tag ความลับที่ 4 เรื่อง ครูปูผู้แสนจะขี้ลืม


ไอ่เรื่องขี้ลืมนี่ ยังมิแสนสันต์เท่ากับการที่ตัวเองลืมเอง แล้วโวยชาวบ้านนี่ซิ่

     

       

          ทีแรก ๆ ก็เคยคิดปลอบใจตัวเอง เหมือนกันค่ะ ว่า แหม นะ ไอ่เราก็ประเภทงานเยอะ วัน ๆ ร้อยแปดพันเรื่อง hyperactive วิ่งไปวิ่งมา ฝ่ายนู้นจะเอาเรื่องนี้ ฝ่ายนี้จะเอาเรื่องนู้น รับโทรศัพท์จนสมองแทบสุก  เซ็นเอกสารจนต้องมีปากกา spare ไว้บนโต๊ะเป็นโหล ๆ ต้องสนองตอบอย่างกลมกล่อมทุกส่วนฝ่ายให้ได้ซิ่เรา  มันก็ต้องมีหลงลืมกันบ้างหล่ะว๊า...

          ลืมกุญแจ โทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ ร่ม กล่องข้าวเที่ยง ประจำ อันนี้เด็ก ๆ 

           

          แต่ นับวันยิ่งหนักข้อขึ้น ใส่รองเท้าแตะ รดน้ำต้นไม้อยู่ดี ๆ พอมีน้องมารับไปทำงาน ก็กระโดดขึ้นรถด้วยรองเท้าแตะคู่มอม  ไม่มีทางรู้ตัวเลย ถ้าไม่มีน้อง ๆ ที่ทำงานทักให้ได้อาย  คงจะใส่ร่อนทั้งวัน อ่ะนะ

                  

          ก่อนออกจากบ้านต้องยืนบริกรรมคาถาม หยิบของใช้ต่าง  ๆ ขึ้นมานับ 1 2 3 ... อ่ะ รอด ไปได้ พอ ปิดล๊อกปุ๊บ เกิดรู้สึกตะหงิด ตะหงิด  ป๊าด... ลืมกุญแจบ้านอีกแว๊ว... เรื่องกุญแจนี่เลยต้องทั้งฝากชาวบ้าน ทั้งแอบซ่อนไว้ และติดกระพวนกุ๊งกิ๊ง แถมพกทีเดียว 2 ชุด เพราะตอนที่อยู่อพาร์ทเมนท์ลืมประจำ จนต้อง แงะ งัด จนเนื้อไม้ของประตูแหลกเหลวไปเลยหล่ะค่ะ อิอิ 

          เคยเล่าวีรกรรมการลืมตั้งแต่เด็ก ๆ ให้พี่นายช่างใหญ่ น้อง อ.ขจิต และน้องครูแอน Lioness_ann ฟังเรื่องความขี้ลืมแถมมั่วชอบสร้างเรื่องของตัวเอง ที่ปั่นจักรยานไปซื้อก๋วยเตี๋ยวแล้วมัวโม้กะแม่ค้าเพลิน พอได้ก๋วยเตี๋ยวก็ลืมจักรยาน ค่ำลงหม่อมแม่จะเก็บรถเข้าบ้าน หาจักรยานไม่เจอ ไอ่เราผู้ไม่สำนึก ก็ผสมโรงไปว่า แง๋ ๆ เลย บ้านเราถูกลองดีซะแล้ว ต้องมีคนโขมยแน่ ๆ (น่าน ดู่  ดู๊  ดู ดูเธอทำ)

          ทั้งบ้านก็ตกใจกันใหญ่พาลไปเรียกลุง ป้า น้า อา มาเต็มบ้าน ช่วยกันหา ระหว่างกำลังนั่งโม้กับเพื่อน ๆ ด้วยความตื่นเต้น คุณลุงเข็นจักรยานเข้ามาในบ้าน หม่อมแม่ก็ยิงคำถามทันที  ไปเจอที่ไหน ใครเอาไป คุณลุงไม่ตอบ แต่มองตาเขียวปั๊ดมาทางครูปู  ผู้ซึ่งเพิ่งจะเกิดพุทธิปัญญาระลึกรู้เแทบจะทันทีที่ได้เห็นจักรยานคันเก่งคันนั้น  จะช้าอยู่ใย วิ่งจู๊ด ขึ้นข้างบนทันที ด้วยกลวิธีใช้ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว (เอิ๊กซ์) 

