วันนี้ร่วมชี้แจง เรื่อง " การจัดตั้งกองทุนสวัสดิการชุมชน ( สัจจะวันละบาท ) กับ ชาวบ้าน หมู่ 3
บ้านแสลงพันธ์ ต.สำโรง อ.เมือง จ.สุรินทร์ เป็นบ้านที่ เด็กรักป่า เป็นสมาชิก
" วันนี้ มีข่าว เจียๆ จนับ นะครับ พี่น้อง " ผู้ใหญ่ พูดเกริ่นนำด้วยภาษาเขมรปนไทยก่อนที่จะแนะนำให้คนอื่นพูดต่อ
จากนั้น เราก็อธิบายต่อ เรื่อง เหตุที่เราต้องมี สวัสดิการชุมชน
" การที่เราออมวันละบาท เราสามารถนำเงิน เพียง 1 บาท ไปเยี่ยม คนป่วยไข้ คนทุกข์ในชุมชน
ในตำบลของเราอย่างทั่วถึง โดยที่ ตัวเราไม่้ต้องไป "
" การที่เราดูแลคนอื่น เหมือนเราได้ทำบุญทุกวัน วันละบาทไปเรื่อยๆ "
" คนอื่น มีความทุกข์ ป่วยไข้ อยู่โรงพยาบาล เงิน 1 บาท ของเราก็มีคุณค่าอย่างมาก
ถึงยามที่เราป่วยไข้ เงินหนึ่งบาท ทั้งของเรา และของผู้อื่น ก็ย้อนกลับมาหาเรา"
" เราเป็นชาวนา ชาวไร่ ไม่มีองค์กร ไม่มีใครดูแล ไม่มีสวัสดิการ แต่ เรา คนจนกับคนจน สามารถ
ดูแลกันได้ ด้วยการรวม 1 บาท เข้าไว้ด้วยกัน"
ชาวบ้านต่างสนใจ พูดคุยกันเอง และถามคำถามต่างๆนานา
นับเป็นสร้างความคิด ในการดูแลกันในเบื้องต้น
เงิน 1 บาท มีค่ามาก ถ้านำมารวมกัน
มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหน่อย สอนศิลปะเด็กวันที่ 26 ต.ค.นี้เต็มหรือยังคะ จะสมัครให้ลูกชายค่ะ
เห็นด้วยค่ะ
เพราะตอนนี้ ใยมดก็ทำอยู่เหมือนกัน
ได้แนวคิดมาจากเพื่อนค่ะ
เค้าเก็บวันละสิบบาท
แต่ใยมดเก็บวันละห้าบาท
เงินจำนวนนี้ เผลอแป้บเดียว เราสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้
มันเห็นชัดเจนเลยค่ะ กับการที่เราไม่ได้ทำแบบนี้มาก่อน
มันเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่ไม่เคยคิดจะทำ
พอได้ทำ จึงรู้ว่า เออ มันก็แปลกดีน่ะ
ทั้ง ๆ ที่เราก็คิดว่าเราเก็บทีเดียวเยอะ ๆ ก็ได้ จะมานั่งเก็บอยู่ที่ละบาทสองบาททำไม
แต่นั่นน่ะสิค่ะ ไหนเวลาเอาเข้าจริง ไม่มีเงิน
มันเป็นสิ่งที่ดีมากมากค่ะ
ขอสนับสนุนน่ะค่ะ
โชคดีมีความสุขค่ะ
ยินดีด้วยมากๆๆเลยค่ะ
ชอบ ..... " การที่เราดูแลคนอื่น เหมือนเราได้ทำบุญทุกวัน วันละบาทไปเรื่อยๆ "
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมและทักทาย เป็นบันทึกที่มีข้อคิดที่ดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
ยิ่งทอง ๑ บาท ยิ่งมีค่านะครับ :-)
๑ บาท รวมกัน ๑๐๐ คนก็เป็น ๑๐๐ บาท พร้อมพลังใจที่วัดด้วยตัวเลขไม่ได้ :-)