๖ นิสัย ซื้อใจลูกน้อง ... (นิตยสาร Secret)
อ่านบทความ เรื่อง "๖ นิสัย ซื้อใจลูกน้อง" จาก นิตยสาร Secret แล้วถูกใจ๊ ถูกใจ ... อยากไปตะโกนบอกที่คณะฯ สักหน่อยว่า ทำงานจะครบวาระอยู่แล้นน ทำไม๊ ทำไม แค่ ๖ ข้อนี้ก็ทำไม่ได้ ฮึ :)
๑. หมั่นชม ... แต่อย่าชมโอเวอร์ ถ้าอยากให้ลูกน้องทำงานดี เจ้านายต้องหมั่นชม เพราะมนุษย์มักจะทำตัวตามความคาดหวังของคนอื่นโดยอัตโนมัติ เจ้านายที่ฉลาดจึงต้องหาข้อดีของลูกน้องแต่ละคนให้เจอ และหมั่นย้ำถึงข้อดีนั้นอยู่เสมอ เพื่อให้ลูกน้องมีความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง และมีกำลังใจที่จะสร้างผลงานที่ดีที่สุด
๒. ติดดิน ... จำไว้เลยว่า ยิ่งตำแหน่งสูงเท่าไร ก็ยิ่งต้องอ่อมน้อมถ่อมตนมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้น เจ้านายที่ดีจึงไม่ควรทำตัวเหินห่างเย็นชาดุจน้ำแข็งขั้วโลก ที่เอาแต่ออกคำสั่งและข่มขู่ลูกน้อง เพราะถือว่ามีอำนาจเหนือกว่า จนลูกน้องกลัวและเครียด เพราะการทำเช่นนี้มีแต่จะทำให้ประสิทธิภาพและความคิดสร้างสรรค์ในการทำงานลดลง
๓. พึ่งได้ ... ถ้าคิดจะเป็นเจ้านาย ไม่ว่าจะเจอปัญหาระดับเหงื่อตกหน้าแตกแค่ไหน ก็ต้องกล้าออกหน้าแทนลูกน้อง เพราะเมื่องานสำเร็จ คนที่ได้หน้ามากที่สุดก็คือนาย ดังนั้น ถ้างานล้มเหลว นายก็ไม่ควรปัดภาระ มิฉะนั้นจะทำให้คะแนนนิยมตกฮวบ
๔. อีคิวสูง ... แค่ "เก่งงาน" หรือมีไอคิวสูงอย่างเดียวไม่พอ แต่ต้อง "เก่งคน" หรือมีอีคิวสูงด้วย เพราะคงไม่มีใครอยากมีเจ้านายเจ้าอารมณ์ที่เอาแต่เกรี้ยวกราด ตวาดลูกน้องต่อหน้าธารกำนัล ดังนั้น ก่อนจะคิดบริหารคนอื่น ลองหัดบริหารเรื่องง่าย ๆ อย่างอารมณ์ของตัวเองให้ได้ก่อนดีไหม
๕. ชัดเจน ... ผู้นำที่ดีต้องสามารถทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย ถ่ายทอดวิสัยทัศน์ลึกล้ำและกลยุทธ์ซับซ้อนในสมองไปสู่ลูกน้องได้อย่างชัดเจน เรียบง่าย และตรงไปตรงมามากที่สุด เพราะแม้ว่าไอเดียจะบรรเจิด แผนงานจะล้ำเลิศแค่ไหน แต่งานจะสำเร็จไม่ได้เลย หากขาดการสื่อสารที่ชัดเจน
๖. อบอุ่น ... หัวหน้าที่ฉลาดต้องสร้างบรรยากาศที่เอื้อต่อการทำงานเป็นทีม เช่น เปิดโอกาสให้ลูกน้องทุกคนมีส่วนร่วมในการวางแผนและตัดสินใจ รับฟังทัศนคติของลูกน้อง และเปิดใจให้ความเป็นกันเองแก่ลูกน้อง เพื่อลดช่องว่างระหว่างกัน
โอ้ ! ... ถ้าเจ้านายทำได้ทั้งหมด ไม่ว่างานยุ่งและหนักแค่ไหน ลูกน้องสู้ตายแน่นอน
:) ........................................................................................................................... (:
อย่าหาว่าเลือกนายมากเลย ... ทำงานกับท่าน ... มาหลายปี สักข้อท่านยังไม่ทำเล้ย โชคร้ายขององค์กร แต่โชคดีของท่านมั้ง เพื่อท่านเฉไฉไปทางใด ก็ไม่มีใครขัด เพราะทำงานอยู่คนเดียว ยู้ เฮ
ครับก็หวังว่า ข้อเขียนจะมีประโยชน์ต่อท่านที่อ่านบ้างนะครับ
แหล่งอ้างอิง
โอโตริ (นามแฝง). "๖ นิสัย ซื้อใจลูกน้อง" , Secret. ๑, ๑ (๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๑) : หน้า ๗๒.