          ไอ่เรื่องขี้ลืมนี่ ยังมิแสบสันต์เท่ากับการที่ตัวเองลืมเอง แล้วโวยชาวบ้านนี่ซิ่  เช่น เรื่องวิทยุสื่อสาร  ใช้ ๆ อยู่แล้วก็ชอบวางทิ้ง หายไปตรงไหนก็ม่ายรุ๊   เลยหยิบ ว.ของชาวบ้าน แล้วประกาศแบบเป็นจริงเป็นจัง ว่า ใครหยิบเอาไปช่วยเอามาคืนด่วน  ปรากฎว่าน้อง ๆ ทั้งหลายเค้ารู้แกว พากันกระซิบกระซาบว่า พี่ปูลืมอีกแง๋ๆ พนันแม่ะ ว่าแล้วก็พากันเดินย้อนรอยตามทางที่ครูปูผ่านมา แล้วก็เจอทุกทีซิ่น่า (..แป่ว..)

           ทุกวันนี้จะต้องมีคนคอยเดินตาม จดนู่นนี่ให้อยู่ตลอด คอยเตือน คอยท้วง ทวงนี่นั่น  การเดินไปที่ไหนคนเดียว อาจสร้างความเสียหายให้กับครูปูได้ เหตุเพราะความขี้ลืม แท้ ๆ ทีเดียวเชียว

           เช่นเมื่อสักครู่  นึกสงสารตัวเองว่า แสนจะระกำลำบาก เหนื่อยกายใจ สายตัวแทบขาด แถมยังต้องมานอนซมเพราะพิษไข้อีก  อย่ากระนั้นเลย  ให้รางวัลกับตัวเองดูบ้างเถอะ  ด้วยการกลั้นใจซื้อเครื่องสำอางชุดใหม่ให้กับตัวเอง 1 ชุด  และ แล้ว  ก็มีผู้โชคดีได้รับเครื่องสำอางมูลค่ากว่า 1,500 บาทไปครอบครองแทน  เพราะครูปูนั่งรอรถเพลิน เลยลืมวางไว้ที่ป้ายรถเมล์หน้าห้างสรรพสินค้าเซนทรัล รามอินทรา  เมื่อเวลา 19.00 น.  วันนี้นี่เอง อิ..อิ..

                                  เฮ้อ...    

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 193339เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2008 21:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 20:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (53)

สวัสดีค่า เพื่อน ๆๆๆๆๆๆ

  • ขอโทษเพื่อน ๆ ด้วยค่ะ ไปปฎิบัติภารกิจฟิชโช่มาค่ะ
  • ก่อนเดินทางก็วิ่งหาคนขับรถสำรอง ไปได้เอานาทีสุดท้าย 
  • เดินทางไปจัดงาน งานก็มีปัญหาร้อยแปด
  • เพื่อนที่มาด้วยใจ จากที่ไกล ๆ ก็ไม่มีเวลาต้อนรับพูดคุย
  • ขากลับ ก็มีมือดี จำรถผิดคัน  ป๊าด... มาทุบกระจกหลังจนทะลุ
  • แถม รอยขีดข่วนอันแสนจะพริ้วไหว รอบคันอีกต่ะหาก เฮ้อ...
  • เลยวิ่งวน เป็นลูกข่างเรื่องนู่นนี่
  • ท้ายสุดจับไข้ น้ำมูกไหล แหม่ะ ๆ
  • วันนี้พอทรงตัวได้ไหว จึงต้องรีบโผล่มารายงานตัวเจ้า
  • ปะเดี๋ยว เจ้าน้อง poo จ๋า จาแซว หาว่าไปแต่งงานซะเอง หรือไม่ก็หนีตามหนุ่ม ไปซะ นู่น อิอิ (คิดไปคิดมา ก็ไม่เลว เนอะ  เอิ๊กซ์)
  • คิดถึงเพื่อน ๆ ทุก ๆ ท่านเลยค่า
  • หม่ะ
  • มาจุ๊บบบบบ คนละที
  • โทษฐานคิดถุ๊ง คิดถุงค่ะ ( ^____^ )

 

เค้าบอกว่า..ให้ของแต่งสวยเป็นทาน..ผู้ให้จะสวยขึ้นทวีคูณเลยค่ะ..จริงๆนะคะ..^^

คราวนี้หายไข้เป็นปลิดทิ้งแน่เลยค่ะ..พี่ปู..เอ..หรือว่าไข้จะหนักกว่าเดิมคะเนี่ย..อิอิ..

