เขียนถึงลูก
ทำไมเวลาถึงผ่านไปรวดเร็วอย่างนี้นะ...
ในวันที่เหนื่อยล้า สำหรับเราแล้ว แค่ได้คิดถึงดวงใจของเรา
ความเหน็ดเหนื่อยก็หายเป็นปลิดทิ้ง
สิบแปดปีกับการเฝ้าฟูมฟัก ทนุถนอมเลี้ยงดูลูกสาว(คนเดียว) เลี้ยงเค้าตามประสาแม่ที่รู้ดีว่าไม่สมบูรณ์เต็มร้อยเหมือนแม่ของลูกๆ คู่ไหน คือ เลี้ยงสาวน้อยแบบ "ตามเอาอกเอาใจ เกินจน...ล้น" ซึ่งรู้ดีว่าไม่ใช่แนวทัศนะของแม่ส่วนใหญ่
แต่ "ลูกสาวคนเดียว" ใครทนได้...
เวลาสิบแปดปีกับการเลี้ยงดู ห่วงใย ดูแลอย่างใกล้ชิด
วันนี้อดคิดหนักมากไม่ได้ เมื่อการศึกษาภาคบังคับกำลังจะผ่านไป ลูกกำลังจะก้าวพ้นจะระบบการปกครองแบบเข้มงวดกวดขันโดยพ่อแม่และครูที่โรงเรียน ซึ่งนับก้าวต่อจากนี้ไป ลูกจะต้องเพิ่มความระมัดระวังดูแลช่วยเหลือตัวเองมากขึ้น การเรียนรู้ของลูก จะเปลี่ยนแปลงจากระบบที่มีคุณครูคอยเตือน ท้วงติง ไปสู่ระบบการเรียนรู้ด้วยตนเองแบบ Self Access
จากรั้วเรียนเตรียมอุดมศึกษา สู่รั้วมหาวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยชีวิต
การตัดสินใจของลูกจะมีผลต่อเนื่องไปในอนาคต ชีวิต หน้าที่การทำงาน
ความรับผิดชอบต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัดสินใจ แม้จะรู้ดีว่าลูกของเราเป็นเด็กตั้งใจเรียนระดับไหน การคบเพื่อนฝูงเป็นอย่างไร ความตั้งอกตั้งใจเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเป็นเช่นใร...ก็ตาม
แต่ตามประสาคนเป็น "แม่ และ พ่อ" ก็ย่อมเป็นห่วงและยังไม่อยากปล่อยลูกเผชิญกับเรื่องต่างๆ ด้วยตัวเอง
จะทำอย่างไรกันดี จะเป็นแม่ที่ "เห็นแก่ตัว" จะขอติดตามลูกไปทุกที่จะได้ไหม
ได้ไหม...
...
..
.
ความเห็น (67)
อิอิอิ
เป็นคุณพ่อ คุณแม่ก็มีความสุขที่ได้มองลูกอย่างชื่นชม
ว่าแต่....สุขใจจัง ถึงตังค์จะไม่อยู่ครบ
555555
ขอแสดงความยินดีด้วย กับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ขอให้โชคดีครับ
น้าอึ่ง...
จริงด้วยเนอะ
สุขใจจัง ถึงตังค์จะไม่เคยอยู่ครบ...
เรียนท่านอาจารย์ประจักษ์ค่ะ
- เหมือนเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเลยค่ะ สิบแปดปีนี่ยังไม่ได้เริ่มต้นสำหรับอุปสรรคของความรักที่จะต้องห่างกันเลยค่ะ
- แค่คิดก็เริ่มจะออก อาการซึมเศร้ากลัวจะคิดถึงลูกแล้วค่ะ
ความสุขของพ่อแม่คือผลลัพธ์ที่เรามองเห็นจากลุกนะคะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณแม่และคุณลูกจ้า
สวัสดีค่ะ
- ดูกลับไปกลับมาตั้งแต่คนแรก
- จนกระทั่งเป็นคนที่เท่าไหร่แล้วคะนี่
- มีความสุข ชื่นใจค่ะ
- ไม่มีลูกตัวเอง ก็แอบปลื้มกับลูก ๆของคนอื่น
- บางวันก็ไปยืมลูกชาวบ้านเขามาเลี้ยงค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ผมชอบความเข้าใจของพ่อและแม่ที่มีต่อลูกดังปรากฎในเรื่องวัยอลวล 4 มาก..
ไม่ว่าลูกจะผิดหรือถูก สิ่งเดียวที่ผู้เป็นภรรยาเอ่ยถามต่อสามีแบบง่ายๆ แต่ลึกร้าวว่า "แล้วเขายังเป็นลูกเราอยู่หรือเปล่าล่ะ.."
ผมว่า ..ถ้อยคำนี้ ยิ่งใหญ่นัก
และสื่อให้เห็นความรักของพ่อกับแม่ที่มีต่อลูกอย่างงดงาม...
