๑๕. อสม.ดีเด่น ตอน 2 : ศิลปะ วัฒนธรรมที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ (2)
นอกจากกิจกรรมของ อสม.ดังที่กล่าวในบันทึกที่ผ่านมา ยังมีการแสดงศิลปะพื้นบ้านโดยชุมชน ชุดแรกเป็นการแสดงซีละ ได้เห็นท่าร่ายรำที่สวยงาม สอดแทรกศิลปะการต่อสู้ที่ดูแล้วตื่นเต้น เร้าใจ
ความสามารถของพี่น้องฝาแฝดในการแสดงซีละ
คู่ที่สอง เป็นคู่ของหนึ่งในคู่แฝดกับพ่อ พ่อเป็นครูผู้สอนซีละให้
อีกชุดเป็นการแสดงตารีอีนา (Tari Ena) ซึ่งมีที่เดียวที่ อ.แว้ง จ.นราธิวาส (พื้นที่ อ.แว้ง และสุไหงโกลคเป็นพื้นที่ติดต่อกัน)
จากข้อมูลของ นายมุสตอปา เจ๊ะมะ ผู้อำนวยการโรงเรียนไม้ฝาด ได้สรุปความเป็นมาของการแสดงตารีอีนาว่า มีมาแต่สมัยโบราณ เดิมการแสดงจะมีผู้แสดง 1-3 คน ท่าร่ายรำมีไม่กี่ท่า โดยเน้นที่ความอ่อนช้อยของผู้รำ จนในที่สุดการแสดงนี้เกือบจะเลือนหายไป
ต่อมาจากอิทธิพลการแผ่ขยายของวัฒนธรรมท้องถิ่นภาคใต้ของไทย คือ การแสดงมโนราห์ โดยมีครูมโนราห์คนหนึ่งได้มาอยู่ในมาเลเซีย มีเพื่อนรักเป็นอาจารย์ดีกา หรือซีละ ทั้งสองได้แลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างกันและได้ร่วมกันประยุกต์ท่าร่ายรำของมโนราห์รวมกับท่าร่ายรำซีละ จนกลายเป็นท่าร่ายรำตารีอีนา และได้รวมเครื่องดนตรีของทั้งสองประเภทมาเป็นเครื่องดนตรีสำหรับตารีอีนา การแสดงนิยมแสดงในพิธีการสำคัญต่าง ๆ
ในปี พ.ศ.2516 นายยะโก๊ะ อาแวอาแซ (เปาะนิโก๊ะ) ชาวกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ซึ่งเป็นอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านซีละและตารีอีนา ได้เดินทางมาเยี่ยมญาติที่บ้านสามแยก ต.กายูคละ อ.แว้ง จ.นราธิวาส การมาในครั้งนี้ท่านได้สอนทั้งซีละและตารีอีนาแก่ชาวบ้านสามแยกที่สนใจ
ในปี พ.ศ.2528 นายมุสตอปา เจ๊ะแม ได้ย้ายมาเป็นผู้ช่วยครูใหญ่โรงเรียนบ้านสามแยก จึงได้ร่วมกับนายอาหะมะ ยะเอร์และนายมะยะโก๊ะ ยูโซ๊ะ ซึ่งเป็นผู้ชำนาญด้านซีละและตารีอีนา นำการแสดงทั้งสองอย่างมาฝึกให้กับนักเรียนโรงเรียนบ้านสามแยกโดยการบรรจุเป็นหลักสูตรท้องถิ่น เพื่อเป็นการอนุรักษ์ศิลปะทั้งสองอย่างนี้ให้มีการสืบทอดตลอดไป
ในปัจจุบันนายมะยะโก๊ะ ยูโซะ ซึ่งเป็นศิษย์ของเปาะนิโก๊ะ ได้พัฒนาท่าการร่ายรำให้งดงามยิ่งขึ้น และได้สอนให้กับนักเรียนและเยาวชนในหมู่บ้านจนชำนาญสามารถที่จะไปแสดงตามที่ต่าง ๆ ได้และได้รับเชิญให้ไปแสดงตามงานต่าง ๆ อยู่ประจำ
