สวัสดีค่ะคุณ add
ดีใจที่หายยุ่งทั้งกาย-ใจ
มีความสุข ความเบิกบานมาก ๆ นะคะ
(^___^)
ปรุงเงา เติมความขาด (2-32)
ใช้ “เงา” หล่อเลี้ยง “ความขาด” เลี้ยงเท่าไร ก็คงไม่สามารถ “เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต” ให้เติบโตขึ้นมาได้แน่แท้เชียว...
... เมื่ออารมณ์และความกระวนกระวายสงบลง เราจะสามารถละเลิกนิสัยความเคยชินอันไร้ประโยชน์ที่ปรุงแต่งขึ้นมา และกลับไปอยู่กับประสบการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้าได้โดยตรง ด้วยอาการดังนี้เองที่เราจะหยั่งรากลง จะประจักษ์ชัดว่าสิ่งใดมีคุณค่าอย่างแท้จริงต่อชีวิต เราจะสับสนน้อยลงและแบบแผนการใช้ชีวิตของเราจะดีงามและมีเป้าหมาย ....
จากหนังสือ “วิถีแห่งดุลยภาพ”
ตาร์ธาง ตุลกู
จากประสบการณ์ของคนไม่มีรากในการเริ่มฝึกจิตด้วยอาการเตาะแตะ ล้มลุกคลุกคลาน บางประโยค บางข้อความ กลับสร้าง “สติสัมปัญชัญญะ” ให้แก่เราอย่างน่ามหัศจรรย์
พบว่าที่ผ่านมา การที่เราเพียร “ปรุงแต่ง” เสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตนี่เอง ทำให้ไม่ก้าวหน้าในการพัฒนาจิตภายในเท่าที่ควร...และที่น่ากลัวก็คือ ปรุงแต่งแม้แต่ความคิดของตัวเองให้เป็นอารมณ์บางอย่างเพื่อหล่อเลี้ยง “ความขาด” ของตัวเอง ...
ก็หล่อเลี้ยงและสร้างเสริมเติมเต็ม “ความขาด” ด้วย อารมณ์ที่ปรุงแต่งขึ้นเสียแล้ว ... เราจะตระหนักและเก็บเกี่ยวผลแห่งความจริงแท้ ได้อย่างไรกันเล่า?
ใช้ “เงา” หล่อเลี้ยง “ความขาด” เลี้ยงเท่าไร ก็คงไม่สามารถ “เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต” ให้เติบโตขึ้นมาได้แน่แท้เชียว...
ยิ้มละมุนละไมและบอกตัวเองว่า...เลิกปรุง เลิกแต่งแต้มจิต ... เสียเถิด เผื่อจะได้ประจักษ์ใน ความจริงแท้ของจิตภายในอันประภัสสรบ้าง....
(^___^)
หมายเลขบันทึก: 240932เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2009 11:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:17 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (53)
เข้ามาซึมซับรับข้อคิดดีดีกับชีวิตในวันนี้ครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะอ.สุวัฒน์ กอไพศาล (ไม่มีชื่อกลาง)
ยินดีต้อนรับและดีใจ รู้สึกเป็นเกียรติค่ะที่อาจารย์มาเยี่ยมเยือนทักทาย....^_^....
คนไม่มีรากแอบเข้าไปซึมซับเพลงและบทกวีไพเราะในบันทึก มุมอรชร ของอาจารย์บ่อย ๆ ค่ะ
(^___^)
- ดีจังเลยครับ
- ชอบๆๆ
- เอาภาพมาก่อนกวนก่อนนะครับ
สวัสดีครับ
กินก๋วยเตี๋ยวก็ไม่ค่อยปรุงครับ
อาจเติมน้ำปลานิดหน่อย
อย่างอื่นไม่ใส่เลย ;)
การตามให้ทัน "การปรุงแต่ง" ของจิตใจเราเองนั้น เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาฝึกฝนด้วยความเข้าใจ หากใช้ความพยายามมากเกินไป ก็ไม่พอดีอีกเช่นกัน เฝ้าดูจิตใจตนอย่างเป็นธรรมชาติ น่าจะดีที่สุดในความเข้าใจของใบไม้
ช่วงนี้เองใบไม้ก็หลงเข้าไปใน "กับดักความคิด" ของตัวเองอยู่ทุกวี่วัน บางหลงเข้าไปทั้งวันเลย..