คิดถึงนะคะ..^^

สวัสดีค่ะน้องครูปู

  • เอ๊ะ..จะบอกว่าอะไรนะ..ลืมไปแล้ว
  • ขอนึกก่อนนะคะ..อิ..อิ..

พี่ปูจ๋า........

      ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาคิดถึงจังค่ะ  ไม่สบายหายแล้วใช่ไหมคะถึงไปบริจาคเครื่องสำอางค์ได้ อิ..อิ..

     ถ้าพี่ปูแสนขี้ลืม หนูล้านขี้ลืมเลยค่ะ  แต่ไม่ลืม .. นะคะ อิ..อิ..

     บางทีหาของแทบเป็นแทบตาย หายังไงก็ไม่เจอ ที่แท้อยู่ในมือตัวเอง ยังมีเลยค่ะ คริ..คริ

       

สวัสดีครับ พี่ปู

  • นึกว่าหายไปไหน
  • ที่แท้ไปปฏิบัติภารกิจฟิชโช่นี่เอง
  • อิอิ
  • สบายดีนะครับพี่ปู
  • แวะมาดูความลับ
  • ขี้ลืม ดีกว่า ลืมขี้ อิอิ

 

 

สวัสดีค่ะ ครูปู

บริจาคเยอะจังนะคะ เอาล่ะฟาดเคราะห์ไปที ต่อไปนี้จะมีแต่สิ่งดีๆมาให้นะนะ โอ๋ๆๆๆ

กลับมาแล้วรึคะ .. อิ อิ ..

... ดีค่ะ ไม่งั้น ปูกะจะป่าวประกาศ ว่าไปฮันนีมูนอีกรอบนะคะ อิ อิ

... ลืมอย่างอื่นลืมได้ แต่อย่าลืม gtk แล้วกันค่ะ พี่

... คิดถึงมาก คิดถึงหลาย คิดถึงมาย .. มิลืมคิดถึงกัน

สวัสดีค่ะ

* กลับมาแล้ว...ได้ของแถมด้วย...ขี้ลืม

* อาการหนักอย่างนี้...ต้องมีเลขานะคะ

* ฝากความคิดถึงมาจ้า

  • ลืมมากกว่าน้องเนอะ
  • น้องแค่ลืม แม่ไว้ที่ตลาด ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
  • พี่ปูต้องจดบ่อยๆๆจะได้ไม่ลืม
  • ทางที่ดีหาคนช่วยจำ
  • ฮ่าๆๆ
  • เอาแบบหล่อ ล่ำ นะครับพี่
  • วี้ดวิ้ว....

แฮะ แฮะ ... ลืมจักรยานนี่ ... ผมก็เป็นอ่ะ ครูปู :)

ตอนเรียนที่พิด'โลก ... ขี่จักรยานไปซื้อข้าว แล้วเดินกลับหอ ... จอดไว้หน้าร้านข้าวนั่นแหละ

สุดท้าย ... จักรยานก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในอีกวันต่อมา

เป็นเรื่องธรรมดา ๆ เนอะ ครูปู อิ อิ :)

สวัสดีครับครูปู

  • ขี้หลงขี้ลืมจริงเชียวครับ
  • ครูสุก็ขี้ลืมเช่นกัน แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้ลืมหนักขนาดนี้
  • คิดว่าไปหาหมอเพื่อช่วยแก้ปัญหาขี้ลืม น่าจะได้นะครับ
  • เรื่องบางเรื่องลืมไปก็ดีเหมือนกันครับ จะได้ไม่ต้องปวดหัว

สวัสดีค่ะพี่ครุปู

ไม่สบายเป้นไงมั่งค่ะ อาการดีขึ้นหรือยัง

ยังไงก็หายป่วยเร็วๆนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ....

ปล.เห็นบอกว่าขี้ลืม อย่าลืมทานยาด้วยนะค่ะ อิอิ

ขอบคุณค่ะ....

สวัสดีค่ะ น้องครูแอ๊ว

  • อืม เนอะ พี่ครูปูหล่ะ คิดแล้วก็ขำ ๆ ร้อยวันพันปี ไม่เคยคิดจะลงทุน
  • ป๊าด.. ดั๊น เกิดครึ้ม ๆ อยากจะให้รางวัลตัวเองขึ้นมาซะงั๊น
  • เป็นไงหล่ะ สวยตามธรรมชาติต่อไปแล้วกันนะเรา อิอิ
  • ขอบคุณจ้า ไข้น้อยลงแล้วจ๊ะ เพียงแต่คุย ๆ กับใครอยู่แล้วไม่ระวัง น้ำมูกใส ๆ จะหลั่งไหล แหม่ะ ๆ ใส่ชาวบ้านแค่นั้นเองจ้า ...555...