สวัสดีค่ะคุณ ศน. add
ขอบคุณค่ะ ลูกเค้าจะรู้มั้ยนะคะว่าแม่ขี้กังวลใจขนาดไหน...อีกเดี๋ยวๆ เค้าก็ย้ายไปเรียนที่ไกลๆ แล้ว (ไปอยู่หอ จะ มหาวิทยาลัยไหน ก็เรียกว่าไกลเหมือนกันนะคะ) ว้า เราจะทำอย่างไรดีเนี่ย.
สวัสดีค่ะคุณพี่ครูคิม
- ขอบคุณค่ะ
- สำหรับเด็กนักเรียนที่เป็นตัวของตัวเองนี่ ในฐานะคุณครู ปกครองดูแลอบรม ยากมากไหมคะ คุณครูต้องเจอเด็กเป็นสิบเป็นร้อย(100พ่อ 1000แม่ด้วยน่ะค่ะ ^^)
ขอให้กำลังใจนะคะ...เคยเลี้ยงหลานชาย(เหมือนลูก)ในวัยนี้มาก่อน..จนอายุ 26 ปีแล้ว ..อยากเล่าประสบการณ์ว่า..
* อย่าเคร่งเครียด เด็กจะไม่มีความสุขอย่างที่ควรเป็น
* เชื่อใจเขามากๆ เขาจะภูมิใจและไม่ทำให้ให้เราผิดหวัง
* อย่าเอาเป้าหมายของเราไปให้เขา..เด็กวัยนี้คิดเป็นเยอะ..
*ฟังเขาให้มากๆ..เราจะเข้าใจเขาดีกว่าเราเอาแต่พูดข้างเดียว..แล้วเขาจะกล้าเล่าเรื่องต่างๆไม่ปิดบัง
* มีอารมณ์ขันเข้าไว้ค่ะ ใจเขาจะมาเป็นกอง...
* เลี้ยงให้เขามีความสุขและพึ่งตนเองมากๆ..เด็กๆมีพัฒนาการที่มหัศจรรย์อย่างเราคาดไม่ถึงทีเดียว..
nongnarts
สวัสดีค่ะคุณ แผ่นดิน
ภาพยนตร์เรื่อง "วัยอลวน" ภาคล่าสุด ดูแล้วสะท้อน สะท้านหัวใจค่ะ
"แล้วเขายังเป็นลูกเราอยู่หรือเปล่าล่ะ.." แม้คำพูดนั้นงดงามสำหรับคนที่ฟัง
ถึงกระนั้น หัวใจของพ่อและแม่ก็ ยังหวงลูกของเราอยู่ดี และแม้จะตอบ (หรือจะหลอก^^) ว่ามีความเชื่อใจ มั่นใจ "เลือดในอก" ของเราก็ตามนะคะ
พ่อ แม่ มีความรู้สึกว่า ลูก ยังเป็นลูกตลอดเวา ไม่ว่าจะโตแค่ไหน
แม่กระติก เวลาที่มาอยู่ด้วย จะชอบเก็บ ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า รีดผ้าให้ ห่วงว่าลูก (เขย) จะเหนื่อยค่ะ
พี่ดาว มี 1 ห่วง 1
กระติก มี 2 ห่วง 2 ค่ะ
เป็นกำลังใจให้กันและกันนะค่ะ
มาร่วมแสดงความยินดีค่ะ
- ความรักของคุณพ่อคุณแม่ที่มีต่อลูก ลูกย่อมสัมผัสได้เสมอค่ะ
- ขอแสดงความยินดีที่พ้นไปอีกหนึ่งก้าว เข้าสู่ก้าวสำคัญ...
- ค่อย ๆ ประคับประคองไปนะคะ ไม่ขี้กังวลเกินไปหรอกค่ะ เป็นเรื่องปกติที่คุณแม่จะห่วงลูกสาว ขอให้เขามีอะไรเล่าให้เราฟังเหมือนเพื่อนสนิท และขอให้ใกล้ชิดผูกพันกันไปจนกว่าจะเข้าสู่อ้อมอกคนอื่นต่อไป ดีไหมคะ..
