- แล้วลูก ๆ ผู้ยังไม่ชาญฉลาดนักเรื่องความรัก อย่างเรา จะไปชดใช้ท่านอย่างไร ให้คู่ควรกับรักที่ท่านมอบให้หล่ะ
- ขอบใจจ๊ะน้องรัก สำหรับเรื่องราวแสนประทับใจ
- พี่ครูปู เป็นโรคติดครอบครัวหน่ะ คิดอยู่เสมอเลยหล่ะ ว่าทำยังไง๊ ฉันถึงจะใช้หนี้บุญคุณหมดเนี่ยะ ทำอะไรได้เลยรีบทำ เรื่องตัวเองมาหลังสุด ครอบครัวมาที่ 1 เพราะตั้งแต่เกิดมาเราก็เจอเค้าแล้วนี่
- เน๊อะ
เรื่องดีๆ
เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...
>"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ"
>คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ ..อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อย ๆ คลี่ผ้าที่ห่อออก..เพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ ..กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้องหมอต้องอุ้มเด็ก..ออกไปอย่างรวดเร็ว
>**เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู**
>และแล้ว....กาลเวลาพิสูจน์ว่า.... การได้ยินของเจ้าหนู..ไม่มีปัญหา
>ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ....ใบหูที่หายไป
>หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน แล้ววิ่งมาบอกแม่
>เธอรู้ว่า..หัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้า
>"พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า--ไอ้ตัวประหลาด--"
>จนกระทั่ง... เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลา.. เป็นที่รักของเพื่อน ๆ..
>เค้ามีพรสวรรค์ ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี..และดนตรี..
>เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้นแต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น... ทำให้เค้า..ไม่อยากเจอใคร
>"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก" แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก
>พ่อของเด็กชาย.. ปรึกษากับหมอประจำครอบครัวและได้รับข่าวดีจากหมอว่า...
>"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..จะเสียสละใบหู..เพื่อเด็กน้อยคนนี้" คุณหมอกล่าว
>จนกระทั่ง ...2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย.."ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหู
>ที่ลูกต้องการได้แล้ว...แต่นี่เป็นความลับ"
>การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น..
>....เค้ากลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค์...เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย
>จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่น
>ต่อมาได้แต่งงาน... และทำงาน.. เป็นข้าราชการในสถานทูต
>วันหนึ่ง.. ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า..
>"พ่อครับ.. ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย..
>แต่ผมไม่เคยทำอะไร.. เพื่อเค้าได้เลยสักนิด"
>"พ่อไม่เชื่อว่า.. ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอก..
>เรื่องนี้..เป็นความลับ เราตกลงกันแล้ว"พ่อตอบ..
>หลายปีผ่านไป....มันยังคงเป็นความลับ
และแล้ว..วันนึง..วันที่มืดมิดที่สุด.. ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชายแม่เค้าได้เสียชีวิตลง..เค้ายืนข้าง ๆ พ่อ... ใกล้หีบศพของแม่พ่อเรียกเค้า.."มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่"พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวลผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้น จนมองเห็นใบหน้า..ที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ...และแล้ว.. สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึง.....ใบหูของแม่...หายไป!..แม่ไม่มีใบหู..."นี่เป็นคำตอบ.. ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"...พ่อกระซิบผ่านลูกชาย"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ.. ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..ไม่มีใคร..มองเห็นว่า.. เธอไม่สวยจริงมั๊ย?จงจำไว้..
