.32.บันทึกที่ต้องประเมินตนเอง
วันที่29 สิงหาคม เป็นวันที่ตัดสินใจ แจ้งเกิดใน g2k
โดยมึความมุ่งหวังที่จะเรียนรู้ เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษ และเรียนรู้สรรพสิ่งที่อยู่รอบตัว ไปพร้อมๆกับเรียนรู้ที่จำนำสื่อเทคโนโลยีใหม่ ๆมอบให้กับเด็กๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหมือนเมื่อวาน ฉันได้รู้จักเพื่อนมากมายในโลกที่เหมือนฝัน สมาชิกในg2k ที่แบ่งปันความรู้และจิตใจอันงดงาม มอบให้อย่างไม่มีขอบเขต ทุกคนไร้ขีดจำกัดต่อการมอบความรัก ความห่วงใย สายใยที่ถักทอ เริ่มทำให้ฉันเรียนรู้ การให้ตอบ และมอบต่อๆไป ฉันทุ่มเทที่จะเรียนรูทุกเวลาที่มีเวลาจะนั่งแม้เพียงรอลูกทานข้าวก็ยังทำ บล็อกนี้ เป็นบล็อกที่32 ที่ยังได้ไม่ถึงครึ่งชีวิตของฉัน แต่ดูเหมือนว่าฉันโลดแล่นล้ำหน้าอายุในโลกแห่งการเรียนรู้ที่ฉันเคยมี เหตุผลน่าจะมาจากความรัก ความอาทรดังที่กล่าว
ปล.ขอพักก่อน ได้เวลาไปหาคุณหมอเพื่อซ่อมบางอย่างที่ชำรุด เดี๋ยวจะกลับมา อย่าเพิ่งคิดอะไรฉันน๊ะ เพราะฉันยังไม่จบ
ฉันกลับถึงบ้านเวลา13.10 น. และนี่เป็นยกพักของฉัน
ฉันไม่เป็นไรมาก ไปกว่าเดิมคือมีความดัน 120/65 เรียกว่าปกติ น้ำหนักเกินนิดหน่อย ส่วนไทรอยด์ ไฮเปอร์ของฉัน คุณหมอขอเวลาเพิ่มอีก 1 เดือน
คุณหมอบอกว่าต้องการให้มันนิ่งก่อน กำลังดูว่าจะให้ฉันกลืนแร่ดีไหม เพราะไทรอยด์ของฉันมันชอบเต้นระบำ ในจังหวะแปลกๆ ฉันว่าไทรอยด์ของฉันคงเหงามากกว่า ก็เลยพยายามทำให้ฉันหันไปสนใจเขาบ้าง คุณหมอบอกว่า มันกระโดดขึ้นสูงไปหน่อยฉันยิ้มตอบคำพูดของคุณหมอ แค่ขึ้นมา 3 เท่า
ฉันไม่รู้สึกอะไรมาก ก็แค่มือไม้สั่น เขียนหนังสือไม่เป็นตัวตน
ฉันนึกถึงคำที่คุณครูข้างห้องฉันตำหนิเด็กที่เขียนหนังสือไม่สวย ว่าลายมือเหมือนหมากัดกัน
วันนี้ฉันนึกถึงตัวเองแล้วขำ มันไม่กัดกันอย่างเดียว มันยังทำให้เลอะเทอะอีกต่างหาก
เมื่อยามที่ฉันเขียนวกไปวนมา แต่ช่างเถอะ มันผ่านมาแล้ว
ครั้งหนึ่งฉันเคยทำให้คุณหมอท่านหนึ่งที่รักษาไทรอยด์ให้ฉันตกใจ พูดออกมาว่า
อยู่ได้อย่างไร นี่มันขึ้นมามากผิดปกติ ฉันถามคุณหมอว่ามันขึ้นยังไงคะคุณหมอ แล้วคุณหมอก็ชี้ให้ดูผลเลือด ไอ้ T3,T4,TSH,แล้วยัง FreeT3 ,FreeT4 มันต่างพร้อมใจกันทำสถิติ คูณตัวมันเอง 4 เท่า จาก Normal Value แล้วคุณหมอก็เซ็นใบสั่งให้ฉันพักทันที 15 วัน
