แผ่นดินนี้มิใช่แผ่นดินอื่น
เป็นแผ่นดินอันชุ่มชื้นระรื่นฝัน
จากปู่ย่าตายายสายสัมพันธ์
ส่งทอดความมุ่งมั่นมิผันแปร
มิหวังให้เจ้ามาเป็นเช่นปู่ย่า
หลังสู้ฟ้าปักดำจนย่ำแย่
แต่ให้รู้, ว่าที่นี่มิเคยแพ้
และอ่อนแอจำยอม หรือตรอมใจ
เพียงให้เจ้าเข้าใจในวิถี
ก่อเกิดจากที่ที่ยิ่งใหญ่
รับรู้ รับฟังความเป็นไป
ลึกซึ้งในดวงฤทัยของใจเจ้า
แผ่นดินนี้ไม่ใช่แผ่นดินอื่น
หลับและตื่นลมหายใจใช่เปลี่ยวเหงา
เป็นวิถีธรรมดาประสาเรา
สุขและเศร้าเคล้าคละพบปะกัน
เติบใหญ่เป็นนายคนเถิดหลานรัก
แต่อย่าลืมแผ่นดินแห่งรักและความฝัน
แต่อย่าลืมรากเหง้าและเผ่าพันธุ์
เสพสุขสันต์แล้วแสลงใจในโคลนดิน
เป็นเจ้าคนนายคนเถิดหลานรัก
แผ่นดินนี้ย่อมได้รักประจักษ์ถิ่น
รักตัวเจ้ารักวิถีอันมีกิน
ว่างเมื่อไหร่ค่อยคืนถิ่นกลับมาเยือน
สวัสดีครับ พี่แผ่นดิน
ขอบคุณผืนแผ่นดินที่มีให้เราได้ดำรงอยู่
ตราบลมหายใจที่ยังมีอยู่...
-------
ขอบคุณนะคะ
(^____^)
กะปุ๋มจะเรียนถามคุณแผ่นดินว่า... กิจกรรมออกค่ายของนิสิตนี้... ต้องการหนังสือบริจาคไหมคะ... พอดีเมื่อวันหยุดที่ผ่านมา จัดบ้านทำความสะอาด... ก็เลยอยากนำหนังสือไปบริจาคน่ะค่ะ
แผ่นดินนี้มิใช่แผ่นดินอื่น
คอยหยิบยื่นความอุดมสมศักดิ์ศรี
คอยเกื้อหนุนจุนเจือธรรมชาติมี
ชุบวิถีให้ประชาทั่วแผ่นดิน
...
รอเจ้ามาสานต่อก่อสร้างรัก
รอเจ้ามาถอทักประจักษ์สมัย
รอเจ้ามาสืบสานผลงานไทย
รอเจ้าให้เติบใหญ่เป็นคนดี
...
*
ภาพถ่ายด้านหลัง ได้อารมณ์อีกแบบ
ภาพงดงาม และบทกลอน มีความหมายมากค่ะ
ขอบคุณ และ เป็นกำลังใจให้ คุณแผ่นดินค่ะ
สวัสดีคะคุณแผ่นดิน
อ่านแล้วรักแผ่นดินขึ้นอีกเยอะเลยคะ
สวัสดีครับ คุณ นิรุตต์ เข็มเงิน
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับ
บอกตามตรงนะครับ ตอนแรกลังเลว่าจะใช้ชื่อบันทึกเช่นนี้หรือเปล่า เกรงใจคนอ่านจะพลอยนึก หรือเข้าใจว่าเป็นเรื่องการบ้านการเมืองไปซะงั้นไป
แต่สุดท้าย ก็ปลงใจด้วยชื่อ นี้ (แผ่นดินนี้มิใช่แผ่นดินอื่น) -
เพราะต้องการบอกย้ำ หรือสื่อสารให้แน่นหนักว่า ถึงว่าลูกหลานรุ่นแล้วรุ่นเล่าจะไม่คืนทุ่งเป็นเกษตรกรเหมือนบรรพบุรุษ แต่ทุ่งนาก็ไม่เคยเป็นอื่นสำหรับพวกเขา ...
