วันนี้ 21 กรกฎาคม 2551 ได้มีโอกาสได้เข้ารับการอบรมวิทยากรสร้างกลุ่มสัมพันธ์ บอกตรงๆ ว่าไม่เคยมีความรู้เรื่องนี้เลย แต่ใจมันรัก (ช่วยไม่ได้) แต่ขอบอกนะมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นอกจากจะ BORN TO BE แล้วยังต้องอาศัยการฝึกซ้อมให้มีทักษะเฉพาะตัว และฝึกซ้อมกับทีม เพื่อทำงานร่วมกันให้งานออกมาดีหรือจะพูดง่ายๆ ว่าช่วยกันทำมาหากินก็ได้ ไม่ใช่ชอบกินแต่แรง ให้เพื่อนๆ ทำงานกันไป ทักษะที่ตัวเองคิดว่ารักและต้องฝึกให้เป็น ก็คือการตีกลอง ซึ่งตอนแรกตัวเองคิดว่าง่ายๆ
จริงๆ แล้วแค่ตีให้เข้าจังหวะกับคนร้อง หรือจังหวะพื้นฐาน ป๊ะ ตึง ตึง ป๊ะ ตึง ยังตีไม่ค่อยจะได้ แถมยังมีจังหวะอื่นๆ อีก เช่น จังหวะสัญญาณ จบเพลง แต่อาจารย์ก็ให้กำลังใจนะ มันต้องมีการฝึกซ้อมทุกวัน เดี๋ยวก็ได้ ให้คิดและให้กำลังใจตัวเองเสมอว่า ''ไม่มีอะที่ทำไม่ได้'' จริงมั๊ย? แต่หมอเปิ้ลบอกแล้วนะว่า ''สวรรค์ไม่ได้ส่งพี่ให้มาตีกลอง'' แต่พี่ยังไม่เชื่อหมอเปิ้ลนะ
สวรรค์ส่งมาให้เราคู่กัน
ใจรักซะอย่างอะไรก็สู้ไม่ได้จริง ๆ นะแต๋ว ขอเป็นกำลังใจให้ประสบความสำเร็จในการตีกลองนะจ๊ะ
น้องแต๋ว สู้ สู้ พี่จะช่วยร้องส่ง น้องก็ช่วยตีรับ ทำให้ได้นะ
อาจารย์ (พี่ชายพี่นะ)อยากให้พวกเราทำให้ได้
อาจารย์ แจ้งผ่านพี่มาว่า หลักสูตรนั้นนะ ยกให้เป็นลิขสิทธิ์ ของศูนย์ฯเลย อนุญาตให้พิมพ์จำหน่ายได้ เพื่อเป็นประโยชน์ (บอกพี่หน่อยให้ด้วย)
และอาจารย์ ได้ซื้อ ฉิ่ง กับฉาบ ให้ศูนย์ฯ อีก 1 ชุดด้วย เพื่อว่า กลอง 2 ใบ ที่มอบให้กับศูนย์ฯ แล้วนั้น จะได้ไม่เหงา (บอกพี่หน่อย ให้ไปรับ ฉิ่ง กับ ฉาบ ที่บ้านอาจารย์ด้วย)
ฉะนั้น เมื่ออาจารย์ ท่านตั้งใจส่งเสริมพวกเรามาก ต้องทำให้ได้นะ เริ่มที่กลอง แล้วต่อด้วย ฉิ่งกับ ฉาบ เลยนะ พี่เป็นกำลังใจ และจะฝึกซ้อมด้วยจ้ะ
น่าสนใจมาก