สัพเพเหระ : ถุงผ้า
การสะพาย “ถุงผ้า” ดูเหมือนจะกลายเป็นลักษณะประจำตัวของผู้เขียนไปแล้วสำหรับคนที่คุ้นเคยกัน ความจริงช่วงแรกๆ ที่ผู้เขียนใช้ถุงผ้าก็ด้วยความรู้สึกเสียดาย เพราะเห็นว่าถุงผ้าที่ใส่เอกสารแจกจากการประชุมต่างๆ ไม่ค่อยมีใครเอามาใช้ ก็เลยไปเก็บไปขอมาใช้ ใช้ไปใช้มานานๆ เข้า คนก็นึกว่าผู้เขียนชอบถุงผ้า บรรดาเพื่อนสนิท มิตรสหาย รุ่นพี่ รุ่นน้องที่รู้จักกันก็จะมีของกำนัลเป็นถุงผ้ามาให้ผู้เขียนอยู่เสมอๆ ในหลากหลายโอกาส ทั้งที่เป็นถุงผ้าจากการประชุมบ้าง ถุงผ้าเก๋ๆ ที่ซื้อหามาบ้าง
ต่อมาที่ผู้เขียนใช้ถุงผ้ามาตลอดก็เพราะว่า อยากให้ “คนที่ให้” รู้สึก “ชื่นใจ” ที่เห็นว่าของที่เขาให้เรามานั้น เราได้นำมาใช้ประโยชน์ ทำให้หลายๆ ปีมานี้ไม่เคยได้เสียเงินซื้อกระเป๋าสะพายเลย ... วันนี้ก็ได้มาอีกหนึ่งใบจากเพื่อนรุ่นน้องที่รู้จักกันมานาน มีโอกาสนัดกินข้าวกัน น้องเขาก็เลยซื้อถุงผ้ามาให้เป็นที่ระลึก เป็นถุงผ้าของ “มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์” ถูกใจมากๆ :>
สำหรับผู้เขียนแล้วความหมายของการใช้ “ถุงผ้า” อยู่ที่คุณค่าของคำว่า “การให้ น้ำใจ ความใส่ใจ และมิตรภาพ” หากว่ามันจะมีผลต่อการช่วยลดภาวะโลกร้อนลงได้บ้างแม้เพียงน้อยนิด ก็ถือเป็นผลพลอยได้อันน่ายินดีทั้งต่อ “คนที่ให้” และ “คนที่ใช้”
ปลาทูแม่กลอง
23 ตุลาคม 2551
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น