- เวลาที่เราจะได้ใกล้ชิดกันเต็มอิ่มนับวันก็น้อยลง ยิ่งโต ยิ่งห่าง ต้องฉวยโอกาสวันเวลาที่มีอยู่นี้ให้มากที่สุดค่ะ
- สู้ ๆๆๆ ดูแลใกล้ชิด...ของ ของ ใคร ของ ใคร ก็ห่วง (อิอิอิ)
สวัสดีค่ะคุณ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
- ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ครบหนึ่งเดือนพอดิบพอดีเลยค่ะ
- ขอบคุณความเห็นนี้ เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับดาวลูกไก่ ในการประกอบการพิจารณาก้าวเดินที่ยิ่งใหญ่ แต่(กัดฟัน) ก้าวไป (แค่คิดก็กังวลอีกเรื่อยๆ ค่ะ)
- ตั้งแต่เล็กๆ เราให้ลูกตัดสินใจเลือกว่าจะทำอะไรบ้าง (แบบน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ เขียนไว้ในความเห็นแรก "สุขใจจัง ถึงตังค์จะไม่อยู่ครบ"
- แต่เราพ่อแม่ก็ยังมีกรอบไว้ในใจค่ะ โชคดีที่เค้าเป็นเด็กเอาเรื่องเรียนหนังสือเป็นหลักสำคัญๆ เค้าก็คงไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว เราคอยเดินคู่ขนานไปด้วย พ่อข้างขวา แม่ข้างซ้าย นะค่ะ
- แต่มาถึงทางแยก...เราไม่รู้ว่าเราคิดอะไรพลาดไหม หลงลืมอะไรไปหรือเปล่าที่จะให้เป็นเหมือนกับภูมิคุ้มกันความรู้สึก ความนึกคิดและชีวิตของเค้านะค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ ที่ร่วมแลกเปลี่ยน ให้กำลังใจสำคัญค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกระติก~natachoei ที่ ~natadee
แม่ลูกผูกพันค่ะ ถ้าหยุดเวลาได้แม่ทุกคนคงอยากให้ลูกเป็นเด็กตัวเล็ก อ่อนโยน เชื่อและฟังแม่นะคะ อันนี้ประสบด้วยตัวเองค่ะ ไม่เชื่อก็ได้ แต่อยากให้ ฟัง แม่บ้าง...นะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ ไก่...กัญญา
- ขอบคุณค่ะ
- ยังรอเหนื่อย+ลุ้นพร้อมกับลูกสาวอีกหลายๆ เรื่อง อยู่ค่ะ
ผมไม่มีลูก แต่เป็นลูกที่เข้าใจว่าคนเป็นพ่อ-แม่ ทุกคนต้องห่วงลูกเสมอ ถึงแม้ว่าลูกจะโตเป็นผู่ใหญ่ (หรือกำนัน..อิอิ)
ถึงจะมีงานมีการทำเป็นหลักแหล่งแล้วก็ยังห่วง
ความเป็นแม่ไม่มีวันหมดอายุครับ
(ลูกสาวหน้าตาน่ารักเหมือนใครนะ!!)
:)
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ชื่นชมความคิดเห็นของคุณศิลามาตลอดค่ะ ทุกครั้งที่จะคิดเรื่องของลูก จะนึกถึงเมื่อวันที่เราเป็นเด็กวัยเดียวกับลูก เราเคยเป็นอย่างไร พ่อและแม่เราเคยเป็นอย่างไร เหตุผลในสมัยหนึ่งยังอาจใช้ได้กับอีกยุคสมัยหนึ่ง
เวลาที่เราจะได้ใกล้ชิดกันเต็มอิ่มนับวันก็น้อยลง ยิ่งโต ยิ่งห่าง ต้องฉวยโอกาสวันเวลาที่มีอยู่นี้ให้มากที่สุด
แม้ว่ายุคของผู้ใหญ่กว่าเราท่านจะมีภาระหนักคูณสอง สาม สี่ อาจไม่มีเวลาลงในรายละเอียดกับลูกหนึ่งในสอง สาม สี่ นั้น แต่ท่านก็ผ่านอุปสรรคความต้องการของพวกเราได้นะคะ ที่เราเป็นตัวเป็นตนทุกวันนี้ แล้วรุ่นลูกของเราล่ะ เก็บคิดเป็นการบ้านรายวันเลยค่ะ
ตะกี้ลูกสาวกลับเข้าบ้านมาอ้อน..คุณแม่ ปวดแขนตรงนี้ อยากให้เราโอ๋ อ้าว...ก็เมื่อวานหนูแบกไว้เยอะมากไปนี่คะลูก ก็ช่วยบีบนวดแล้วจุ๊บหนึ่งที ตอนนี้เข้าห้องส่วนตัวไปแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะท่านหัวหน้า คุณคุณพิทักษ์
เสียดายนะคะถ้าครูพี่กั๊ตมีลูก รับรองอาการป่วยเป็นปกติจะหายไป เหลือแต่ป่วยเป็นประจำสม่ำเสมอเพราะตัวป่วน อิอิ
ความเป็นแม่ไม่มีวันหมดอายุจริงๆ ด้วยค่ะ วันก่อนเข้าบ้านไป แม่ก็จะชวนกินโน่นทำนี่ ให้กินตลอดเลยค่ะ
สาวน้อยสวยเหมือนแม่ แต่ดุชมัด ดุเหมือนพ่อและปู่เค้าค่ะ น่ากลัวมาก(ขอบอก) อิอิ ถามน้องจ๊ะดูได้ค่ะ (หายไปไหนของเค้านะ คิดถึงจนจะเลิกคิดถึงแล้วนะ ฮึ่ม ขู่กลางอากาศซะงั้น)
น้องตัวกลมๆ หายตัวได้เหมือนนินจา
:)
ท่านหัวหน้าคะ
- ช่วยตามหาให้ด้วยค่ะ เอาอะไรไปล่อออกจากถ้ำดีคะ
- :)
สวัสดีครับ
มาดูเด็กน้อย เอ๊ย สาวน้อย
อีกหน่อยต้องมีบล็อกต่างหากพูดถึงสาวน้อยแน่ๆ เลย (เอ๊ะ หรือมีแล้ว..)