>สิ่งมีค่า..ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~ความรัก..ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
ความรักบางครั้ง.. ไม่จำเป็น.. ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..หากแต่อยู่ที่....การกระทำ.. ซึ่งเรา..อาจรับรู้..เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..อ่านจบแล้ว..ใช้สมอง..ตรึกตรองสักนิด..ถ้าพรุ่งนี้..เราตายไป..บริษัท..สามารถหาคนมาแทนเราได้ภายในไม่กี่วัน..แต่ครอบครัวเรา.ต้องสูญเสีย..และคิดถึงเรา..ไปตลอดเราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงานมากกว่าครอบครัว..หรือเปล่าถ้ามากกว่า...ก็เป็นการลงทุน..ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ..
forward เมลล์
คำสำคัญ (Tags): #เรื่องดีๆ
หมายเลขบันทึก: 216534เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2008 16:10 น. ()ความเห็น (74)
ว๊าวว วววว ครูโย่ง ซึ้งค่ะ krutoi get เลย ครูน้องโย่ง ได้ข้อคิดค่ะ
อ่านแล้วซึ้งๆๆๆๆ จังเลยค่ะ คิดถึงแม่ กลับบ้านเลยค่ะ พี่โย่งนครพนม ด่วนๆๆๆ
- สวัสดีคะ แวะมาทักทายคะ
- ความสุขเล็กๆเกิดจากความรักยิ่งใหญ่ในครอบครัวเล็กๆ
- แล้วความทุกข์ใหญ่ๆก็มักเกิดจากความไม่เข้าใจเล็กๆของคนในครอบครัวเล็กๆอีกเช่นกัน
- ขอให้มีความสุขคะ
ดีดีจัง ได้มาอ่านเรื่อง ดีดี จากคนหน้าตา ดีดี เลยทำให้รู้สึก ดีดี
ดีดี ค่ะ ดีดี
อิอิอิอิ ๆ ๆ ๆ ๆ
เค้าอ่านแล้วนะตัวเอง แต่ก็ชอบที่จะอ่านอีกหลาย ๆ รอบ
เพราะเป็นเรื่องดี ๆ นะตัวเอง
"ความรัก" ที่ประเสริฐสุด ๆ ๆ
ขอให้ตัวเองมีความรัก...แท้นะคะ
กุหลาบปากซัน ...
ผู้บ่าวไทยกับน้อง สายสะหมอน ไกด์สาวที่ลาวใต้
วันก่อน พี่ดูรายการทีวีรายการหนึ่ง เรื่องนี้ ค่ะ ซึ้ง น้ำตาคลอ วันนี้มาอ่านอีก ความรู้สึกเหมือนเดิม เจ๊า
ได้ความรู้สึกที่ดีสุดซึ้ง เป็นบันทึกที่ยอดเยี่ยม
- น้องโย่งเยี่ยมมากครับ หาเรื่องดีๆมาอีกแล้ว
- อ่านแล้วคิดถึงป๋าของพี่ครับ ท่านทำอย่างนี้จริงๆ เพราะท่านให้บทเรียนแก่ครอบครัวแม้กระทั่งในวันที่สิ้นลม
- การสูญเสียป๋าของครอบครัวพี่ ทำให้ลูกๆทุกคน หันมาเอาใจใส่และเรียนรู้กับการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของพวกเราทุกคน โดยเฉพาะการดูแลแม่ ที่เป็นสิ่งมีค่าที่สุดที่ครอบครัวของพวกเราเหลืออยู่เพียงคนเดียว ซึ่งวันนี้ พี่เองก็ดีใจ ที่พี่ยังได้ทำหน้าที่นี้ในทุกๆวัน
- ซึ้งครับ ....พูดไม่ออก
พี่ครูต่อ
- ซึ้ง คิคถึงแม่ ร้องไห้
- แม่ให้ลูกได้ทุกอย่างจริงๆ
- สวัสดีครูโย่ง
- นี่แหละความรักของแม่ที่มีต่อลูก
- ถ้าคนไทยรักคนไทยด้วยกันมาก ๆ ก็คงดี
- อยากให้ทุก ๆ คนมาอ่านเรื่องนี้นะ
- เหตุการณ์ต่าง ๆ ทั้งหลายที่เกิดขึ้นมาก็คงจะไม่เกิด
- ขอบคุณมากที่นำเรื่องดี ๆ จากคนน่าตาดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง
คิดถึง พี่เอกจัง เลย ไม่แวะไปเยี่ยมพอลล่า บ้างเลยเน๊อะพี่โย่ง ...ถึงแม้ว่าเรายังไม่เคยเจอกันเหมือน เจอพี่โย่ง น้องก้อย น้องนา น้องจิ อ.ขจิต.. พอลล่าก็เป็นแค่คนอื่น ไม่ใช่คนที่พี่เขาอยากจะมาอ่านเรื่องของพอลล่า หรอก....