ความเห็น (4)
ผมว่าถ้านายมีอย่างนี้หมดนะครับ นายคนนั้นคงจะคิดว่า ถ้าลูกน้องจะสู้ตาย สู้เอาแบบสู้แล้วรอดกลับมาเป็นเป็นดีกว่าครับ
ควรจะเพิ่ม ข้อ 0 คือจริงใจ กับข้อ -1 คือประโยชน์ของส่วนรวมมาก่อนอย่างอื่นทั้งหมดครับ
รู้สึกว่าตัวเองจะขาดข้อ 1 ไปเยอะเหมือนกัน เพราะบางทีก็มีเรื่องให้คิดและทำมากมายจนลืมเรื่องเล็กน้อยไปบ้าง ส่วนใหญ่จะชมงานว่า "อือ ดีนี่ ไอเดียดี สวย ใช้ได้ โอเคแล้ว เร็วดีนะ" นอกนั้นไม่ค่อยได้พูดเท่าไหร่
และปัญหาที่เจอกับตัวเองคือ ด้วยความที่งานเยอะเลยไม่มีโอกาสคุยกับคนอื่นนอกจากเรียกมาสั่งงานสั้นๆ ไวๆ หรือประชุมเฉพาะเรื่อง ขนาดกินข้าวยังกินในห้องทำงานตัวเองเลย สงสัยต้องหมั่นคุยกับคนในองค์กรเพิ่มขึ้นบ้าง แต่บางทีก็ยาก ดูจากเวลาเด็กมีปัญหาส่วนตัวทีไร เรารู้เป็นคนสุดท้ายทุกที แม่บ้านยังรู้ก่อนเราอีก มันเป็นกำแพงที่ช่วยไม่ได้ เป็นธรรมชาติของนายกับลูกน้องเลย ที่บางครั้งเราไม่ได้ทำอะไรเขาก็กลัวไว้ก่อน แค่เดินสวนกันยังทำตัวเป็นจิ้งจกแปะติดผนัง หรือเวลาเราเดินเข้าไปในห้องที่กำลังคุยกัน ก็จะเงียบ หยุดคุยกันทันที ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ...เฮ้อ
บางทีก็เบื่อ เช่น หน้าเราเวลาไม่ยิ้มหรือคิดอะไรก็จะดูเหมือนดุ จะให้ต้องปั้นหน้าตลอดเวลาก็เกินไป เคยมีเลขาของหุ้นส่วน เป็นพี่ที่เราสนิทด้วยบอกว่าเด็กกลัวเพราะสีหน้าเราเป็นเหตุ บอกมางี้ก็ชักฉุน เลยบอกกลับไปว่าไม่ได้หงุดหงิดหรือโกรธหรืออะไร แต่เป็นหน้าแบบมาตรฐาน จะให้นั่งยิ้มทั้งวันได้ไง ใครดูแล้วไม่สบายใจก็ลาออกไปได้เลย อนุญาต รำคาญมาก มาก้าวก่ายเรื่องไม่เป็นเรื่อง ยุ่งแม้กระทั่งหน้าของเรา งานการไม่รู้จักไปสนใจ บ้าหรือเปล่าเนี่ย ขืนใส่ใจความรู้สึกบ้าๆ บอๆ ของทุกคนไม่ได้หรอก ร้อยแปดพันเก้า
ขอบพระคุณ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้จาก ...
คุณ Conductor ... สำหรับคำแนะนำ ครับ
คุณ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง ... แวะมาเยี่ยม ๆ ครับ
คุณซูซาน Little Jazz ... ที่กำลังสงสัยว่า สีหน้าท่าทางจะใกล้ ๆ กับเขาทรายครับ (แซวเล่น)
:)