คุณหมอไม่มีโอกาสรู้หรอกว่า ฉันไม่เคยพักตามที่คุณหมอบอก ฉันไม่ได้ดื้อต่อคำวินิจฉัยของคุณหมอ
แต่ฉันรู้สึกว่า ฉันจะคุยกับไทรอยด์ไฮเปอร์ของฉัน ด้วยวิธีที่ฉันเลือกปฎิบัติ ฉันกินยาควบคู่ไปกับการฝึกทำสมาธิ แล้วก็ชวนเขามารับผลบูญไปพร้อมๆกันออกกำลังกายบางถ้าเหนื่อยเหมือนจะขาดใจ หายใจไม่ทัน รู้สึกแน่น ฉันจะรีบนั่งหรือนอนทันที แล้วหันมาสนใจลมหายใจ จนรู้สึกสบายขึ้น จนฉันลืมเรื่องการดูลม
สักพักฉันก็จะลุกขึ้นมาทำสิ่งที่ฉันทำเป็นปกติในชีวิตประจำวันของฉัน ถึงตรงนี้ ฉันนึกขอบคุณ คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ ที่มันทำให้คนอื่นไม่มีโอกาสเห็นลายมือของฉัน ฉันไม่ยอมเขียนกระดาน แต่ฉันใช้ยุทธวิธีผึ้งน้อยสร้างรัง
ในแต่ละชั่วโมงการสอน ฉันยอมเสียเวลาที่จะปรับแผนการจัดการเรียนรู้ โดยให้ลูกๆทุกคนมีบทบาท ผลัดเปลี่ยนกันเป็นนางเอก พระเอก เป็นตัวประกอบและช่วยกันประเมินผลงานเพื่อน ๆ พวกเขาถกเถียงกัน เมื่อเกิดอาการไม่เห็นด้วยในคำตัดสิน ของเพื่อนๆ
แต่สุดท้าย เขาก็จะยอมกัน และจะมีเสียงพูดว่า ไม่เป็นไร แล้วก็หันมามองฉัน ฉันเพียงแต่พยักหน้า เขาจะดีใจทั้ง 2 ฝ่ายว่า เห็นไม๊ หม่ามี๊ยังพยักหน้าเลย ฉันใช้เวลาทำอย่างนี้ในชั่วโมงที่สอน สลับกับการให้นักเรียนเล่นละคร หรือรายงาน (ฝึกอ่าน) ผลงานให้ฉันฟัง แล้วฉันก็จะเก็บสิ่งผิดพลาดรวบรวมไว้
ฉันตั้งใจจะใช้กิจกรรมเพื่อนช่วยเพื่อน ดังนั้นฉันจึงเริ่ม ใช้เวลาพักกลางวันพัฒนาเด็กเก่ง หัวไว กล้าหาญ ไม่อาย รักเพื่อน มาสอน ด้วยมุ่งหวังว่า เขาจะถ่ายทอดสิ่งถูกๆให้เพื่อนในระยะที่ฉันไม่มีเสียงมากพอที่จะพูด หรือสอนได้นานเป็นชั่งโมงเหมือนก่อน เพราะฉันต้องคอยกรอกน้ำหล่อเลี้ยงคอตัวเองไม่ให้แห้งแสบระยะที่ฉันป่วยหนัก ไม่มีใครรู้ มีแต่สามีเท่านั้น และหลานสาวที่เป็นพยาบาล เพราะฉันใช้ชีวิตปกติ หลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้คนเห็นความผิดปกติของฉัน ฉันนำพาให้เด็กๆที่ด้อยโอกาส เข้าแข่งขันความสามารถทางภาษากับศูนย์ERIC ที่ฉันได้มีโอกาสร่วมงาน
ฉันเลือกที่จะให้เด็กๆของฉันเรียนรู้และเห็นความสามารถเฉพาะตัวของตัวเอง แล้วพัฒนาตัวเองโดยฉันเป็นฝ่ายสนับสนุน ทั้งสื่อ ทั้งใจและทั้งรางวัล และเมื่อถึงวันแข่งขัน ฉันขอให้เด็กๆเดินทางไปยังสนามแข่งด้วยตัวเอง
นักเรียนบางคนก็ขอให้ผู้ปกครองพาไปส่ง มันไม่ไกลมาก ก็ราว ๆ 8 กิโล มีรถเมล์ผ่าน ส่วนฉันต้องไปเป็นกรรมการแข่งขันเช่นกัน ฉันใช้วิธีปลีกตัวลงมายังจุดนัดหมายกับลูกๆของฉัน
คำถามแรกที่ฉันถามเด็กๆคือ ทานข้าวมาหรือยัง หิวไหมลูก และตามด้วยยาทิพย์ เก่งกันทุกคนเลย สามารถมาถึงได้โดยปลอดภัย ใครรู้ต้องทึ่งแน่ๆเลย เดี๋ยวแข่งเสร็จเราไปฉลองความสำเร็จในการเดินทางกันนะ
เอาละทุกคนพร้อมหรือยัง หม่ามี้มีคาถา ฟังดีๆน๊ะ ฉันย้ำ
การแข่งขันครั้งนี้ ให้ถือว่าเป็นการฝึกเดินทางมาเที่ยวตลาดด้วยตัวเอง แล้วฉันก็ยกแขนเบ่งก้ามที่หย่อยยานให้เด็กๆดู นี่ เต็มที่เลยลูก
ต่อจากนั้นฉันก็ส่งมอบเด็กของฉันให้กับนักเรียนมัธยมที่มาทำหน้าที่เป็นไก้ด์ บางคนก็เป็นลูกศิษย์ฉันมาก่อน พวกเขาคงเข้าใจดีว่า นักเรียนที่อยู่นอกเมืองเป็นอย่าง เขาจึงกุลีกุจอจัดแจงพาไปยังสนามแข่งขัน
และไม่ลืมนัดหมายว่าเมื่อแข่งขันเสร็จให้มารวมตัวกันยังจุดนัดพบ ฉันเลือกโรงอาหารเป็นจุดนัดพบ
พร้อมให้สตางค์คนที่ฉันคิดว่าจะออกจากการแข่งขันเป็นคนแรก เป็นผู้ถือเงิน ไว้เป็นค่าขนม
ผลการแข่งขัน ลูกๆฉันชนะเลิศ การแข่งขันทุกประเภทที่เราส่งเข้าร่วมพักยกก่อน ขอเวลาดูแลตัวเองซัก1 ชั่วโมง และฉันคงต้องมีบันทึกที่ 33 หลังจากดูแลตัวเองเกินเวลาที่ขอไว้ และบันทึกนี้ก็ยาวเกินไปแถมออกไปวิ่งนอกลู่อีกต่างหาก
ความเห็น (35)
- พักผ่อนด้วยนะครับ พี่ต้อย
- จะได้มีแรงมาคุยในบล็อกกันต่อ
- เพื่อนมากมายได้จากที่นี่จริงๆครับ
- ขอบคุณGoToKnow ที่ทำให้เราได้รู้จักแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ
- ดีใจครับ และสบายใจที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
- ขอบคุณมากครับ
+ สวัสดีค่ะครูพี่ต้อย...
+ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ...และไม่ต้องถอนคำพูดนะค่ะ...
+ เพราะตัวก็ถอนไม่ได้ค่ะ...
+ บางคนเป้นเหมือนญาติแต่ชาติปางก่อนแล้วมาเจอกันในปางนี้ที่G2K....
+ ไม่ได้เว่อร์นะท่านพี่ครู...แต่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นแล้วค่ะ...
สวัสดีค่ะ ครูต้อย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ พักเยอะ ๆ กินน้อย ๆ
แต่กินนาน ๆ เค้าว่าดีกับสุขภาพค่ะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขน่ะค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้ krutoi ด้วยคนนะคะ - - ขอให้ครูกลับมาไวๆ และหายไวๆ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงๆ นะคะครู
เป็นกำลังใจให้ครูอยู่ตรงนี้...ที่เดิม - - คล้ายๆ จะแต่งเป็นเพลง...555
พักผ่อนมากๆ นะคะ
พักผ่อนเอาแรง ให้สบายอย่างหนูน้อยนะครับ
เพื่อก้าวเดินไปด้วยกัน
เป็นกำลังใจให้ครับ
ผลการตรวจซ่อมแซมเป็นอย่างไรบ้าง
เป็นไปได้ ยากทราบด้วยครับ
สวัสดีค่ะคุณครูต้อย
- บันทึกแรก ณ วันที่ 29 สิงหาคม 2551 บันทึกที่ 32 ณ วันที่ 27 ตุลาคม 2551 ว้าว....ครูต้อยชื่นชอบบันทึกไหนของครูต้อยมากที่สุดคะ
- น้องชอบบันทึกที่มีภาพนี้ค่ะ
- พลาดอ่านไปได้อย่างไรกัน...
- ตามพี่ดาวมา
- เผลอหน่อยเดียวคุณครูไปได้อย่างรวดเร็ว
- เอาดอกไม้มาฝาก
- อิอิๆๆ
- รางวัลคุณครูคนเก่ง
มาชม คุณkrutoi
การเดินทางก็ต้องมีพักผ่อนบ้างเป็นธรรมดานะครับ...
มีความสุขมาก ๆ ครับผม
+ ครูพี่ต้อยค่ะ...อย่าลืมไปส่งกำลังใจให้พยาบาลที่นี่นะค่ะ...
ความรัก และ ความอาทร เป็นยาอายุวัฒนะชั้นหนึ่งเลยนะครับ
- สวัสดีค่ะ krutoi - เพลงมันไม่ดังใปล่า
- งั้นส่งให้ใหม่นะคะ ส่งดอกไม้แทนแล้วกัน เนอะ
- หายป่วยเร็วๆ เชิ่อฟังหมอนะคะ
+ ครูพี่ต้อยค่ะ...ถ้าเป็นไทรอยด์นี่ต้องคุยกับพี่โอ๋-อโณค่ะ..
+ เพระพี่โอ๋กีมีอาการไทรอยด์เป็นพิษเหมือนกันค่ะ...
+ มาส่งกำลังใจค่ะ...แต่ครูพี่ต้อยนะเก่งอยู่แล้วค่ะ...
+ จะว่าไปพี่สาวที่บ้าน..พี่รี...ก็มีอาการไทรอยด์เป็นพิษเหมือนกันค่ะ
+ คิดถึงค่ะ...พักผ่อนบ้างนะค่ะ..ใจพี่ต้อยอาจแข็งแกร่ง..แต่ร่างกายต้องการพักนะค่ะ...อย่าลืมค่ะ...
+
- เป็นกำลังใจให้ครับ กับ"ความเจ็บป่วย" ซึ่งใครๆก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ หายเร็วๆนะครับ
- อ่านบันทึก krutoi แล้ว ยิ้ม! เช่นเดิม..