สวัสดีค่ะ
น้าคนไม่มีรากแวะมาชมหน้าตาน่าเอ็นดูของสาวน้อยชัด ๆ..
ดวงตาของสาวน้อยฉายแววแห่งความสุขเต็มเปี่ยมเลยค่ะ
อย่ากังวลเลยค่ะ น้องได้รับความรักเต็มขนาดนี้ .... เธอต้องเป็นเด็กดี รู้คิด และ เป็นสมาชิกที่ดีของสังคมแน่นอนคะ
(^___^)
- สวัสดีค่ะ
- น่ารักค่ะ ครอบครัวอบอุ่นมาก
- บันทึกนี้เต็มไปด้วยความรักที่บริสุทธิ์ค่ะ
- ขอหใมความสุขนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ บก. ธ.วั ช ชั ย
- เอาไว้ตรงนี้ดีแล้วนะคะ เดี๋ยวเจ้าของบล็อกสับสนเอง (ฮ่าๆ)
- ลูกเราทำไมไม่เหมือนลูกบล็อกเกอร์หลายๆ ท่านมั่งนะ (ฮึ) พ่อแม่ลูกหลายครอบครัวเค้ายังได้อ่านด้วยกันเลยเนอะ รายนี้ดูไม่สนใจเราเลยค่ะ (อ้าว! แป่ววว)
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ เผลอหน่อยเดียว สาวน้อยเรียนจบแล้ว อนุมัติให้ตามไปเรียนมหาวิทยาลัยกับเด็กน้อยครับ อิอิๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะคุณน้า คนไม่มีราก
มาเลื่อนระดับเป็นคุณน้ากันค่ะ โอมเพี้ยง หากโชคดีมีโอกาส อีกไม่นาน พี่น่าจะได้เจอคุณน้าในเมืองกรุงบ้างแล้วละค่ะ รอลุ้น(ตั้งแต่ยังไม่สอบเนี่ยนะคะ)
ดูสิคะ แค่คิดแทนก็ยังเหนื่อยเลย ขอเป็นยอดคุณแม่(คุณแม่ยอดแย่)กับเค้ามั่งได้ไหมคะ...
สวัสดีค่ะคุณ ♥< lovefull >♥
- ขอบคุณค่ะ
- รักครอบครัวกันค่ะ
อย่าห่วงเลยค่ะ
น้องน้อยถูกหลอมมาจากความรัก
ความงามแห่งจิตใจของผู้เป็นบุพการี
ย่อมเป็นเกราะกำบังคุ้มครองป้องกัยภัยที่ดีที่สุดแล้วค่ะ
ยินดีในความรักของยอดคุณแม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อ. ขจิต ฝอยทอง
- อนุมัติจริงๆ ก็ดีนะคะ
- ขออนุมัติย้ายไปตั้งถิ่นฐาน รกรากใหม่เลยค่ะ
- อิอิอิ ขอบคุณค่ะ เพี้ยง...เป็นจริงๆ
สวัสดีค่ะคุณครูพี่ต้อย krutoi
- น้องน้อยถูกหลอมมาจากความรัก
- ความงามแห่งจิตใจของผู้เป็นบุพการี
- ย่อมเป็นเกราะกำบังคุ้มครองป้องกัยภัยที่ดีที่สุดแล้วค่ะ
- ยินดีในความรักของยอดคุณแม่ค่ะ
เย้ๆๆ ขอบคุณค่ะ
อ้าวยังเหนื่อย และห่วง(1 ห่วงใหญ่ๆ) อยู่ดีค่ะ
- เข้าใจมากๆครับ
- "ลูกมีไว้เพื่อรัก.."
สวัสดีค่ะอาจารย์ ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
- เข้าใจลูกให้มากๆ เป็นประโยคสั้นๆ แต่มีความหมายครอบคลุมนะคะ
- ใช้ใจลงมือในกระบวนการ เหมือนการทำงานใดๆ เหมือนกันนะคะ แต่ทุ่มเทให้(ครอบครัว)มากกว่า จัดลำดับไว้อันดับแรกตลอดไปด้วยค่ะ (เป็นความเห็นส่วนบุคคล-ดาวลูกไก่)
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ พี่ดาว
มาแสดงความยินดีกับน้ำฝนครับ น่าจะตื่นเต้นดีที่จะได้เจอเพื่อนใหม่อีกมากมายในปีการศึกษาแรกที่จะถึงนี้
ตกลงมาเรียนที่จุฬาฯ หรือที่ไหนครับ มีเพื่อนสนิทไปเรียนต่อที่เดียวกัน หรืออยู่ใกล้ๆ กันไหมครับ
ที่ว่า "แต่ตามประสาคนเป็น "แม่ และ พ่อ" ก็ย่อมเป็นห่วงและยังไม่อยากปล่อยลูกเผชิญกับเรื่องต่างๆ ด้วยตัวเอง" - เคยได้ยินผู้ใหญ่อายุเกือบๆ 60 แล้ว ซึ่งมีคุณแม่อายุกว่า 80 ยังอยู่ ท่านว่าคุณแม่ยังมองท่านและเป็นห่วงท่านเหมือนท่านเป็นเด็กเลย - ลูกก็ยังเป็นลูกวันยังค่ำ (ขนาด 60 แล้ว) นะครับเนี่ย
