สวัสดีคะ หายไปนานมากๆๆ เลยคะ เพราะว่ามัวยุ้งกับงาน การอบรม และเจ้าตัวยุ้ง พู่กัน ไงคะวันนี้จากที่หายไปก็ได้พบสิ่งใหม่หลายๆอย่างเป็นสิ่งที่ดีต่อตนเองคะ ก็มีเน็ทเองที่บ้านแล้วคงมีเวลาอ่านและเขียนเรื่องราวมาเล่าบ่อยขึ้น เริ่มหัวข้อว่าเด็กอ่านไม่ออก เพราะว่านักเรียนในชั้นเรียนมีเด็กที่อ่านไม่คล่องเลยจนเรียกได้ว่าอ่านไม่ออกคะ เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลย ตอนแรกดิฉันทำวิจัยในวิชาของตนคือ อังกฤษ พบว่าเด็กทำไม่ได้ และแล้วก็พบว่าเขาอ่านภาษาไทยไม่ออกนั่นเอง จึงคิดช่วยด้วยการนัดมาอ่านตอนเที่ยงทุกวันและในคาบว่างที่ตรงกันของครูและเขา พบว่าดีมานิดค ให้อ่านแบบอ่านของพู่กันตอนอนุบาล 3 พบว่าเขาไม่รู้จักตัวอักษบางตัว และจำสระไม่ได้ จะจำได้แค่ อะ อา อิ อี อุ อู เท่านั้น และนำมาผสมไม่ได้ และจำตัวสะกดไม่ได้ ปัญหาที่พบมากพอที่ทำให้ดิฉันแม่พันธ์ครูคนนี้หายไปนานไงคะ ตอนนี้ก็เริ่มแก้ปัญหาด้วยการไปเยี่ยมบ้านนักเรียนแจ้งให้ผู้ปกครองรู้ปัญหาและช่วยกับแก้ ต้องค่อยๆแก้ต้องใช้เวลานานคะ เด็กตอนนี้อยู่ ป.6 แล้ว บางทีก็เหนื่อยนะคะแต่พอมองหน้าเขาแล้วก็สงสาร ท่านผู้อ่านท่านใดพอมีแนวคิดข้อแนะนำดิฉันได้บ้างจะขอบคุณคะเพราะก็ไม่ถนัดกับวิชาภาษาไทยคะ
พ่อ แม่ คือครูที่ดีที่สุดของลูก
ดีใจจังครับ ที่มีงานเขียนมาให้อ่านอีก นึกว่าลืมกัน ซะแล้ว
สวัสดีคะ คุณพู่กัน ตัวเองเป็นสมาชิกใหม่ของโกทูโน เพิ่งเขามาอ่านบล็อกคุณพู่กันวันนี้ ที่บ้านกำลังประสบปัญหาลูกอ่านหนังสือไม่ออกคะ ลูกสาวคนเล็กอยู่ ป1 คะ อ่านหนังสือไม่ค่อยออกคะ เขาเรียน 2 ภาษาควบกัน คืออังกฤษ กับอารบิด เพราะอยู่ตะวันออกกลางคะ หากคุณพู่กันมีคำแนะนำดี ช่วยกรุณาบอกด้วยนะคะ