  แต่ดูแล้วสภาพผมไม่ไหว เลยต้องนอนพัก พรุ่งนี้ค่อยเดินทางอีกรอบ..

เดินทางไกลในวันนี้, เหนื่อยแต่ก็มีความสุขกันมาก  เพราะได้ไปร่วมงานบุญของคนที่เรารักและผูกพัน เป็นการไปร่วมแสดงความยินดีกับรางวัลชีวิตที่เขามอบให้กับตัวเองและคนในครอบครัว..

และเป็นที่น่าภูมิใจ หรือดีใจแทนพ่อกับแม่ รวมถึงญาติมากๆ เพราะเจ้าตัวมุ่งมั่นเหลือเกินว่าจะบวชนานถึง 1 เดือนเลยทีเดียว...

ขอบคุณครับ

[Direak]

มาซึมซับความสุข ความชื่นบานด้วยคนครับ...

ขอบคุณครับผม...

[JJ]

มาร่วมอนุโมทนาครับ

[kpam boon]

สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน....คนดีของแผ่นดิน

มากับสาระ...ที่สร้างสรรค์...เช่นเคยนะคะ
แป๋มรออ่าน...งานคุณเสมอค่ะ..ได้ความรู้
จรรโลงใจ...กับประเพณีไทย...วันนี้..
งานบวชของน้องสมปอง....ขอบคุณค่ะ

[อ้อยควั้น_ชายแดนใต้]

• หวัดดีค่ะ
• สบายดีนะค่ะ
• แวะมาทักทายในวันหยุดสุดสัปดาห์
• ขอให้มีความสุขกับทุก ๆ วันนะค่ะ

[นิตยา จรัสแสง]

แวะมาอ่านสิ่งดีๆค่ะ วิถีไทยมีความหมายความงดงามอยู่ในตัวค่ะ

[°o.O ปลายฟ้า O.o°]

• สวัสดีวันหยุดค่ะ
• สบายดีนะคะ
• แวะมาร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยด้วยค่ะ
• รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

     

                      

             ×÷•.•´¯`•)» บ้านรักษ์สุขภาพ «(•´¯`•.•÷×

[[email protected] [email protected]]

ในนามกลุ่มนิสิตพรรคชาวดินขอร่วมอนุโมทนากับ พระสมปอง มูลมณี ด้วยครับ

และขอแสดงความยินดีด้วยครับที่สำเร็จการศึกษา ต่อไปกระบวนการกิจกรรมของมหาวิทยาลัยเรา คงอาจจะขาดเสียงหัวเราะอีกหนึ่งเสียง เสียแล้วกระมัง

กับภาพวันวานที่เคยได้ร่วมงานกันมา จะอยู่ในหัวใจของพวกเราตลอดไป...

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..พี่แจ๋ว  คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน

• ขอบพระคุณนะครับที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจผมอยู่เนืองๆ ..
• และต้องขออภัยที่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนในบันทึกอย่างที่ควรจะเป็น..ซึ่งส่วนใหญ่ก็มาจากการเดินทางอย่างไม่รู้จบของผมนั่นแหละครับ
• กรณีเรื่องโหวตนั้น...
• แค่ถูกเสนอชื่อ, ผมก็ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งแล้วครับ
• แต่เข้าใจดีว่า  แต่ละคนทำใจลำบากกับการที่จะต้อง "เลือก"...
• เพราะแต่ละท่านก็มีวิถี สไตล์ และเรื่องราวที่แตกต่างกันไป ทั้งตามวิถีการงานและโลกส่วนตัวที่พึง "เสพ-รับ"
• ผมต่างหากที่คิดว่า ตนเองยังทำงานไม่หนักพอกับการเขียน "บันทึก" (ผมชอบเรียกว่าเขียนบันทึก)
• ซึ่งยังต้องเรียนรู้และพัฒนาไปอีกมาก...และจริงๆ ก็คิดว่ามาตรฐานการเขียนของตัวเองก็ดูจะลดลงไปไม่ใช่น้อย  เพราะมาจากเรื่องเวลาอันจำกัด...และภาวะจิตใจที่ไม่นิ่งและแรงบันดาลใจที่มีไม่มากพอ
• .....
• ดีใจครับ...ดีใจกับรางวัลที่ได้มา...
• ดีใจที่ โกทูโน..เป็นพื้นที่คุณภาพของชีวิต....
• ....
  

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ ครูคิม

• โปรแกรมการบวชของน้องดิน..ยังยืนยันตามเดิมครับ
• ตอนนี้เลยลุ้นอยู่ว่า  จะเปลี่ยนใจหรือเปล่า...
• สองสามวันก่อนคุณแดนไท พาลูกๆ พร้อมเครือญาติไปพักผ่อนกันที่ชัยภูมิ...
• ตอนแรกผมกะจะขับรถตามไป  แต่สภาพสังขารไม่ไหว..เลยพักรอที่มหาสารคาม
• ผมคนประเภท "งานมาก่อนบ้าน.."
• เลยลงเอยแบบนี้เสมอมา
• ขอบคุณครับ..

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..