สวัสดีค่ะน้าชิว
สาวน้อยกำลังรอสอบเอเน็ต โอเน็ต เพื่อลุ้นคะแนนสำหรับการเลือกที่เรียนค่ะ เป้าหมายคือสีชมพู ส่วนคณะ ไม่ทราบว่าจะได้ตามที่หวังไหมนะคะ (กลัวไปก่อน) แต่ฟังเด็กๆ อธิบายเรื่องคะแนนแล้ว อย่างน้อยๆ ก็ไม่น่าห่วงเหมือนยุคสมัย "มองไม่เห็นอนาคตจนกว่า..." ของเรานะคะ
(พ่อแม่)รอลุ้นค่ะ.. เราก็จะลุ้นทุกเรื่องทุกประเด็นในเส้นทางเดินชีวิตของผู้เป็นลูก เหมือนที่พ่อและแม่ของเราทำมาโดยตลอดนะคะ
เขียนถึงตรงนี้ทำให้เราคิดถึงท่าน เวลาที่ "ลุ้น" แบบต่างๆ ลุ้นออกนอกหน้า (ฮ่าๆ...บาปไหมเนี่ย) แต่ลุ้นเงียบๆ ก็เยอะนะคะ (คือ เกรงใจลูก ไม่อยากให้เป็นการกดดัน) คิดแล้ว รักท่านยิ่งๆ ขึ้นค่ะ โอ้ย พ่อจ๋า คิดถึงพ่อจัง
พี่ดาว คิดคำตอบให้พี่ดาวนานมากเลย
เห็นด้วยกับ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ และ Krutoi
สุขนาฏกรรมอีกบทหนึ่งของการเลี้ยงลูก
ที่จันทร์ยิ้มยังไปไม่ถึง...แต่พยายามเข้าใจอยู่
อ.ยืน ภู่วรวรรณ(แฝด อ.ยง อาจารย์ของจันทร์ยิ้ม)
ท่านติดตามลูกทาง internet อบรม และ เล่าเรื่องผ่าน E mail
ในที่สุดรวบรวมตีพิมพ์วางขาย
แอบซื้อมาอ่านและชื่นชมอยู่(ว่าจะเลียนแบบเมื่อลูกโต อิ อิ)
ไม่มีข้อแนะนำ....คิดว่าพี่ดาวและคุณพ่อ
จะมีวิธีที่เหมาะสมที่สุดอยู่แล้ว
จันทร์ยิ้มเชื่อมั่นอย่างนั้น
แล้วก็...น้องน้อย?..อายุเกินพันธกิจจันทร์ยิ้มจ้า
สวัสดีค่ะคุณ(ทีมงาน) จันทร์ยิ้ม
"น้องน้อยตัวโตๆ อายุเกินพันธกิจจันทร์ยิ้ม" ประโยคนี้น่ารักจังค่ะ และสำหรับพันธกิจปัจจุบัน อาจขยายต่อออกไปเพื่อติดตามเด็กน้อยๆ ที่ ดูแลต่อไปก็ได้ใช่ไหมคะ
ข้อแนะนำจากคุณนงนาท (ความเห็นที่ 10)และคุณครูพี่ต้อย (ความเห็นที่ 30) ดีมากเลยค่ะ สำหรับแม่ พ่อทุกคน พี่จะไปร้านหนังสือและพลิกหนังสือเล่มที่แนะนำนะคะ ขอบคุณที่แนะนำให้ค่ะ
ไม่มีลูกมีแต่หลานก็ยังรักและเป็นห่วงเขามากค่ะ
ยินดีด้วยนะคะที่เลี้ยงลูกมาได้อย่างดีเยี่ยม พื้นฐานที่วางไว้ให้อย่างดีและมั่นคงเป็นสิ่งที่จะส่งให้เขาก้าวสู่ด่านต่อไปได้อย่างสวยงามค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่นุช
อาจเป็นเพราะมีลูกคนเดียวไหมคะ และมีคู่มือเลี้ยงลูกที่เป็นปู่ย่า ตายาย (มืออาชีพ) แต่ละท่านมีลูกกัน 3 และ 4 คน รวมเป็น 7 คน 7 แบบไงคะ
คิดๆ ไปก็เริ่มห่วงไปในอนาคตรุ่นหลาน เหลนแล้วค่ะ
สวัสดีครับ พี่ดาวฯ
พี่ดาวเปรียบ "ลูก" คือ "ดวงใจ"
ฟังดูมันลึกซึ้งมากนะครับ
อาจเป็นเพราะช่วงนี้เผอิญได้ฟังธรรม
จากพระอาจารย์ปราโมช ปราโมชโช อยู่พอดีเลย
ผมเลยคิดเล่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย ถึงการเอาหลักการที่ท่านสอนดูจิตดูใจ
มาใช้กับการเลี้ยงลูกครับ
ผมกำลังคิดว่า
หากลูกคือดวงจิตดวงใจของเรา
ผมก็คิดว่าควรจะ "ดูแลดวงใจ"
ในแบบที่หลวงพ่อท่านสอนดูจิต เช่น
"ให้ตามรู้ตามดูมัน(จิต)ไป"
"อย่าเผลอ (ปล่อย) และอย่าเพ่ง (ควบคุม)"
