สวัสดีคะพี่น้องชาว gotoknow ทุกท่านเมื่อไม่นานมานี้ ได้รับ forward mail ฉบับหนึ่ง
ที่ชวนให้ต้องอ่านและอยากเขียนบันทึกเรื่องแรกของตนเอง หลายๆท่านคงคุ้นเคยคุ้นหู ติดตรึงตราใน
หัวใจ กับสำนวนชวนคิดของโฆษณาประกันภัยชิ้นหนึ่งที่มีเรื่องราวเนื้อหาโดนใจ โดยเฉพาะคำคมข้อคิด
ที่ได้เรียกจิตสำนึกของเราให้ฟื้นขึ้นมาจากห้วงคำนึงว่าวันนี้เราได้ทำตนให้เป็น "คนที่มีคุณค่า" แล้วหรือยัง ?
" ชีวิตที่มีค่า ไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย มีเกียรติ
แต่
ชีวิตที่มีค่า คือ ชีวิตที่ทำให้ตนเองเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า"
"บ้านโฮมฮัก"อบอุ่นด้วยรักแต่แร้นแค้น
“บ้านโฮมฮัก” เป็นบ้านแห่งความรักของเด็ก ๆ นับร้อยชีวิตที่มาอาศัยพักพิงในยามที่ไม่เหลือใคร
เด็กๆ ที่นี่มีทั้งเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์จากพ่อแม่ เด็กกำพร้าไม่ติดเชื้อแต่ถูกชุมชนผลักไสด้วยความรังเกียจ
เด็กที่พ่อแม่มีปัญหาไม่สามารถเลี้ยงดูได้ เด็กที่มีปัญหายาเสพติด เด็กบางคนมาด้วยหัวใจที่แตกสลายพร้อมกับ
ร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำ ทารุณกรรมของผู้ใหญ่ เรื่องราวของเด็กบางคนดั่งนิยายที่กรีดกระชากใจผู้ที่ได้รับรู้
เด็กที่นี่มีทั้งหมด 104 ชีวิต ตั้งแต่อายุ 4 วันไปจนถึง 20 ปี บางรายถูกพ่อแม่เร่ขายให้ไปเป็นขอทาน บางรายกำลังถูกขายไปเป็นหญิง*** และอีกหลายกรณีที่สะเทือนใจ อาทิ กรณีของน้องส้ม (นามสมมติ) เด็กหญิงวัย 3 ขวบ แววตาสดใสน่ารัก แต่โดนผู้ใหญ่ใจโหดร้ายป้ายบาดแผลทั้งร่ายกายและจิตใจให้เธอด้วยการข่มขืน เธอมาในสภาพอวัยวะเพศฉีกขาด จิตใจบอบช้ำ ซ้ำร้ายเธอติดเชื้เอดส์
หรือกรณีของน้องโฟร์ (นามสมมุติ) พ่อแม่เสียชีวิตเพราะเอดส์ เธอเองก็ได้รับเชื้อเช่นกัน บ้านเธอยากจน ยามหิวโหยก็เคี้ยวข้าวสารประทังชีวิต เพราะไม่มีใครดูแล มีวัดใกล้บ้านเธอจึงไปขอเศษข้าว เศษแกงประทังชีวิต แต่ซ้ำร้ายโดนพระใจโฉดข่มขืน ทุกวันนี้ร่างกายเธอแคระแกรนเพราะขาดสารอาหาร และเอดส์ทำให้เธอมีอาการชักหลายครั้ง จนมีผลทางสมองทำให้เธอพัฒนาการช้ากว่าเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน
“แม่ต้อย” ของเด็ก ๆ หรือ สุธาสินี น้อยอินทร์ หญิงเหล็กหัวใจแกร่งที่มีความตั้งใจงานเพื่อสังคม มาโดยตลอดนับตั้งแต่เรียนจบ จากจุดเริ่มต้นที่ได้ทำงานเกี่ยวกับการดูแลเด็ก โดยไม่รับเงินเดือน จนกระทั่งมาตั้ง “มูลนิธิ สุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน” อยู่ที่เลขที่ 3 หมู่ 12 บ้านประชาสรรค์ ต.ตาดทอง อ.เมือง ยโสธร โทร 0-4572-2241
