สวัสดีครับคุณ . •.♥ kittyjump~เลขา~natadee.•.♥.•°
ยินดีครับ แต่เอใครนะหน้าตาดีที่ซู้ดดดด...ในnatadee.•.♥.•°... หึหึ...รอดูอยู่นานแล้วจ้า
๘๒...เพราะรักนี้มิอาจลืม (๔)
ชีวิตนอกบ้านของฉันวันแรกทำไมมีแต่เรื่องน่ากลัวอย่างนี้ ฉันนึกและเฝ้าแต่ภาวนาให้แม่ช่วยฉันให้ปลอดภัยจากผู้ชายใจร้ายคนนี้ด้วยเถอะ “ แม่จ๋าหนูกลัว...ช่วยหนูด้วย “
เพราะรักนี้มิอาจลืม
ฉันวิ่งกลับไปกลับมาระหว่างหัวตลาดกับท้ายตลาดหลายรอบ เพื่อหาทางไปบ้านพี่คนที่พาฉันออกมาจากหมู่บ้าน ในเขตตลาดไฟฟ้าสว่างไสวแต่นอกเขตตลาดไม่มีแสงสว่างมืดจนมองอะไรไม่เห็น ฉันรู้สึกกลัวไม่กล้าออกไปนอกเขตตลาด เพราะไม่แน่ใจในความปลอดภัย ฉันเหนื่อย...ฉันหิว...ฉันคิดถึงแม่...เป็นสิ่งที่เกิดกับตัวฉันในขณะนี้ ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันค่อย ๆ หมดแรงทีละน้อย ๆ จากวิ่งในที่สุดก็กลายเป็นเดิน แล้วฉันก็หย่อนตัวเองลงข้าง ๆ แผงขายผัก นึกสมน้ำหน้าตัวเอง...หยิ่งในความสวยดีนัก ถ้าอยู่บ้านป่านนี้ฉันคงนอนหลับสบายไปแล้ว เจ้าความคิดเพียงเสี้ยววินาทีเดียวทำให้ชีวิตฉันทั้งชีวิตต้องมาผจญกับความเหนื่อย...ความหิว...และยุงที่มารุมกันดูดเลือดตามตัวฉันแม้จะไล่อย่างไรก็ไม่ไป ไปก็จะบินกลับมาใหม่อีก เป็นเช่นนี้อยู่นานจนฉันคันไปหมดทั้งตัวอากาศก็หนาวด้วย ฉันรู้สึกว่าตัวเองทนแทบไม่ไหวแล้ว ฉันหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ต้องตกใจตื่นเมื่อมีเสียงคนสองคนพูดอยู่ใกล้ ๆ กับที่ฉันนอนหลับอยู่ “ อากาศเย็นแล้วนะพี่...ฝนเพิ่งหยุดตกไปได้ไม่กี่วัน” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูด มีเสียงผู้ชายพูดตอบว่า “ ใช่อากาศเริ่มเย็นแล้ว เมื่อตอนออกจากบ้านมาตลาด น้องห่มผ้าให้ลูกหรือเปล่า” “ห่มแล้วจ๊ะ”เสียงผู้หญิงตอบคำถาม ฉันได้ฟังก็ให้คิดถึงแม่ ถ้าอากาศหนาวอย่างนี้แม่จะมาดูแลห่มผ้าให้ฉัน...แม่จ๋า...ลูกจะทำอย่างไรดี ฉันนอนคิด ฟ้าก็ค่อย ๆ สว่างขึ้น ฉันลุกขึ้นยืนเห็นแผงในตลาดหลายแผงเปิดไฟเพื่อจัดเตรียมสินค้าสำหรับจำหน่ายให้ลูกค้าในตอนเช้า คนเริ่มเดินทางมาซื้อข้าวของในตลาดหนาตาขึ้น ฉันเริ่มรู้สึกกลัว เพราะหลายคนมองฉันด้วยความสงสัย ฉันรีบเดินออกไปท้ายตลาด เห็นอาหารของใครก็ไม่รู้กินเหลือวางอยู่บนโต๊ะ ฉันมองซ้ายมองขวาไม่มีใครอยู่บริเวณนั้น ก็รีบกินด้วยความหิวโดยไม่สนใจว่ามันอร่อยหรือไม่ เป็นอาหารมื้อแรกนับแต่เมื่อบ่ายวานนี้ที่บ้านพี่เขา อาหารที่มีอยู่พอดีกับท้องน้อย ๆ แสนหิวของฉัน ฉันกินน้ำในแก้วที่วางอยู่แล้วรีบเดินออกมาทันที ฉันเดินออกมาไกลพอสมควรแต่ก็ยังพอได้ยินเสียงบ่นดัง ๆ ของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง “ ใครนะมาแอบกินข้าวฉันหมด...