ดูก็ไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ยอม เพราะสัญญากันแล้วว่า แม่จะไม่พูดมากเพราะรู้ว่า ลูกไม่ชอบ
แต่เมื่อไหร่ ที่แม่พูดแสดงว่า มันถึงเวลาที่ต้องพูดแล้ว (ช่วงหลังมานี้ ถึงเวลาพูดบ่อยขึ้นค่ะ)
หมดเทอม ลูกเอาเกรดมาให้ดู 2.8
โอ้.....คุณพระช่วย ทำไงดี
แม่ว่า ต้นไม้ ก็ OK น่ะ แต่ถ้าต้นไม้ เล่นเกมส์ให้น้อยลงนิด อ่านหนังสือให้มากกว่านี้หน่อย แม่รับรองว่า ต้นไม้ ต้องไป โลด
ตอนนี้ สังเกตว่า เจ้าลูกชาย อ่านหนังสือมากขึ้นค่ะ กำลังลุ้นเงียบๆ ว่าจะไปถึงไหน
วันหนึ่ง ลูกสาวโทรบอกว่า
โทรศัพท์น้องใบตองหาย วินาทีนั้น อึ้ง เสียดายของ แต่ฟังเสียงของลูกแล้ว ไม่ดีเลย หวาดหวั่น ตกใจ
ถ้าเราถามว่า
เก็บไว้ยังไง ทำไมถึงหาย ทำไมไม่ระวัง รู้มั้ยว่า.................
รับรองว่า ต่อไป ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเราจะไม่ได้รับฟังปัญหาของลูกอีก
วินาทีนั้น ปรับคำถามใหม่
แล้วตอนนี้น้องอยู่ที่ไหน ทำอะไร กับใครอยู่ มันหายยังไง เล่าให้แม่ฟังหน่อย.................
สรุปแล้ว ได้แต่บอกลูกว่า
ไม่เป็นไรลูก ตอนนี้ก็ลองวางแผนดูแล้วกันว่า ช่วงที่ไม่มีโทรศัพท์จะติดต่อกับแม่ได้ยังไง.......
น้องๆ ที่ทำงาน บอกว่า ทำไมพี่ใจเย็นจังเลย ถ้าเป็นหนู หรือเป็นแม่หนูน่ะเป็นต้อง................................
โธ่............น้องเอ้ย ความจริง พี่ก็ไม่ใช่คนใจเย็นนักหรอก คนข้างตัวจะรู้ดีว่า พี่เป็นยังไง บ้านพี่เรียก "คนตับเดียว" (ปกติก็มีตับอันเดียวอยู่แล้ว งงงงงงงงงงงง)
แต่เพื่อลูกแล้ว ยักษ์ มาร สามารถกลายเป็นนางฟ้าแสนสวยและแสนดีได้
บอกลูกว่า อีกซักพักค่อยซื้อเครื่องใหม่ รอแม่เก็บเงินก่อน
(ความจริงคือว่า ถ้าซื้อให้เร็ว เขาจะไม่รู้ถึงปัญหา จะคิดว่า ไม่เป็นไร หายก็ซื้อใหม่ แล้วขาดความระวัง)
ลองให้เขาดำเนินชีวิตอยู่กับการไม่มีโทรศัพท์ประมาณ 1 เดือน
สุดท้าย แม่เองแหละที่คิดว่า ต้องซื้อแล้ว เพราะ ลูกต้องซ้อมดนตรีค่ำ ลูกติดต่อแม่ได้ แต่แม่จะติดต่อลูกได้ยาก…….เฮ้อ
ฟังดูแล้วสิ่งที่เล่ามา อาจไม่ใช่ปัญหาใหญ่
แต่ ปัญหาใหญ่ มักมีจุดเริ่มต้นจากปัญหาเล็ก เสมอ ใช่มั้ยค่ะ
วันพ่อ......ทำหน้าที่ลูก
วันพ่อ......ก็ขอทำหน้าที่แม่ด้วยค่ะ