แม่ต้อยก่อตั้งบ้านโฮมฮักมา 20 กว่าปีแล้ว แต่จดทะเบียนเป็นมูลนิธิเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เป็นพินัยกรรมเพื่อความอยู่รอดของเด็กๆ เมื่อเธอต้องจากไป ทรัพย์สินทั้งหมด บ้าน รถ ที่ดิน มรดก ของพ่อแม่ก็ขายหมดมาเป็นค่ายา ค่าอาหาร ค่าเทอม ค่าน้ำ ค่าไฟ ของเด็ก ๆ ที่สูงถึงเดือนละ 4-5 แสนบาท สุดท้ายแม้กระทั่งสร้อยที่ใส่ติดคอยังต้องขาย เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้เด็กๆ ซึ่งเปรียบเสมือนลูกๆ ของเธอก่อนเมื่อ เปิดเทอม
แม่ต้อย เล่าว่า บ้านโฮมฮักเป็นบ้านหลังที่อบอุ่นเพื่อเด็ก ๆ ที่ยากไร้ ขาดที่พึ่งพิง เราอยู่กันด้วยความรัก แต่แร้นแค้น ปัจจุบันขายสมบัติจนหมดเกลี้ยงตัว แม้จะมีเงินบริจาคเข้ามาแต่ก็ไม่พอ เด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮักต้องช่วยเหลือกัน แบบพี่ดูแลน้อง ปลูกผัก หาแมลงกินประทังชีวิต แต่ด้วยความแห้งแล้งก็ยากลำบากเหลือเกิน แค่น้ำใช้อาบทั้งบ้านก็ไม่พอ จะเอาน้ำที่ไหนไปรดผัก แมลงที่หาได้ต้องเอาไปคั่วแล้วป่น โรยข้าวเพื่อให้พอกินกันทั้งบ้าน เด็กก็มีแต่ตัวเล็ก ๆ บางส่วนก็ป่วย บางส่วนไปโรงเรียน ที่โตขึ้นมาหน่อยก็ต้องดูแลน้องตัวเล็ก ๆ ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ และบางคนก็ต้องพยาบาลน้องๆ ที่เจ็บป่วย
"ที่น่าเศร้าใจคือสังคมยังมีการเลือกปฏิบัติและอคติต่อผู้ติดเชื้อเอดส์ เมื่อส่งเด็กไปโรงเรียนต้องหาโรงเรียนที่ไกลออกไป บางครั้งเมื่อรู้ว่าเด็กมาจากที่นี่ พ่อแม่ ผู้ปกครองก็ประท้วงให้ไล่เด็กออก เพราะสังคมยังขาดความเข้าใจว่าไม่สามารถติดเชื้อจากการอยู่ร่วมกัน แต่ติดทางเลือดและการมี เพศสัมพันธ์เท่านั้น ทำให้ไม่เข้าใจเด็กเหล่านี้ว่าป่วยแค่ร่างกายแต่ยังมีชีวิตจิตใจ มีความรู้สึกนึกคิด ร้องไห้ได้เหมือนกับเรา เด็กเหล่านี้โดนมองเหมือนเป็นตัวประหลาดที่ไม่มีใครอยากเฉียดกรายเข้าใกล้ ขนาดเหลือแต่ร่างไร้ลมหายใจจะเผาในวัดยังไม่ได้ ชาวบ้านกลัวขี้เถ้าฟุ้งไปในอากาศตกหลังคาบ้านแล้วจะติดเอดส์กันทั้งหมู่บ้าน " แม่ต้อย เล่าทั้งน้ำตา
มีเด็กระยะสุดท้ายที่แพทย์พิพากษาว่า อยู่ได้อีกไม่ถึงเดือน หรือ 2 เดือน กับเด็กที่แพทย์หยุดยา เพราะดื้อยาแล้ว ส่งมาอยู่รอความตายที่นี่ แต่ด้วยความรัก ความอบอุ่น และบรรยากาศที่ดูแลกันเหมือนพี่น้อง เด็ก ๆ หลายคนกลับมีชีวิตอยู่ ได้เกินกำหนดที่แพทย์บอก เช่น น้องก้อง (นามสมมุติ) มาตอนอายุ 8 เดือน ซึ่งหมอไม่รักษาแล้ว เพราะเชื่อว่าอยู่ได้อีก 2 เดือน แต่ตอนนี้น้องก้องสุขภาพ แข็งแรงดี อายุ 12 ขวบแล้ว ช่วยพี่ๆ รดน้ำผักทุกวัน