โธ่เอ๋ย...ฉันยังกินไม่อิ่มเลย “ ฉันรีบเดินเร็วขึ้นและยิ้มด้วยหัวใจพองโต “ ขอโทษ...ฉันเองแหละ...อิอิ...ก็อยากวางไว้ทำไมล่ะ กำลังหิวพอดี...ขอบคุณนะ“ ฉันขอโทษและขอบคุณเขาในใจ เมื่อเดินออกสู่ที่สว่างฉันก็มองเห็นสารรูปตัวเอง มิน่าคนเขาจึงมองฉันด้วยความสงสัยมากกว่าชมความสวยของฉันเหมือนเมื่อวานนี้ เนื้อตัวฉันสกปรกมอมแมม มีรอยยุงกัดเต็มไปหมด...นี่ตัวฉันหรือ ? แม้ตัวฉันเองยังไม่ค่อยเชื่อสายตาของตัวเองเลย.... วันนั้นฉันเดินวนเวียนอยู่ในตลาดเมื่อฉันหิวก็ขออาหารจากคนที่เดินผ่านไปมา บางคนใจดีก็แบ่งให้ บางคนใจร้ายไล่ฉันเสียงดังจนฉันกลัว แล้วนี่ความสวยที่ฉันหยิ่งยโสว่าทุกคนที่รายรอบตัวฉันดีกับฉันทุกคน สามารถหาสิ่งที่ฉันต้องการมามอบให้ฉันได้ถูกต้องโดยที่ฉันไม่ต้องร้องขอ แล้ววันนี้ทำไมจึงกลับกลายเป็นเช่นนี้ไปได้เล่า แล้ววันต่อไปเราจะทำอย่างไร ฉันเดินไปคิดไปจนถึงหน้าบ้านหลังหนึ่ง แล้วฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรมากระทบหัวฉันอย่างแรง...โอ้ย...ฉันเจ็บนะ...ฉันรีบวิ่งอย่างเร็วไปหลบในพงหญ้าที่ไกลออกมาจากตัวบ้านนั้นพอสมควร แล้วมองกลับมายังหน้าบ้านหลังที่ฉันเพิ่งวิ่งจากมา เห็นผู้ชายร่างสูงใหญ่เดินถือไม้ยาวพอประมาณออกมาจากในบ้าน “ ไปไหนแล้วนะ นึกว่าทีเดียวจะอยู่ ชอบขโมยดีนัก” ฉันได้ฟังแล้วงงฉันไปขโมยอะไรของเขานะ ก็ฉันเดินของฉันอยู่ดี ๆ หลังจากที่เขาเดินดูตามหน้าบ้านไม่เจอใครเขาก็ถือไม้ตรงมายังพงหญ้าที่ฉันหลบอยู่...แล้วฉันจะทำอย่างไรนี่...เขาเดินใกล้เข้ามาแล้ว ชีวิตนอกบ้านของฉันวันแรกทำไมมีแต่เรื่องน่ากลัวอย่างนี้ ฉันนึกและเฝ้าแต่ภาวนาให้แม่ช่วยฉันให้ปลอดภัยจากผู้ชายใจร้ายคนนี้ด้วยเถอะ “ แม่จ๋าหนูกลัว...ช่วยหนูด้วย “ โปรดติดตามตอนต่อไป สวัสดีครับ
คำสำคัญ (Tags): #ภัทรพล คำสุวรรณ์#สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย#เพราะรักนี้มิอาจลืม
หมายเลขบันทึก: 223546เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2008 14:17 น. ()ความเห็น (28)
กำลังสนุกเชียว..ติดตามตอนต่อไปอีกแล้ว
อ้าว..รอก็รอ..อย่าให้รอนานนักนะ..