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นคนละเรื่องเดียวกันหรือเปล่านะครับ
:)
แวะมาทักทายค่ะ และร่วมเสวนา
นึกถึงคำสอนของคุณแม่พี่มีคำหนึ่งที่คุณแม่พูดกับคุณพ่อถึงพี่ เมื่อเกือบ 40 ปีมาแล้วว่า"เลือดดีสีไม่ตก" พี่เองไม่เข้าใจลึกซึ้งหรอกนะคะ ต่อเมื่อเรามีลูกและเราห่วงใยลูกมากรวมทั้งรู้สึกว่าลูกยังไม่โต และวันหนึ่งลูกก็พูดขึ้นว่า แม่คะ หนูอายเพื่อนจังเลย หากว่าทั้งพ่อ และแม่ต้องมาส่งหนูทุกเช้า เพื่อนๆเค้าล้อว่าหนูจะไม่มีวันโตหากยังให้พ่อแม่มาส่ง ....และวันนั้นเราสองคนก็ตัดสินใจให้ลูกนั่งรถเมล์ไปโรงเรียน
ลูกมีความสุขมาก เหมือนนกน้อยที่ออกจากรัง และทุกวันแม้เราไม่ได้ส่งลูกเราก็จะโทรหากัน และโทรหาครูของลูก(ม.5)
พี่ไม่มีความสุขเลยด้วยเฝ้าห่วงและวิตกกังวลกลัวสิ่งแวดล้อมในสังคมที่กำลังเป็นพิษอยู๋ในขณะนั้น
แต่สามีพี่พูดว่า "เลือดดีสีไม่ตกหรอก เชื่อซิ" และจากวันนั้นถึงวันนี้ พี่คลายกังวลลงบ้างแต่ก็ยังห่วงเด็กน้อยไม่รู้หาย แม้ว่าเขาจะเติบโต
นี่หละมั๊งความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่คน
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ณภัทร๙
ผมกำลังคิดว่า
หากลูกคือดวงจิตดวงใจของเรา
ผมก็คิดว่าควรจะ "ดูแลดวงใจ"
ในแบบที่หลวงพ่อท่านสอนดูจิต เช่น
"ให้ตามรู้ตามดูมัน(จิต)ไป"
"อย่าเผลอ (ปล่อย) และอย่าเพ่ง (ควบคุม)"
อ่านทวนประโยคแล้วได้ฉุกคิดค่ะ
ดูแลแบบพอดีๆ ไม่ควบคุมแบบไม่ให้ได้ขยับ จะอึดอัดทั้งสองฝ่าย ปล่อยปละละเลยมากไปก็อาจจะไปกันใหญ่ เฝ้าดูและจะพุ่งเข้าไป...พยุง...เมื่อเห็นว่า....ท่าจะล้มซวนเซ นะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูพี่(ป้า)ต้อย
ความมั่นใจใน "เลือดดีสีไม่ตกหรอก" มีเต็มร้อยค่ะ แต่ พ่อแม่ยังขาดความมั่นใจในเรื่องอื่นๆ ในสิ่งแวดล้อมรอบตัว ไม่ว่าจะพยายามหาเหตุผลมาปลุกปลอบใจตัวเราได้มากแค่ไหน เราก็ยังกังวล ขึ้นรถเมล์ ก็แอบห่วง ขับรถไปไหนกลางค่ำกลางคืน (เรียนพิเศษ) ก็ห่วง นอนให้หลับไม่ได้ แม้ว่าจะนอนหลับตา วันไหนลูกไม่มีภารกิจ แอบถามก่อนว่าใช้รถยนต์ไหม ถ้าไม่ไปไหน แอบหาเหตุ งั้น พ่อและแม่จะใช้รถคนละคันนะ...อยากให้เค้าอยู่โยงกับบ้าน กับญาติผู้ใหญ่ ให้ใกล้ชิดท่านไว้มากๆ ค่ะ (โดยเฉพาะช่วงนี้)
วันนี้วันแรกที่ลูกเรียบนจบก้าวพ้นรั้วรอบขอบชิดของโรงเรียนแล้วสิคะ ต่อไป รั้วมหาวิทยาลัย มีประตู ๆ ก็เปิดอิสระ เด็กอยากจะทำอะไร ไปไหน โดดเรียนก็ทำได้...(อ้าว แต่ก่อนเราก็ทำกันนะคะ :)
ผมแวะมาอ่าน บทความที่เกี่ยวกับ ลูก ของ คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ขอบคุณ ครับ
สวัสดีค่ะคุณ แสงศรี
- ขอบคุณค่ะ
- ตามไปอ่านบันทึก "พ่อแม่อาจรังแกลูกได้...." มาแล้วค่ะ
- มีข้อแนะนำแลกเปลี่ยนเรียนเชิญด้วยนะคะ
มายินดี กับน้องน้ำฝน ด้วยนะคะ ป้าดาว อ่านแล้วเข้าใจในความเป็นแม่เลยนะคะ แล้วนึกเลยต่อไปถึง พี่พอ จบ ม.6 จะเป็นยังไง น้อ (ตอนนี้ อนุบาล 1 อยู่เลย ) ด้วยความระลึกถึง นะคะ
สวัสดีค่ะคุณแม่ใหม่ น้องพอ น้องเพียง