แต่ตอนนี้ผักปลูกได้น้อย แมลงหาจนไม่มีให้หาแล้ว ข้าวกินได้ครึ่งท้องเพื่อแบ่งอีกครึ่งให้น้อง ๆ ซ้ำร้ายแม่ต้อยของเด็กกำลังป่วยด้วย “มะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย”
ซึ่งหมอบอกว่าเธอจะอยู่ได้อีกไม่เกิน 6 เดือน แต่หัวใจแม่เกินร้อยที่เธอมอบให้เด็กๆ ทำให้เธอสู้ บางคืนเธอถูกรุมเร้าด้วยอาการปวดที่ไม่ได้พักผ่อนจากการทำงานหนัก
พอช่วงกลางคืนถึงกับนอนไม่ได้ ต้องลุกออกมาเดิน หาก ใครไปบ้านโฮมฮักไม่รู้คนไหนแม่ต้อยละก็ ให้สังเกตที่ข้อเท้าจะมีกระดิ่งเป็นลูกกระพรวนห้อยไว้ เพราะยามเธอออกมาเดิน เด็ก ๆ ได้ยินเสียงกระดิ่งจะได้ไม่กลัวคิดว่าเป็นผี ..
แต่ จะมีวันไหนที่แม่ต้อยไม่ลุกออกมาเดินอีกแล้วก็ไม่รู้ !?! แล้วเด็ก ๆ จะอยู่กันได้อย่างไร ต้องกำพร้าครั้งที่สองในชีวิตกันอีกแล้วหรือ ?
ปัจจุบันบ้านโฮมฮักกำลังประสบภาวะขาดแคลนทุนทรัพย์ อย่างหนัก และยังขาดครูพี่เลี้ยง ขาดเจ้าหน้าที่อาสาสมัครที่ทยอยถอนตัวออกไป เราลองมาช่วยกันสร้างปาฏิหาริย์ให้บ้านโฮมฮักเพื่อช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่ถูกทอดทิ้ง ใครที่เคยคิดว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนเกิน เป็นส่วนที่ต้องกันไว้ให้อยู่อีกโลก เป็นอีกชนชั้นของสังคม ก็น่าจะมองกันใหม่ เพราะพวกเขาเป็นเพียงเด็ก เป็นชีวิตที่ไร้เดียงสา แววตาบริสุทธิ์ไม่ได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่ผู้ใหญ่ยัดเยียดให้ เด็กน้อยเหล่านี้เกิดมาจากปัญหาที่พวกผู้ใหญ่สร้างขึ้นทั้งนั้น
ถ้าหากใครได้ไปสัมผัสเยี่ยมเยือน เด็กๆ ที่บ้านโฮมฮัก จะเห็นแววตาที่สดใส ร่าเริง ทุกคนจะดีใจที่มีพี่ๆ ไปเยี่ยม ยิ่งถ้าไปเล่นไปสัมผัสเด็ก ๆ เหล่านั้นด้วยจิตกุศล ด้วยความรักก็เหมือนได้ต่อเติมชีวิตอันสดใส จากเด็กที่ไม่ลุกเดิน ซึมเศร้าเหม่อลอย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม เมื่อเห็นผู้มาเยี่ยมเยือนจะดีใจ ลุกขึ้นมาต้อนรับ มีรอยยิ้ม เพราะนานมากแล้วที่ถูกทอดทิ้ง ไม่ค่อยมีใครไปเยี่ยมเยือน
“พี่ ๆ จะกลับมาหาพวกหนูกันอีกมั๊ยคะ”
“พี่หนูอยากได้เสื้อสีแดงไว้ใส่ หนูจะได้ใส่ก่อนตายมั๊ยคะ”
และอีกมากมายคำพูดอันเสียดแทงหัวใจพี่ๆ ทุกคน อยากให้สังคมได้รับรู้ ก่อนจากกันโบกมือลาด้วยน้ำตา และแววตาของเด็ก ๆ ที่มองรถ จนลับตาพร้อมกับความหวังว่า จะมีใครมาเยี่ยมเยือนและนึกถึงพวกเขาเหล่านั้นกันอีกบ้าง…
สำหรับผู้มีจิตศรัทธาบริจาคช่วยเหลือเด็ก ๆ โอนเงินไปได้ที่
ปล. ขอบคุณที่มาของเมล์ฉบับนี้ที่ทำให้เราได้รับรู้เรื่องราวดีๆของผู้หญิงแกร่งหนึ่งคน
เป็นบันทึกแรกที่มีค่ายิ่งค่ะ
ชื่นชม..คนจิตใจดี..