ต้องเห็นใจคนรอด้วยนะคะ..ขู่..ขู่..นะเนี่ย
ขอบคุณนะคะเรื่องดีดี
สวัสดีครับคุณadd
ตอนหน้าจบแล้วครับ...หรืออาจมียืดแบบละครทีวีก็ไม่แน่...อิอิ...ถ้ามีเวลาก็จบเร็วครับ
โชคดีครับผม
แบบของพี่บ่าว ต้องรออ่านอาทิตย์ละครั้ง เฮ้อ..เหนื่อย อิอิอิ
สวัสดีครับท่านอัยการชาวเกาะ
ก็พยายามที่จะออกติดต่อละครับ...บางวันว่างบางวันไม่ว่าง...บางวันมีอารมณ์บางวันไม่มีอารมณ์...ตามประสาคนวัยทองละครับผม
โชคดีครับผม
ว๊า..........จบซะแล่ว...แล้วตอนต่อไปจะมาอีกเมื่อไหร่ละเนี่ยะ..คิกๆๆ
สวัสดีครับคุณกัสจัง
ก็พยายามให้จบอาทิตย์นี้ละครับ..."เพราะรักนี้มิอาจลืม"
โชคดีครับผม
- สวัสดีครับ
- แวะเข้ามาทักทาย เข้ามาอ่านบันทึกดีดี
- จะติดตามตอนต่อไปครับ
- ขอให้มีความสุขนะครับ
มาเยี่ยมครับ
สบายดีนะครับ
สวัสดีค่ะ
- มาอ่านอีกรอบ
- และจะรอติดตามอ่านต่อไปค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
ผมว่าผมทายไม่ผิดนะ...อย่าทายดีกว่ารออ่านตอนจบ
ฮิๆๆ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับคุณCol.boonyarit
ขอบคุณครับ ที่ให้กำลังใจครับ...ต้องรีบเขียนให้จบครับ เพราะต้องไปรับหน้าที่ใหม่ซึ่งรับผิดชอบงานเยอะกว่าเดิม อาจจะมีเวลาเขียนน้อยลงอีก
โชคดีครับผม
สวัสดีครับครูโย่ง
ขอบคุณที่มาเยี่ยม...สบายดีครับ...คิดถึงทุกคนครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับครูคิม
ขอบคุณครับที่ติดตามและให้กำลังใจผลงานเล็ก ๆ นี้
โชคดีครับผม
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
อิ....แก่งจังหู...รู้เสียแล้ว...ทำพรือหล่าวทีนี้...แลต่อถิว่าอิตรงกันไหม้...ฮาฮาฮา
โชคดีครับผม
- หวัดดีค่ะ...พี่บ่าว
- บ่ายดีหม้ายล่ะพี่บ่าว
- ทางใต้บ้านเรา...ฝนตกทุกวันเลยล่ะพี่บ่าว
- เสียว ๆ น้ำอิท่วมนิพี่บ่าว
สวัสดีครับน้องอ้อยควั้น
บายดีครับผม ก็แล ๆ สักหีดหน้ามาเมื่อไดก็ขนของเท่านั้นแหละ ยะลาแต่แรกน้ำท่วมทุกปี หนักทุกปี หลัง ๆ นี่แหละที่หายไป..
