เมื่อวันอาทิตย์ที่29-1-52 ผมได้ไปฟังบรรยาย ยุทธศาสตร์การพัฒนาภาคใต้ ณ สำนักพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมภาคใต้(สงขลา) โดย ผชช ฉวีวรรณ สุวรรณเหงส์ ซึ่งทำให้ผมได้รับองค์ความรู้ในหลายๆด้าน เช่น ด้านวิวัฒนาการแผนพัฒนา
เริ่มแรก แผนพัฒนาที่1-2 พอจะสรุปได้ว่า การพัฒนาส่วนใหญ่จะเน้นในด้านเศรษฐกิจเป็นหลักแต่ไม่ได้สนใจในด้านสังคม จนมาถึง แผนพัฒนาที่ 3 ส่งผลให้ดุลการค้าของประเทศขาดดุล อันเนื่องมาจากเราส่งออกสินค้าเป็นจำนวนมากแต่ได้รับpayoffมาน้อย ส่วนแผนพัฒนาที่4-7พอสรุปได้ว่า เศรษฐกิจของประเทศมีการเจริญเติบโตอย่างมา ช่วงนี้เป็นช่วงที่ประเทศเรามีการใช้ทรัพยากรอย่างมาก หรือพูดง่ายๆว่า "เศรษฐกิจดี สังคมมีปัญหา การพัฒนาไม่ยั่งยืน" แผนพัฒนาที่8 เป็นแผนแรกที่ได้รับพระราชดำริจากพระองค์ โดยเน้นในด้านการพัฒนา"คน"เป็นหลัก คือต้องการให้คนในสังคมพึ่งตนเองได้ แต่แล้วการพัฒนาก็ไม่ประสบความสำเร็จ อันเนื่องจากวิกฤตเศรษฐกิจที่ทุกคนเคยฟังแล้ว เศรษฐกิจฟองสบู่ แผนพัฒนาที่9 จะเห็นได้ชัดเลยว่าเศรษฐกิจของประเทศดีขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะภาคใต้ซึ่งเป็นตัวเร่งในด้านพัฒนา ทั้งในด้านการท่องเที่ยว การเกษตร แผนพัฒนาที่10 ได้นำเอาข้อบกพร่องของแผนพัฒนาที่9มาปรับปรุง โดยระดมความคิดจากสถาบันต่างๆจัดทำแผนพัฒนาที่10 ร่วมสร้างวิสัยทัศน์ กำหนดทิศทางการพัฒนาประเทศ วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลบริบทของโลก คือ รู้ทันประเทศพัฒนา ซึ่งพอสรุปได้ว่า แผนพัฒนาที่10ต้องการเป้าหมายคือ สร้างคุณภาพคน สร้างความเข็มแข็งของชุมชนและสังคม คือ เป็นแผนที่มองจุดเล็กๆในสังคมเป็นสำคัญ ดังที่มีปรัชญาว่า"เศรษฐกิจพอเพียง" ที่มุ่งสู่"คุณธรรมนำความรู้" สังคมอยู่เย็นเป็นสุข แก่ปัจจุบันก็ไม่สัมฤกธ์ผลเป็นที่พอใจ
ส่วนที่2 เรามาพูดในประเด็นที่ว่าแผนพัฒนาที่10 กับการพัฒนาใน 3 จังหวัด ดังที่รู้ๆกันแล้วว่า 3 จังหวัดภาคใต้ มีการพัฒนาน้อยที่สุดของประเทศ และเมื่อมีการพัฒนาน้อย ทางรัฐก็ได้ให้ความสำคัญกับการพัฒนา โดยให้งบประมาณ ในการพัฒนาเป็นจำนวนมาก แล้วทำไม่การพัฒนาจึงไม่เกิดขึ้น ในที่นี่เราจะมาตั้งคำถามว่า ทำไม ทำไม และทำไม ใน3 จังหวัดถึ่งไม่มีการพัฒนา ทั้งๆที่รัฐได้ให้ทุน งบประมาณ ในการพัฒนาเป็นจำนวนมาก ทั้ง 1 ตำบล 1ล้าน กองทุนหมู่บ้าน OTOP สหกรณ์หมู่บ้าน SML และให้สัตว์เลี้ยง(แพะ) ล่วงแล้วสิ่งเหล่านี้สามารถทำให้3 จ. มีการพัฒนาเป็นอย่างมาก แล้วทำไมกลับตรงกันข้าม?