นางฟ้าของเด็กๆคนนี้จริงๆค่ะ..
คนอย่างนี้..ในร้อยจะมีกี่คนน๊า..^^
ขอบคุณค่ะคุณ krutoi ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกแรกของหนูนะคะ
แวะมาให้กำลังใจกับคนที่มีจิตใจงามงามนะคะ
สวัสดีคะคุณครูแอ๊ว ขอบคุณค่ะที่มาร่วมชื่นชมคนจิตใจดี คนที่เป็นผู้ให้
ขอบคุณพี่สาวที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ
กราบนมัสการท่านพระครู TUKKATUMMO นะคะ
ที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าของบันทึกดีดีค่ะ ^_^
สวัสดีคะครูพี่แอน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
สวัสดีคะ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน และ ครูคิม ค่ะ
* ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะคะ
* กำลังใจที่เป็นพลังผลักดันให้ก้าวเดินต่อไป
สวัสดีคะพี่ add ที่มาทักทายให้กำลังใจ
หนูคนสารคามคร๊า
ปลายปีนี้ผมและเพื่อน ๆ ว่าใจไปทำบุญที่บ้านโฮมฮัก แต่ผมก็ยังลังเลอยู่แต่เมื่อได้มาอ่านบันทึกนี้ก็เข้าใจแล้วว่า "เราต้องไปให้ได้"
ไปด้วยคนน๊าค่ะ
ขอบคุณค่ะ พิมญดา ศรีสวัสดิ์
สำหรับน้ำใจและกำลังใจที่มอบให้
และมิตรภาพที่งอกงามนะคะ
ร่วมกันสนับสนุนคนดี ร่วมกันช่วยเด็กๆด้อยโอกาส
สวัสดีคะคุณครู
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยนเยียนหนูนะคะ
สวัสดีค่ะ
- ตามมาเรียนรู้เรื่องราวดี ๆ ค่ะ
- เป็นกำลังใจให้คนทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชรน้อย
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลัง
ที่เพิ่มเติมเสริมพลังให้กร้าแกร่ง
*_* ด้วยมิตรภาพค่ะ
ผมและเพื่อร่วมกันจัดโครงการ "มหิดล กาญจน์ สานสายใยชุมชน" ระดมทุนช่วยเหลือบ้านโฮมฮัก เดินทางปลายธันวานี้ฝากประชาสัมพันธ์ร่วมบุญกันด้วยนะครับ
สวัสดีคะ ร่วมใหกำลังใจ
เขียนได้ดี มองเห็นภาพค่ะ
จะได้ทำบุญร่วมกันค่ะ
มาชม
เห็นภาพการทำความดีต่อเพื่อนมนุษย์
มีข้อคิดที่ดี มีสาระนะครับผม...
สวัสดีค่ะคุณ พิมล มองจันทร์
- ด้วยความยินดีอย่างยิ่งค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ ประกาย~natachoei
ที่มาร่วมให้กำลังใจ
ขอบคุณพี่แก้ว
ที่มาร่วมทำบุญ
และให้กำลังใจด้วยกันค่ะ
ขอบคุณคนผลัดถิ่นด้วยนะคะที่มาแวะให้กำลังใจ
กับบล๊อกแรกค่ะ
รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ
ขอบคุณและขอบคุณ
สวัสดีค่ะอาจารย์ umi
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จัก น้องเทียนน้อยนะคะ
แวะมาทักทายในบันทึกแรกค่ะ
ยินดีต้อนรับสู่บ้านที่อบอุ่น นะคะ
มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ
สวัสดี ค่ะ น้องสาว
สวัสดีคะ พี่ tuk-a-toon
พี่ @..สายธาร..@
พี่ นัฐพร จันทร์ส่งสิงห์ (พี่ส้ม)
ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจในบันทึกแรกค่ะ
อย่าลืมติดตามอ่านนะคะ (ไม่รู้เมื่อไหร่ค่ะ)
อิอิอิ
สวัสดีค่ะ..
