เสน่ห์เจียงฮาย
ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ฉันได้มาที่เมืองเจียงฮายแห่งนี้ เจ้าภาพนำพาไปชมเพื่อเรียนรู้รากของเมืองไทย อันมีที่มาที่แสนยิ่งใหญ่ เกี่ยวข้องกันไป ไทยใหญ่ ไทยดำ ขอม ลาว พม่า
ในภาพล่างที่เห็นตระหง่านตรงมุมซ้ายบนที่เป็นโบสถ์วิจิตรพิสดารนะ คือ โบสถ์วัดมิ่งเมือง ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับตลาดสดเช้า เดินไปไม่ถึงครึ่งของครึ่งกิโลแม้วก็ถึงได้
ถัดเข้าไปภาพของอาคารที่ภาคเอกชนได้สร้างขึ้นเพื่อเก็บหลักฐานอันรุ่งเรืองยิ่งของเมืองไทยเรานี้ในอดีตกาลที่รวบรวมมามาไว้ สถานที่แห่งนี้ชื่อ พิพิธภัณฑ์กูบคำ
ถัดไปที่เห็นสายน้ำอยู่เบื้องหลังช้างนั่นคือแม่น้ำกก ส่วนคนที่อยู่บนหลังช้างสองสาวสองวัย คือ ป้าจุ๋มและน้องจิค่ะ ที่นี่คือปางช้างของชาวกะเหรี่ยงที่พัฒนาแล้ว ทำให้เมื่อเข้าไปแล้ว จะเห็นว่าพวกเขาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบบคนเมือง หมู่บ้านที่นี่มีชนเผ่าอยู่ปะปนกันอยู่ค่ะ น้องจิ ป้าจุ๋มมาที่นี่ สนุกสนานมากกับการเรียนภาษาที่เขาใช้พูดกัน เป็นคำอะไรบ้างนั้น ลองภูมิน้องจิดูหน่อยก็ได้ ซึ่งฉันประกันไม่ได้ว่าเธอยังจำมันได้มากคำแค่ไหน แต่ที่แน่ๆฉันประกันได้ว่า เธอจะไม่พูดคำว่า กาลาโต้ ออกมาแน่นอน
ถัดมาในแถวที่สอง อาคารเล็กๆที่มีเขาควายประดับเอาไว้ นั่นนะคือ ส้วม ที่อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ออกแบบเอาไว้อย่างเลิศอลังการยิ่ง อยากรู้ข้างในเป็นยังไง ขอโยนไปให้หนูจิเล่าเพราะเธอเป็นคนแรกในทีมที่เดินเข้าไปขอใช้ห้องน้ำเขา
ภาพขวาเป็นภาพด้านข้างของศาลาซึ่งอยู่ในค่ายทหารที่ชาวเฮเราแวะไปถวายคารวะรอยพระบาทขององค์สมเด็จพ่อของคนไทยเรา ศาลานี้กำลังก่อสร้างและในไม่ช้าจะเปิดฟรีให้คนเข้าไปเที่ยวชมได้
ถัดลงมาที่แถวล่างสุด มุมซ้ายล่างคือ โบสถ์ในบริเวณวัดพระแก้ว ซึ่งจัดไว้ให้เป็นแบบพิพิธภัณฑ์ ที่นี่มีตุงสดสวย ละเอียดงดงามตั้งแสดงเอาไว้ มีนกการะเวกงามที่สุดเท่าที่เคยเห็น แกะสลักสีทองงามวางไว้อวดสายตา และมีต้นไม้หายากชื่อแปลกว่าพระเจ้าทั้งห้าปลูกไว้ให้ดูที่หน้าโบสถ์นี้ด้วย
ภาพกลางของแถวล่างสุด นั่นนะคือ ส้วมทองอลังการ ซึ่งประดิษฐ์ประดอยและสร้างขึ้นไว้ในวัดร่องขุ่นซึ่งเป็นวัดที่ศิลปินแห่งชาติอีกคนได้ทุ่มทุนสร้าง ท่านนั้นก็คือ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตวิวัฒน์นะเอง สังเกตดูความเหมือนของสองศิลปินที่เจอ ล้วนใช้ความแหลมเป็นตัวบ่งบอกถึงความเฉียบแหลม
ท่านหนึ่งใช้ธรรมชาติเตือนใจของคนผ่านบรรดาซากสัตว์ทั้งหลายและสร้างมันไว้ให้อนุชนรุ่นหลังได้ยลได้ยิน
อีกท่านหนึ่งนั้นใช้รูปแบบของสังฆะแห่งธรรมและธรรมชาติซึ่งมีบรรยากาศอันสวยสดงดงามเป็นเครื่องเตือนใจและใช้ช่วยคน
ภาพสุดท้ายที่มุมขวาล่าง เป็น ม้าอาจหาญที่ไม่เคยเมื่อย มันยืนอวดตัวอยู่ตรงท่าที่แพยนต์จอดเพื่อรับคนข้ามไปเที่ยวชมสองฝั่งโขงและฝั่งอาณาจักรเมืองพม่า เมืองลาว อาคารที่สร้างล้อมรอบบริเวณที่ม้ากำลังกระโดดอยู่นี้เป็นอาคารใหญ่ทำด้วยไม้สักทั้งหลัง อลังการงานสร้างอย่างยิ่ง เห็นที่แล้วจินตนาการได้ว่าหน้าคนมาเที่ยวคงเล็กไปถนัด ไม่ดูใหญ่กว้างเยี่ยงนี้
ใกล้ๆอาคารแห่งนี้ มีกองทัพมดที่เดินไปมายั้วเยี้ย เขาคือมนุษย์แรงงานที่ช่วยขนถ่ายสินค้าข้ามแดน สินค้าฝั่งพม่าส่งมา สินค้าไทยส่งไป ผ่านจุดใกล้กัน
ความเห็น (20)
สวัสดีครับ คุณหมิเจ๊ แซ่เฮ คนงาม
ชื่นชอบ ชื่นชม ผลงานของปรมาจารย์ถวัลย์ มานานแล้วครับ คืนนี้ติดตามหมอมาหาความงามของงานศิลป์ของศิลปินท่านครับหมอ
- ธุ คุณหมอเจ๊ค่ะ..
