ก่อนอื่นต้องเฉลยก่อนว่า ทำไมต้อง "ครั้งใหญ่" ... มันรู้สึกเช่นนั้นจริงๆครับ รู้สึกตื่นเต้นล่วงหน้าที่จะได้พบ ได้ฟัง ได้แลกเปลี่ยนเรื่องราว ความคิด และประสบการณ์กับผู้คนอันเป็นเสมือนเครือญาติใกล้ชิดที่หลากหลาย มากมายที่สุด มันตื่นเต้นดีใจล่วงหน้ามาหลายวันแล้วครับ แม้ปัญหาสารพัดจะประเดประดังกันเข้ามาสู่ชีวิต แต่ผมก็กองมันเอาไว้ชั่วคราวได้ เมื่อคืนนี้กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีสองกว่า ตีสี่ก็ตื่นขึ้นมารีบออกเดินทางปตามเวลาที่นัดหมาย
รอบนี้ผมได้รับความอนุเคราะห์จากท่าน Conductor และ ป้าจุ๋มให้ได้ร่วมเดินทางไปสวนป่าโดยพาหนะส่วนตัวของท่าน Con. โดยไม่ต้องลำบาก ทุลักทุเลเหมือนเช่นบางครั้งที่ผ่านมา ตอนบันทึกอยู่นี้ ... อยู่บ้านป้าจุ๋ม .. ท่าน Con มาแล้วครับต้องรีบไปแล้ว ...
ขออภัยครับ กำลังจะเริ่มเรื่อง ป้าจุ๋มมาบอกว่า คุณ Conductor มาแล้ว ก็เลยต้องรีบ Upload และปิดเครื่องไปขนของขึ้นรถครับ
ผมนัดหมายว่าจะไปถึงบ้านป้าจุ๋มก่อนตีห้า แต่กว่าจะได้ออกจากบ้านก็ 4.45 น.แล้วครับ ตัดสินใจวางแผนเดินทางให้เร็วที่สุดไม่ให้ผิดนัดมากนักด้วยการเลือกที่จะวิ่งเส้นรัชดามาเลี้ยวขวาที่คลองประปาแยกประชาชื่น เลี้ยวซ้ายขึ้นทางด่วน (15 บาท) ข้างๆรพ.เกษมราษฎร์ ใช้ความเร็วบนทางด่วน 120 กม./ชม. ถึงบ้านป้าจุ๋มตอน 5.05 น.พอดี คุณป้าแห่งชาติรีบเปิดประตูให้นำรถเข้าไปจอด ดีใจที่ทราบว่าท่าน Conductor ยังมาไม่ถึง คุณป้าแห่งชาติเตรียมเครื่องดื่มเสริมสุขภาพอุ่นๆมาเสริฟพร้อมหมี่กรอบแสนอร่อยฝีมือท่านเอง ผมจัดการไปพร้อมๆกับพยายามต่อ GPRS จาก Dopod 818 Pro. เข้า Notebook คู่ชีพ ติดขัด ขึ้น Error อยู่นาน ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงถึงจะแก้ไขสำเร็จและเริ่มเขียนบันทึกนี้
ขณะนี้ 7.24 น. เราอยู่ที่หน้าโรงปูน TPI ที่สระบุรีครับ ออกเดินทางมาแล้วเป็นเวลา 1 ชม.ครึ่ง ระยะทาง 132 กม. ผมนั่งเบาะหลังฟังป้าจุ๋มคุยเรื่องสัพเพเหระกับท่าน Con. ร่วมแจมเป็นระยะ และเขียนบันทึกนี้อยู่ครับ
ถึงบรรทัดนี้ เรามาได้ 145 กม. จาก กทม.แล้วครับ เครื่อง GPS ที่หน้ารถแจ้งว่าจะถึงสวนป่าประมาณ 11 น. .. แบตจะหมดแล้วครับ .. โปรดคอยติดตามภาคต่อไป .. ภาพถ่ายมีครับแต่น่าจะนำขึ้นไม่ทัน เพราะพลังงานหล่อเลี้ยงเจ้า Acer คู่ชีพผมเหลือน้อยเต็มที แค่ 24 % เท่านั้นครับ