+ อ๊ะ...เจ้าโย่ง...
+ ดี ๆ ...เปิดเทอมมาจะเอาไปเล่าให้เด็ก ๆ ฟัง...
+ คาบลูกเสือดูเข้าที...แต่คาบอื่น ๆ ก็ได้เหมือนกัน....
+ ใครหนอคิดเรื่องสามัญให้กลายเป็นเรื่องวิเศษได้ขนาดนี้...
+ ขอบใจนะจ๊ะ.....
กลัวไม่สูง ค่ะ น้าโย่ง ขอ ซัก 175 พอ เนอะ
ขอบคุณ
- ขอบคุณน้องพรหล้า
- ซึ้งมากครับ
- จะกลับไปหาแม่ครับ
- แต่งานเข้า
- เครียร์งานเสร็จแล้วจะไปหานะครับแม่
ขอบคุณ
- ใช่แล้วครับ
- ความสุขเล็กๆเกิดจากความรักยิ่งใหญ่ในครอบครัวเล็กๆ
- แล้วความทุกข์ใหญ่ๆก็มักเกิดจากความไม่เข้าใจเล็กๆของคนในครอบครัวเล็กๆอีกเช่นกัน
- ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณ
- ขอบคุณที่แวะมาอ่านข้อคิดดีๆครับ
- ขอบคุณน้องก้อยครับผม
- มาหลายดีดี แสดงว่าว่าอีกไม่นานก็ได้เป็น ดีดี แน่ๆ เอาๆๆ
- สู้ ๆ ครับ
- ขอให้ยอดทะลุ ทะลวง
- อิอิ
ขอบคุณ
- ใช่ครับ
- เรื่องดี ๆ แบบนี้
- อ่านแล้ว อ่านอีก
- ก็ยังรู้สึกดี ๆ
- ขอบคุณที่แวะมาครับ
- ขอบคุณครับ
ว้าว ยอดเยี่ยมมากครับ ครูน้องโย่ง
อ้อ ลืมบอกไป
หนีไปอยู่กาฬสินธุ์มาครับ อิๆ
ขอบคุณ
- โอ้โห พี่เอก
- ไม่ค่อยเลยนะ
- แต่ว่า สาวคนนี้น่ารักดี
- อิอิ
ขอบคุณ
- วันนี้ผมก็ดูครับ
- รายการตีสอบครับ
- ช่วงข้อมูลรกสมอง
- แต่เรื่องที่อ่าน
- ไม่รกสมองเลยครับ
- เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆ
- ก็เลยเอามาให้อ่านกัน
- ขอบคุณครับ
ขอบคุณ
- ขอบคุณท่านผอ.
