... ณ ชิงช้าหน้าบ้าน....
ป้าเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนอยู่ในบ้านสวนกับแม่(แม่ผมนะ)
อาทิตย์ละครั้งถึงจะได้ออกไปตลาด...
ป้ากับแม่มักไปซื้อหนังสือมือสองอ่าน เล่มละบาทเดียว
เพราะไม่มีเงินจะซื้อของใหม่ๆ...
ป้ากับแม่มักจะตัดหน้ากลางของหนังสือเก็บไว้ ซึ่งเป็นหน้าแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว
เอาไว้ดูและฝันว่าสักวันจะไปเที่ยวที่เหล่านั้น...
ป้ากับแม่บอกว่าได้ไปสมใจตอนโตแล้ว...
ไม่ใช่เพราะว่ามีเงิน หากแต่มีความฝัน และตั้งใจจริงเราจะได้ในสิ่งที่อยากได้
ป้าอ่านหนังสือที่ผมเขียนแล้วบอกว่า คิดอยู่แล้วว่าผมต้องเอาดีทางเขียนหนังสือได้...
เพราะใช้หนังสือหนุนหัวนอนมาแต่เล็ก ... หมึกพิมพ์สมัยก่อนมันคงซึมเข้าหัวได้...
นีแหละ ... พลังของความฝัน และตั้งใจจริง ป้าย้ำ
ของจริงไม่มีฟลุ๊ค แม่พูดยิ้มๆ
ฟังป้ากับแม่พูดแล้วนึกอยากโทรถามสำนักพิมพ์เก่าๆว่า ใช้หมึกพิมพ์ยี่ห้ออะไร...
มีความสุขมากมายครับ
vrt
ชื่นชม ป้ากับแม่ นะคะ ชื่นชม คุณ vrt ด้วยค่ะ มีความสุขมากๆ น้า.. ฮิ ฮิ