เคยไปเชียงรายก็ตอนที่อายุปาเข้าไปจะเลขสามแล้ว อิอิ ทั้งๆ ที่ก็อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง และต้อมไปทีไรก็ติดแหง่กที่ด่านแม่สายทุกที เดินๆๆ ดูของแต่ไม่ค่อยจะได้ซื้ออะไร ครั้งล่าสุดเมื่อปีที่แล้วค่อยยังชั่วหน่อย ได้ไปวัดร่องขุนด้วย..สวยมากค่ะ
สวัสดีครับ
ผมเคยพาครอบครัวไปวัดร่องขุ่น ไปภูชี้ฟ้า คาดว่าปีใหม่นี้จะขึ้นไปอีกครั้งครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
- หนาว ๆ แบบนี้ไปเที่ยวเชียงรายสนุกค่ะ
- ดิฉันเคยอยู่ตอนเด็ก ๆ ในค่ายทหาร
- ตอนนั้นรู้สึกว่าไกลตัวเมืองมาก ๆ
- ชอบส้วมของอาจารย์เฉลิมมากค่ะ เคยมีภาพนำมาถามว่าอะไรเอ่ย ในวิชาการดอทคอม
- ส้วมทองอลังการ ซึ่งประดิษฐ์ประดอยและสร้างขึ้นไว้ในวัดร่องขุ่นซึ่งเป็นวัดที่ศิลปินแห่งชาติอีกคนได้ทุ่มทุนสร้าง ท่านนั้นก็คือ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตวิวัฒน์นะเอง สังเกตดูความเหมือนของสองศิลปินที่เจอ ล้วนใช้ความแหลมเป็นตัวบ่งบอกถึงความเฉียบแหลม
- รักและคิดถึงค่ะ
ตามมาอ่านมนต์เสน่ห์ของเชียงฮานครับ
สวัสดีครับ หมอเจ๊
เชียงรายน่าอยู่ ยังไปไม่ทั่ว แม่สาย เชียงแสน ดอยตุง
ชอบมากครับ
- บังหีม--ผู้เฒ่าnatachoei-- เจ้าค่ะ
- อาจารย์น่ารักมากนะ
- เข้าใกล้แล้วรู้เลยว่าในใจท่านมีเมตตาอยู่สูงล้ำ
- และเป็นนักเลงจริงที่ชวนนับถือยิ่งนัก
- ..........