- ที่แวะมาอ่านครับ
- น้องม่อน น่ารักมาก
- ตาประจักษ์ คงรักหลานคนนี้น่าดู
- ขอบคุณท่านผอ.มากครับผม
- แล้วลูก ๆ ผู้ยังไม่ชาญฉลาดนักเรื่องความรัก อย่างเรา จะไปชดใช้ท่านอย่างไร ให้คู่ควรกับรักที่ท่านมอบให้หล่ะ
- ขอบใจจ๊ะน้องรัก สำหรับเรื่องราวแสนประทับใจ
- พี่ครูปู เป็นโรคติดครอบครัวหน่ะ คิดอยู่เสมอเลยหล่ะ ว่าทำยังไง๊ ฉันถึงจะใช้หนี้บุญคุณหมดเนี่ยะ ทำอะไรได้เลยรีบทำ เรื่องตัวเองมาหลังสุด ครอบครัวมาที่ 1 เพราะตั้งแต่เกิดมาเราก็เจอเค้าแล้วนี่
- เน๊อะ
ขอบคุณ
-
- น้องโย่งเยี่ยมมากครับ หาเรื่องดีๆมาอีกแล้ว
- อ่านแล้วคิดถึงป๋าของพี่ครับ ท่านทำอย่างนี้จริงๆ เพราะท่านให้บทเรียนแก่ครอบครัวแม้กระทั่งในวันที่สิ้นลม
- การสูญเสียป๋าของครอบครัวพี่ ทำให้ลูกๆทุกคน หันมาเอาใจใส่และเรียนรู้กับการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของพวกเราทุกคน โดยเฉพาะการดูแลแม่ ที่เป็นสิ่งมีค่าที่สุดที่ครอบครัวของพวกเราเหลืออยู่เพียงคนเดียว ซึ่งวันนี้ พี่เองก็ดีใจ ที่พี่ยังได้ทำหน้าที่นี้ในทุกๆวัน
- ซึ้งครับ ....พูดไม่ออก
-
พี่ครูต่อ
- ขอบคุณพี่ต่อครับ
- เกินคำบรรยายครับ
ขอบคุณท่านรอง
-
- สวัสดีครูโย่ง
- นี่แหละความรักของแม่ที่มีต่อลูก
- ถ้าคนไทยรักคนไทยด้วยกันมาก ๆ ก็คงดี
- อยากให้ทุก ๆ คนมาอ่านเรื่องนี้นะ
- เหตุการณ์ต่าง ๆ ทั้งหลายที่เกิดขึ้นมาก็คงจะไม่เกิด
- ขอบคุณมากที่นำเรื่องดี ๆ จากคนน่าตาดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง
- ขอบคุณท่านรองมากครับ
- ความรักของแม่ เกินบรรยายครับ
ขอบคุณน้องพรหล้า
- พี่เอกได้ยินแล้วตอบน้องพรหล้าด่วน
- น้อยใจแล้ว
- หัวก็ไม่ได้ล้านซะหน่อย
- พี่เอกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- ไปหาน้องพรหล้าด่วน
- น้องพรหล้า
- คิดฮอด
- อิอิ
ขอบคุณ
- ขอบคุณน้องจิ
- ที่แวะมาเยี่ยม
- แอ๊บน่าดู
- ทับทิม น่ากิน
- นางแบบ ไม่ค่อยเวิร์ค
- อิอิ
ขอบคุณพี่อ๋อย
- เอาไปเล่าให้เด็ก ๆ ฟังเลยครับ
- ขอบคุณมากครับพี่
- รอของฝาก
- อิอิ
- ไหนบอกวันจันทร์
- ฮ่าๆๆๆ
- รอแล้วรอเล่า
- เดี๋ยวกลับก่อน
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณ
- โอ้โห
- โหนบาแบบนี้
- สูงแน่ๆๆ
- ได้สูตรมาจากน้าโย่งรับรอง
- สูงใจตัว
- และสูงด้วยหัวใจ
- เพราะมีแม่ใจดี
- ส่งเสริมการเรียนรู้ของลูกทุกอย่าง
- สุดยอดมัม
- อิอิ
อ่านแล้วซึ้งใจมากเลย ใช่แล้วฮะ ความรัก ความผูกพันของครอบครัวต้องมาเป็นที่ 1
ขอบคุณ คุณครูโย่ง มากนะฮะ ที่มีเรื่องดีๆ มาให้อ่านอยู่เรื่อยๆ บางทีก็มาแอบอ่านเฉยๆ อิอิ
ขอบคุณ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
- อ้าว
- ไปทำงานที่กาฬสินธุ์หรอครับ
- ยังไงก็อย่าไปนานนะครับ
- คิดถึง ๆๆๆ
ขอบคุณ
- ขอบคุณพี่ครูปู
-
