กว่า ยี่สิบปี ที่ผมทำงานเป็นแพทย์ประจำ โรงพยาบาลพุทธชินราช ผมเห็นการเจริญเติบโตของโรงพยาบาล ผ่านสายตาอยู่ทุกวัน อาคารผู้ป่วย ห้องผ่าตัด ห้องเอ็กซเรย์ โอพีดี ฯลฯ ตึกต่างๆ งอกงามขึ้นมาเหมือนดอกเห็ด จนกระทั่งพื้นที่กว่า 164 ไร่ หนาแน่นไปด้วยอาคารสูงใหญ่ตระการตา เราเคยมี“สระแก้ว” เป็นสระน้ำขนาดใหญ่ มีต้นไม้ร่มรื่นรายรอบ ไม่ว่าผู้ใหญ่หรือลูกเด็กเล็กแดงต่างใช้บริเวณรอบๆ สระแก้วเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ถึงวันเวลาสำคัญเช่นวันทำบุญใหญ่ หรือวันลอยกระทง ก็จะมีการปล่อยปลา ปล่อยเต่า ลอยกระทง เป็นที่สดชื่นเบิกบานกันทั่วทุกคน ปัจจุบันสระแก้วของผมถูกถมที่รุกล้ำ จนกระทั่งเหลือสภาพเป็นเพียงสระน้ำขนาดไม่ใหญ่นัก น้ำสีข้นเข้มล้อมรอบด้วยทางเดินคอนกรีตอันร้อนระอุเพราะเก็บความร้อนจากแสงอาทิตย์ยามกลางวัน
สระแก้วเมื่อยี่สิบปีก่อน