 

สวัสดีค่ะ พี่ครูอึ่งขา...

  • เอ่อ.. ลืม.. เอ่อ.. คือ..
  • ลืมว่าถูก tag ความลับต่อจากน้องครูปูแง๋ ๆ เลยค่ะ ...555...
  • พี่ครูอึ่งสบายดีนะคะ คิดฮอดนาค๊า ( ^___^ )

ครูปูค่ะ

  • รองเท้าคู่มอมสีจ๊าบมากค่ะ (ก่อนเอามาเข้าฉาก ยังไม่ลืมล้างขัดทำความสะอาดเป็นการใหญ่แน่ๆ เลย ^^อ้าว ไหนว่าเป็นน้องมอมไงคะ..)
  • โชคดีนะคะที่ไม่ลืมว่า กำลังทำการบ้าน Tag เพิ่งข้อสี่เอง อย่าลืมข้อห้านะคะ...
  • สบายดีนะคะ

สวัสดีค่ะ พี่  ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

  • เอ.. เรียก พี่ อยู่ตั้งหลายครั้ง แต่เห็นรูป แล้ว ครูปูชักจาไม่แน่ใจแล้วหล่ะค่ะ
  • รู้สึกว่า หน้าตาครูปูจะล้ำหน้ากว่า คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี นิดนึง หรือเปล่าคะ ครูปูว่า อ่ะนะคะ
  • เดี๋ยวเรากระซิบกันหลังไมค์ดีฝ่าเน๊อะ อิ..อิ..
  • ครูปูจะได้ไม่ปล่อยไก่ เรียกพี่ ดาวลูกไก่ อ่ะค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาทวงการบ้าน
  • นี่ไงคะ หมดจากเรื่องยุ่ง ๆ ก็รีบปั่นข้อ 4 ทันทีเลยค่ะ
  • ส่วนข้อ 5 ยังหลายใจค่ะ
  • พวกฟามลับเยอะก็งี๊แหล่ะค่ะ  อิอิ
  • ขอบคุณค่า...

 

สวัสดีจ้า น้องครูตุ๊กแก

  • เฮ้อ.. พี่ครูปูหน่ะ ก็พยายามเรื่อง tag ความลับประเภทที่แก้ไม่หายอ่ะจ๊ะ
  • เรื่องนี้ก็เรื่องนึงจ๊ะ สร้างความปวดเศียรเวียนเฮดให้แก่ผู้คนที่อยู่รอบข้าง อย่างรุนแรง และต่อเนื่องเลยหล่ะจ๊ะ
  • เหมือนกับใจมันแล่นเร็วเกินเหตุการณ์ตรงหน้าเสมอ ๆ เลยหล่ะจ๊ะ
  • ทำไงดีหล่ะเรา
  • ส่วนเรื่องลืม... หน่ะ บ่ ต้อง ห่วง
  • โลดจ้า.. อิอิ

สวัสดีจ้า น้องครูโย่ง

  • โห ดีนะเปิดอ่านตอนกลางคืน
  • ถ้าอ่านคอมเมนท์น้องครูโย่งตอนเช้า มีหวัง ได้ diet แง๋ๆ อิอิ
  • คิดถึงเช่นกันจ๊ะ ไว้วันอาทิตย์พี่ครูปูค่อยไปแตะมือนะจ๊ะ

สวัสดีและต้อนรับกลับบ้านค่ะ

  • ดีใจมากมาย..มหาศาลเลยค่ะ...หายปายหนายมาเนี่ย....คิดถุงมาก...เอ้ย..คิดถึงมากกกกกกกกกก......รู้ตัวไหมเนี่ย...บ่นไปอีกสามวัน..55555....
  • ไปไหนมาแล้วก็กลับมานอนซม ไม่สบาย...เฮ้อ..นะ..คนเราช่างไม่รู้จักรักษาตัวเล้ย...จะบ่นอีกนานไหมนี่...อา...บ่นเพราะเป็นห่วงค่ะ...เลิกบ่นละ..เหนื่อย...
  • อ่านความลับเรื่อง..ขี้ลืมแล้ว...อ่อนใจ...อย่างนี้จะลืมเพื่อนน่ารัก ๆ ใน G2K หรือเปล่าคะนี่....แซวเล่นนะ..โอ๋ ๆ ๆ ๆ
  • พักผ่อนมาก ๆให้หายก่อนนะคะ  มีเรื่องคุยให้ฟังตั้งร้อยเรื่องเห็นจะได้ค่ะ...^_^... 
  • คิดถึงมากค่ะ.

