นั่งรถตู้ ดูเมืองสะหวัน
ต้องบอกว่านั่งรถตู้ ดูเมืองสะหวัน จริงๆ เพราะการท่องเที่ยวประเทศลาวครั้งนี้ นั่งชมวิวอยู่บนรถเสียส่วนใหญ่
สะหวันนะเขต เป็นแขวงหนึ่งของประเทศลาว ที่อยู่ตรงกันข้ามกับจังหวัดมุกดาหารของประเทศเรา
ป้าแดงมีโอกาสได้ไปประชุมที่จังหวัดมุกดาหาร เลยถือโอกาสข้ามไปเยี่ยมเยียนบ้านพี่เมืองน้อง
ป้าแดงและผู้ร่วมเดินทาง จำนวน 9 ชีวิต ซื้อทัวร์เที่ยวเมืองสะหวันนะเขตในอัตราค่าศีรษะ คนละ 580 บาท ไม่ร่วมอาหารเที่ยง หากต้องการอาหารเที่ยง ก็เพิ่มเงินขึ้นไปอีก 200 บาท คนสวยอย่างพวกเราไม่เลือกอยู่แล้วเพราะคิดในใจว่า อยากไปกินเฝอข้างทางแบบที่เห็นในภาพยนต์ "สะบายดี หลวงพระบาง" มากกว่า การไปนั่งกินอาหารไทยตามสั่งในห้องแอร์ ซึ่งบรรยากาศไม่ได้แตกต่างจากที่คุ้นเคยเลย
กิจกรรมการท่องเที่ยวเมืองสะหวันนะเขตที่บริษัททัวร์จัดให้ ได้แก่ นมัสการ พระธาตุอิงฮัง วัดใหญ่ไซยะพูม ตลาดสะหวันไซ ร้านค้าปลอดภาษี ศูนย์ ODOP อนุสาวรีย์ท้าวไกรสรพรหมวิหาร
เราได้ไกด์สาว"นางลุนนี"เป็นผู้นำทางและอธิบายเรื่องราวต่างๆ บอกว่า พระธาตุอิงฮังศักดิ์สิทธิ์มากๆๆ ขออะไรได้ทันที จะขอเป็นภาษาอะไรก็ได้พระธาตุฟังเข้าใจ เป็นที่เสริมบารมี เป็นที่บรรจุกระดูกสันหลังของพระพุทธเจ้า เมื่อต้องเข้าวัดนี้ผู้หญิงต้องสวมผ้าถุงและเข้าไปในตัวพระธาตุไม่ได้ ป้าแดงได้สายสินธุ์สีสดสวยมาจากแม่ชีด้วยชอบมากๆ
พระธาตุอิงฮังอยู่นอกเมือง ก่อนถึงเมือง ไกรสรพรหมวิหาร ซึ่งตั้งชื่อตามอดีตผู้นำประเทศ ซึ่งเกิดที่เมืองนี้ เสียดายที่ลืมไปดูบ้านของท่าน ซึ่งเคยเห็นในสารคดี เป็นบ้านไม้สักสวยงามมาก
รถพาเราลัดเลาะซึ่งบอกว่าเป็นทางลัด ผ่านป่าผ่านทุ่งนาผ่านบ้านชาวบ้าน ซึ่งดูๆๆแล้วไม่ได้แตกต่างจากหมู่บ้านของชาวอิสานของเราเลย ใกล้เข้าเมืองอีกนิด เราพบว่ามีบึงน้ำขนาดใหญ๋ ชื่อ "บึงหวะ" กำลังมีการก่อสร้างร้านอาหารรอบบึง และมีเรือถีบไว้บริการ การท่องเที่ยวเมืองสะหวันในอนาคตคงต้องพาลูกทัวร์มาทานมื้อเที่ยงกันที่นี่
อนุสาวรีย์ท้าวไกรสรพรหมวิหารและวัดใหญ่ใซยะพูม ที่บอกไว้ในรายการ รถไม่ได้จอดแวะอีกทั้งสมาชิกในรถบอกว่าไม่แวะก็ได้ เลยอดเก็บภาพส่วนราชการและไหว้พระวัดใหญ่ รถพาเราผ่านชุมชนคนเวียดนามและตึกรามบ้านช่องสมัยฝรั่งเศสเข้าครองเมือง อยากลงถ่ายรูปอีกแล้ว แต่รถไม่จอดให้
ป้าแดงเลยต้องขอให้พาไปดูโรงงานทอผ้าฝ้าย ซึ่งเป็นผลิตส่งออกแอบไปรู้มาจากการดูสารคดีอีกแล้ว เรียกหมู่บ้านแถบนี้ว่า "ทุ่งละหาหิน" ที่นี่เป็นโรงงานทอผ้าฝ้ายย้อมสีธรรมชาติ ประกอบไปด้วย คั่ง คาม มะเกลือ และอีกหลายสี ที่คนทำงานไม่ค่อยอยากจะบอก นอกจากนี้ยังมีการตัดเย็บเสื้อผ้า กระเป๋า ของใช้ต่างๆ เพื่อส่งไปขายอเมริกา
