ก้าวย่างสู่ ห้องเรียนใหญ่ของนักเรียนใหม่ ใน R2R หล่มเก่า

การเดินทางที่งดงาม ท่ามกลางความประทับใจในการต้อนรับของทีมผู้จัด

ก้าวย่างสู่ ห้องเรียนใหญ่ของนักเรียนใหม่ ใน R2R หล่มเก่า

            จากการร่วมเดินทางกับ ดร.กะปุ๋ม จากขอนแก่นมุ่งสู่ รร.อิมพีเรียลภูแก้ว รีสอร์ท เขาค้อ ด้วยระยะทางประมาณ สองร้อย กิโลเมตร ตลอดการขึ้นเขา ภายใต้ฝีมือขับรถอันนิ่มนวล เส้นทางเข้าสู่เขตอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว มีเม็ดฝนโปรยปรายเป็นระยะ ๆ อย่าง สวยงาม ประหนึ่งเทวดาแสดงความการต้อนรับ จนแซวกัน ขำ ๆ ว่าสงสัยเทวดามาต้อนรับ ตลอดการเดินทางมีฝนพร่ำเป็น ระยะ ไม่ต่อเนื่อง เมื่อลงจากเขาเข้าสู่เขตเมือง ก็ไม่ปรากฏเม็ดฝนแต่อย่างใด  

              เมื่อเลี้ยวเข้าเขตของรีสอร์ท สภาพพื้นที่เป็นหุบเขาที่มีบ้านพักกระจายเป็นหย่อม ๆ คล้ายเมือง ๆ หนึ่ง มีเครื่องเล่น เป็นหอคอยข้าง ๆ บ่อน้ำ ที่มีลวดขึงข้ามผ่านผืนน้ำ น่าเล่นทีเดียว และมีการปลูกผักอย่างสวยงาม เมื่อถึงโรงแรมคุณโป้ง และ อ.ครรชิต (วิทยากรที่บรรยายในวันที่ 18) เข้ามาพูดคุยทักทายอย่างเป็นกันเอง รู้สึกประทับใจในการต้อนรับจากทีมผู้จัดอย่างดี แต่ดร.กะปุ๋มชื่นชอบความเรียบง่าย จึงเชิญทุกท่านตามสบาย หลังจากนั้นจึงแยกย้ายไปที่พัก

                                 ซึ่งเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ น่ารักหลังหนึ่ง มีสองห้องคือห้องของ ดร.กะปุ๋มและข้าพเจ้า และอีกห้องของท่านอื่นถัดไป ภายในห้องเปิดประตูเข้าไป ด้านซ้ายเป็นห้องน้ำ ที่กว้างขวาง อ่างอาบน้ำรูปร่างกลม ด้านขวาเป็นตู้เสื้อผ้า และมีตู้เซฟอยู่ด้านล่างของตู้ ภายในห้องพัก ตกแต่งแบบเรียบง่ายใช้ฝ้าเพดานเป็นไม้สานผสานกับโคมไฟที่เจาะลึกเข้าไปแบบรับกับเพดานอย่างเป็นธรรมชาติ มีเตียงคู่ที่ถูกคลุมด้วยผ้าฝ้ายสีอ่อน ถัดจากเตียงเป็นชุดรับแขกรูปโค้ง ที่มีโต๊ะเล็ก ๆ ที่ใช้หน้าตัดไม้ทั้งแผ่นเป็นด้านหน้าของโต๊ะ ที่นั่งของชุดรับแขกเป็นสีน้ำเงิน รูปโค้ง โดยหันหน้าเข้าหาริมระเบียง ที่กั้นภายนอกกับภายในด้วยกระจกใส ณ จุดของห้องนี้จะมองเห็นต้นแคฝรั่งชูช่อสีชมพูสะพรั่ง สลับกับสีเขียวของไม้ใบชนิดอื่น ณ จุดนี้ยังมองเห็นศาลพระพรหม และลานจอดรถข้าง ๆ โรงแรมอีกด้วย ระเบียงค่อนข้างกว้างและใกล้ชิดธรรมชาติ มีบางส่วนของดอกแคฝรั่งสีชมพู ร่วงลงมาอวดโฉม กระจายอย่างงดงามตามริมระเบียง แสดงความเป็นธรรมชาติได้อย่างดี ดวงอาทิตย์สีส้ม ฉายแสงอ่อน ๆ ก่อนลับขอบฟ้า พร้อมกับเปิดโอกาสให้แสงดาวได้ทำหน้าที่แทน ภายในข้าพเจ้าตื่นเต้นและเบิกบานที่ได้สัมผัสธรรมชาติและบรรยาศอันอบอุ่นและงดงามเช่นนี้