คุณคนไม่มีรากขา

  • เอาเรื่องลำดับที่ร้อยมาก่อนเลยดีกว่าค่ะ
  • ไอ่เจ้า 99 หน่ะ ค่อย ๆ เล่าถอยหลัง อิอิ
  • คิดถึงมาก แต่ไม่กล้าบอก กลัวมีคนคิดถึงมากฝ่า อิ..อิ..

บอกได้ค่ะ...ไม่ต้องกลัวหรอก...^__^....

ใบไม้สีสวย ๆ ที่คนไม่มีรากชอบมาก..มาฝาก..ส่งครูปูเพื่อนรักเข้านอน จะได้หายเร็ว ๆ ค่ะ...

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ครู NONGYAO - CHAMCHOY

  • อิอิ ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำปลอบโยน
  • ชอบจังค่ะ โอ๋ ๆๆๆๆๆ อิอิ
  • ภาษาจีนน่าจะเรียกว่า เซี่ยะๆๆๆๆๆ
  • (ใช่หรือเปล่าคะ คุณคนไม่มีรากขา)
  • น้องครูปูไม่ได้เสียดายหรอกค่ะ จริง ๆ นะคะ เป็นคนแบบนี้จริง ๆ ค่ะ พอมีอะไรเกิดขึ้น วืดเดียวจริง ๆ ค่ะ ที่งง ๆ แล้วก็แล้วไปค่ะ ขำ ๆ
  • พอใครถามก็จะบอกไปว่า ถือว่าชาติแล้วคงเคยเอาของเค้ามาหน่ะ
  • เตรียมตัวแก่ ค่ะ เลยต้องปลงแบบมีประสิทธิภาพภายในระยะเวลาอันสั้น (^__^)

 

ดีจ้า น้อง poo จ๋า

  • คิดถึงอย่างแรงนิ!
  • อยู่ตี้ใดของประเต๊ดไตจ๊ะ
  • ไปตามเรามาแล้วตัวเองก็หายเน๊อะ
  • ดู่ ดู๊ ดู ดู poo ทำ... (^__^) 

 

สวัสดีค่ะ พี่พรรณา

  • พักนี้พี่ใช้คอมเยอะ ถนอมสายตานิดนึงนะคะ
  • น้องครูปูใช้แผ่นกรอง หักเหรังสีหน้าจอหน่ะค่ะ
  • สนใจไม๊คะ เดี๋ยวน้องส่งไปให้ได้นะคะ ราคาไม่แพง แต่สบายตาดีค่ะ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • น้องครูปูไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขี้ลืมนิด ๆ หน่อย ๆ ชินซะแล้วค่ะ อิ อิ

อรุณสวัสดิ์ ขอแสดงความยินดี  การที่งานแยะ งานยุ่ง แสดงว่าหน้าที่การงานมั่นคงเจริญก้าวหน้า  และแสดงว่าเป็นผู้ที่มีความรับผิดชอบสูง งานมาก่อนทุกอย่าง  รู้ไหมว่าแฟนคลับเขาคิดถึง ห่วงใย หายไปแบบนี้  ขอให้คุณพระคุณเจ้าดูแลให้สมองสดใสไม่ลืมแฟนๆๆ...อิอิ

ดีจ้า น้องขจิตจ๋า

  • โห ลืมแม่ไว้ที่ตลาด อิอิ
  • พี่หน่ะ ลืมคุณยายไว้ที่ร้านเสริมสวย
  • แล้วตัวเองก็ไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋ สองแม่ลูกกลับมา งอน ตาลุ๊บตุ๊บป่อง
  • ข้าวปลาก็ไม่ยอมทำให้ทาน เลยอ่ะ
  • อิอิ ขำดี
  • พวกเรานี่นะ ล้วนแล้วแต่ลูกกตัญญูชวนป่วยปี่แป่ะก่อ กานท๊างน๊านเลยเน๊อะ หุ..หุ..
  • ขอบพระคุณท่านอาจารย์เสือค่ะ
  • นี่เพิ่งมีอาจารย์เป็นคนแรกนะคะ ที่บอกว่าเป็นเรื่องธรรมดา
  • เอ่อ ครูปูเคยขับมอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวบ้านเพื่อน ขากลับลืม คิดว่าตัวเองไม่ได้เอามอเตอร์ไซค์มา ไปขอซ้อนเพื่อนอีกคนนึงกลับ ดึกแล้วเพื่อนก็ไม่ได้สนใจ
  • ปรากฎว่าจอดรถอยู่ข้างบ้านเพื่อนอยู่ 2 วัน
  • หม่อมแม่ก็นึกว่า มีคนใช้งานรถตลอด
  • แต่ เอ บ้านเราไม่มีใครออกเที่ยวดึกดื่นนี่นา แล้วรถไปไหน
  • แป่ว... วิ่งอีกแล้วคร๊าบบ ครูปู