เอ..เรามีเรื่องให้ขบคิดมากมายอย่างนั้นเชียวหรือ ขนาดลดกิจกรรมในชีวิตลงแล้วนะ ฮ่า ๆ
ตกลงไปใน "กับดักความคิด" ของตัวเองทุกวัน ว่าจะเฝ้าดู ก็กลายเป็นคิดต่ออย่างสนุกสนาน ใช้เวลากับความคิดไปมากมายจริง ๆ ค่ะ
ขอให้ต้นไม้แห่งปัญญางอกงามในทุกวันนะคะ ..^__^..
สวัสดีค่ะอ.. ธ.วั ช ชั ย
ต่างกับคนไม่มีรากเเลยค่ะ สิ่งเดียว อ้อ...สองสิ่งที่จะไม่เติมตอนกินก๋วยเตี๋ยวคือ การเติมน้ำปลา กับ น้ำตาล ...
ความจริงร้านก๋วยเตี๋ยวที่มีฝีมือจริง ๆ แล้ว น้ำซุปจะมีรสชาติกลมกล่อม จนไม่ต้องเติมอะไรเลย...
ปรุงมาก ก็จะเสียรสแท้ ๆ นะคะ
(^___^)
คุณใบไม้คะ
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ "กับดักความคิด" ค่ะ
เจอคล้าย ๆ กันอีกแล้ว....^_^....
แต่... จะแปลกอะไร คิดต่าง มองแยกออกมาบ้าง ยังดีกว่า หลงวนเวียนใน กับดักความคิด นะคะ ....โดยเฉพาะความคิดของตัวเองด้วยสิคะ
งง ๆ นะ คิดไปเยอะ รีบกลับมาอยู่กับปัจจุบันดีกว่า....อย่ามัวเมาหลงใน กับดัก เลย
ขอให้เราเบิกบาน ผ่านพ้น จับมือกันไป....ในเส้นทางการค้นหาตัวเอง ได้อย่างปลอดภัย นะคะ
แวะมาทักทาย และบอกว่าติดตามอ่านอยู่เสมอค่ะ แต่ไม่ค่อยทิ้งร่องรอยไว้
เป็นกำลังใจในการฝึกเห็นทัน กับดักความคิด ได้ไวๆ และบ่อยๆ ค่ะ ... อิ อิ เรากำลังเดินอยู่บนเส้นทางแห่งการฝึกตนเส้นทางเดียวกันค่ะ
สวัสดีค่ะอ. อัญชลี อุชชิน
ดีใจที่ได้พบและแลกเปลี่ยนเรียนรู้อีกครั้งค่ะ
ชอบประโยคของอาจารย์ที่ว่า....เป็นกำลังใจในการฝึกเห็นทัน กับดักความคิด ได้ไวๆ และบ่อยๆ ค่ะ ... อิ อิ เรากำลังเดินอยู่บนเส้นทางแห่งการฝึกตนเส้นทางเดียวกันค่ะ
เส้นทางการฝึกและเรียนรู้ตน...ยาวไกล เราจำเป็นต้องมี กัลยาณมิตร นะคะ....
