ความกดดันในชีวิตเริ่มขึ้นเมื่อเราได้เริ่มลืมตาดูโลก โดยที่เราไม่รู้เลยว่าชีวิตเรา เราจะทำอะไร เราอยู่ในกรอบตลอดเวลา ไม่เคยมีโลกส่วนตัวเลย ชีวิตนี้เรา เป็นของแม่คนเดียว แม่เท่านั้น เราเคยบอกตัวเองว่าอย่างนั้นแต่ พอเราได้มาใช้ชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว ความคิดเราก็เปลี่ยนไปว่า เราจะทำอย่างไรเกี่ยวกับชีวิตเราดี เราจะเป็นอะไร เราจะเลื่อกเส้นทางชีวิตของเราอย่างไร แต่ก่อนก็มีแต่ พ่อกับแม่เท่านั้น ที่เป็นคนที่ สร้างชีวิตเรา พอมาอยู่คนเดียวแล้วเราจึงรู้ว่าเราจะดำดงชีวิตอย่างไรเมื่อ ไม่มีเขาอยู่แล้ว เรามันก็เหมือนไม้ท่อนหนึ่งที่ ลอยไปกับกระแสน้ำ ไม่รู้ว่ามันจะตกอยู่ที่ใหนถ้าเกิดว่าเราเป็นของตัวเองมากกว่านี้เราคงไม่ลำบากหรอก