ใกล้เที่ยงกลัวน้องสาวสุดที่รัก ลืมทานกลางวัน เลยนำของอร่อยที่ชอบมาให้ไว้ก่อน จะได้ไม่ลืม...อิอิ   อย่าลืมทานนะ

สวัสดีค่ะ ครูสุคะ

  • ไอ่เรื่องต้องไปหาหมอเลยนี่ ต้องคิดดูก่อนนะคะ
  • ด้วยความที่ยังเข้าข้างตัวเอง ว่าอาการยังไม่หนัก
  • เลยเลือกที่จะปลงกับผลที่เกิดขึ้นจากความขี้ลืมมากกว่าค่ะ อิอิ
  • (เรื่องนัดหมอนี่ก็เช่นกันค่ะ ไม่เคยไปตามนักซักก่ะที ลืมค่ะ ..555..)

กราบสวัสดีท่าน ผอ.ประจักษ์ เจ้าค่ะ

  • โห ของโปรดเลยนะคะ
  • พวกปลา กับผัดผักเนี่ยะ เห็นแล้วน้ำลายไหล อิอิ
  • จริง ๆ แล้วเพิ่งทานไข่ดาวเค็ม กับน้ำพริกมะขามและฮอทดอกทอดไปเมื่อซักครู่นี่เองค่ะ (เข้ากันไม๊คะเนี่ยะ)
  • ท่าน ผอ.ทานอะไรหรือยังคะ
  • แล้วหนุ่มหน้ามนคนชื่อม่อนนี่ หลานคุณตาใช่ไม๊คะ
  • หน้าทะเล้นดีนะคะ สงสัยอารมณ์ดีเหมือนคุณตาแง๋ ๆ อิอิ

การหลงลืมเป็นเรื่องธรรมดานะคะน้องครูปู อิ อิ แต่อายุเพียงแค่นี้ก็ยังขี้ลืมปานนี้ หากไม่แก้ไขเป็นสว.เมื่อไหร่จะยิ่งกว่านี้ ต้องมีบริวารติดตาม ตอนนี้ต้องหาเลขาส่วนตัวตามติดมังคะ

ธรรมะจัดสรรให้น้องครูปูสวยอย่างธรรมชาติ ไม่ต้องใช้เครื่องสำอาง

แล้วข้อห้า มาเร็วๆนะคะ รออ่าน และดูว่าจะtag ต่ออย่างไร เห็นคุณดาวลูกไก่ แล้วแอบๆเพราะน้องเขาทวงให้tag ต่อ ยังไม่ได้ทำการบ้านเลยค่ะ

  • ขอบพระคุณค่ะ พี่ คุณนายดอกเตอร์
  • แฮ่ะ ๆ น้องครูปูเป็นคนที่มีเรื่องราวเยอะมาก ๆ เลยค่ะ
  • ไม่ใช่ไม่มีเรื่องจะเล่านะคะ แต่ตัดสินใจไม่ได้หน่ะค่ะว่าจะเลือกเรื่องไหนดี
  • ท่าทางน้องครูปูจะเป็นคนที่ใช้เวลาในการเปิดเผยความลับนานที่สุด แง๋ ๆ เลยค่ะ
  • อิอิ อายจัง!

