ฟ้าเหนือคืนหนาว

หนาวลมเหนือล่อง.........
รักซึ้งทรวงอ่อนไหวหวาน
ละเมอเพ้อพกอกเจียนพัง

คืนหนาวดาวหม่น..........
ฝากฟ้ามาอ้อนใจใครคนหนึ่ง
สบตาหนุนตักพักพิงอิงแอบ

หนาวจิตคิดถึง................
คืนหนึ่งเหมือนปีที่ไกลห่าง
ยิ่งนานหวั่นเลือนลับดั่งเดือนแรม

กระซิบถามใจ...........
ฝากรักมากับสายลมล่อง
คนแสนดีนั้นยังซึ้งคิดถึงไหม

สื่อถ้อยร้อยคำ............
บอกความนัยใช้กลอนกวี
ส่งใจซึ้งตราตรึงคิดถึงเสมอ

ต้องรอกี่หนาว............
โอ้หนอฤทัยอดสูอยู่เดียว
ป่วนจิตจุมพิตคิดหวามไหว

อยู่ไกลใจห่วง...........
จืดจางร้างไกลให้ใจหมอง
สุดท้อซมซานทรมานใจ

ฟ้าเหนือคืนหนาว............
โศกศัลย์ร้างไกลใจเศร้า
รักซ่อนเร้นหมองนองน้ำตา

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

หนาวเหนือหนาวเหน็ด จ๋นเก็จถะหวา เอื้อนเอ่ยออกมา หนาวฟ้าว่าอั้น
ฟ้าเหนือคืนหนาว คืนยาววันสั้น จิตใจ๋ก็พลัน ระทึก
หนาวจิตหนาวใจ๋ หนาวในร้าวลึก เมื่อนึกถึงอั้น คนเมิน
ปล่อยหื้อเฮาฮ้าง อ้างว้างขะเขิน รอเจ้ามาเมิน เคิ้นเหียละข้า เคิ้นเหียละข้า.

[พิมญดา]

[Boo]

สวัสดีค่ะพี่เก็จกวา

สบายดีนะคะ

ลมหนาวมาแล้ว

คิดถึงเมืองเหนือจัง

อ่านกลอนแล้วยิ่งคิดถึง

 

กระซิบถามใจ...........
ฝากรักมากับสายลมล่อง
คนแสนดีนั้นยังซึ้งคิดถึงไหม

[คนร้อยเกาะ]

สวัสดีคะ
เห็นชื่อบล็อคแล้วน่าสนใจคะ "คำกลอนสะท้อนคิด"
แนนขอต่อกลอนนะคะ

คำกลอนสะท้อนคิด
ว่ามีจิตอย่างไรร่ายอักษร
เปิดเผยที่ซ่อนเร้นเป็นคำกลอน
ทุกบทตอนสะท้อนเห็นคือตัวตน

เราอ่านใจคนจากตัวอักษรที่เขาเขียนคะ