หรือแม้แต่ ความรักและความเข้าใจที่พ่อแม่ ปู่ย่าตายายที่มีต่อลูก ก็ล้วนอยากให้ลูกสบาย ไม่ต้องกรำงานหนักเหมือนตัวเอง
ผมดีใจนะครับที่ตัวเองปลงใจใช้ชื่อนี้ ...และหวังว่าคุณนิรุตต์ ก็จะชอบเช่นกัน
ส่วนกรณีเขาพระวิหาร บอกได้คำเดียวว่า เสียดาย และพยายามเข้าใจกับประวัติศาสตร์ แต่ปนะวัติศาสตร์บางเรื่องมันก็น่าวิพากษ์เสียจริง ,
.....
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ครูโย่ง
เคยไปต่างประเทศบ้าง แต่ไม่มากมายนัก
แต่ทุกครั้งที่เดินทาง ผมกลับอ้างว้างและโหยหาบ้านเกิดเมืองนอนเป็นที่สุด
เข้าใจเลยว่า
คนที่พรากบ้านไปหลายปี
ครั้นกลับมาเยือนทำไมต้องก้มลงจูบ หรือกราบแผ่นดินแม่
เสียดายคนดี ๆ ในสังคมไม่มีโอกาสได้กลับบ้าน
เป็นต้นว่า นายผี ...
ซึ่งเพลงเดือนเพ็ญ ก็บ่งชี้ได้อย่างน่าเห็นใจ
.....
ว่าจะมาบอกอาจารย์พนัสว่า..ช่วงเมื่อกี๊ไปเที่ยวปายมาค่ะหนีบเอา.หนังสืออาจารย์พนัสไปอ่านด้วย..เข้าบรรยากาศมากๆเลยค่ะ..
ขอบคุณนะคะ..ที่เขียนได้ละเมียดละไม..ชอบมากค่ะ..^^
ด้วยความระลึกถึงค่ะ..
สวัสดีครับ พี่ขจิต
สวัสดีครับ. คุณกะปุ๋ม Ka-Poom
ก่อนอื่นขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องหนังสือ. ผมกำลังจะไปออกค่ายสุรินทร์อีกครั้งในต้นเดือนสิงหาคม. พรุ่งนี้ก็คงได้โทรไปหาพี่หน่อย และจากนั้นก็คงชัดเจนในเรื่องกำหนดการ
ผมยังอยากได้หนังสือไปเติมเต็มให้โรงเรียนอีกรอบ. แต่ค่ายนี้จะไปให้กำลังใจชาวบ้านและร่วมเป็นแรงในการสร้างโรงอาหารให้เด็ก ๆ ที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก รวมถึงการจัดกิจกรรมเรียนรู้อื่น ๆ เติมเต็มลงไป .
...
ขอบคุณล่วงหน้าอีกครั้งนะครับ แล้วผมจะติดต่อกลับอีกรอบ และขอให้คุณกะปุ๋ม มีความสุขกับชีวิต มีพลังชีวิตอย่างที่เคยเป็นมา
ผมเป็นกำลังใจให้เสมอ. นะครับ
งั้นโอเค...เลยนะคะ...คุณแผ่นดิน
เดี๋ยวกะปุ๋มจะหาวันว่างนำหนังสือไปให้ที่ ม.สารคาม
เป็นหนังสือหลากหลาย เพราะได้มรดกมาจากรุ่นพี่อีกทอด
แล้วแต่พี่แผ่นดินจะดำเนินการต่ออย่างไรก็ได้ค่ะ... กะปุ๋มไม่ซีเรียสนะคะ
(^___^)
ขอบพระคุณนะคะ
ดีใจที่ได้ทำดีร่วมกันค่ะ
^__^แอบแซวเรียกพี่...ตามน้องๆ นิสิต...
..มิหวังให้เจ้ามาเป็นเช่นปู่ย่า
หลังสู้ฟ้าปักดำจนย่ำแย่..
....ปีนี้...