ขอบคุณที่เป็น กัลยาณมิตร ให้กับคนไม่มีรากค่ะ
(^___^)
สวัสดีนกแห่งอรุณรุ่ง
ดูเหมือนว่า ... เส้นทางความคิด ความรู้สึก และสิ่งที่กำลังเรียนรู้มาลงตัวที่ บทความนี้ ใช่ไหมครับ
พี่ชื่นชมและดีใจ ที่คนช่างคิด คิดได้อย่างครบถ้วน ลงตัว และมีความละมุนละไมในอารมณ์
เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเราต่างอยู่ในสนามของอารมณ์ที่ปรุงแต่งขึ้น ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัวเลย
อย่างน้อยตอนนี้คลื่นลมในใจของนกแห่งอรุณรุ่ง ผู้ใฝ่หาเส้นทางสร้างสรรค์ก็สงบลงแล้ว
เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
แวะมาเยี่ยม มาอ่านข้อคิดดีๆ ค่ะ อิอิ
อยากฝากข้อคิดด้วยค่ะ ที่จริงแล้ว คนเราคิดไขว่คว้าสุข บนความทุกข์ของจิตใจกันไปเอง งง ใช่มั๊ยคะ ถ้าไม่เคยรับรู้ความทุกข์ จะรู้ได้อย่างไรว่าความสุขคืออย่างไร และถ้าไม่เคยรู้จักความสุข จะรู้ได้อย่างไรว่าความทุกข์คืออย่างไร
สังเกตุดูนะคะ ธรรมชาติ จะให้ความสมดุลที่รวมๆ กันมา กลายเป็นสิ่งแวดล้อม ที่มีความรู้สึก สุข หรือ ทุกข์ ปนๆ กันไป เป็นกลไกของฟ้าดินที่ต้องการให้เกิดความรักใครกลมเกลียวกันในชีวิตคนเรา เพราะการที่ได้ใช้เวลาร่วมกันถึงแม้จะตกอยู่ในช่วงเวลาที่มีความทุกข์ แต่พร้อมใจกันฝ่าฟันอุปสรรคด้วยบรรยากาศของการใช้ชีวิตที่มีความสุข จึงจะเรียกว่าพบสุข ที่แท้จริง คนจีนมักจะพูดว่า ลูกหลานต้องสามัคคีค่ะ
Moon smiles on Venus&Jupiter
http://www.imeem.com/people/lLRVfwt/music/bSld9xgM/charas_butterfly/
สวัสดีค่ะ
* อยากให้ชีวิตมีรสชาติอร่อยขนาดไหนก็เติมแต่งกันตามใจปรารถนา
* บางทีเติมแล้วก็ไม่ได้เรื่อง...ซะงั้น
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ กฤษณ์
มาทีไรน้องดีใจทุกที...^_^...
จริงดังพี่ว่าค่ะ...เราปรุงแต่งจนไม่มีพื้นที่ในการจะรับรู้ ความเดิมแท้ของจิตแล้ว....
คิดถึงพี่นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
ขอบคุณความคิดเห็นดี ๆ และกำลังใจที่พี่ส่งให้เสมอค่ะ
เป็นความจริงค่ะที่ว่า...เส้นทางความคิด ความรู้สึก และสิ่งที่กำลังเรียนรู้มาลงตัวที่ บทความนี้
แม้ว่า...เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเราต่างอยู่ในสนามของอารมณ์ที่ปรุงแต่งขึ้น ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัวเลย อย่างน้อยตอนนี้คลื่นลมในใจของนกแห่งอรุณรุ่ง ผู้ใฝ่หาเส้นทางสร้างสรรค์ก็สงบลงแล้ว
โอ้โห...พูดเหมือนนั่งอยู่ในใจเลยค่ะ....
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
ทุกฺขํ อนิจฺจํ อนตฺตา สังขารขันโธ.....ใช่ไหมโยม....คนไม่มีราก
สวัสดีค่ะคุณอิงอร
ขอบคุณค่ะที่กรุณามาติดตามและให้ข้อคิด....
ภาพประกอบเป็นภาพ ดอกฟ้าทะลายโจร ค่ะ
(^__^)
ต้องจ้ะ
ที่เธอบอกว่า....รู้ทันจิตตัวเองอย่างนี้ จะได้ไม่ต้องเที่ยวทุกข์ร้อนกับคนอื่นมากเกินไปงัยล่ะ...