มันเกิดจากสาเหตุอะไร? สิ่งเหล่านั้นหายไปไหน? มันผิดที่ประชากร3จ. หรือ
งบประมาณที่ลงมาก็รู้ๆกันอยู่ (คนพื้นที่รู้ดี)ว่ามันหายเข้ากลีบเมฆไปทางไหน จะให้ประชาชนในพื้นที่เชื่อใจ แต่เจ้าหน้าที่ยังไม่จริงใจเลย (อันนี้เท่าที่ข้อมูลเชิงลึก) พัฒนาการเขียนบล๊อกขึ้นเยอะเลยบังว่า...(ดูจากการเรียบเรียง อิอิ)
ปัญหาในพื้นที่คนพื้นที่รู้ดี ความหมักหมม ปัญหาทับถม ใครจะรู้ดีเท่าคนพื้นที่ ขอเป็นกำลังใจให้คนพื้นที่ ขอบคุณที่นำเสนอข้อมูลดีๆ
ขอบคุณครับ สำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
เดียววันหลัง ดอกหญ้า จะนำเสอนข้อมูลมัยๆ(ที่มองไม่เห็น)
ผมมาตามอ่านเรื่องราวของภาคใต้ครับ...
เป็นส่วนหนึ่งในงานของผมที่ทำในขณะนี้ เรื่องราวของสาม จชต. ลึกซึ้งและต้องค่อยๆเรียนรู้ไป
มีโอกาสคงได้พบกับน้องและ ได้พูดคุยกัน
ผมจะลง ใต้เร็วๆนี้ครับ..
ให้กำลังใจในทุกก้าวย่างของชีวิตนะครับ
ฝากบทเพลงนี้ให้น้องครับ
http://en-light.com/V2/s/02_Season.html
"อย่าไปกลัวกับเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้ถึงบททดสอบ ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุข"
:)
เราล้วนต้องการ สันติสุข ครับ
ยุทธศาสตร์จากส่วนกลางบางครั้งก็ตอบโจทย์ชุมชนไม่ได้...
คำตอบของการพัฒนาที่แท้จริงจึงยังไม่เกิด...
คนในชุมชนจึงคงต้องช่วยกันพัฒนาชุมชนของตนเองกันต่อไปครับ...
เป็นกำลังใจให้ครับผม...
ปล.ชอบชื่อดอกหญ้าครับ...
ดอกไม้ที่เกิดจากต้นไม้ที่ไม่ค่อยมีใครเห็นคุณค่า แต่หากไม่มีต้นหญ้าผืนดินก็ขาดต้นไม้ปกคลุม...
ถึงเราจะเป็นดอกหญ้า แต่เราก็ขอเป็นดอกหญ้าบนภูสูง...
ขอบคุณครับผม...
ตามมาเป็นกำลังใจอีกคนครับ...กับพื้นที่ที่มีความสวยงามอีกมากมาย
ขอบคุณครับ ที่ตามมาเป็นกำลังให้ผม
อินสาอัลลอฮฺจะมีข้อมูลมัยๆทั้งในเรียนพื้นที่3จ และมิติที่อาจจะมองไม่ถึง หรือมองข้าม มิติเหล่านั้นไป ขอบคุณครับ..
ผมมีเพื่อนอยู่ภาคใต้ ทราบข้อมูลเชิงลึกบางอย่าง เป็นมิติที่มองไม่เห็นครับ
ขอบคุณครับ