- ในเมื่อชมชอบฝีมือท่าน
- ก็ขอนำรูปเหล่านี้มาฝากบังค่ะ
- น้องต้อม เนปาลี ค่ะ
- เสียดายที่วันนัดของกลุ่มเจียงใหม่คราวนี้ พี่ไม่ได้อยู่แจมด้วย
- ไม่งั้นเราคงได้เจอตัวกันแล้วเนอะ
- คุณ Col.boonyarit ค่ะ
- เชียงรายมีที่เที่ยวอีกมากมาย
- กล้าท้าประกันค่ะว่า ไปแล้วก็ยังอยากไปอีก
- พี่ไม่ได้ไปแม่สายหรอกนะค่ะ
- เพราะไม่ได้คิดจะไปซื้อหาอะไร
- ไปซอกแซกทัวร์ซะเยอะกว่าค่ะ
เคยไปหลงเสน่ห์เชียงรายมาหลายรอบแล้วค่ะ
สวยมากๆ..ฝากภาพวิวจากเชียงรายนะคะ
สวัสดีค่ะ
เคยไปเชียงรายครั้งหนึ่ง ชอบมากๆๆเลยค่ะ มีโอกาศอยากไปเยือนอีกสักครั้ง ขอบคุณคุณหมอนะค่ะ
- ครูคิม ค่ะ
- ศิลปินที่กล่าวคำนี้ให้ได้ยินว่า ความแหลมที่ท่านสื่อไว้ในผลงานของท่านนั้นไซร้ เป็นตัวสัญญลักษณ์ของความเฉียบแหลมในปัญญา ก็คือ อาจารย์เหลิม วัดร่องขุ่นค่ะ
- พี่ไปเห็นผลงานของอาจารย์ถวัลย์ ท่านก็สื่อผ่านเขาสัตว์และตัวเปลือกหอย
- เลยเหมาเอาเองว่าความหมายที่สื่อของอาจารย์ทั้งสองท่านน่าจะมีนัยเดียวกันค่ะ
- ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ครู
- ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee ค่ะ
- เสียดายนะค่ะที่กลุ่มหน้าตาดี ไม่ตามไปแจมด้วยกัน
- สนุกและอิ่มเต็มในอารมณ์กลับมา เที่ยวสบายๆ พักผ่อนเต็มที่ได้เพื่อนใหม่ ได้มุมมองใหม่ๆดีออกค่ะ
- คุณ เกษตรยะลา ค่ะ
- เอาภาพวัดร่องขุ่นซึ่งสร้างสะพานเสร็จแล้วมาฝากค่ะ
- และชวนไปเที่ยวสามเหลี่ยมทองคำ ดินแดนรอยต่อสามประเทศค่ะ
- หมอเจ๊ไปเหยียบจุดเหนือสุดของเมืองเชียงรายมา ทำให้เพิ่งเข้าใจคำว่า เขาสันปันน้ำในบัดนาวนี่แหละค่ะ
ภาพนี้คือหมุดที่ตอกไว้บอกเขตแดนไทยค่ะ ณ บริเวณเขาสันปันน้ำ
- แหละนี่คือพื้นที่สันปันน้ำที่เป็นของพม่า ซึ่งถ้าไม่มีคนชี้ให้รู้ เราก็ไม่รู้ค่ะว่า นี่คือ พื้นที่พม่าแล้ว
- น้อง add ค่ะ
- เป็นภาพที่สวยงามมากค่ะ
- เสน่ห์เชียงรายนี่ร้ายจริงๆ
- ดึงดูดใจให้ไปได้อีกหลายครั้ง..นะค่ะ..นะค่ะ
- ♥°.•.♥•~ kittyjump♥เลขา♥natadee~.•.♥.•°♥ ค่ะ
- เชียร์...เชียร์...เชียร์...และเชียร์ค่ะ
- ลุ้น...ลุ้น...ลุ้น...ลุ้น...ให้ได้ไปอีกค่ะ
สวัสดีค่ะ อจ.ตามเข้ามาเพื่อจะบอกว่าคิดถึงๆค่ะ...เดินทางหายเหนื่อยยังคะ...เสน่ห์เชียงรายเนี่ยยช่างร้ายกาจจริงๆค่ะ อจ.โต้งไปมาแล้วครั้งหนึ่งยังอยากจะไปเยือนอีกซักครั้งเลยค่ะ...ที่ร้ายกาจนี่ไม่ใช่อะไรนะคะ...คิดถึงทีมกระบวนกรของครูใหญ่น่ะค่ะ...และได้สัมผัสกับธรรมชาติที่หนาวเย็นมากๆ จนเป็นไข้เลยละค่ะ...และก็มีอะไรที่โต้งต้องจดจำอีกเยอะเลยค่ะที่เชียงราย....เอาไว้มีโอกาสจะกลับไปเยือนอีกซักครั้งค่ะ
- Mrs. Laddawan wipoosanapan จ๋า
- โอกาสนั้นหาไม่ยากหรอกน้อง
- ขอแต่ให้มีใจและตั้งใจก็พอ
- มาสองแควทีไร...ได้ใจกลับไปหายเหนื่อยทุกครั้งเลยค่ะน้องโต้ง
- แล้วจะมาอีกค่ะ
- น้อง ตาหยู ค่ะ
- โอกาสดีนะค่ะที่เราได้ไปเยือนชุมชนชาวเขาพัฒนากันมา
- ดูๆไปแล้วรู้สึกว่าเขามีโอกาสดีกว่าเราในเรื่องสุขภาพ
- เขาด้อยกว่าเราอีตรงที่ รู้ไม่เท่าทันเท่านั้นเอง
- ว่าเขามีดีอยู่มาก จึงทำให้เขาสูญเสียเรื่องดีๆไป
- ฝีมือของผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามคงความดีทั้งหลายเอาไว้
- เป็นเรื่องที่ประจักษ์ตาอยู่
- แต่ว่ามันจะคงอยู่ยั่งยืนแค่ไหนอยู่ที่ศรัทธาคน
- ไปสัมผัสที่นี่มาแล้ว มันพิสูจน์เรื่องใจคนจริงๆค่ะ