ใช่เลยจ้ะ คลาย วาง ละ ลงได้มากเลย....
รู้ไหมว่ามันอิ่มใจนะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ Moon smiles on Venus&Jupiter
ขอบคุณข้อคิดเห็นที่ดีงามและจริงใจค่ะ
ใช่แล้วค่ะ...ถ้าไม่เคยรับรู้ความทุกข์ จะรู้ได้อย่างไรว่าความสุขคืออย่างไร และถ้าไม่เคยรู้จักความสุข จะรู้ได้อย่างไรว่าความทุกข์คืออย่างไร
คนไม่มีรากก็เป็นลูกหลานจีนเต็มตัวค่ะ....และยังชอบและจดจำคำสอนของแม่ที่ส่งต่อมาเสมอ
ใช่ค่ะ สุข ทุกข์ อยู่ที่เรามองค่ะ ....
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ....
นั่นน่ะสิคะ....เราก็เพียรพยายามจะปรุงแต่งชีวิต...แต่....บางทีเติมแล้วก็ไม่ได้เรื่อง...ซะงั้น
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะเอก
เปลี่ยนชื่อ...ก็ดีค่ะ ... จะได้ไม่ถูกแซว....^_^....
ที่เอกบอกก็น่าคิดค่ะ....บางทีชีวิตการทำงานก็ไม่เอื้อให้มีเวลาคิดอะไรมากมายขนาดนี้ได้
เข้าใจและยังระลึกได้ถึงตอนที่ต้อง....วิ่งวุ่นเหมือนหนูถีบจักร กับการประชุมมากมายของสนง.เราค่ะ
สู้ ๆ ๆ และ ระวังใจ ให้มีการผ่อนพักด้วยนะคะ
(^__^)
ขอบคุณที่ส่งข่าวของอ.พิเนตรค่ะ
มาบอกว่าหายยุ่งแล้วทั้งใจและกาย.. ชอบจังเลิกปรุง เลิกแต่งแต้มจิต ... เสียเถิด เผื่อจะได้ประจักษ์ใน ความจริงแท้ของจิตภายในอันประภัสสร
ใช้ “เงา” หล่อเลี้ยง “ความขาด”
เลี้ยงเท่าไร ก็คงไม่สามารถ “เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต” ให้เติบโตขึ้นมาได้แน่แท้เชียว...
ขอบคุณ ครับ
สวัสดีครับคุณคนไม่มีราก
วันนี้ไม่มีเรียนช่วงบ่ายและอยู่ที่ห้องสมุดครุ ครับ
มอง ๆ หาว่าคุณคนไม่มีรากมาหรือเปล่า
ผมชอบบันทึกนี้ครับ ให้ข้อเดือนใจดี ปัญหาก็คือ บางทีเราไม่รู้ตัวว่าเราปรุง ...เงา เพื่อที่จะ เติม...ความขาด น่ะสิครับ
ผมคิดว่า เงา...ที่คนไม่มีรากกล่าวไว้คงหมายถึงอะไรบางอย่างที่เราจับต้องไม่ได้แต่หลงคิดว่ามีตัวตนจริง ๆ
คิดถึงนะครับ
สวัสดีค่ะเอก
อ้าวได้ทานข้าวตอนเที่ยงกว่าเชียว....5555555...
ใจเย็น ๆ ค่ะ บางทีบ่ายสองโมงยังไม่ได้ทานข้าวยังเคยเลย จำไม่ได้หรือตอนทำพรบ.การศึกษาน่ะ...
สู้ ๆ ค่ะ เตรียมเสบียงไว้ที่โต๊ะ เช่น นมกล่อง ขนมปัง ผลไม้ ตอนซื้อไปเผื่อน้อง ๆ ก็เผื่อตัวเองสักหน่อยไงคะ
รักษาสุขภาพค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณใบโพธิ์
วันนี้เข้าห้องสมุดตอนบ่ายสี่โมงแล้วค่ะ
ดีใจที่ได้คุยกับคุณใบโพธิ์อีกครั้งค่ะ....สบายดีนะคะ...^_^...