การแสดงตารีอีนา ของนักเรียนโรงเรียนบ้านไม้ฝาด
นายมะยะโก๊ะ ยูโซะ ครูผู้ฝึกสอนการรำตารีอีนา
ได้เห็นศิลปะการแสดงที่นับว่าควรค่าแก่การอนุรักษ์ มีการสืบทอดให้กับนักเรียนซึ่งเป็นลูกหลานอยู่ในพื้นที่ รู้สึกชื่นชมมากค่ะ
ยังมีอีกภาพที่เป็นความประทับใจ ให้เห็นถึงความรักในศิลปะของเด็ก ๆ ในชุมชนนี้ ภาพนี้ค่ะ
ปู่กับหลานค่ะ พอเสียงเพลงขึ้นหลานก็ออกมาร่ายรำ น่ารักมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ความเห็น (21)
สวัสดีค่ะ
- วัฒนธรรมประจำภาคต่าง ๆ
- เป็นเรื่องของความงดงามในจิตใจนะคะ
- มีมากมายที่คนในประเทศเดียวกัน
- ไม่รู้จัก..เช่นแบบนี้พี่คิมก็ยังไม่เคยเห็นและไม่เคยได้ยินมาก่อนค่ะ
- ขอขอบคุณมากนะคะ
- อูว ว ว ... เก่งจัง
- เราทำไม่ได้แล้ว ยังงี้อ่ะ
- ยังไม่เคยเห็นจริงๆ ละ
- สวัสดีค่ะพี่คิม
- ทุกภาคต่างก็มีของดีประจำภาค
- เห็นด้วยว่าทำให้เห็นความงดงามของจิตใจค่ะ...
สวัสดีครับขอทักทายเท่านี้ก่อนนะครับ ยุ่งจริงๆช่วงนี้ ขอให้มีความสุขและโชคดี
สวัสดีค่ะ
- เด็ก ๆ เก่งมากเลย
- แล้วท่านี้...ทึ่งไหม
- ไม่ได้ทำครั้งเดียวนะ หลายครั้งด้วย เก่งจริง ๆ
- ตัวเองก็ทำไม่ได้เหมือนกัน...เพราะไขมันค้ำพุงค้า...
สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยม
- ขอให้มีความสุขและโชคดีเช่นกันค่ะ
สวัสดีครับ นี่คือมรดกที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง แถวบ้านผมเขาว่า สิ่งที่อยู่ในหัวอ้ายเรือง เป็นขุมความรู้ที่ไม่มีในตำรา เทคนิควิธี การบูรณาการเชื่อมโยงองค์ประกอบทั้งหมดอย่างละเอียดอ่อนกลมกลืนและนิ่มนวล ที่สำคัญต้องรู้ใจกัน เข้าใจกัน สามัคคีกัน เป็นสุกยอดจริงๆ ชื่นชมครับเป็นกำลังใจ
- คิดว่านะ สมัยนี้ การเรียนการสอน ทำให้เด็กเก่ง และกล้าแสดงออกขึ้นมาเลยเน๊อะ
- อาทิตย์หน้า ขอลาไปเติมไฟ สัก 1 อาทิตย์ นะคะ จะหายหน้าหายตาไปจากวงการ G2K ระยะหนึ่ง ... แป็บ บ บ เดียวละ
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ
- ใช่ค่ะ...มิใช่ความรู้ที่มีอยู่ในตำรา
- แต่มีอยู่ในตัวคน ที่มีการถ่ายทอดให้คนอื่น
- คุณมะยะโก๊ะ ยูโซะ อาชีพหลักทำสวนยางค่ะ นอกจากเก่งในการสอนรำตารีอีนาแล้ว ยังเก่งในเรื่องการฝีมือ มาช่วยให้ความรู้ในชุมชนด้วย
- ภูมิปัญญาในท้องถิ่นยังมีอีกมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ขอให้ Happy Happy...