แวะมาทักทายค่ะ
ถ้าจำไม่ผิด ครูตุ๊กแกเคยดูแม่ต้อยให้สัมภาษณ์ในรายการทีวีรายการหนึ่ง นานมาแล้ว รู้สึกว่าประทับใจในความเสียสละและความเมตตา รวมถึงความมุ่งมั่นของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีให้กับอีกหลายๆชีวิต
ส่งกำลังใจให้แม่ต้อยและเด็กๆด้วยค่ะ
ฝันดีค่ะ ^__^
แวะมาเยี่ยมชมด้วยนะคะ ดีใจที่ยังมีผู้ร่วมอุดมการณ์
สืบสานความดีงามของสังคมต่อไปนะคะ
จากหัวใจดวงน้อย..
แม่ต้อยของเด็กกำลังป่วยด้วย “มะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย”
คนดี ๆ มักมีสิ่งร้าย ๆ เข้ามาในชีวิตเสมอค่ะ
โฮมฮัก ...อบอุ่นดีจัง ค่ะ ฝรั่ง+อีสาน เอ! หรือ อีสาน+อีสาน
โฮม คือ รวม ฮักคือ รัก หรือ home คือ บ้าน ฮัก คือ รัก
แต่ในความหมายของสองอย่าง คือ การรวมความรักในบ้านแห่งรัก ประมาณนี้หรือเปล่าคะน้องเทียนน้อย
สวัสดีค่ะ คุณครู แวะมาทักทาย และเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่ รักเอย : รักฤาเสน่หา (กด@1015901 แล้วไม่ขึ้นรูปอะค่ะ )
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมชมให้กำลังใจ
ขอบคุณ คุณครู ครูตุ๊กแก..ดำ..แต่~natadee ด้วยนะคะ
ใช่แล้วค่ะเคยออกรายการค่ะ นานแล้ว
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยและเด็กๆค่ะ
ร่วมด้วยช่วยกัน ให้ก้าวฝันฝ่าคร๊า
ใช่คะพี่พวงพยอม
เทียนน้อยก็คิดว่าแบบนั้นเหมือนกันค่ะ "การรวมความรักในบ้านแห่งรัก"
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยฟันฝ่านะคะ
ขอบคุณค่ะ •.♥°.•.♥• kittyjumpเลขาnatadee.•.♥.•°♥ *_*
ขอบคุณครับคุณเทียนน้อย
และขอขอบคุณแทนผู้กองแคนและหมวดตี้ด้วยที่อ่านหนังสือน้องทั้งสอง
ซึ่งเราถือว่าพวกเขาเป็นวีระบุรุษผู้กล้าครับ
ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ กลางมวลประชา
ช่วยกันตั้งจิตอธิษฐานขอให้เหตุการณ์ภาคใต้สงบสุขโดยเร็ว
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
ดีใจที่ได้รู้จักคนน่ารักและมีความคิดที่น่านับถือเช่นนี้ คนดีอย่างน้องหายากในสังคมปัจจุบัน หวังใจว่าหากมีโอกาสดีๆเราคงได้พบกันเพื่อร่วมทำกิจกรรมดีๆด้วยกันนะคะ
ขอบคุณครับที่มาทักทายสมาชิกใหม่
เทียนน้อย..ส่องแสงอย่างแรงเหลือ... คอยจุนเจือเผื่อแผ่แลส่องฉาย
บ้านโฮมฮักมากมีที่สร้างไทย.... อยู่เดียวดายไกลห่างอย่างทะนง
หนึ่งในร้อยในล้านเหมือนกันหมด.... ทรหดอุดมการณ์
ท่านเหลือหลง
แบกภาระสังคมนี้ที่ปล่อยปลง... แก้ให้ตรงนโยบาย
ใครดูแล
สวัสดีคะ พ.ต.ท.ชาญเดช
ครูคิม
พี่วรรณา เม่นแย้ม
คุณทินกร
นายวิโรจน์ พูลสุข
และ หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมและให้กำลังใจคร๊า ส่วนที่อยู่หนูจะพยายามหามาให้นะคะ
โลกและชีวิต .. พร่ำสอนเราเสมอมาว่า ในชะตากรรมใด ๆ ก็แล้วแต่ เราต้องศรัทธาต่อการมีชีวิตอยู่ ทั้งด้วยตนเองและการพึ่งพิงคนรอบข้าง
เป็นความโชคดีของสังคมไทย ที่ยังมีมุมเล็ก ๆ อันเปี่ยมงามคอยซึมซับและเยียวยาชีวิต...