                ประมาณหกโมงเย็น ดร.กะปุ๋ม พาไปรับประทานอาหารเย็น เมนู ผัดฟักแม้ว และผักจิ้มน้ำพริกรสเด็ด อย่าบอกใคร ได้มีโอกาสร่วมโต๊ะกับ พี่ตั๊ก (ติ๊นา; สอ.ตาดกลอย) และ พี่หน่อย (รพ.หล่มเก่า) เล่าสู่กันฟังอย่างออกรสออกชาติ ของภาษาพื้น เมือง ของชาวหล่ม เช่น ป่องเอี่ยม หมายถึง หน้าต่าง น้ำท่วมฮอยควาย....อะไรสักอย่าง จำไม่ได้ แต่อดหัวเราะไม่ได้ น่ารักมาก ๆค่ะ

               แล้วพี่ยังเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับ 18 แฟ้ม ของ จ.เพชรบูรณ์ด้วย ทำให้ทราบข้อมูลเบื้องต้นของว่า ปัญหานี้ว่าเป็นเรื่องของการบกพร่องเกี่ยวกับโปรแกรมการรับข้อมูล 18 แฟ้ม เพื่อนำไป หาแนวทางในการแก้ไขต่อไป หลังอาหารเย็นเราทั้งคู่ กลับเข้าห้องพักแล้วพักผ่อน หลับสบายท่ามกลางบรรยายกาศแห่งธรรมชาติ ขอบคุณทีมผู้จัด ขอบคุณเพื่อนร่วมโต๊ะอาหารเย็น ขอบคุณ พี่ปุ๋มหรือ ดร.กะปุ๋มของใคร ๆ ที่นำพามาให้พบเจอความรู้สึกดี ดี

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

เรื่อง R2R สำหรับข้าพเจ้าแล้วเป็นเรื่องใหม่ งานวิจัยที่เคยทำก็หาใช่แบบนี้ไม่

หน้างานที่รับผิดชอบโดยตรงก็ต่างไป ที่นี่จึงเป็นห้องเรียนห้องใหญ่สำหรับข้าพเจ้าเอง

โอกาสเช่นนี้หาได้ยากยิ่ง จึงไม่ลังเลในการใช้วันลาพักผ่อน

เพื่อเปิดโอกาสให้ตนเองได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้

ส่วนบันทึกนี้ ถูกเขียนขึ้นโดยมือใหม่ หากท่านใดมีคำแนะนำเพิ่มเติมในส่วนใดขออย่าได้รั้งรอ

ขอน้อมรับด้วยความเป็นเกียรติ อย่างยิ่งที่ท่านช่วยแนะนำมือใหม่ เช่นข้าพเจ้า

หากมีความดีงามใด ที่เกิดขึ้นในบันทึกนี้

ขอมอบแด่ ดร.กะปุ๋ม ผู้ให้โอกาส

รวมถึงผู้ร่วมประชุม R2R ที่หล่มเก่าทุกท่านค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

มาตามอ่านเรื่องเล่า เห็นบรรยากาศค่ะ ถ้าเห็นภาพด้วยคงสวยมากนะคะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

เขียนได้ดี น่าติดตาม เป็นกำลังใจให้ค่ะ