เป็นอีกครั้ง...ในไม่กี่ครั้งที่ผมได้ลงนา และ "ปักดำ" ด้วยตัวเอง
หลังจากดำนาในกระดาษมาหลายปีดีดัก...ปวดหลังคับ...!!
อิๆ
สวัสดีครับ คุณปู poo
ขอบคุณที่นำภาพดี ๆ มาฝากนะครับ ผมชอบมากเลย ทุ่งนาที่ยังมีควายอยู่คู่กับทุ่งนั้น ผมถือว่าวิเศษสุด ถึงแม้จะไม่มีบทบาทต่อการไถคราดแล้ว แต่ก็ยังไม่ถูกเกณฑ์เข้าโรงฆ่าสัตว์ -
อีกภาพที่เป็นวิทยุ ฯ นั้น ผมไม่แน่ใจว่าทำหน้าที่เป็นหุ่นไล่กาหรือเปล่า หรือเป็นเครื่องบันเทิงของเจ้าของนา . กันแน่
หรือที่จริงแล้ว..
ที่แขวน ๆ อยู่นั้น เป็นอะไร..
ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ครับ
สวัสดีครับ ครูยุ้ย
สำหรับผมแล้ว. ทุ่งนาเป็นเหมือนบ้านและโรงเรียนที่แสนอบอุ่น
ดีใจน่าครับที่ครูยุ้ยอ่านบันทึกนี้แล้ว เกิดความรู้สึกหวงแหนและรักบ้านเกิดขึ้นอีกเยอะ ๆ...
อยากให้คนทุกคนรู้สึกเช่นเดียวกับครูยุ้ยจังเลย. บางที อะไรต่อมิอะไรจะดีขึ้นกว่านี้ก็เป็นได้
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ. คุณครูแอ๊ว
ขอบคุณครับที่ชอบหนังสือเล่มนั้น.
มีหลายท่านผมยังค้างส่ง.
และหลายท่านยังรบเร้าให้ทำขึ้นใหม่ ซึ่งก็กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะเอายังไงดี
.....
คิดถึง.นะครับ
และขอให้โชคดีกับชีวิต...เสมอไป
สวัสดีครับ ดร. กะปุ๋ม Ka-Poom
ดีใจอย่างมหาศาลที่จะได้ร่วมทำกิจกรรมดี ๆ ร่วมกัน
หนังสือที่จะมีมาให้ ผมจะนำไปมอบให้กับโรงเรียนแวชุมชนเด็กรักป่าอีกรอบ เพื่อให้เด็ก ๆ ได้มีทรัพยากรทางปัญญามากยิ่งขึ้น
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ พี่ คุณพิทักษ์
ใช่ครับ. หลายชีวิตทำนาบนกระดาษมาเสียนาน
ผมเองก็เช่นกัน
เมื่อมีโอกาสได้ปักดำด้วยตนเอง ก็พลอยชื่นใจและสุขใจเป็นที่สุด
แต่ก็อดขำกับสังขารไม่ได้ ...
ตอนนี้ยังปวดหลังอยู่เลยครับ
อิอิ
กราบนมัสการ พระคุณเจ้า.tukkatummo
ผมอ่านบทกลอนแล้วประทับใจเป็นที่สุด ซึ่งหมายถึงฉันทลักษณ์ , คำและความหมาย โดยเฉพาะบทนี้นะครับ..
....
สาธุ
"... สำหรับผมแล้ว. ทุ่งนาเป็นเหมือนบ้านและโรงเรียนที่แสนอบอุ่น"
อั้ยย่ะ ความรู้สึกนี้ คือภาพจริง ของข้าพเจ้า เมื่อวัยประมาณหลานจุกนี่หน่า
..........
ต้องรักพ่อ รักแม่ รักแก่เฒ่า
ต้องรักเหย้า รักอยู่ อย่างปู่ย่า
ต้องรักเป็น รักตาย อย่างยายตา
ต้องรักดิน น้ำฟ้า รักษาธรรม...
.....
คำและความหมาย เข้ากับชื่อบันทึกพอดีเลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