จริงอย่างที่คุณใบโพธิ์ว่าเลยค่ะ...ปัญหาก็คือ บางทีเราไม่รู้ตัวว่าเราปรุง ...เงา เพื่อที่จะ เติม...ความขาด น่ะสิครับ ผมคิดว่า เงา...ที่คนไม่มีรากกล่าวไว้คงหมายถึงอะไรบางอย่างที่เราจับต้องไม่ได้แต่หลงคิดว่ามีตัวตนจริง ๆ
เราสร้าง บางสิ่งบางอย่างขึ้นมาด้วยการปรุงแต่ง แล้วก็หลงจริงหลงจังว่า...นี่ใช่แล้ว นี่เป็นแล้ว .... ความจริงอาจไม่มีสาระอะไรเลย แต่เรายึดแน่นไว้จนหลงว่ามีว่าเป็น.... คนไม่มีรากจึง ใช้ว่า ปรุงเงา ไงคะ แล้วคิดดูสิคะ เงาน่ะ เมื่อไม่มีแสง ก็หายไป จะเหลืออะไรล่ะ ... จริงไหมคะ
มีความสุขมาก ๆ ค้นพบเส้นทางของตัวเองในการใช้ชีวิตที่มีประโยชน์ต่อตัวเองและสังคมนะคะ
(^___^)
ใช่แล้วค่ะน้องกอ
รูปใหม่...หล่อมาก ๆ เลย....
เรื่องหล่อ ๆ ผมสั้นนี่ .... คนไม่มีรากก็เคยมีคดีความนะคะ ถ้าอยากรู้ลอง อ่านที่นี่ ค่ะ
(^___^)
ยิ้มละมุนละไมและบอกตัวเองว่า...เลิกปรุง เลิกแต่งแต้มจิต ... เสียเถิด เผื่อจะได้ประจักษ์ใน ความจริงแท้ของจิตภายในอันประภัสสรบ้าง....
....คม..มากค่ะ...สาธุๆๆ...ขอนำไปใช้ในชีวิตบ้างนะคะ...
มาชม
อ่านแล้วเห็นเป็นธรรมะที่งดงามตา พางามใจ
แวะมาอ่านบันทึกสอนใจ
วิ่งตามใจตามความคิดตัวเองไม่ค่อยทัน
เผลอแป๊บเดียวคิดไปนู้นนนนนนนนนนนนน
พอนึกได้เรียกกลับมา
อยู่ได้สักพัก ไปอีกแล้วววว
เป็นยังงี้ทุกที ทำไงดีจ๊ะ
- ขอมอบดอกกุหลาบแทนมิตรไมตรีที่มีต่อกันเสมอมาค่ะ ศิลาขอคัดสรรดอกนี้เป็นพิเศษแด่คุณคนไม่มีรากค่ะ
- เข้าถึงธรรม เข้าถึงแก่นแท้ เข้าถึงความไม่แน่นอน....ย่อมสุขสงบภายใน...ขอให้คำสอนใจที่คุณคนไม่มีรากเผยแพร่เป็นทาน ดลบันดาลให้พบกับความสุขแท้จริงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ระยะนี้คงยุ่งกับธุรกิจที่กำลังเฟื่องฟูแน่ ๆ เลย ...
