วันนี้มาแนวข้อคิดในชีวิตประจำวัน ในฐานะข้าราชการผู้น้อย (เกือบด้อยค่า) ที่ยังสนุกกับการทำงานอยู่ แต่วันไหนมามากไปก็ไม่ค่อยจะสงบเหมือนกัน วันนี้อยากพูดถึงเรื่องของขวัญ (ไม่ใช่ของขวัญวันเกิดนะคะ) เป็นขวัญ คือสิ่งที่เราได้จากเพื่อนร่วมงาน หัวหน้า ลูกน้อง และลูกน้อย ด้วย อาจจะได้ในรูปแบบของคำชม น้ำเงิน การเลื่อนขั้น การให้โบนัสท่องเที่ยว หรือให้ความเท่าเทียมกันให้มากที่สุด ส่วนกำลังใจคือ การสนับสนุน ยกย่อง หรือติเพื่อก่อเราก็ถือว่าเข้าข่าย และในที่สุดแล้วทุกคนก็อยากได้มาหล่อเลี้ยงสุขภาพจิต และเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานเชิงจิตวิญญาณ ไม่ใช่ทำเพราะหน้าที่หรือ ให้เสร็จเพียงเท่านั้น คนเราทุกคนชอบที่จะได้รับเกียรติ ได้รับความยุติธรรม แต่เราก็คงต้องให้เกียรติ และความยุติธรรมต่อผู้อื่นด้วย (มาแนวจะบวชชีแย้ว) ที่จริงอยากจะเล่าเรื่องบางเรื่องให้ฟัง แต่ไม่เล่าดีกว่า เพราะเรื่องที่จะเล่านี้ ทุกคนต้องเคยรู้มาแล้ว และ รู้ซึ้ง ใช้คำนี้คงไม่เวอร์เกิน เตือนตัวเองอยู่เสมอก็แล้วกันว่า ให้ขวัญ และกำลังใจคนรอบข้างบ้าง (ไม่เสียตังส์) ยุคนี้สำคัญนะคะ บาย
เห็นด้วยจ้า! อยากได้ทั้งขวัญ และ กำลังใจ งานหนัก ยุ่งแค่ไหนไม่ว่า ขอให้ทำงานแล้วมีความสุข ไม่มีความขัดแย้งก็พอใจแย้ว.....