เมื่อไรจะกลับมาเล่าเรื่องใน G2K ต่อนะคะ คิดถึงค่ะ เอาภาพพี่ฝนมาเทียบกันแบบนี้ ดูรวมๆ แล้ว ชื่นใจดีนะคะ...อิอิ
- พี่ดาวครับ
- รอฟังผลสอบสาวน้อย
- ขอให้สมปรารถนา
- น้ำใจน้องพี่สีชมพู อิอิ
- แต่ภาพนี้กดดันน่าดู
- อิอิๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ พี่ดาวลูกไก่ ที่รัก
น้องใบไม้ ขอร่วมชื่มชมยินดี ๆๆ กับพี่ดาว ด้วยค่ะ ลูกสาวน่ารัก คุณแม่ก็ยิ่งสวยน่ารัก เพิ่มคุณค่า ทุกวันคืน ด้วยค่ะ
ใช้ใจลงมือในกระบวนการ เหมือนการทำงานใดๆ เหมือนกันนะคะ แต่ทุ่มเทให้(ครอบครัว)มากกว่า จัดลำดับไว้อันดับแรกตลอดไปด้วยค่ะ (เป็นความเห็นส่วนบุคคล-ดาวลูกไก่)
น้องนำฝนโชคดีมากๆ ค่ะ หาได้น้อยนะคะในสังคมสมัยนี้ ที่มีแต่ความเร่งรีบ จนบางครั้ง เป็นญาติ-พี่น้อง หรือ อยู่บ้านเดียวกัน ตื่นมายังไม่เห็นหน้ากันเลย แล้วจะมีเวลาที่ไหนมาพูดคุยกัน อิ อิ อิ
รักพี่ดาวจังเลยค่ะ
ขอบคุณที่ถ่ายทอดบันทึกคุณภาพ 5 ดาว นี้นะคะ 
สวัสดีค่ะน้องใบไม้
ให้ครอบครัวพี่ตั้งห้าดาวเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ ดีจัง คิดถึงไก่ย่างเลยค่ะ 555
แวะมาอีกรอบ..ครับ
ชื่นชม..และยินดี กับการฟูมฟัก...ทะนุถนอม..กล่อมเกลา ...เลี้ยงดู ด้วย หัวใจ....
ผมอาจจะไม่รู้วิถีชีวิต ของคุณ ดาวลูกไก่... แต่ผมเห็น..outcome จากที่คุณเล่ามา ...ผมเห็นแววตา ของเค้า.... ผมรู้สึกได้...เหมือนเพื่อนสมาชิกที่แวะเวียนมาคุยกับคุณ
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ขอแสดงความยินดี และเป็นกำลังใจให้ ครับ
แวะเอาดอกไม้มาฝาก ดวงใจ คุณ ครับ
สวัสดีค่ะน้อง อ. ขจิต ฝอยทอง
กดดันๆๆ น่าดูจริงๆ
อ้าวไม่ทันนึกข้อนี้
ภาพนี้เอาไปประกอบบอกว่า หลาน(คิดถึง) คุณตาที่บันทึก กอเอ๋ย กอแกะ » 1. หลังชนกำแพง มาค่ะ
พอมาอยู่ในบันทึกนี้ กดดันจริงด้วย
ว่าแต่ ใคร กดดัน ใคร เดาไม่ยากเลยค่ะ....555
น้ำใจน้องพี่สีชมพู สอบเอเน็ตเสร็จก็จะรู้ว่าจะมีเลือดสีอะไรนะคะ...สีม่วงก็ดี สีชมพูนี้ก็รัก ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ แสงศรี
ขอบคุณกำลังใจและที่ได้แวะมาอีกค่ะ
สมัยลูกยังเด็ก หนังสือที่ใช้เป็นคู่มืออีกเล่มหนึ่งคือ "เลี้ยงลูกคนเดียวอย่างไรไม่ให้เป็นปัญหา" ค่ะ แต่อ่านๆ ไปแล้ว เราคงรักลูกคนเดียวของเรามากจนมีรูปแบบการเลี้ยงดูฉบับเก็บไว้ในใจเรา ที่เขียนเป็นเล่มไม่ได้เพราะอาจจะทำให้โลกนี้หมุนเร็วขึ้นหรือช้าลงไปได้ค่ะ(ไม่ได้มาตรฐานไงคะ ^^)
ขอบคุณคุณแสงศรีที่มองเห็นลึกลงไปในแววตา รวมทั้งเห็นรอยมิตรภาพจากกัลยาณมิตรที่เต็มเปี่ยมในพื้นที่ G2K นี้ค่ะ พวกเราทุกคนได้รับเช่นเดียวกันเลยนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่ดาวฯ
เค้าบอกว่ารักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี
ขอส่งกำลังให้สาวน้อยสมหวังในสิ่งที่ใฝ่ฝันครับ
สวัสดีค่ะคุณไข่
ความลับนะคะ ลูกสาวพี่ไม่เคยโดนตีเลย เคยคิดจะลงไม้ลงมือ ปรากฏว่า คนเป็นพ่อ และแม่โดน ตีซะกระจุยเลยค่ะ...ห้ามเลียนแบบนะคะ...