- ขอบคุณมากครับพี่
- อ่านแล้วเห็นภาพ
- พี่ปูเป็นพี่ที่น่ารักของน้อง ๆ
- และเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ครับ
ขอบคุณ
seen
-
อ่านแล้วซึ้งใจมากเลย ใช่แล้วฮะ ความรัก ความผูกพันของครอบครัวต้องมาเป็นที่ 1
ขอบคุณ คุณครูโย่ง มากนะฮะ ที่มีเรื่องดีๆ มาให้อ่านอยู่เรื่อยๆ บางทีก็มาแอบอ่านเฉยๆ อิอิ
-
ขอบคุณทีแวะมาอ่านครับ
-
ยินดีมาก ถ้าบันทึกมีประโยชน์ครับ
- ตามมาดู
- อ้าวบันทึกนี้มีหลาน
- ด้วย
- ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณ
- ขอบคุณที่แวะดูครับ
- ใช่แล้ว
- หลานน่ารักซะด้วย
- จะเอาให้สูงเท่าน้าโย่งเลย
- อิอิ
มาหาเรื่องอีกรอบ...อิอิ.อิ แต่เป็นเรื่องดีดี ชอบมาก
น้อง ย. โย่ง
- คิดถึงจ้า นึกแล้วต้องหาอะไรดี ๆ มาให้พี่อ่าน คิดถึงแม่จัง วันนี้ออกพรรษา ไม่มีโอกาสไปทำบุญ เลยโทรไปหาแม่ และแล้ว คุณแม่ก็อยู่ที่วัดจริง ๆ คือไปทำบุญนะ อย่าคิดไปอย่างอื่น
คิดถึงน้อง ย. โย่งคนเก่งของพี่ฝนจ้า
ขอบคุณ
- ขอบคุณพี่ฝน
- โอ้โห
- หายไปนานเลย
- คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- ขอบคุณมากครับพี่
- สบายดีไหมครับ
- ทำบุญเผื่อด้วยนะครับ
- อ่านแล้วรู้เลยว่า ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่
- ว่าแต่ว่าน้องโย่งจะร่วมแสดงกับอ.ขจิตหรือเปล่า
- ในบทประพันธ์ เรือง หนาวๆเหงาๆของอ.ขจิต
- จะให้น้องเอ๊ะเขียน แต่ใครจะเป็นพระเอกตกลงกันเองเน้อ
มาซึมซับเรื่องราวดีๆ ด้วยคนจ้า
รักนี้ที่แม่ให้มากมายเหลือคณนานับนะคะน้อง
ความรัก..ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
ขอบคุณครับผม
น้องโย่ง น้องพอลล่า (ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้เลยนะครับ เห็นบ่นน้อยใจมาหลายข้อความเเล้ว)
ผมคิดถึงทุกคนครับ รวมถึง พอลล่า ด้วยครับ แต่ด้วยภาระกิจที่รัดตัว
ผมเองมาจากลาวใต้ นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ กทม.กระหืดกระหอบมาขึ้นเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ เกือบจะตกเครื่องเพราะ ต้องเดินทางต่อมายังกระบี่อีกครับ
งานยังอีรุงตุงนังเหมือนเดิม แต่ยืนยันว่า "คิดถึง" น้องๆกลุ่มหน้าตาดีทุกคนนะครับ
สวัสดีค่ะ หัวหน้า อิอิ
แหม.....วันนี้มาแนวๆๆๆๆ อิอิ
สองสามวันมานี่หัวหน้าเรา งานเข้าตอลอดเลยนะเนี่ย
ไปเที่ยววัด มีของฝากไหมค่ะ ท่วงๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ
เดี๋ยวจะกลับบ้านแล้วค่ะ ....จะเอาของมาฝากเด้อ อ้าย ฮิๆๆ
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ กอดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆ
- ตามมาอ่านและได้ข้อคิด คติสอนใจดีๆ จากครูโย่งไปเยอะเลยครับ
- ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่าน...