ป้าแดงได้ผ้าถุงย้อมคามมาหนึ่งผืน ตัดเย็บตามแบบของชาวลาว คือมีการต่อชายผ้าถุงทั้งสองด้าน ที่เรียกกันว่า หัวและตีน เมื่อนำมาดูเทียบกับผ้าย้อมคามของอำเภออากาศอำนวยที่ป้าแดงซื้อมาในวันก่อนถึงมุกดาหาร คิดว่าผ้าลาวคุณภาพดีกว่า หนาและนุ่ม เส้นฝ้ายดูละเอียด ในราคาที่ผ้าลาวแพงกว่า เมตรละ 1-200 บาท
ศูนย์ ODOP ที่เรียก ODOP เพราะว่า เป็นระดับแขวง(อำเภอ-distrit) ไม่ได้เป็นระดับตำบลเหมือนอย่างบ้านเรา สินค้าที่มาวางแสดงและจำหน่าย ส่วนใหญ่มาจากเวียดนาม คงเพราะติดต่อกันสะดวก เนื่องจากเส้นทางนี้เราสามารถเดินทางไป-กลับ เมืองเว้ของเวียดนามได้
ร้านค้าปลอดภาษี จำหน่าย สุราต่างประเทศ บุหรี่ น้ำหอม ขนม ช้อคโกแลต ซึ่งดูดีกว่าร้านค้าปลอดภาษีที่สะพานไทย-ลาวหนองคายบ้านป้าแดง แต่ราคาแพงกว่า
ตลาดสะหวันไซ เป็นตลาดใหญ่มาก ขายทั้งของสดของแห้ง มีกระเป๋าเลียนแบบแบรนด์เนมที่เนียนๆหลายร้าน ในราคาตั้งแต่ 300-1500 บาท หรือมากกว่า ซึ่งดูแล้ว ที่เวียงจันทน์หรือหนองคายดูเนียนกว่า สมาชิกในร่วมเดินทางไปด้วย ได้มัครีผล ผลไม้ที่รูปร่างเป็นผู้หญิงผู้ชายไม่ได้ใส่เสื้อผ้า(ผลไม้ในนวนิยายป่าหิมพานต์) เป็นของหายากมาด้วย ดูแปลกดี บางคนแอบเม้าท์ว่า เขาพิมพ์เองไม่ได้เป็นผลไม้ในป่าลึกหรอก อันนี้แล้วแต่ความเชื่อ เราเองก็อยากสะสมเหมือนกันแต่ออกกลัวเล็กๆๆ
ป้าแดงซื้อโปสการ์ดส่งกลับบ้านตามภารกิจที่ต้องปฏิบัติเมื่อเดินทางไกลบ้าน ราคาใบละ 60 บาท กัลยาณมิตรที่เคยส่งให้ เลยต้องอดเพราะเงินในกระเป๋ามีอยู่ร้อยกว่าบาท ซื้อได้ 2 ใบ จำไม่ได้ว่าต้องติดแสตมป์เท่าไร คิดเสียดายอยู่หลายชั่วโมงทีเดียว
การไปเยือนลาวกลางครั้งนี้ ได้ข้อสังเกตอย่างหนึ่งว่า คนลาว ไม่พูด เจ้าๆ เหมือนคนเวียงจันทน์ แต่พูด โดย ซึ่งเคยมีน้องที่วังเวียงบอกว่า หากใช้โดย จะหมายถึงการพูดกับผู้หลักผู้ใหญ่มากๆๆหรือพูดกับพระสงฆ์ สำเนียงการพูดก็ดูแตกต่างจากเวียงจันทน์และหลวงพระบาง ซึ่งโดยรวมแล้วเราไม่คุ้นเคยนั่นเอง
เมืองสะหวันนะเขต คงต้องกลับอีกครั้งอย่างแน่นอน คราวนี้ขอใช้เป็นทางผ่านเพื่อไปเที่ยว เมืองเว้และดานัง ของเวียดนาม แต่ไม่รู้อีกเมื่อไร เราจึงจะได้เจอกัน
ความเห็น (14)
สวัสดีครับ
ผ้าซิ่นสวยดี ท่าทางจะหนานุ่ม เนื้อละเอียดอย่างที่ป้าแดงว่า
อะ ทำไมไม่นุ่งซิ่นถ่ายรูปให้ดูมั่ง อิๆ
- สวัสดีค่ะ อ.ธ.วัชชัย
- ถุงซิ่นเดินโชว์ทั่วทุกห้องที่รู้จักเลยค่ะ
- แต่เสียดายจริงๆๆ ลืมถ่ายรูป มั่วแต่หายาแก้คลื่นไส้ให้คนเห็นอยู่อ่ะค่ะ อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
☺ผ้าย้อมคาม สวยดีนะค่ะ
☺ตอนนี้งานยุ่งไม่ได้ไปเที่ยวไกลๆๆเลย
☺เห็นแล้วอยากไปเที่ยวจัง...