- กลับมาด้วยพลัง...
- เดี๋ยวจะหาเวลาไปชาร์ทแบตฯ มั่ง...
- มาชวนคนสุขภาพจิตดี
- ไปทดสอบดู
- ตามพี่เขี้ยวไปนะคะ
- เห็นภาพพวกนี้แล้วคิดถึงบ้านจัง
- คนบ้านนี้ไปไหนน๊า
- หรือไปเที่ยวเชียงใหม่ซะแล้ว
- ยังอยู่ ยังอยู่ อยู่แถวชายทะเล ปักษ์ใต้บ้านเรานี่แหละ
- ไปจัดประชุมมั่ง เข้าประชุมมั่ง ไม่มีช่วงให้เปิด net
- ก็...แหม เราผลัดกันทิ้งบ้านเป็นประจำนี่นา...
- พรุ่งนี้ก็จะขึ้น กทม. ประชุมวิชาการของกระทรวงสาธารณสุข
- เขี้ยวไปด้วยรึเปล่า...
- ตั้งใจจะไปประชุม ของกระทรวงฯ เหมือนกัน แต่ไม่ได้ไปซะแล้ว
- มานั่งฟังเรื่องเล่า ของน้องหนูต้องจิตต์ ก็ให้รู้ว่า เจ๊หนุ่ยของเรา ก็เข้าบุกเบิก กรณี ผู้ชายมีส่วนร่วม งาน อะไรน๊า Negative forever รึป่าว?
- ใช่ไหม
สวัสดีค่ะ
- อยู่ไกลก็เหมือนใกล้ เพราะ IT เนอะ
- กำลังพยายามให้ผู้ชายเข้ามามีส่วนร่วมในงาน MCH ให้มากขึ้นค่ะ
- ไปประเทศนอกเป็นไงมั่ง...Happy Happy
- เปิดบันทึกใหม่สำหรับชาวศูนย์ยะลา
- และรบกวนฝากการบ้านพี่หนุ่ยไว้ที่บันทึกนี้จ้า
- ตามไปดูนะคะ
- ไม่งั้นพี่ๆเพื่อนๆคงไม่ได้เห็นรูปตัวเองแน่ๆ
- ส่วน กทม.ไม่ได้ไปจ้า
- แต่จะไป รร.สันทรายเพื่อติดตามองค์กรไร้พุงต่อ อิอิ
- เดินทางสวัสดิภาพนะคะ
- Happy แบบเย็นยะเยือกจ้า
- วันนี้ ได้ไปกินข้าวบ้านท่านฑูตไทย ที่เวียนนาด้วย
- ท่านเป็นกันเองมาก มาก เลย
- และบ้านก็สวย เยี่ยม
สวัสดีครับคุณหนุ่ยนักอ่าน
ภูมิปัญา ศิลป เป็นความรู้อยู่ในตัวคน ค้นให้พบ เอาออกมาให้ได้ ใช้ให้เป็น ประโยชน์มหาศาล อย่าให้ดับหายไปพร้อมกับตัวตนคนมีภูมิ เพราะมันเป็นการสูญหายที่มายมากครับ
- ทราบแล้วเปลี่ยน...
- งานที่ กทม.ได้เจอ แดง (สุกัญญา)ด้วย ฝากคิดถึงมาค่ะ
เมืองไทยร๊อน ร้อน...
รอดูรูปสวย ๆ จาก หมอนนทัวร์อยู่ค่ะ
- สวัสดีค่ะ บังหีม
- ยังคิดว่าขณะนี้เรามีเทคโนโลยีมากมาย ที่สามารถจะจัดเก็บองค์ความรู้เหล่านี้ได้
- เพียงแต่ใครจะเป็นคนเก็บรวบรวมเท่านั้น...ยากตรงนี้ค่ะ
หนอนจิ๋วค่ะ