...
ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ถ้ามีโอกาส อาจพานิสิตไปจัดกิจกรรมที่บ้านโฮมฮักบ้าง
สวัสดีคะอาจารย์แผ่นดิน
ขอบคุณค่ะ.........
ถ้ามีโอกาสก็อยากไปเหมือนกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์ด้วยเช่นกันค่ะ
สวัสดี....คุณเทียนน้อย
สวัสดีคะคุณศรีรม
ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย
สวัสดีคะคนพลัดถิ่น
แล้วตกลงเลือกแบบไหนค่ะ
อิอิอิ
สวัสดีค่ะ
* มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ
สวัสดีคะคุณครูพรรณา
มากราบรับพรปีใหม่ค่ะ
ขอให้คุณครูมีความสุขทุกๆวัน
มีสุขภาพที่แข็งแรง
สมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะคะ
สวัสดีค่ะพี่ครูปู
ยิ้มสวยหวานมาแต่ไกลเลยนะคะ
สวัสดีวันคริสมาสต์ค่ะ
สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณครู
ขอบคุณอีกครั้งที่มาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ
รับพรอีกครั้งค่ะ สาธุ
ขอให้คุณครูมีความสุขทุกๆวันตลอดไปนะคะ
หลับฝันดีค่ะ
สวัสดีครับคุณ เทียนน้อย
//เทียนเล่มน้อยจุดประกายให้สว่าง
//ส่องเส้นทางสู่โฮมฮัก ได้พักพิง
//ธารน้ำใจไหลมาอย่าหยุดนิ่ง
//ขอบคุณยิ่งทุกน้ำใจที่ไหลมา
สวัสดีคะคุณบังหีม
ขอบคุณเช่นกันนะคะ
ที่มาแวะเยี่ยมให้กำลังใจเทียนเล่มน้อย
Dear...K'เทียนน้อย
อ่านแล้วน้ำตาซึมกับคำพูดของเด็กน้อย...ชีวิตบางครั้งก็โหดร้าย - - อย่างไม่น่าจะเป็นไปได้เลย
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยและน้องๆ - - เทียนน้อยมีที่อยู่ไหมคะ...ปุ้ยอยากส่งของไปให้น้องๆ
และถ้ายังไงปุ้ยจะลองติดต่อจากเบอร์ที่ให้ไว้ดูอีกที
ทางไปลำบากมากไหมคะ...ไม่เคยไปยโสธรเลย อยากจะชวนเพื่อนๆ ไปเยี่ยมแม่ต้อยและน้องๆ สักครั้ง
From...Pui T-T
Dear...K'เทียนน้อย
อ่านแล้วน้ำตาซึมกับคำพูดของเด็กน้อย...ชีวิตบางครั้งก็โหดร้าย - - อย่างไม่น่าจะเป็นไปได้เลย
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยและน้องๆ - - เทียนน้อยมีที่อยู่ไหมคะ...ปุ้ยอยากส่งของไปให้น้องๆ
และถ้ายังไงปุ้ยจะลองติดต่อจากเบอร์ที่ให้ไว้ดูอีกที
ทางไปลำบากมากไหมคะ...ไม่เคยไปยโสธรเลย อยากจะชวนเพื่อนๆ ไปเยี่ยมแม่ต้อยและน้องๆ สักครั้ง
From...Pui T-T
Dear...K'เทียนน้อย
อ่านแล้วน้ำตาซึมกับคำพูดของเด็กน้อย...ชีวิตบางครั้งก็โหดร้าย - - อย่างไม่น่าจะเป็นไปได้เลย
เป็นกำลังใจให้แม่ต้อยและน้องๆ - - เทียนน้อยมีที่อยู่ไหมคะ...ปุ้ยอยากส่งของไปให้น้องๆ
และถ้ายังไงปุ้ยจะลองติดต่อจากเบอร์ที่ให้ไว้ดูอีกที
ทางไปลำบากมากไหมคะ...ไม่เคยไปยโสธรเลย อยากจะชวนเพื่อนๆ ไปเยี่ยมแม่ต้อยและน้องๆ สักครั้ง
From...Pui T-T
ดีคะปุ้ย ที่อยู่เดี๋ยวหามาให้นะคะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
มีความสุขทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะครูพี่โย่ง
ขอให้ครูพี่โย่งและครอบครัวมีความสุขทุกๆวันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคะคุณครูป้าคิม
ขอบคุณสำหรับกิจกรรมดีๆที่แนะนำ
และกำลังใจที่ให้เสมอมา
มีความสุขทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอเจ้ คนสวย
ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย
ขอให้คุณหมอมีความสุขทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะ [SPI©Mië™]~natamaidee - - But narak..
