เศร้าจัง เพื่อนฉัน...แรงงานที่หายไป


เพื่อนฉัน...แรงงานที่หายไป

                      เศร้าจัง...เพื่อนฉันหายไปเกือบหมด

                      เศร้าจัง...เพื่อนฉันถูกปลดไปนับแสน

                      เศร้าจัง...เพื่อนฉันจากไปไม่มีอะไรทดแทน

                      เศร้าจัง...เพื่อนฉันคงขาดแคลน เงินทองหล่อเลี้ยง...ครอบครัว

               เศร้าจัง...นึกว่าจะพังแค่เมืองนอก

               เศร้าจัง...นึกว่าบางกอกไม่สลัว

               เศร้าจัง...นึกว่าเมืองไทยไม่น่ากลัว

               เศร้าจัง...นึกว่าไกลตัวแต่รอบกาย

                            เศร้าจัง...ทำไมต้องเกิดเป็นแบบนี้

                            เศร้าจัง...ทำไมถึงมีแต่เรื่องร้าย

                            เศร้าจัง...ทำไมบ้านเมืองจึงวุ่นวาย

                            เศร้าจัง...ทำไมสุดท้าย ต้องรบรา

                    เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานของฉันทุกข์ยากไร้

                    เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานปวดหัวใจเป็นหนักหนา

                    เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานไม่มีงานทำ...อนิจจา

                    เศร้าจัง...เพื่อนแรงงานกล่าวคำอำลา อย่าง....เศร้าใจ

                                                 รพี

 


หมายเลขบันทึก: 221051เขียนเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 21:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:12 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

แวะมาให้กำลังใจพี่ครับ

อย่าเศร้าไปเลยครับ

สวัสดีค่ะ...

แวะมาเติม ความหวัง และกำลังใจเหมือนกันค่ะ

เศร้าทำไม...ชีวิตอีกไกลโข

เศร้าทำไม...เมื่อทุกคนชอบคุยโว

บ้างโมโห บ้างต่อยตี กันวุ่นวาย

เศร้าอีกแล้ว ประเทศไทย เป็นแบบนี้

เศร้าอีกที คราวนี้ มีอีกหลาย 

เศร้าอีกที  ประเทศนี้ เป็นของใคร

ถ้าพวกเราทั้งหลายไม่รักกัน

อิอิ...พอได้ไม๊ค๊ะ ???

 

+ หวัดดีค่ะท่านรพี...

+ มาส่งกำลังใจค่ะ...ชีวิตยังไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไปค่ะ..

+ ช่วงนี้อ๋อยงานเข้าค่ะ..แบบว่าเพิ่งเปิดเทอมใหม่นะค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ...

สวัสดดีครับครูโย่ง

       ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ

                       รพี

คุณ windy ครับ

      ขอบคุณบทกวีจากใจครับ

                 ยินดีที่มาเยือนครับ

                             รพี

แม่น้องแอมแปร์ครับ

         เปิดเทอมแล้วขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ ที่สำคัญก็ขอให้มีสุขภาพดีด้วย

                             คิดถึงครับ

                                   รพี

คุณรพีคะ

  • ขอให้ท้องฟ้าสีหม่นๆ จางหายไปในไม่ช้าค่ะ
  • ส่งกำลังใจให้ทุกๆ คน  รวมทั้งให้ตัวเองด้วยค่ะ

 

สวัสดีครับ มาเยี่ยม จะได้ไม่เหงาครับ สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขโชคดีครับ

คุณทะเลดาวครับ

       ขอบคุณสำหรับกำลังใจและยินดีที่มาเยือนครับ

                                รพี

ท่านลุงผอ.ครับ

         เขียนระบายความในใจครับ ใจหายที่เพื่อนๆตกงานครับ ตอนนี้บ้านเราเมืองเราย่ำแย่ครับ

                                   ด้วยความระลึกถึงครับ

                                                รพี

 

หวัดดีคับ คุงลุง เพราะเรื่องมันเศร้าครับ แต่ยังงัยความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิมสำหรับเพื่อนร่วมแรงงานทุกคน

คุณผู้ไม่แสดงตนครับ

     ใช่ครับถึงอย่างไรพวกเราชาวไทยก็ยังเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงครับ

