ปี้ที่ประเทศลาว
ค่ำคืนที่เวียงจันทร์เดินเที่ยวดูบรรยากาศยามราตรี ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเดินกันทั้งคณะ ๕ ชีวิต เสร็จกลับมาปรึกษากันว่าพรุ่งนี้จะเอาอย่างไร ตีตั๋วยาวไปหลวงพระบางหรือจะแวะวังเวียงก่อน ในที่สุดสรุปว่าแวะวังเวียง เพราะหากยาวไปหลวงพระบางถึงมืด จะหาที่พักลำบากเพราะนักท่องเที่ยวมาก
ตื่นเช้าเก็บของออกไปทานอาหารแล้วเข้าไปที่ขนส่งซื้อปี้(ตั๋ว) ออกเดินทางด้วยรถธรรมดา มีผู้ร่วมเดินทางทั้งชาวลาว ไทย เกาหลี ฝรั่ง ผู้คนสัมภาระสิ่งของ อัดแน่น ทำให้รำลึกถึงการเดินทางต่างจังหวัดของไทยเมื่อประมาณ20 ที่ผ่านมา
ช่วงหนึ่งขณะนั่งอยู่ในรถได้ยินแว่วๆ มีคนเรียกหาถุงยางอนามัย นึกในใจนี้แจกกันบนรถเลยเหรอเนี้ย แต่ทุกอย่างก็กระจ่างเมื่อรถวิ่งมาสักพักเริ่มเข้าสู่พื้นที่ภูเขาเส้นทางใต่ยอดเขาไหล่เขาเส้นทางคดเคี้ยว มันคือถุงไว้แจกสำหรับคนอ๊วก จากการเมารถนั้นเองมีไว้บริการอย่างพร้อมสัพ สำหรับคนไม่ได้เตรียมมา
เหลียวมองออกนอกตัวรถเห็นสภาพพื้นที่ทำให้เพลิดเพลินด้วยทัศนียภาพของภูเขาที่สลับทับซ้อนกันตลอดเส้นทางอดใจไม่ได้ที่จะต้องล้วงเอากล้องในกระเป๋ามาถ่ายเก็บภาพไว้ มองเห็นเส้นทางเหมือนงูเลื่อยคดเคี้ยวไปมายิ่งกว่าเส้นทางไปอำเภอปายแม่ฮ่องสอนหลายเท่าตัว เพราะรถวิ่งไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง(เวียงจันทร์-หลวงพระบาง)
และในบางครั้งซึ่งมีไม่น้อยที่เลียบหน้าผา ยิ่งกว่านั้นคือไม่มีแผงหรืออะไรกั้นด้วย ซ้ำร้ายถนนก็แคบเวลาที่มีรถสวนต้องลงไหล่ทางเป็นบางครั้ง คนขับต้องอาศัยความชำนาญคุ้นเคยรู้จังหวะ อีกสิ่งหนึ่งซึ่งน่ากลัวไม่น้อยก็คือ หินหล่น ดินภูเขาสไลด์ลงมาใส่ทาง
ตามรายทางจะมีบ้านชาวเขาอยู่เป็นระยะๆ เก็บดอกหญ้ามาตากเพื่อทำไม้กวาดบ้าง(คิดว่าคงใช่) หรือบ้างก็นำต้นใบมาเตรียมไว้มุงบ้าน
ช่วงข้ามลำธารสายน้ำสะพานก็แคบรถวิ่งผ่านไปได้เพียงทางเดียวไม่สามารถสวนกันได้ ฝั่งไหนมาถึงก่อนก็ข้ามไป ส่วนฝั่งตรงข้ามก็ต้องหยุดรอให้เขาผ่านพ้นไปก่อนจึงจะวิ่งไปได้
ในการเดินทางเห็นมีบ่อนเชื้อเพลิง(ปั๊มน้ำมัน)อยู่ที่เดียว และก็ไม่ใช่ที่สำหรับแวะพักจอดรถให้คนเข้าห้องน้ำได้ด้วย ดังนั้นในระหว่างทางจึงจอดให้ผู้โดยสารได้เด็ดดอกไม้ ยิงกระต่ายกันตามธรรมชาติจริงๆ พอรถจอดชาวลาวจะรู้กัน รีบลงไปหาซอกหลืบตามชอบของตน ผู้หญิงลาวก็ไม่เท่าไร เพราะนุ่งผ้าซิ้น ส่วนนักท่องเที่ยวที่นุ่งกางเกง ก็เห็นเข้าซอกป่าไปลึกหน่อย ส่วนผู้ชายเป็นที่รู้กันว่าไม่ค่อยมีปัญหา
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดอาจเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งในการเดินทางสู่หลวงพระบางโดยรถประจำทาง
ความเห็น (5)
มาอ่าน บ่อนเชื้อเพลิงค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ด้วยคิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ ฉันก็ไปลาวมา ประเทศเขาน่าอยู่มากค่ะ
ดิฉันละอั้นเกือบตาย..ซอกหา..ห้องน้ำไม่เจอค่ะ..
แต่ครั้นพอคิดได้..เอ้า..หลับตาลงก็ไม่เห็นใครหรอก..ก็เลยเรียบร้อยค่ะ..
เล่าให้ฟังอีกนะคะ..พร้อมภาพสวยๆ..จะตามมาดูค่ะ
ขอคุณ ครูอ้อย ที่ตามมาอวยพร ขอให้พรนั้นกลับคือสนองให้ครูด้วยนะครับ ด้วยความคิดฮอด
สวัสดีครับคุณ amena ขอบคุณที่มาเม้นท์ เมืองที่ศิวิไลย่อมจะโหยหาธรรมชาติ
สวัสดีครับคุณ ลดา ไปครั้งนี้เหมือนจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย เพราะคนไทยเยอะมากเดินไปทางไหนก็เจอ ตังค์ก็จ่ายเป้นเงินบาททุกที่ที่ไป
สวัสดีครับน้อง Your sister. ปี้ เป็นภาษาลาว หมายถึงตั๋วในภาษาไทยครับ เดียวเขียนครั้งต่อไปจะเอาภาพสาวลาวมาฝากนะครับ สาวลาวหลวงพระบางสวยมาก ขอบอก
สวัสดีครับ
ได้บรรยากาศดีจัง ชอบมากครับ
ชอบธรรมขาติ วิถีชิวิตแบบชนบท บ้านๆ
ขอบคุณมากครับ