ขอบคุณค่ะมาเยี่ยม
ซึ้งใจ..แม่ต้อยค่ะ อยากไปบ้านโฮมฮักจังเลยค่ะ ได้ยินชื่อบ้านนี้มานานแล้ว อยากไปช่วยเด็กๆค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ♥.·° ♥paula ที่ปรึกษา~natadee·° ..✿
ขอบคุณค่ะที่มาร่วมเป็นกำลังใจให้แม่ต้อยนะคะ
ที่อยู่ที่เราสามารถส่งของใช้ ของเล่น หรืออะไรที่เราไม่ได้ใช้แล้ว แต่ยังพอใช้ได้ เล่นได้ อ่านได้ ส่งทางพัสดุไปรษณีย์ไปได้ที่
มูลนิธิ สุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน
บ้านโฮมฮัก
เลขที่ 3 หมู่ 12 ต.ตาดทอง อ.เมือง จ.ยโสธร 35000
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมส่งกำลังใจ ส่งของ ส่งความรู้สึกดีๆ ให้กับบ้านที่ดีๆแห่งนี้ด้วนนะครับ
ขอบคุณค่ะคุณ ธีรชัย
สวัสดีครับคุณเทียนน้อย
ต้องบอกว่าขอบคุณมากนะครับที่นำบทความแห่งความจริงนี้มาแบ่งให้อ่าน ผมรู้สึกด้วยอย่างมากเลยครับจนต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว อย่างน้อยก็เพื่อต่ออายุให้บ้านของเด็กเหล่านี้ ที่ไม่เคยทำให้สังคมเดือดร้อนเลย และไม่เรียกร้องอะไรเกินเลยนอกจากรัก, ความเข้าใจและยอมรับ
ตอนนี้แม่ต้อยเป็นอย่างไรบ้างครับขอให้อยู่กับเด็กนาน นานนะ ขอพระเจ้าเว้นเธอไว้สักคน รวมถึงอาสาสมัครท่านอื่นๆด้วยนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป ท่านเหล่านี้ช่วยเหลือคนอื่นและทำประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ยิ่งกว่าผู้ที่มีอำนาจหลายๆคนที่ยังไม่รู้สึกถึงตรงนี้
โอ้ว ซึ้งครับ
ขอบคุณมากๆครับคุณเทียนน้อยที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกผม ทำให้เราได้พบกัน และผมได้รับเรื่องราวดีดีที่นี่
จะว่ากีต้าร์ของผมตัวนั้นนำทางมาถึงนี่ก็ว่าได้นะครับ :)
อุดรหนาวมากครับ!?
ตามมาชื่อนชมคนดี..คนเสียสละคนนี้อีกครั้งค่ะ..
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ..และจรรโลงใจนี้ค่ะ..
คนดี..ต้องเชิดชูค่ะ..^^
เจก้อชอบโฆษณาเรื่องนี้ค่ะเพราะดูแล้วกินใจชอบคนที่เล่นเป็นแม่ต้อย สุธาสินี
^ ___ ^
ชีวิตที่มีค่า ไม่ใช่ชีวิตที่ร่ำรวย มีเกียรติ แต่ ชีวิตที่มีค่า คือ ชีวิตที่ทำให้ตนเองเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า
เนื้อหาคม เพลงเพราะ
สวัสดีค่ะ พี่ Sila Phu-Chaya
สวัสดีค่ะ คุณครูแอ๊ว
สวัสดีค่ะ น้อง เจ Littledevil
ขอเอาไป forward เมล์ต่อนะคะ
จะได้มีคนรู้จักชีวิตที่มีค่า และทำให้คนอื่นมีคุณค่ามากขึ้น
เป็นกำลังใจให้นะคะ
โลกยังสวยงามเสมอ