ขอบคุณค่ะ พี่บอกลูกว่า ก็เผื่อใจไว้ด้วยนะ อะไรๆ ก็ไม่แน่นอนได้ทั้งนั้นค่ะ
- พี่จ๊ะ..
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับสาวน้อยที่จะได้เป็นอิสระจากแม่ อุ๊บ! ขอแสดงความยินดีที่สาวน้อยกำลังจะเติบโตและโบยบินออกไปสู่โลกกว้าง
พี่จ๊ะไม่ใช่ "แม่ที่เห็นแก่ตัว" หากแต่เป็นคุณแม่ที่รักสาวน้อยมากต่างหากล่ะ ^^ อิจฉาสาวน้อยจ๊ะ
น้องจ๊ะ จ๊ะ
คิดถึงล้านคิดถึง สงสัยจริงๆ เด็กยุคนี้มีความเป็นตัวของตัวเองมากกว่ายุคสมัยเราเป็นเด็ก แต่พ่อแม่ยุคนี้ทำไมไม่สามารถปรับใจให้ทันสมัยตามยุคได้ คงเพราะอะไรที่ฝังอยู่ข้างในหัวเรานี้มั้งนะจ๊ะ ถึงทำให้ชอบคิดแทนไปล่วงหน้าเสียเรื่อยๆ
เข้าใจความรู้สึกนั้นค่ะ..เพราะaddก็ยังต้องประคบประหงมเพื่อให้เขาปลอดภัยจากสภาพแวดล้อมต่างๆเช่นกัน..เหนื่อยนะคะกับการตั้งใจเป็นแม่ที่ดีให้ได้..เหนื่อยกายแต่สุขใจค่ะ
สวัสดีค่ะค่ะคุณ ศน. add
ขอบคุณค่ะ แม่ ส่วนมากจะประคบประหงมลูกไปตลอดชีวิต เพียงแค่ไม่พูดออกมาดังๆ ไม่แสดงออกมาตรงๆ แม้ลูกจะอายุ 50 แล้ว แม่จะอายุ 80 แล้ว แม่ก็ยังไม่ปรับเปลี่ยนความคิดที่จะทำเพื่อลูก จริงไหมคะ
ขอบคุณค่ะ
แม่ทุกคนรักและหวังดี......ต่อลูกเสมอและตลอดไป
ลูกไม่เคยโต...ในสายตาของแม่
ลูกจะเป็นอย่างไร......แม่ก็ยังรักเป็นห่วงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ยากให้ลูกเป็นเด็กเล็กๆ...........ของแม่ตลอดไป
ซาบซึ้ง.......ในความรักของแม่จริงค่ะ
คิดถึงแม่........ลูก
ลูกคือแก้วตา ดวงใจ....ของแม่
มอบ..........สิ่งที่แทนใจแม่ทุกดวง
สวัสดีค่ะคุณ ตุ๊กตา
ลูกไม่เคยโต...ในสายตาของแม่
จริงทุกประการเลยนะคะ ดูเหมือนดาวลูกไก่จะอ่านเจอข้อความในลักษณะนี้ ในหนังสือ "โชคดีที่ได้อ่าน กว่าจะรู้ว่าแม่รัก" ที่ซื้อมาด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ลูกสาวน่ารักมากๆค่ะ จ้องมองอยู่ตั้งนาน คิดถึงลูกชายค่ะ มีลูกคนเดียวเหมือนกัน วิธีเลี้ยงคล้ายๆกัน แต่ มาวันนี้ ภูมิใจในตัวเขามากๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณSasinand
ขอบพระคุณค่ะ เมื่อเช้านี้คิดถึงช่วงเวลานี้ว่าเหมือนมาถึงทางแยกค่ะ แว้บคิดถึงพ่อแม่กับการเลี้ยงดูตัวเรา แล้วแว้บกลับมาปัจจุบัน ได้เรื่องสำหรับบันทึกใหม่แล้วค่ะ...แจวเรือตามเรือจ้าง ชื่อในทำนองนี้ค่ะ
พี่ดาว
ยุ่งๆอยู่
ไม่ได้ตาม
ผลสอบออกยังเอ่ย
... รอ ฉลอง...อิ อิ
สวัสดีค่ะน้อง จันทร์ยิ้ม
ผลจะประกาศวันที่ 9 พ.ค. ค่ะ ใจไม่ดีแทนสาวน้อย
เพื่อนพี่อวยพรให้ติดอันดับที่สาม...อ้าว แล้วกัน...(แต่แม่ก็อยากให้ได้เหมือนกันค่ะ ^^ จะได้ไม่ต้องเรียนหนักๆ นะค่ะ)