                ยินดีที่มาเยือนครับ

                              รพี

คงไม่น่ากลัว อย่างข่าว นะครับ

ชีวิตไม่สิ้น  มันก็ต้องดินกันไป

ขอบคุณมากครับ

คุณเกษตรยะลาครับ

           ใช่ครับ หวังไว้อย่างนั้นครับ ว่าอย่าให้อะไรๆมันเลวร้ายไปกว่านี้เลย และที่สำคัญ ชีวิตไม่สิ้น มันก็ต้องดิ้นกันไป อย่างที่คุณว่านั่นแหละครับ

                               ยินดีที่มาเยือนครับ

                                               รพี

สวัสดีค่ะ คุณรพี

  • ขอขอบคุณค่ะที่มาเยือนเช่นกัน
  • เป็นกำลังให้ก็แล้วกันนะ
  • เขียนเรื่องก็ไม่เป็น
  • แต่งกลอนก็ไม่เป็น
  • ได้แต่แอบมองแต่ละคนแล้วค่อย ๆ แจม
  • ดูความน่ารักตามนามสกุล
  • ก็เป็นสุขแล้ว
  • ขอบคุณค่ะ

คุณ KRUPOMครับ

ยินดีที่มาเยือนครับ เขียนเพื่อปรับสมดุลย์ในใจครับรู้สึกว่าได้เขียนแล้วสบายใจเลยเขียนมาตลอด

                    ขอบคุณครับ

                             รพี

อารมณ์เดียวกันแมค

ที่หงสาก็จะชลอโครงการ ย้ายคนออกไปหลาย

แต่อ้ายมีงานจองไว้แล้ว นึกว่าจะได้พัก เลยต้องไปแถวอีสานต่อ

เสียใจเสียดายเสียความรู้สึกไม่มีได้มีแต่เสีย

อ้ายไหมครับ

  ตอนนี้เพื่อนๆในอีกหลายบริษัท ก็เริ่มง่อนแง่นกันแล้วครับ บ่นมาเหมือนกันหมด ไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือก้อย  ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นต่อไปครับ แต่ยังไงก็รักษาสุขภาพมาเป็นอันดับหนึ่งนะครับ

                        กึ๊ดเติงหาครับ

                                  รพี

คุณกำจรครับ

      ความเข้มแข็งและจิตใจมั่นคง มีสมาธิ น่าจะมีหนทางผ่านวิกฤตนี้ไปได้ครับ

                     ยินดีที่มาเยือนครับ

                                    รพี

  • สวัสดีครับ
  • ต้องพิมพ์กลอนนี้ให้คนไทยเกือบ 1 ล้านคนอ่านครับ
  • เราต้องหันมามองเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมบ้างครับ รับรองไม่มีการตกงาน
  • อาจไม่ร่ำรวยอะไร แต่พอมี พอใช้ อยู่กับธรรมชาติครับ
  • ขอบคุณนะครับ

เศร้าบ้าง เหงาบ้าง สุขบ้าง  นี่แหละ  คือ คน ปะปน ปนเป

แวะมาทักทาย  

ตอนเด็กๆ  ชอบอ่านกลอนมากค่ะ โตขึ้นก็ยังชอบอยู่  แต่เวลามีน้อย  เพราะทำอย่างอื่นมากมาย

มีกำลังใจดีๆเสมอๆ  นะคะ

คุณ   Col.boonyarit ครับ

  •  ยินดีที่มาเยือนครับ
  •  ขอบคุณครับ

                        รพี

คุณสายธารครับ

        ใช่อย่างที่คุณว่าครับ คน ปะปน ปนเป สุข-ทุกข์ คลุกเคล้ากันไปครับ

                          ยินดีที่มาเยือนครับ

                                        รพี

เศร้าจริงๆค่ะเพราะตอนนี้ มันได้เกิดขึ้นกับคนข้างกายของดิฉันเอง

            ขอบคุณคุณกวีข้างถนนค่ะ

คุณผู้ไม่ประสงค์จะออกนามครับ

     ขอเป็นกำลังใจให้คนข้างกายคุณด้วยครับ

               เมื่อไหร่จะประสงค์จะออกนามครับ555

                      ขอบคุณที่ติดตามครับ

                               รพี

มาชม

อ่านแล้วเห็นเป็นโศกเศร้าเคล้าน้ำตา

สุดจะหาสิ่งใดมาแทนที่

หลั่งน้ำตาท่วมท้นจนมากมี

วอนคนดีช่วยกันซับน้ำตา..เอย.

คุณยูมิครับ

       ยินดีและดีใจครับที่คุณแวะมาทักทาย ผมไม่ได้เข้ามาหลายเดือนแล้วครับ

               ขอบคุณครับ

                           รพี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท