ทึ่ง..จริงๆ...หนอนชอนเปลือกลองกอง
หนอยกัดกินใต้ผิวเปลือกลองกอง ทางแก้ แบบชาวบ้าน
กระผม นายซูฮัยมี เจะเลง นักวิชาการส่งเสริมการเกษตร มีเรื่องเล่าให้ท่านผู้อ่าน ที่สนใจในการจัดการดูแลพืชลองกองโดยไม่ใช้สารเคมีให้ได้รับรู้ เนื่องด้วยวันนั้นกระผมได้ปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ คือ ออกพื้นที่ส่งเสริมการเกษตร หลังจากได้พบปะเกษตรกรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เวลาประมาณ 4 โมงเย็น จึงได้เวลาเดินทางกลับสำนักงานกับมอเตอไซด์ฮ่างคู่ชีพ ซึ่งวันนั้นอากาศร้อนอบอ้าวมาก ระหว่างทางเหลือบไปเห็นร้านแผงลอยขายน้ำอ้อยคั้นริมทางจึงแวะหยุดซื้อน้ำอ้อย “ว้าว น้องสาวสวยจัง น้ำอ้อยขายยังไงจ๊ะ” ผมทักทายแม่ค้าตามประสาหนุ่มโฉด ที่หาแฟน (เป็นตัวเป็นตน) ไม่ได้ “ ถุงละ 10 บ. ค่ะพี่ ” เธอตอบแบบเอียงอาย แหม่เรียกเราว่าพี่ด้วยแปลว่าหน้าตาเรายังพอไปได้ “งั้นขอพี่ถุงนึงนะจ๊ะ” เมื่อคนขายได้จัดแจงใส่น้ำอ้อยแล้วยื่นถุงให้ ผมจึงควักแบงค์พันที่เหลือใบสุดท้ายทั้ง ๆ ที่วันนี้มันต้นเดือนแล้วยื่นให้เธอ “พี่จะซื้อน้ำอ้อยหรือว่าคนขายหรือค่ะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงอ้อนน้อย ๆ พร้อมส่งสายตาหวาน ๆ แหม่ ! เดี๋ยวก็ยกเงินให้โดยไม่ต้องทอนหรอก “ไม่มีเศษตังค์หรือค่ะ” เธอถามอีกครั้ง “ไม่มีครับน้อง พอดีที่บ้านพี่ไม่นิยมสะสมเศษตังค์ครับ” ผมตอบแบบไม่ลังเล “งั้นพี่รอเป็บนึงนะ! พ่อๆ” เธอหันไปเรียกพ่อ ไม่มีเสียงตอบแต่ได้ยินเสียงคนเดินจากหลังแผงลอย
ไม่นานนักจึงได้เห็นหน้าลุงแก่ๆ คนหนึ่ง เมื่อแกเข้ามาใกล้ๆ จึงเห็นใบหน้าคล้ำๆ แก้มตอบ เบ้าตาลึก มีริ้วรอยบนใบหน้าที่บอกเล่าถึงประสบการณ์ แต่ยังดูคล่องแคล่วว่องไว “มีอะไรรึนังหนู” ผมได้ยินเสียงแหบ ๆ ของแกถามลูกสาว “เปล่าค่ะพ่อ พอดีพี่เขามาซื้อน้ำหนูไม่มีตังค์ทอนค่ะ” ลูกสาวตอบพร้อมยื่นแบงค์พันให้พ่อดู “นี่พ่อหนุ่มซื้อน้ำ 10 บ. จ่ายแบงค์พันเลยเหรอ”แกหันมาถามผมแบบเคือง ๆ แล้วยื่นเงินให้ผมคืน “เอาคืนไป ถือว่าลุงเลี้ยงน้ำพ่อหนุ่มแล้วกัน” แล้วแกก็หันไปบอกลูกสาวอีกครั้ง “นังหนู เก็บร้านได้แล้ว เดี่ยวมีผู้ชายหน้าตาไม่ดีมาแวะเวียนอีก” แกชำเลืองมองหน้าผมอีกครั้ง ผมได้แต่ยืนนิ่งเงียบ ๆ เพื่อประเมินสถานการณ์ “นังหนูเดี่ยวเอาชานอ้อยลงไปในสวนด้วยนะ” แกหันไปบอกลูกสาวอีกครั้ง ด้วยวิญญาณของนักส่งเสริมผมจึงกลั้นใจถามถึงความอยากรู้อยากเห็นว่า “ลุง เอาชานอ้อยไปทำอะไรหรือ” “อยากรู้ก็ตามลงมาดูที่สวนเองซิว่ะ”แกตอบกลับมา ผมก้าวเดินตามหลังลุงโดยไม่ลังเล แล้วหันหน้าส่งยิ้มหวานๆให้ลูกสาวแกเป็นการตบท้าย
เมื่อถึงสวนของลุงผมมองรอบๆมองเห็นถึงความสะอาดภายในสวน คาดคะเนด้วยสายตาคาดว่ามีเนื้อที่ประมาณ 2-3 ไร่ มีการเดินระบบน้ำอย่างมีระเบียบเรียบร้อย ที่สำคัญคือต้นลองกองมีความอุดมสมบูรณ์ “ลุง ดูแลยังไงหรือครับ ทำไมต้นลองกองของลุง ถีงสวยเหมือนลูกสาวเลย” ผมถามแกมหยอก “ก็ดูแลเหมือนลูกสาวซิ” แกตอบกลับมา “ยังไงหรือลุง” ผมรุกต่อ “ก็ใส่ปุ๋ย รดน้ำ ให้ครบตามความต้องการของมัน ให้กินอาหารเสริมมั่งแต่อย่าให้เยอะดูซิว่ามันขาดอะไร ถ้าเป็นไปได้อย่าใช้สารเคมี ถ้าจำเป็นจริง ๆ ขอให้เป็นทางเลือกสุดท้ายก็แล้วกัน”ลุงตอบแบฉะฉาน “แล้วชานอ้อยเอาไว้ทำอะไรหรือลุง” ผมยิงคำถามต่อ “เอ๋อ! ชานอ้อยหรือลุงเอาไว้ใช้ดักหนอนชอนเปลือก” แกตอบกลับมา “แล้วทำยังไงหรือครับ” ผมถามต่อ “คือว่าสวนลุงมีหนอนชอนเปลือกเข้าทำลาย มีคนเคยแนะนำให้ลุงใช้ไส้เดือนฝอยฉีดพ่น ลุงไม่รู้วิธีการและไม่รู้ที่จะหาซื้อได้ที่ไหนลุงก็เลยลองเอาผ้ามาพาดไว้ตามง่ามกิ่งเพราะลุงสังเกตเห็นหนอนมันชอบอยู่ใต้เปลือกก็แปลว่ามันชอบอยู่ในที่มืดและชื้น ลุงก็เลยทดลองสร้างสถานที่ให้มันอยู่ หลังจากนั้นอีกหนึ่งสัปดาห์ลุงก็มายกผ้าดู ปรากฏว่า มีหนอนชอนเปลือกเข้ามาอาศัยอยู่ ลุงจึงเก็บมาทำลาย หลังจากนั้นลุงก็ทดลองทำกับทุกต้น เอาผ้ามาตั้งไว้เหมือนเดิมและทดลองเอาชานอ้อยมาวางพาดไว้ ปรากฏว่า มีหนอนเข้ามาอาศัยอยู่เหมือนกัน.......ฮ่าๆๆๆ
นายซูฮัยมี เจะเลง นักวิชาการส่งเสริมการเกษตร เล่าเรื่อง
คำสำคัญ (Tags): #ชอบอยู่ที่มืด#หนอนชอนเปลือก
หมายเลขบันทึก: 218945เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2008 20:41 น. ()ความเห็น (22)
“นังหนู เก็บร้านได้แล้ว เดี่ยวมีผู้ชายหน้าตาไม่ดีมาแวะเวียนอีก”
โดนเลยครับ ท่านพี่ อิอิ
สวัสดีครับ
สวัสดีครับท่านเกษตรยะลา
สนุก ดี มีประโยชน์ ได้สาระ นำไปปฎิบัติได้ ไม่เสียตัง
ขอบคุณ ซูฮัยมี่ครับ
น่าทึ่งจริงๆ ภูมิปัญญาชาวบ้าน
ลุงแกเป็นนักวิทยาศาสตร์เกษตรนะคะเนี่ย..
ช่างสังเกต..ตั้งสมมติฐาน..ทดสอบ..เก็บข้อมูล..ครบเลย..เยี่ยมจริงๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแลกเปลี่ยนค่ะ..