☺ขอบคุณค่ะ
เที่ยวมากเดี๋ยวจาหิวนะคะ ป้าแดงขา (^___^)
✿ สวัสดีค่ะ ป้าแดง...
✿ ไปเที่ยวอีกแล้ว...เดี๋ยวเดือนธค. พอลล่าขอไปบ้างค่ะ หนาวไหมคะ อิอิ ✿
สวัสดีค่ะ
น่าไปเที่ยวนะคะ
อยากไปหาซื้ผ้าซิ่นสวยๆค่ะ
อยากเห็นคุณป้าแดงสวมซิ่นค่ะ
- สวัสดีค่ะ หนูรี
- ป้าแดงชอบผ้าย้อมคามค่ะ
- เสียแต่ว่าราคาแพงไปหน่อย พันบาทนี่ป้าแดงก็ว่าแพงแล้วนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องครูปู
เต้าฮู้น่าอร่อยเมื่อไรจะได้ทานด้วยคะเนี่ย
อิอิอิ
รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.พอลล่า
- อากาศไม่หนาวมากค่ะ แต่ลมแรงสุดๆๆค่ะ
- ไปเที่ยวที่ไหนคะ ไปด้วยๆๆๆๆ
- อิอิอิ
สวัสดีค่ะ อ.ลำดวน
ผ้าซิ่นลาวสวยเยอะค่ะ แต่ต้องดูที่เนื้อดีหน่อยค่ะ เจอหลอกขายมาแล้วค่ะ
ตอนไปไหว้พระธาตุอิงฮังก็ต้องใส่ผ้าถุงค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปมา อิอิอิ
มิ๊ตติ๊ง gotoknow ครั้งต่อไปจะใส่ไปค่ะ อิอิอิ
ขอบคุณค่ะ
- หนีไปเที่ยวต่างประเทศอีกแล้ว
- ไกด์กับป้าแดงสวยพอๆๆกัน
- อิอิๆๆ
- ผ้าสวยมากๆๆ
- ว่าแต่ว่า
- ขอพรเผื่อน้องหรือเปล่า
- มาทักทายยามอากาศเย็นที่ชายแดนพม่า
- อิอิๆๆๆๆๆๆ
ผ้าที่ตากอยู่ เขาทำอะไรคะ สวยดี ชอบค่ะ
- สวัสดีค่ะ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
- น่าเที่ยวนะคะ
- สังเกตในรูป แม้แต่ เมฆ ก็ยังสวยค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.ขจิต ไปยาลใหญ่
- ชายแดนลาวก็หนาวจังค่ะ
- ผ้าสวยมากค่ะ แต่ไม่มีเงินซื้อ อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.พี่แก้ว
ผ้าหลังย้อมแล้วก็เอาไปตากค่ะ
ผ้าสวยมากค่ะ คิดถึง พี่แก้วกับพี่นุชทันทีเลยค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องทิยา
- สวยค่ะ อากาศดีแต่ลมแรงมากเลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะป้าแดง
ตามมาอ่านเรื่องลาว ๆ อยากไปเที่ยวอีกจัง เพื่อระลึกถึงความหลังค่ะ ครูตากับคณะถูกลอยแพอยู่ที่นั่นหลายวันค่ะ แต่ก็ได้รู้เห็น และได้ประสบการณ์หลากหลายดีมาก ๆ ป้าแดงเล่าเรื่องได้สนุกดีค่ะ ครูตาคงหาโอกาสไปอีกซักครั้งค่ะ อดเอารูปเที่ยวลาวครั้งกระโน้นมาฝากให้ชมค่ะ
เออ..ขออนุญาตนำblogป้าแดงลง แพล็นเน๊ตนะคะ
เรียนป้าแดงค่ะ
- หารูปไม่เจอแน่เลย
- รีบเอามาลงให้ด่วนค่ะ อิอิ
- มีความสุขนะคะ ไปทำงานต่อล่ะคะ
- สบายดีเจ๊า.....