น้อง คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย) มาไวจนตั้งตัวไม่ทัน ขอบคุณมากค่ะ เอรวดเร็วแบบสายฟ้าแลบเลยนะนี่ สบายดีนะค่ะ
น้อง แอมแปร์~natadee ดอกไม้สวยจังเลย ขอบคุณนะคะ
น้องใยมด
กล้วยหอม และแอ๊บเปิ้ล น่าทานมากค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ น้องใยมดอย่าซนมากนะคะ
-ขอบคุณน้อง [SPI©Mië™]~natamaidee - - But narak
-ขอบคุณกำลังกาย555
-น้อง Suchet Chookong
-เปิดบ้านคุณธรรมไปเรียบร้อยแล้วนะคะ ยินดีด้วยค่ะ ขอบคุณในไมตรีจิตค่ะ
-สวัสดีค่ะ น้องดาว อยากจะบอกว่าพี่ตามหาคนที่พี่หาเจอแล้ว
-แต่ท่านก็จากไปสู่สวรรค์แล้วค่ะ คุณย่าเสม (มล.เกษม สนิทวงค์ค่ะ )
-น้องดาวชอบ เอาไปเลยพี่ให้ ขอบคุณค่ะ
-สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต
-ขอบคุณมากค่ะ
-ศิษย์ก้าวหน้าเพราะมีครูดีค่ะ
อ.umi เล่นเว้ากันตรง ๆนี่ ผู้สูงอายุก็เขินแย่ซิค่ะ อาจารย์สบายดีนะคะ ฝนตกหนักไม๊
เห็นน้องแอมแปร์ยกครอบครัวบุกที่พักอาจารย์ ที่แท้ไปสมานฉันท์กันนี่เอง ขอบคุณค่ะ
-สวัสดีค่ะ น้อง small man~natadee-
-ครูต้อย เข้าใจสัจธรรมข้อนี้ดี และเห็นด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
-น้อง tiya ..... ( ~ ~ natamaidee - - But narak...)
-มายิ้มๆ เลี่ยนแบบท่านอ.ขจิตค่ะ
-อาการเหมือนพี่เวลานี้ เราเป็นโรคเดียวกันน๊ะ
-สำหรับพี่ ดูท่าจะเป็นหนักเอาการ
-ทั้งอ.จขจิต น้องดาว และท่านอื่นๆ พยายามหาวิธีจัดการการเรียนรู้แบบที่พี่เป็น
-ให้อาการนี้มันหายไปไกลพี่ แต่ตอนนี้ ยังไม่สำเร็จ 555
-เอ้า มาช่วยกันเป็นกำลังใจให้กับคุณครูของเรากัน เฮ...
- ธรรมสวัสดีโยมคุณครุ
- แวะมาเยี่ยม..ยามถามไถ่
- ให้มีความสุข สุขภาพแข็ง
- ธรรมรักษา
สวัสดีค่ะ คุณครูคิมผู้น่ารัก มาเยี่ยมบ่อย จนเกรงใจแล้วละคะ อาจารย์เปิดแล้วใช่ไหมค่ะ ครูต้อยยังไม่เปิดเลยค่ะ วันที่ 3 ถึงจะเปิด ขอให้สนุก มัน กับการสอนนะคะ ขอบคุณค่ะ
-สวัสดีค่ะ ธนิตย์ ขอบคุณนะคะ สู้อยู่ค่ะ
-นมัสการ พระคุณเจ้า
-กราบขอบพระคุณค่ะ
-ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงถ้าทำได้อย่างที่คุณหมอแนะนำค่ะ
-กราบลา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และน้อมรับธรรมะค่ะ
- มาเยี่ยมครั้งแรก
- ก็ผิดเลย..สุขภาพแข็งแรง
- ธรรมรักษา
กราบนมัสการมันเป็นโรคที่เหมือนไม่ใช่โรค หากเราควบคุมมันอยู่ โดยอาศัย ยา ความเข้มแข็งของจิตใจ และความสงบ
กราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สาธุ โมทนาค่ะ
รักษาร่างกาย ควบคู่กับจิตใจนะครับ
เป็นกำลังใจให้ ครูต้อยครับ
มีกำลังใจเยอะอย่างนี้ สบายเลย
ขอบคุณค่ะ น้องผู้ใช้นามปากกา ภาวะจิต
กำลังใจเป็นพลังที่ทรงอานุภาพ ครูต้อยขอมอบความปราถนาดีกลับคืนสู่น้องเป็นทวีคูณค่ะ
แว๊งๆๆๆ ....น้องคนพลัดถิ่น ครูต้อย กลังผีๆๆๆๆๆๆๆ 555+