- คนที่นั่น (ยะลา) เป็นอย่างไรบ้างครับ
- ฝากช่วยดูแล ทหารช่างที่ไปสร้างโรงเรียนและถนนแถวๆ นั้นด้วยนะครับ
- ขอบคุณครับ
- เยี่ยมเลยค่ะ
- หาวิธีกำจัด ด้วยภูมิปัญญาชาวบ้านจริง ๆ ค่ะ
- สบายดีนะคะ
สวัสดีครับ คนพลัดถิ่น
- ผมเองก็ชอบใจ....เพราะเราพวกเดี๋ยวกับที่ลุงแกว่า จริงๆ
- ไม่เหมือนแก๊ง Natadee..ไปไหนมาไหนมีแต่คนชอบ
- ฮ่าๆๆๆ
บังหีม
- บันทึกนี้รวบรวมองค์ความรู้และเรื่องเล่าของเจ้าหน้าที่มาเผยแพร่
- เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณซูฮัยมี เล่าเขียนเป็นเรื่องเสริมภูมิปัญญาท่องถิ่นเข้าไป อ่านแล้วสนุกดี
- ขอบคุณมากครับ
หมอแก้ว
- เรื่องใกล้ตัว ถ้าหมั่นสังเกตุศึกษา เก็บรวมรวบ
- บันทึก แล้วเผยแพร่ แต่ต้องดัดแปลงตามสภาพท้องถิ่น
- ขอบคุณมากครับ
- พี่ยาว
- นี่เป็นความรู้ใหม่เลยครับ
- ฮ่าๆๆๆๆๆ
- ดีจังอยากได้ความรู้แบบนี้มากๆๆ
สวัสดีครับ คุณลดา
- ชาวบ้าน ปราชญ์
- เก็บ รวบรวม ศึกษา ประสบการรณ์
- รู้ลึก รู้จริง ทำจริง
คุณบุญฤทธิ์
- ทหารช่างที่นี้ ตั้งฐานอยู่ใกล้เมือง 2 กม.
- เร่งทำถนนสายยะลา-ดอนยาง ทั้งวันทั้งคืนเพื่อให้ทันปีใหม่
- คงจะปลอดภัยและสบายดีทุกท่าน...ยห
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ Lovefull
- ชาวบ้าน นี่ถ้าตั้งใจศึกษาเรียนรู้ ไม่ยากเพราะเขาอยู่กับสิ่งนั้นๆตลอดเวลา ภูมิรู้ ภูมิปัญญา สังเกตุ จด ทำ
- เพื่อแก้ปัญหา ในอาชีพของเขา
- ขอบคุณมากครับ
สวัสครับ อ.ขจิต
- เรื่องพันนี้จะได้ผลมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมด้วย
- บางทีหนอนที่นั่นฉลาดกว่าหนอนที่นี่ก็ได้
- ฮิๆๆ
- ขอบคุณมากครับ
- หนอนก็หนอนเถอะ
- เจอลุงหรอกเข้าเสร็จเลย
- เยี่ยมจริงๆค่ะ
- เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านโดยแท้จริง
- เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีครับ อ.ลำดวน
- เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่น้องๆที่ทำงานในตำบลเขาเล่าฝากมาครับ
- ก็เอามาเผยแพร่ต่อเผื่อเป็นประโยขน์บ้าง
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ 
คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
- น้องเขาเล่าตามจินตนาการแต่เอาประสบการณ์ ของขาวบ้านมาเล่า
- ผูกเป็นเรื่องน่าอ่านและจำง่าย
- เข้าท่าดี มีความรู้
- ขอบคุณมากครับ
- สวัสดีครับพี่ไมตรี
- เป็นกรณีตัวอย่างเรื่องเล่าที่เร้าพลังจริงๆครับ
- ขอบคุณเป็นความรู้ที่ดีๆไม่มีในตำรา
สวัสดีครับ พี่เขียว
- ร้าวพลัง คารมคมคาย..น่ากลัว
- เล่าเรื่องชวยติตตาม
- ความรู้ที่ไม่มีในตำรา
- ขอบคุณมาก
เกษตรจันทบุรี
-ต้องทดลองดูก่อนแล้วจะแถลงตอบ
-
สวัสดีครับ เกษตรจันทบุรี
- ลองดูก่อนก็แล้วกัน
- แค่ที่ผมทำได้ผลไตมร้อย
- หนอนฉลาดกว่าครับ
- ขอบคุณมาก