ตามไม่ทัน..กิจกรรมจิตอาสา gotoknow

เสน่ห์ของเมืองปายที่ทำให้อยากมาเยือน

ครั้งหนึ่งกับการเดินทางที่ต้องต่อสู้กับใจตัวเอง

ไป..ไม่ไป ไป...ไม่ไป สรุปว่าไปก็ไป....เพราะเสน่ห์ของเมืองปายที่อยากไปเยือน

ตั้งใจไว้ว่าจะไปร่วมกิจกรรม จิตอาสาgotoknow ที่ปายแน่นอน แต่แล้วฝันสลาย เพราะสองเดือนที่ผ่านมาประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์ล้ม ไหปลาร้าหักแต่ไม่สาหัส ต้องใส่เฝือกอยู่หลายวัน พอใกล้วันที่กำหนดเดินทาง จึงฝากของที่รับบริจาคไว้จากคนในครอบครัวและเพื่อนฝูงไปล่วงหน้าก่อน

และมานั่งคิดว่าจะไปไหวหรือเปล่าหนอ ตัดสินใจว่าไปจึงบอกคุณหมอขอเอาเฝือกออกก่อนกำหนด คุณหมอบอกว่าต้องระวังการถูกกระแทก เพราะอาจทำให้กระดูกร้าวได้อีก

ค่ะ..จะระวังให้มากที่สุด

ถึงแม้จะรู้ว่าการไปครั้งนี้ต้องระมัดระวังอย่างที่สุด ก็ไม่เปลี่ยนใจแล้วค่ะต้องไปตามฝันให้ได้

บ่ายวันที่ 6 ธ.ค. ออกเดินทางทันทีปลายทางที่เชียงใหม่ก่อน เพราะมีน้องสาว ครูเอ กำลังรออยู่ หลายท่านที่ร่วมในกิจกรรมจิตอาสาgotoknowปาย ได้พบกับน้องแล้ว และได้เห็นถึงความน่ารักสดใส มีน้ำใจของน้องแล้ว..เจ้า

ภาพเก่าๆ 1 มีนาคม 51 ที่เชียงใหม่ รู้จักน้องครูเอโดย คุณเอกของเราเอง ค่ะ

พี่นกขา น้องไม่ได้หลับตานะคะ ยิ้มสวยต่างหากค่ะ อิอิ.......

พี่สาวอีกท่านหนึ่งที่งามพร้อมทั้งกิริยา มารยาท วาจาไพเราะ แบบต้นตำรับของขาวเหนือ

พี่ศน.อ้วน วัชราภรณ์ วัตรสุข สพท.เชียงใหม่เขต 1

อาหารมื้อเย็นที่พวกเรา รับประทานอย่างเอร็ดอร่อยค่ะ

พี่ศน.อ้วนให้การต้อนรับน้องๆอย่างดีเยี่ยม พาไปทานอาหาร ขอเพลงที่ชื่นชอบให้น้องๆฟัง คือ เพลงมิดะค่ะ และแนะนำอาหารพื้นเมืองของชาวเหนือค่ะ แกงแค มีผักสมุนไพร รสชาติอร่อย มีประโยชน์กับร่างกายครบถ้วน เลยขอสูตรน้องครูเอ เผื่ออยากไปทำที่บ้านบ้าง รับรองว่าไม่อ้วนค่ะ..อิอิ...

มิตรไมตรีเหมือนญาติพี่น้อง เรามีให้กันในพื้นที่แห่งนี้ด้วยความจริงใจ

ออกเดินทางสู่ปายตามที่ตั้งใจไว้ ฟังจากคำเล่าลือพันกว่าโค้งก็รู้สึกหวาดๆอยู่ไม่น้อย เพราะเป็นคนกลัวความสูงเอามากๆ ชวนกันคุยเพื่อปลอบใจตัวเอง คนขับมือแข็ง คนนั่งคอแข็งจริงๆค่ะไม่กล้ามองข้างๆทางเพราะกลัวจะเมารถ เปิดกระจกรับโอโซนตลอดทาง

พี่ศน.อ้วน กับน้องครูเอ โทร.ถามด้วยความเป็นห่วง และก็ถึงที่หมายสมความตั้งใจ ที่สำคัญ อาจจะได้พบกับ blogger หลายๆท่านอีกด้วย

เมื่อถึงปราการด่านแรกของเมืองปาย SA-PAN-PAI ก็หลงเสน่ห์อยู่ที่นี่นานแสนนาน เลยพลาดโอกาสพบพี่ๆน้องๆ เพราะสื่อสารไม่เข้าใจ คิดว่าคุณเอกถึงเชียงใหม่แล้ว 3 กิโลเมตรไกลจริงๆค่ะ