ขอบคุณ
พี่มนัญญา
- อ่านแล้วรู้เลยว่า ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่
- ว่าแต่ว่าน้องโย่งจะร่วมแสดงกับอ.ขจิตหรือเปล่า
- ในบทประพันธ์ เรือง หนาวๆเหงาๆของอ.ขจิต
- จะให้น้องเอ๊ะเขียน แต่ใครจะเป็นพระเอกตกลงกันเองเน้อ
- เรื่องหนาวๆเหงาๆของอ.ขจิต ยกให้อ.ขจิตเป็นพระเอก
- ผมเป็นโจรก็ได้
- อิอิ
ขอบคุณ
-
มาซึมซับเรื่องราวดีๆ ด้วยคนจ้า
รักนี้ที่แม่ให้มากมายเหลือคณนานับนะคะน้อง
ความรัก..ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
ขอบคุณครับผม
-
ขอบคุณพี่แอนเช่นกันครับ
-
ที่แวะมาเยี่ยมครับผม
ขอบคุณ
น้องโย่ง น้องพอลล่า (ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้เลยนะครับ เห็นบ่นน้อยใจมาหลายข้อความเเล้ว)
ผมคิดถึงทุกคนครับ รวมถึง พอลล่า ด้วยครับ แต่ด้วยภาระกิจที่รัดตัว
ผมเองมาจากลาวใต้ นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ กทม.กระหืดกระหอบมาขึ้นเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ เกือบจะตกเครื่องเพราะ ต้องเดินทางต่อมายังกระบี่อีกครับ
งานยังอีรุงตุงนังเหมือนเดิม แต่ยืนยันว่า "คิดถึง" น้องๆกลุ่มหน้าตาดีทุกคนนะครับ
- ขอบคุณพี่เอกมากครับ
- น้องพรหล้า ได้ยินแล้วนะครับ
- เข้าใจพี่เอกเด้อ
- อิอิ
ครูโย่ง อยู่ไส คึดฮอดหลายๆเด้ออ้าย กอดๆๆๆได้อีก อิอิ
ขอบคุณ
- ขอบคุณน้องนา
- ไปไหว้พระอย่างเดียวครับ
- ไม่มีของฝาก
- มีแต่ใจทีบริสุทธิ์ แจ่มใส เบิกบานครับ
- ขอบคุณครับ
ขอบคุณ
- ตามมาอ่านและได้ข้อคิด คติสอนใจดีๆ จากครูโย่งไปเยอะเลยครับ
- ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่าน...
ขอบคุณทีแวะมาอ่านครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ
- น้องจิ ตอนนี้ครูโย่งอยู่บ้านครับ
- คิดถึงคือกั๋นเด้อ
- สบายดีไหมครับ
ครูโย่ง ข่อยซำบายดี คึดฮอดอ้ายหลายๆ ฮักครูโย่งเด้อจ้า อย่าลืมแวะไปเบิ่งบันทึกพี่นาเด้อมีรูปฮาๆ เต็มไปหมด ฮักษาสุขภาพด้วยเด้ออ้าย....น้องจิ
ขอบคุณน้องจิ
- เดี๋ยวจะตามไปดูเด้อ
- คิดฮอดอย่างแรง
- มากอดหน่อย
- เร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข่อยสิตามมากอดอ้ายเด้อจ้า คึดฮอดได้อีก กอดๆๆๆ
แวะมาดูเรื่องดีๆ
+ อ๊ะ..เจ้าโย่ง...
+ ส่งของให้แล้วจ้า...ขอช่วยพี่สัมส่งให้...ส่งแบบ EMS ด้วย..
+ ก็กลัวจะไม่ทัน...วันศุกร์บ่าย ๆ รอรับได้เลย...
+ มาส่งข่างจ้า...
Your Sister(^_^)
สวัสดีจ้าาาาาาาาา
สบายดีบ่อ....
อ่านแล้วก็คิดถึงครอบครัวเลยเน้อะ...
อิ อิ อิ
เห้อๆๆๆๆ
ขอบคุณน้องต่าย
Your Sister(^_^)
- ทำไมไม่เข้าระบบอ๊ะ
- เข้าไม่ได้หรอ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม
- พุงหายไปกี่กิโลครับ
ขอบคุณสำหรับข้อมูล และกำลังใจคะ