...... ผม ป้าจุ๋ม และคุณ Conductor ถึงสวนป่า มหาชีวาลัยอีสานแล้วเมื่อเวลาประมาณ 11.45 น. ท่านเจ้าสำนัก ครูบาสุทธินันท์มาต้อนรับถึงรถที่จอดอยู่ที่ลานใผ่ ด้วยสีหน้าและรอยยิ้มแห่งความอิ่มเอิบใจ เที่ยวนี้ผมไม่มีอะไรเลยทำพิธีมอบ ไข่เค็มไชยา (ของแท้) 1 กล่อง โดยมีป้าจุ๋มเป็นสักขีพยาน และท่าน Con. เป็นตากล้องบันทึกภาพ .. คิวต่อมาเป็นของป้าจุ๋ม ที่ได้มอบของที่ตั้งใจเตรียมมา หลังจากนั้นก็เข้าบ้าน ดีใจที่เห็น "หลวงพี่ติ๊ก" กำลังฉันเพลอยู่พอดี .. คิวต่อไปก็เป็นของญาติโยมครับ .. ได้พบครูอึ่ง น้าสร้อย ครู Aram และคณะจากลำพูน ที่กำลังวุ่นกันอยู่ในครัว .. ทานอาหารกลางวันกันด้วยความอิ่ม อร่อยทั้งกายและใจครับ .. อดนอนนมาทั้งคืน ภาคบ่ายเรา 3 คนซึ่งต่างก็นอนตีสอง ตื่นตีสี่กันมา ก็แยกย้ายกันไปเฝ้าเทวดาตามอัธยาศัย .. อากาศร้อนมากแต่ใจไม่ได้ร้อนตาม กลับอบอุ่น เบาสบายเหมือนทุกๆครั้งที่ได้มาที่นี่ .. ตื่นมาบ่ายสามโมงกว่าก็รีบอาบน้ำชำระกาย ลงมาสำรวจบริเวณ เก็บภาพบรรยากาศการเตรียมงานที่ดูทุกคนต่างทำหน้าที่ด้วยความสุข .. น้องออต ของเราก็มาแล้ว กำลังเตรียมที่แสดงผ้าลายอันงดงามเลื่องชื่อ .. ป้ายผ้าต้อนรับชาวคณะทุกกลุ่มก็เรียบร้อย สวยงามดีและเพิ่งแขวนเข้าที่ไปเมื่อสักครู่นี้เอง
คงต้องจบบันทึกแรกเพียงแค่นี้ครับ และขอปิดท้ายด้วยภาพถ่ายส่วนหนึ่งโดยไม่มีคำบรรยาย ภาพอีกส่วนจะได้นำเสนอในบันทึกต่อไปครับ
๑
๒
๓
๕
๖
เข้ามาต่อเติมครับ จะบอกว่า อยากดูรูปอีกเยอะๆ โปรดคลิก ที่นี่ ครับ
สวัสดีค่ะพี่ชาย
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
อิจฉาจัง ได้พบกันบ่อย
อรุณสวัสดิ์ครับ
สวัสดีครับ
อาจารย์คะ พอลล่าอดไปค่ะ
คิดถึงค่ะ ฝากกอดทุกท่านนะคะ
อาจารย์ครับ ขออนุญาติจิ๊กเอาภาพไปหน่อยนะครับ ขอให้สนุกครับ
สวัสดีคะอาจารย์
สวัสดีครับท่านอาจารย์พินิจ ที่เคารพยิ่ง
ผมเป็นลูกศิษย์ของท่านคนหนึ่งในกลุ่ม ป.บัณฑิต 502 ผมยังคงคิดถึงท่านอาจารย์เสมอ คิดว่าท่านคงสบายดีนะครับ เห็นภาพบรรยากาศแล้วทำให้ผมมีความสุขไปด้วย ผมยังติดตามผลงานของท่านอาจารย์เสมอนะครับ อย่าลืมดูแลสุขภาพบ้างนะครับสวัสดีครับ
สวัสดีครับ