วิถีชายไทย...
บวชตอนอายุครบ 20 ปี...
รวมถึงการเกณฑ์ทหารด้วย

สองอย่างนี้...คนไทยถือว่า ...เป็นส่วนหนึ่งในวิถีความเป็น "ชาย" ครับ

โบราณถึงบอกว่า "บวชก่อนเบียด" ...

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...Mr.Direct

สมปอง..เป็นความรู้สึกหนึ่งที่ผมสัมผัสได้ว่า "ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ" 

วันนี้  ตัวตนของเขาได้กลายมาเป็นประวัติศาสตร์หนึ่งของกิจกรรม มมส ที่คนรุ่นหลังจะได้เรียนรู้  อย่างน้อยก็ผ่านเรื่องราวที่ผมเขียนไว้ในบันทึกหลายๆ เรื่อง

....

รอยยิ้มของพ่อแม่และบรรดาญาติๆ คือภาพที่ติดตราตรึงใจผมจนบัดนี้  ..ผมถือว่าพวกท่านทั้งหลายมีบุญกันมากที่มีลูกชายดีๆ ...เช่นนี้

นั่นคือสิ่งหนึ่งที่ผมสื่อสารไปกับท่านทั้งหลายใน "งานบุญ"

ขอบคุณครับ

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

* บึ่งมาร่วมอนุโมทนาบุญงานบวชด้วยค่ะ

[muangkhan]

กราบขอโทษด้วยน้ะครับ...เสียดายที่ไม่ได้ไปงานบวช ติดภาระกิจที่กรุงเทพครับ..

[สัญญา ผาลี]

สมปอง...

ผู้มี “จิตอาสา” อย่างน่ายกย่อง จนเป็นที่รักของใครๆ ในมหาวิทยาลัย

สาธุการในโอกาสอุปสมบทด้วยครับ...

[พิมพ์ดีด]

สวัสดีคะ คุณแผ่นดิน

มาชื่นชมบรรยากาศวิถีไทยคะ...ชื่นชม ชื่นชม

ช่วงนี้อากาศแปรปรวน เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

---^.^---

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..อ. JJ

ขอบพระคุณที่แวะมาร่วมอนุโมทนานะครับ..

สมปอง, เป็นแบบอย่าง หรือต้นแบบของผู้นำนิสิตที่น่าสนใจมากครับ มากความสามารถ, ร่าเริงแจ่มใส..ไม่ไร้สาระ

นานทีจะมีให้เห็นสักคน ครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..ครูแป๋ม

ขอบคุณที่ติดตามอ่านบันทึกของผมนะครับ  พักนี้ต้องสารภาพว่า เขียนน้อยลง  เพราะเวลามีไม่มากพอ ยิ่งต้องเดินทาง ยิ่งไม่มีเวลาเข้าบล็อก

นอกจากเรื่องของนิสิตนักศึกษาที่ผมชอบเขียนแล้ว  เรื่องในเชิงวัฒนธรรมเป็นเรื่องที่ผมชอบเขียนเสมอ แต่รู้ดีว่า ในข้อมูลนั้นยังไม่ลึกพอ แต่ก็พยายามเขียนเสมอมา  อย่างน้อยก็พยายามสื่อสารมาจากความทรงจำของตัวเอง-ครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อ้อยควั้น

• ปิดเทอมแล้ว ส่งเด็กๆ กลับไปอยู่บ้านนอกกับปู่-ย่า
• ตอนนี้ ก็เตรียมเดินทางอีกรอบ  ทั้งเรื่องค่าย, สัมมนา ...
• สนุกกับชีวิต และสนุกกับงาน เหมือนที่ผ่านมา
• เช่นกัน...
  ขอให้มีความสุขกับชีวิตและการงาน นะครับ
• ผมเป็นกำฃังใจให้

[ประกาย~natachoei ที่~natadee]

สุขและความภูมิใจของพ่อแม่คือลูกได้บวชเรียน

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..นิตยา จรัสแสง

ไปงานบวชคราวนี้  ได้เห็นวัฒนธรรมการละเล่นในงานบวชหลายอย่างที่ในชีวิตได้ลืมไปแล้ว...

หมู่บ้านแถวนี้  ติดชายแดนกัมพูชาก็จริง  แต่ชาวบ้านพูด "เขมร" ไม่ได้  เช่นเดียวกับ "สมปอง"  ตอนเรียนที่ "มมส" ยังต้องลงเรียนวิชาเขมรเลยเหมือนกัน

อันนี้ก็แปลกไม่ใช่น้อย ครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ O ปลายฟ้า O.o°

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ..ร้อนติดต่อกันมายาวนาน 3-4 วันก่อน ฝนเทลงมาห่าใหญ่ พลอยให้ชื่นเย็น และอากาศก็ดีขึ้น ไม่ร้อนจัด ..แต่เชื่อว่า เดี๋ยวก็ร้อนขึ้นอีก เพราะนี่ก็ใกล้สงกรานต์เข้ามาทุกขณะ

คงได้เล่นสาดน้ำกันสนุกไม่แพ้ปีอื่นๆ เป็นแน่

ขอบคุณครับ