สวัสดีค่ะครูปู

  • พี่เองก็เป็นคนหนึ่งที่ขี้ลืมมากๆค่ะ...
  • ...ตอนนี้ใช้วิธีท่องรายการสำคัญก่อนขึ้นรถค่ะว่า...5 อย่างโทรศัพท์... แว่นตา... นาฬิกา(ของคุณสามี)...   ปากกา(ของคุณสามี)... กุญแจ... นับไม่ครบ  รถไม่ออกค่ะ
  • ส่วนของใช้ที่เพิ่งซื้อนี่...ใช้วิธี  "เหลียวหลังไปดูที่นั่งเดิม...ทุกครั้ง...เมื่อลุกออกมาเสมอค่ะ" ...เพราะบางครั้งบนโต๊ะอาหารที่ร้านค้า  ก็ลืมวางไว้ได้...เรายังหวนกลับไปเอาทันค่ะ
  • ...แต่ก็เมื่อเร็วๆนี้...ซื้อของฝากให้ลูก  วางถุงแทรกไว้ระหว่างกระเป๋า  กะว่ายังไงๆไม่ลืมแน่...ที่ไหนได้  พอเห็นหน้าลูกตอนเขามารับ  เขาทำท่าส่งภาษาใบ้  เราสนใจลูก..ก็ลืมหันหลังไปดู....ลืมมมม...จนได้...เพราะหูหิ้วมันหดเข้าไป...ขับรถขึ้นมิตรภาพแล้วได้วกกลับมาเอา...ของยังอยู่..ดีใจจริง....
  • ความจริงการเป็นคนขี้ลืมเนี่ยก็มีดีบ้างนะคะ(เข้าข้างตัวเอง)...ใครทำอะไรให้โกรธเนี่ย...ดีที่จำไม่ได้ว่าเขาพูดว่าเราว่าไง....แต่ไม่ดีที่ยังจำได้ว่า...ฉันโกรธเธอแล้ว...ฮาๆๆๆ.....
  • ขอบคุณสำหรับบันทึกค่ะ

นำคาถากันลืมมาฝากครูปูค่ะ

  • " กุญแจของเรา  กระเป๋า  (กล่อง)ข้าวเที่ยง   โทรศัพท์มีเสียง  ร่มเลี่ยงแดดฝน..."

                         ท่องคาถานี้ไว้...ดีมั้ยคะ...อิอิ....

 

สวัสดีค่ะ พี่ นาง กฤษณา สำเร็จ

  • ขอบคุณค่ะสำหรับคาถา คุ้มครองให้ปราศจากการลืม
  • น้องครูปูกลัวแต่จะลืมท่องคาถาหน่ะซิ่คะ ...555...
  • แต่พูดถึงเรื่องการลืมเวลาโกรธใคร ก็ดูจะมีข้อดีอยู่บ้างเหมือนกันนะคะ
  • เพราะตัวน้องครูปูก็เป็นประจำเหมือนกันคะ
  • เวลาโกรธจะโกรธมากค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปแล้วมีใครมาถาม ก็จะลืมค่ะ ต้องมานั่งนึก เอ๊ะ โกรธกันเรื่องอะไรแล้วน๊า  อิ..อิ..
  • คนบางคนโกรธ ๆ อยู่พอลืม ๆ ไปก็ไปคุยกับเค้าใหม่ บางคนก็ตกใจเหมือนกันค่ะ แต่ไอ่เราซิ่คะ ผ่านไปได้พักใหญ่ ๆ เพิ่งนึกออก เฮ๊ย นี่เรากำลังโกรธกันอยู่นี่หว่า
  • เออ ๆ ช่างมันเห๊อะ ก็ไปคุยกับเค้าแล้วนี่ ฮา...

* ปูขอสมัครเป็นเลขาส่วนตัว ฝ่ายผญ. นะคะ

* แค่ช่วยเตือนความจำ เท่านั้นค่ะ อย่างอื่นบ่ได้ค่ะ

* ... ส่วนเลขาธิการ ผช. ก็ตามที่ท่านพี่แบรดพริก แนะนำ แหละคะ :)

*

  • คนบางคนโกรธ ๆ อยู่พอลืม ๆ ไปก็ไปคุยกับเค้าใหม่ บางคนก็ตกใจเหมือนกันค่ะ แต่ไอ่เราซิ่คะ ผ่านไปได้พักใหญ่ ๆ เพิ่งนึกออก เฮ๊ย นี่เรากำลังโกรธกันอยู่นี่หว่า
  • เออ ๆ ช่างมันเห๊อะ ก็ไปคุยกับเค้าแล้วนี่ ฮา...
  • * กรณีนี้ เหมือนคุณแม่ ของปูเลยค่ะ .. เธอจะไม่เคยโกรธใครเลย .. เฮอๆ  ...

    * เป็นเรื่องที่ดีมากๆ เลยนะคะ ครูพี่เรา น่ารักที่สุดเลย ...