เรื่องการศึกษาจิตภายในนั้น สำหรับคนไม่มีรากยังเตาะแตะมากค่ะ....ต้องฝึกอีกมากเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน
มีความสุขมาก ๆ นะคะ
คิดถึงค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะ
* ....บางทีเติมแล้วก็ไม่ได้เรื่อง...ซะงั้น
* ลองไปเติมที่ วัดผาน้ำทิพย์-----วัดผาน้ำย้อย-----ภูจ้อก้อ----หาแม่ กันค่ะ
สวัสดีครับ ขอใช้สิทธิพาดพิง....อิอิ.อิ
จะประจักษ์ชัดว่าสิ่งใดมีคุณค่าอย่างแท้จริงต่อชีวิต
เมื่อวันวานได้มีโอกาส ได้พบปะผู้ใหญ่ของคณะวิจัย สกศ.หลายท่าน ได้ ลปรร.กันในเรื่องของ GTK ที่มีคุณค่าในการจัดการความรู้ ผมได้ชื่นชมท่านให้ทางคณะได้ทราบและเป็นตัวอย่างในที่ประชุม ต้องกราบขออภัยที่ไม่ได้ขออนุญาต ขอบพระคุณมากครับที่นำสิ่งดีดีมาให้พวกเราเสมอมา โชคดีครับ
ขอบคุณพี่ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย) ค่ะ
เราต่างอยู่ในเส้นทาง แสวงหาค่ะ ...
ไปด้วยกันนะคะ
(^__^)
แวะมาเยี่ยมจ้า..คิดถึงนะคะ
คุณSila Phu-Chaya คะ
ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบที่สรรค์มาเป็นพิเศษ
ชอบมากค่ะ ที่มีทั้งดอกบานและตูม
ชอบข้อความที่ว่า....เข้าถึงธรรม เข้าถึงแก่นแท้ เข้าถึงความไม่แน่นอน....ย่อมสุขสงบภายใน..แม้จะเพิ่งเริ่มต้น แต่ก็ต้องไปให้ถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
- หายหน้าไปหลายวันนะคะ
- งานยุ่งใช่ไหม เอาใจช่วยนะคะ
- ยังคิดถึงเสมอค่ะ
- นอนหลับให้สบาย ตื่นขึ้นมาพบกับวันใหม่ที่สดใสนะคะ
คิดถึงค่ะคุณKRUPOM
(^__^)
สวัสดีค่ะท่าน นายประจักษ์~natadee
กราบขอบพระคุณท่านค่ะที่กรุณาให้เกียรติคนไม่มีราก....
ความจริงเขิน ๆ ค่ะเวลาที่มีคนในสกศ.มาทักทาย จึงเลือกใช้นามแฝง แล้วก็ไม่ค่อยได้เผยแพร่งานของสกศ.ด้วยค่ะ เพราะอยู่ในช่วงลาศึกษาต่อ ...
ดีใจและภูมิใจที่ท่านให้เกียรติคนไม่มีรากค่ะ
(^__^)
พี่พบว่าเวลาที่เรานิ่ง มีสติ และไม่ปรุงแต่งอารมณ์นั้น มีความสุขสงบยื่งนะคะ มั่นใจแน่นอนว่าทางนี้แหละทางแห่งความสุขอย่างใช้ปัญญาภายในตน แต่หนทางยังอีกยาวไกลให้ขัดเกลากิเลสออกไปเรื่อยๆค่ะ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ่นไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณคนไม่มีราก
ไม่ได้มมฃาเยี่ยมเสียนาน มีผลงานมากมายสม่ำเสมอนะคะ เลยเลือกเอาตามชื่อบันทึกค่ะ
ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ค่ะ...ยิ้มละมุนละไมและบอกตัวเองว่า...เลิกปรุง เลิกแต่งแต้มจิต ... เสียเถิด เผื่อจะได้ประจักษ์ใน ความจริงแท้ของจิตภายในอันประภัสสรบ้าง....
น่ารัก
อ๋อลืมบอกไปว่า
กอบวชชีโกนหัว
ตอนนี้ผมยาวแล้ว
รูปก่อน ๆ เป็นรูปก่อนจะบวชชีค่ะ
อันนี้ผมยาวส่ะที
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมื่อวาน ผอ.ชมว่ากอสวยแล้ว
หลังจาก เรียกกอว่า ชิสุ อยุ่ตั้งนาน
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