๓๒.ลูกคนสุดท้อง
เช้าวันหนึ่งเป็นวันที่ท้องฟ้าช่างสดใส ครูแป๋มยิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมค่ะกับการจัดการเรียนการสอน เพื่อเพิ่มภูมิรู้ทั้งคุณครูและนักเรียน....เอ...แต่ช้าก่อนค่ะ ดูเหมือนจะมีครูแป๋มคนเดียว (ในห้อง) รึเปล่าที่สุขใจเช่นนี้ ในที่สุดก็รู้แล้วค่ะ ก็โต๊ะเก้าอี้ที่นำไปจัดนิทรรศการงานวันวิชาการ งานล่าสุดทำเอาโต๊ะเก้าอี้หลงทาง ไปเดินเล่นที่แห่งหนตำบลใดก็ไม่ทราบค่ะ ฮึ! ไหนๆก็ยังไม่ทราบว่าโต๊ะเก้าอี้อาคารวิทย์ไปเที่ยวอยู่ที่ใด ใครหลายคนก็เร่งลำเลียงและตรวจสอบอยู่ ด้วยจิตแห่งวิญญาณครู...เอ่อ..ทำไมประโยคนี้ทำเอาขนแขน stand up แบบเห็นๆอย่างนี้..บรื๊อ..ยิ่งกลัวๆอยู่ด้วย (พอดีมีกระจกอยู่หลังห้องเรียนน่ะค่ะ..แบบว่า..กลัวตัวเองง่ะ) และแววตาที่ใสซื่อของนักเรียน..ว่าไปโน่น..ไม่ให้เสียเวลาครูแป๋มจึงทำการสอนวิชาพันธุศาสตร์ ของนักเรียนชั้นม.2 โดยยกตัวอย่างแฝดร่วมไข่ และแฝดต่างไข่ มาจัดประสบการณ์การเรียนรู้ ขณะที่ครูและนักเรียนกำลังสนุกกับการเล่นเกมส์ร่วมไข่ต่างไข่อยู่นั้น พลันสายตาก็เจอะเข้าอย่างจังกับหัวหน้าชั้นม.2 ที่ครูแป๋มกำลังทำการสอนพอดี...ทำไมเด็กดูเศร้านักนะ..คิดในใจค่ะ วางแผนว่าพอช่วงพักชั่วโมงแรก จักต้องหาสาเหตุแห่งแววตาแห่งทุกข์คู่นี้ให้ได้
และแล้วเวลานั้นก็มาถึง ครูแป๋มได้นำนักเรียนมาผ่อนคลายนอกชั้นเรียน โดยให้ทุกคนทำแบบฝึกหัดบริเวณม้าหินอ่อนริมสระมรกตของเรา แล้วจึงเปรยขึ้นมากับนักเรียนคนดังกล่าว " เอ่อ..มีอะไรจะบอกครูไหมจ๊ะ" " ยังไม่มีค่ะ" "แต่ครูเห็นเธอดูเหงาๆไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเดิม แต่ถ้าไม่ไว้ใจครูหรือยังไม่พร้อมจะเล่าก็ไม่เป็นไรจ๊ะ" พูดแล้วทำท่าจะลุก นักเรียนคนเดิมจึงได้เอ่ย "ครูแป๋มคะ" อา...ได้การแผนนี้ใช้สำเร็จมาตลอด "ว่าไงจ๊ะ" " ครูเคยถูกพ่อแม่บงคับให้เป็นในแบบที่พ่อแม่ต้องการไหมคะ" "อืม..ก็มีบ้างจ๊ะโดยเฉพาะช่วงวัยเท่ากับหนูนี่แหละ" "เรื่องอะไรหรือคะ" "เอ่อ..เรื่องการวางตัวต่อเพศตรงข้ามจ๊ะ แหม..ลืมไปว่าเราก็โตแล้ว ไม่ใช่เด็กเล็กเหมือนแต่ก่อน เคยเล่นกับเพื่อนยังไงก็เล่นแบบนั้น ก็ครูก๋อยที่เคยมาหาครูไง เพื่อนซี้เชียวนะเนี่ย" "หนูก็เป็นเหมือนครูค่ะ แต่ของหนูมีมากกว่านั้น" "อะไรเหรอลูก" ครูแป๋มเริ่มมีสีหน้ากังวล คิดไปโน่นล่วงหน้าหลายกิโลเมตรค่ะ "ไม่ใช่อย่างที่ครูคิดค่ะ พ่อแม่เขาหวังให้ลูกเป็นหมอสักคน พี่ชายคนแรกก็ไปอยู่อเมริกา ส่วนพี่คนที่สองผู้ชายก็เรียนวิศวะ แต่ก็ไม่จบซะที กลับบ้านพ่อก็บ่นแม่ก็ว่า พี่เขาแทบไม่กลับบ้านเลย ทุกวันนี้หนูกลัวการกลับบ้าน กลัวพ่อแม่ที่พูดกรอกหูทุกวัน ต้องเป็นหมอ ต้องเป็นหมอ หนูจะบ้าตายแล้วค่ะครู" "ใจเย็นๆจ้า นี่เอาผ้าครูเช็ดน้ำตาก่อนเดี๋ยวใครเขาเห็นจะว่าครูแป๋มเรียกเธอมาดุนะเออ" ก็เคยถูกมองแบบนี้มาแล้วค่ะเพียงเพราะเด็กอยากทำโครงงานแต่ไม่มีเวลามาก เพราะต้องช่วยทางบ้านทำกับข้าวขายรายได้ทางเดียวด้วย เลยมาคุยพร้อมกับร้องไห้ด้วยน้อยใจในชีวิตของตนเอง กว่าจะพ้นคำกล่าวหาก็ปาเข้าไปครึ่งเทอม ปากต่อปาก ความสนุกของมนุษย์ค่ะท่านผู้ชม อ้าวกลับๆ ไปไกลเชียว "ที่โรงเรียนครูประจำชั้นก็หาว่าหนูปกครองเพื่อนไม่ได้ ขอออกแล้วแต่ครูก็ไม่ยอมค่ะ" "ครูเขาล้อเล่นน่ะลูก อยากให้เราเด็ดขาดกว่านี้กระมังจ๊ะ" "โฮๆๆๆๆๆๆๆๆ" อ้าว...