มูลเหตุจูงใจให้ตัดสินใจข่มขืน

(เป็นจดหมายส่งต่อมาทางเมล์ เห็นว่ามีประโยชน์ เลยนำมาลงให้อ่านกันค่ะ )

มูลเหตุจูงใจให้ตัดสินใจข่มขืน   

 บทคัดย่องานวิจัย ปัจจัยแรกหรือมูลเหตุจูงใจให้ตัดสินใจข่มขืน โดย นางสาว อลิสา แสงขำ

 

นักศึกษาปริญญาโท  คณะนิติศาสตร์ (อาชญวิทยา) ซึ่งเป็นการเก็บข้อมูลจากนักโทษข้อหาข่มขืนจาก คุกบางขวางและลาดยาว  จำนวน  100 คน

 90% เลือกผู้หญิงผมยาว คือหางเปีย หางม้า ปล่อยตามธรรมชาติ เพราะกระชากจากข้างหลังได้ง่าย

87.5 เลือกผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าถอดง่าย  (แต่หากพบผู้หญิงถูกใจแต่สวมเสื้อผ้าที่ต้องใช้เวลาถอดนานเขาจะกลับมาดักรอเป็นครั้งที่สองพร้อมกรรไกรหรือคัตเตอร์)

 84 % เลือกผู้หญิงที่เดินไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วยมือถือสามารถนำไปขายต่อได้) หรืออ่านการ์ตูนหรือหนังสืออื่นขณะเดินเพราะไม่ได้ระวังตัว

 95.90% เลือกผู้หญิงที่เดินทางไปไหนมาไหนเวลากลางคืนเพราะผู้ชายส่วนใหญ่มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกตอนกลางคืนโดยไม่คำนึงว่าต้องเป็นผู้หญิงสวยหรือหุ่นดีขอให้มีเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งก็พอ (มีนักโทษบางขวางคนหนึ่ง ให้ข้อมูลว่าหากเวลานั้นเป็นเวลาที่เขาต้องการปลดปล่อยแล้วเขาไม่เลือกว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย วัว ควาย)

99% เลือกผู้หญิงที่เดินทางคนเดียว (มีนักโทษบางขวางคนหนึ่งทำทีเป็นวินมอเตอร์ไซค์รับผู้หญิงคนที่ถูกใจจากกลุ่มเพื่อนของเธอที่เดินด้วยกันไปข่มขืน)

80%สามารถข่มขืนได้ในการกระทำครั้งแรกโดยใช้อุปกรณ์ที่อยู่ในตัวผู้หญิงนั่นเองเป็นอุปกรณ์ช่วยประกอบการกระทำผิด เช่น เข็มขัด ลูกกุญแจกระจกส่องหน้า(ต้องทุบให้แตกเป็นแหลมคมก่อน)
70% เลิกล้มความตั้งใจหากผู้หญิงคนนั้นจ้องหน้าเขาแล้วเริ่มต้นสนทนาสั้นๆกับเขาก่อนขณะที่เขา เข้าประชิดตัว เช่น โทษค่ะ กี่โมงแล้ว

หากใครมีเพื่อนผู้หญิงโปรดแจ้งข้อมูลนี้เผื่อจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย


หมายเหตุ  ดิฉันลองสืบค้นชื่อผู้แต่ง ชื่อเรื่องจากฐานข้อมูลห้องสมุดหลายแห่ง ฐานสหบรรณานุกรม ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย รวมทั้งฐานวิทยานิพนธ์ฉบับเต็มของห้องสมุด 24 สถาบัน แล้วไม่พบฉบับเต็มของงานวิจัยฉบับนี้ จึงไม่สามารถให้รายละเอียดได้ว่าเป็นของมหาวิทยาลัยไหน หากท่านใดทราบ กรุณาให้ข้อมูลสำหรับผู้สนใจด้วยค่ะ

[Noo]

ต้องการทราบเช่นกันว่า นักโทษมีระดับการศึกษาอยู่ในระดับใดเป็นส่วนใหญ่