พฤษภาคม 2550
© ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
© “ เส้นของคุณเปราะจังเลยค่ะ ขอโทษนะคะ ขอตรงนี้นะคะ” พยาบาลสาวหน้าละอ่อนพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน
© “ ได้จ๊ะ ตามสบาย พี่ไม่กลัวเข็มค่ะ”
© “ ไม่ได้ค่ะ เส้นจมอีกแล้วค่ะพี่ ขอเป็นมือขวานะคะ “ ที่สุดแล้วความพยายามของเธอก็สำเร็จ
© “ ขอเจาะเลือดหน่อยนะคะพี่ “ เธอลงมือเจาะอีกครั้งที่ข้อพับ คราวนี้ง่ายขึ้น
© ฉันนอนนิ่งๆ เนิ่นนานบนเตียงคนไข้ในห้องพิเศษเพียงลำพัง 3 วัน ..... พยาบาล ..... หมอ .... ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี .... เช็คอาการของฉัน .... ตรวจทุกอย่างละเอียดยิบ .... แต่ไม่มีอะไร ... เป็นเพียงไข้หวัดใหญ่ ..... ธรรมดา....
© ฉันรู้ดีว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก .... และไม่เคยจะบอกใครว่าฉันป่วย .... ฉันขับรถไปโรงพยาบาลเอง .... และขับรถกลับบ้านเอง .... เมื่อฉันหายดีแล้ว
© แต่ระหว่างที่ฉันนอนอยู่โรงพยาบาล มองดูหยดน้ำเกลือหยดติ๋งๆ ขวดแล้ว ขวดเล่า นั้น .....มันเหงาๆ .... ฉันคิดถึงดวงหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันรักสุดชีวิตอยู่เสมอ .....เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่และเมื่อฉันป่วย .... ฉันจะหาย อย่างรวดเร็ว .... ด้วยข้าวต้มกุ้งร้อนๆ .... ด้วยยำเปรี้ยวๆ ที่ฉันชอบทาน ...... ด้วยความรักความอบอุ่นที่ฉันได้รับ ...
© ท่านจากฉันไปนานแล้ว ตั้งแต่ปี 2535 .... กว่า 15 ปีแล้ว แต่ภาพแห่งความหลัง ยังคงกระจ่างชัดในใจฉันเสมอ
© ทุกครั้งที่คิดถึง ดิฉันคิดว่าหลายๆ อย่างของตัวท่าน ยังอยู่ในจิตวิญญาณของดิฉัน ดิฉันพยายามสืบสานคุณงามความดีที่ท่านเป็นแบบอย่างให้กับดิฉันอย่างดีที่สุดต่อไป นอกเหนือจากการไปวัดทำบุญอย่างที่ทำอยู่เป็นประจำค่ะ
พระคุณของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆครับ
พรุ่งนี้วันแม่กลับมาอยู่บ้านกับแม่ค่ะ
และเราตั้งโปรแกรม..พิเศษ"ในใจ" เราสำหรับแม่ค่ะ
(^___^)
1. ขจิต ฝอยทอง เมื่อ จ. 11 ส.ค. 2551 @ 15:01 782180 [ลบ]
2. ธัญศักดิ์ ณ นคร เมื่อ จ. 11 ส.ค. 2551 @ 15:17 782196 [ลบ]
3. Ka-Poom เมื่อ จ. 11 ส.ค. 2551 @ 15:21 782200 [ลบ]
ผมก็จะพยายามให้เวลากับแม่ให้มากขึ้นกว่าเดิมครับ
ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาให้ครับ
รพี
7. นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี เมื่อ จ. 11 ส.ค. 2551 @ 23:10 782895 [ลบ]
8. รพี กวีข้างถนน เมื่อ อ. 12 ส.ค. 2551 @ 05:42 783042 [ลบ]