เศร้าจัง...เพื่อนฉันหายไปเกือบหมด
เศร้าจัง...เพื่อนฉันถูกปลดไปนับแสน
เศร้าจัง...เพื่อนฉันจากไปไม่มีอะไรทดแทน
เศร้าจัง...เพื่อนฉันคงขาดแคลน เงินทองหล่อเลี้ยง...ครอบครัว
เศร้าจัง...นึกว่าจะพังแค่เมืองนอก
เศร้าจัง...นึกว่าบางกอกไม่สลัว
เศร้าจัง...นึกว่าเมืองไทยไม่น่ากลัว
เศร้าจัง...นึกว่าไกลตัวแต่รอบกาย
เศร้าจัง...ทำไมต้องเกิดเป็นแบบนี้
เศร้าจัง...ทำไมถึงมีแต่เรื่องร้าย
เศร้าจัง...ทำไมบ้านเมืองจึงวุ่นวาย
เศร้าจัง...ทำไมสุดท้าย ต้องรบรา
เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานของฉันทุกข์ยากไร้
เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานปวดหัวใจเป็นหนักหนา
เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานไม่มีงานทำ...อนิจจา
เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานกล่าวคำอำลา อย่าง....เศร้าใจ
รพี
แวะมาให้กำลังใจพี่ครับ
อย่าเศร้าไปเลยครับ
สวัสดีค่ะ...
แวะมาเติม ความหวัง และกำลังใจเหมือนกันค่ะ
เศร้าทำไม...ชีวิตอีกไกลโข
เศร้าทำไม...เมื่อทุกคนชอบคุยโว
บ้างโมโห บ้างต่อยตี กันวุ่นวาย
เศร้าอีกแล้ว ประเทศไทย เป็นแบบนี้
เศร้าอีกที คราวนี้ มีอีกหลาย
เศร้าอีกที ประเทศนี้ เป็นของใคร
ถ้าพวกเราทั้งหลายไม่รักกัน
อิอิ...พอได้ไม๊ค๊ะ ???
+ หวัดดีค่ะท่านรพี...
+ มาส่งกำลังใจค่ะ...ชีวิตยังไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไปค่ะ..
+ ช่วงนี้อ๋อยงานเข้าค่ะ..แบบว่าเพิ่งเปิดเทอมใหม่นะค่ะ...
+ คิดถึงเสมอค่ะ...
สวัสดดีครับครูโย่ง
ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ
รพี
คุณ windy ครับ
ขอบคุณบทกวีจากใจครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
แม่น้องแอมแปร์ครับ
เปิดเทอมแล้วขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ ที่สำคัญก็ขอให้มีสุขภาพดีด้วย
คิดถึงครับ
รพี
คุณรพีคะ
สวัสดีครับ มาเยี่ยม จะได้ไม่เหงาครับ สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขโชคดีครับ
คุณทะเลดาวครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ท่านลุงผอ.ครับ
เขียนระบายความในใจครับ ใจหายที่เพื่อนๆตกงานครับ ตอนนี้บ้านเราเมืองเราย่ำแย่ครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
หวัดดีคับ คุงลุง เพราะเรื่องมันเศร้าครับ แต่ยังงัยความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิมสำหรับเพื่อนร่วมแรงงานทุกคน
คุณผู้ไม่แสดงตนครับ
ใช่ครับถึงอย่างไรพวกเราชาวไทยก็ยังเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คงไม่น่ากลัว อย่างข่าว นะครับ
ชีวิตไม่สิ้น มันก็ต้องดินกันไป
ขอบคุณมากครับ
คุณเกษตรยะลาครับ
ใช่ครับ หวังไว้อย่างนั้นครับ ว่าอย่าให้อะไรๆมันเลวร้ายไปกว่านี้เลย และที่สำคัญ ชีวิตไม่สิ้น มันก็ต้องดิ้นกันไป อย่างที่คุณว่านั่นแหละครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีค่ะ คุณรพี
คุณ KRUPOMครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ เขียนเพื่อปรับสมดุลย์ในใจครับรู้สึกว่าได้เขียนแล้วสบายใจเลยเขียนมาตลอด
ขอบคุณครับ
รพี
อารมณ์เดียวกันแมค
ที่หงสาก็จะชลอโครงการ ย้ายคนออกไปหลาย
แต่อ้ายมีงานจองไว้แล้ว นึกว่าจะได้พัก เลยต้องไปแถวอีสานต่อ
เสียใจเสียดายเสียความรู้สึกไม่มีได้มีแต่เสีย
อ้ายไหมครับ
ตอนนี้เพื่อนๆในอีกหลายบริษัท ก็เริ่มง่อนแง่นกันแล้วครับ บ่นมาเหมือนกันหมด ไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือก้อย ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นต่อไปครับ แต่ยังไงก็รักษาสุขภาพมาเป็นอันดับหนึ่งนะครับ
กึ๊ดเติงหาครับ
รพี
คุณกำจรครับ
ความเข้มแข็งและจิตใจมั่นคง มีสมาธิ น่าจะมีหนทางผ่านวิกฤตนี้ไปได้ครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
เศร้าบ้าง เหงาบ้าง สุขบ้าง นี่แหละ คือ คน ปะปน ปนเป
แวะมาทักทาย
ตอนเด็กๆ ชอบอ่านกลอนมากค่ะ โตขึ้นก็ยังชอบอยู่ แต่เวลามีน้อย เพราะทำอย่างอื่นมากมาย
มีกำลังใจดีๆเสมอๆ นะคะ
คุณสายธารครับ
ใช่อย่างที่คุณว่าครับ คน ปะปน ปนเป สุข-ทุกข์ คลุกเคล้ากันไปครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
เศร้าจริงๆค่ะเพราะตอนนี้ มันได้เกิดขึ้นกับคนข้างกายของดิฉันเอง
ขอบคุณคุณกวีข้างถนนค่ะ
คุณผู้ไม่ประสงค์จะออกนามครับ
ขอเป็นกำลังใจให้คนข้างกายคุณด้วยครับ
เมื่อไหร่จะประสงค์จะออกนามครับ555
ขอบคุณที่ติดตามครับ
รพี
มาชม
อ่านแล้วเห็นเป็นโศกเศร้าเคล้าน้ำตา
สุดจะหาสิ่งใดมาแทนที่
หลั่งน้ำตาท่วมท้นจนมากมี
วอนคนดีช่วยกันซับน้ำตา..เอย.
คุณยูมิครับ
ยินดีและดีใจครับที่คุณแวะมาทักทาย ผมไม่ได้เข้ามาหลายเดือนแล้วครับ
ขอบคุณครับ
รพี