เป็นงั้นไป "โอ๋ๆๆๆๆอย่าร้องไปเลยจ้า มีอะรที่ครูพอจะช่วยได้ไหมจ๊ะ" "มีค่ะ ครูสอนพิเศษให้หนูตอนเย็นได้ไหมคะ เพราะพี่ของหนูขอให้หนูมาเรียนกับครูค่ะ" "ทำไมพี่ถึงบอกอย่างนั้น เขารู้จักครูเหรอ" "ก็พี่หนูชื่อพี่......ไงคะที่เขาสอบติดวิศวะได้ก็เพราะครูแป๋มสร้างแรงบันดาลใจ แถมติวพิเศษตอนเย็นให้เขาฟรีๆอีกด้วย พี่บอกเขาไม่เก่ง แต่ครูแป๋มสร้างให้เขาสอบติดวิศวะได้" "อ๋อ......นั่นเอง" อืมพบแล้วค่ะว่าปัญหาสำคัญของครอบครัวนี้คืออะไร เอาไว้จะมาเล่าวันต่อไปนะคะ แต่ตั้งแต่วันนี้ทุกเย็น สมาชิกใหม่ที่ติวพิเศษตอนเย็นทุกเย็นกับครูแป๋มต้องมีเธอคนนี้เพิ่มมาอีกคนค่ะ.
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ น้อง ครูแป๋ม
- สดชื่นจริงๆค่ะ เด็กๆต้องรัก และเชื่อฟังครูคนนี้แน่นอนค่ะ
- ครูอ้อยรออ่านต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
มีความสุขมากๆๆ และนานๆๆค่ะ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
สมแล้วที่ขึ้นชื่อว่าเป็นครูมืออาชีพ ต้องอุทิศตนให้กับนักเรียนเสมอ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบพระคุณคุณครูพี่อ้อย ที่มาแวะให้กำลังใจแก่น้องเสมอมา กับทุกสิ่งที่ทำคือศรัทธาในวิชาชีพ พยายามเป็นตัวแบบที่ดีให้กับเด็กๆ สร้างกำลังใจให้เข้มแข็ง เพื่อสร้างศรัทธาให้เกิดในใจเขา เหมือนดั่งที่ครูแป๋มเคยศรัทธาในครูของครูแป๋มเช่นกัน..ก็เพียงได้แต่...หวังเอาไว้..ก็เท่านั้นเองค่ะ.
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ..ทั้งครุและนักเรียน
ขอบพระคุณ คุณadd มากๆเลยสำหรับกำลังใจที่แสนดีที่ส่งให้กันตลอดมาค่ะ
- ลุ้นตามไปด้วย...ว่าเรื่องอะไร?
- เด็กๆน่ารักเสมอครับ
สวัสดีpam
เป็นกำลังให้ทั้งครูและเด็ก
เด็กคือผ้่าขาว ถ้าใส่สีอะไรลงไปก็จะเป็นสีนั้น
สวัสดีค่ะ คุณธนิตย์และคุณฤทธิชัย
หลังจากอ่านภาค2 จบไปตรงกับที่ลุ้นไว้ไหมคะ? กำลังใจนั้นสำคัญกับคนทุกคนเสมอ และหากเด็กคือผ้าขาว เด็กคนดังกล่าวน่าจะเป็นผ้าสีอะไรคะ
- ตามมาจากตอนสอง
- ผมดันอ่านตอนสองก่อนตอนแรก
- เรียกว่า
- อ่านจากข้างหลังมาหน้า
- อิอิๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
จะอ่านหน้าก่อน หลังก่อน หรือจะอ่านทั้งหน้าทั้งหลังพร้อมกันก็ยังได้นะคะ สำหรับอาจารย์ขจิต ผู้มากความสามารถ ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
ครูคะหนูอ่านแล้วคะ แต่ตอนนี้หนูมีกำลังใจมากขึ้นแล้ว ขอบคุณครูที่ให้คำปรึกษาคะ
สวัสดีค่ะ น้องแบร์
ยินดีด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้กับหลายครอบครัวเป็นอย่างดีค่ะ