ขอให้โชคดีน้องเหอ
- สวัสดีค่ะ นายช่างใหญ่
- วันนั้นที่เจอกันคุยกันน้อยมากค่ะ
- ตอนแรกยังม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นนายช่างใหญ่
- เป็นไงบ้างค่ะ สบายดีไหมค่ะ
สวัสดีครับคุณ berger0123
เจอกันครั้งแรกก็เป็นเรื่องธรรมดาที่กว่าจะรู้ว่าใครเป็นใครเสียงนกหวีดหมดเวลาก็ดังทันที...ฮาฮา...คราวหน้ารู้จักแล้วทักทายกันได้เลยครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย คะ
สวัสดีครับคุณ . •.♥ kittyjump~เลขา~natadee.•.♥.•°
ยินดีครับ แต่เอใครนะหน้าตาดีที่ซู้ดดดด...ในnatadee.•.♥.•°... หึหึ...รอดูอยู่นานแล้วจ้า
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะพี่ชายใหญ่..รักครั้งใหม่ย่อมดีกว่าเดิมจริงไหมค่ะ
สวัสดีน้องครูแอน
หึหึ...มันน่าจะแน่นอนเน๊าะ...ฟามรัก
โชคดีจ้าน้องครู
เพ่บ่าววววววววววววววว
คิดถึงอย่างแรง นิ!
คิดถึงน้องครูปูใช่ม๊า
อย่าปฏิเสธนะ
หลักฐานมันฟ้อง อ่ะ
เนี่ยะ
มาอีกรอบค่ะ จะมาบอกว่า คนหน้าตาดีทีซู้ด ในแก๊งค์ก็คือ
 |
โดย ครูปู~natadee t'ซู๊ด |
สวัสดีครับน้องครูปู
ไอย่า...รู้ได้พรือ...อดสาหยบไม่ฉาวแล้ว...อิอิ...หมันแหละ...ต้องมั่นใจในตัวเอง...ทำพรือหล่ะเกิดมางามนิ...บ้อหรอยบ้อร้อย...สุด ๆ
โชคดีจ้า
สวัสดีครับคุณ . •.♥ kittyjump~เลขา~natadee.•.♥.•°
แน่นอนครับ...น้องครูปูสวยที่สุดอยู่แล้ว...แม้แต่เพลงเขายังบอกไว้ยังงี้
"สาวเอยสาวสุราษฎร์ธานี
ช่างงามสมเมืองคนดี
ที่ลือกันมา
งามจริตกิริยา
เลอลักขณา
ยิ่งกว่าหญิงใด.....
วันหลังมีงานร้องเพลงแล้วจะร้องให้ฟังครับ
โชคดีครับผม
+ สวัสดีค่ะท่านพี่นายช่างใหญ่....
+ ไม่ได้มานานเลยค่ะ...เลยต้องย้อนกลับไปอ่านตอนที่สามและตามมาอ่านตอนที่สี่ค่ะ...
+ ตอนอ่านตอนที่สามขอบตาผ่าว ๆ พออ่านตอนที่สี่...น้ำตาคลอเบ้า...โชคดีค่ะที่เจอ..โปรดติดตามตอนต่อไป...ไม่งั้นสงสัยได้ปล่อยโฮ...แข่งกับสายฝนพรำค่ะ...
+ คิดถึงมากมายค่ะ...เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาอ๋อยพาเด็ก ๆ ไปดำนาที่ศูนย์วิจัยข้าวปัตตานีมาค่ะ
+ แอมแปร์ก็ตามไปด้วยค่ะ....
สวัสดีครับน้องครูอ๋อย
คงสนุกกันใหญ่นะครับ...ดีครับดี...เด็ก ๆ จะได้ประสบการณ์จริง ตัวพี่เองพ่อกับแม่ก็เป็นชาวนาแต่ก็ไม่เคยได้ดำนาแม้แต่ต้นเดียว...อิอิ
ตอนอวสานกำลังจะขึ้นแล้วครับ
โชคดีครับผม