    * ตาปูมิเคยพลาด และ ใจปู ก็ศิโรราบ ซะแล้ว กับพี่สาวคนนี้

    สวัสดีค่ะ น้องกล้วยแขกจ๋า

    • ขอบใจจ๊ะที่มาเยี่ยมพี่ครูปูอยู่เรื่อยเลย
    • เรียนหนักไม๊จ๊ะ
    • ขอโทษทีนะ พี่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเลย แย่จัง
    • เดี๋ยวว่าง ๆ จะหิ้วขนมไปฝากนะคะ (^__^)

    น้อง poo จ๋า

    • ตกลงพี่ได้ทั้งผู้ช่วยฝ่ายหญิง และผู้ช่วยฝ่ายชายเลยใช่ไม๊จ๊ะ
    • แล้วถ้าผู้ช่วยทั้งสองนี่ ตีกันแล้วพี่จะวิ่งไปหาใครหล่ะคะ อิ..อิ..
    • วันนี้อยู่ส่วนใดของประเทศไทยจ๊ะ
    • ว.2
    • ( ^__^ )

    อิอิ พี่ คุณนายดอกเตอร์ ขา

    น้องครูปู เสร็จสิ้นภารกิจฟิชโช่ tag ที่ 5 แล้วค่ะ

    ว่าแต่พี่ถึงไหนแล้วค่ะ

    สู้ สู้ ค่ะ

    ว.2 เปลี่ยน

    อิอิ

    + สวัสดีค่ะครูพี่ปู....

    + มาดูว่าใครจะขี้ลืมกว่ากัน....

    + สรุปว่าเจ๊ปู....เป็นเอามาก....

    + อ่านแล้วขำ ๆ ...เรื่องจักรยานนะค่ะ...ทำไปได้พี่เรา..

    + อ๋อยก้มีบ้างค่ะที่ลืม...นี่ค่ะเริมเป้นมากหน่อยตอนอายุย่างเข้า 35 นี่แหละค่ะ

    + คิดถึงมากมายค่ะ

    สวัสดีค่ะคุณครูน้องปู

    อ่านแล้วขำๆ น่ารักดีค่ะ... คนขี้ลืม...ประจำ..เหมือนกันเลยค่ะเป็นเรื่องปกติ...เคยใส่แว่นแล้วลืม..หาแว่นไม่เจอก็เคยค่ะ.. ใกล้ตาเกินไป... เคยคิดเอาเองค่ะว่าที่ตัวเองลืมเพราะเราไม่มีสติอยู่กับตัวหรือเปล่า... พอรีบหรือคิดอย่างอื่นก็จะทำให้ไม่ได้คิดอะไรในช่วงนั้นๆ...เคยเห็นน้องชายเขียนโน๊ตติดไว้ทุกที่...ที่กระจก ประตูหรือที่เราต้องแต่งตัว...เอาไว้...กันลืมว่าอย่าลืม 1 2 3....เป็นข้อๆเลยค่ะ เตือนสติตัวเองประมาณนั้นค่ะ แต่ตัวเองยังไม่เคยทำค่ะ แต่ก็จะพยายามมีเวลาคอยทวน...แต่ก็มีเป็นระยะๆ ...พอหอมปากหอมคอค่ะ...ชอบอันที่ลืมจักรยานน่ะค่ะ ชอบๆ...

    สวัสดีค่ะ น้องแม่อ๋อยของหนูแอมแปร์

    • สรุปว่า พี่ครูปูเป็นมากกว่าใช่ป่าวคะ
    • มันแง๋ อยู่แล้วหล่ะค่ะ เพราะ เลข 37 ย่อมมากกว่า 35 อยู่วันยังค่ำหล่ะ อิ..อิ..
    • เรื่องลืมแล้วโวยวายชาวบ้านนี่นะ เป็นสุดยอดแห่งความหน้าไม่อายของพี่ครูปูเลยหล่ะค่ะ โวยวายทีไรหน้าแตกทุกที พักหลัง ๆ เลยต้องหมายเหตุด้วยทุกครั้งว่า ขำ ๆ นะน้อง ๆ ถือว่าพี่ไหว้หล่ะ ช่วยหาให้หน่อยเห๊อะ  ..แป่ว...

    สวัสดีค่ะ น้องกล้วยแขก

    • ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ
    • ไม่ลืมทานยาค่ะ เพราะน้ำมูกใส ๆ เค้ามาเตือนทุกครั้งที่ไม่ได้ถือทิชชู่ค่ะ อิอิ
    • น้องกล้วยแขกดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
    • ตอนนี้ใคร ๆ ก็เป็นหวัดแล้วหายยากกันทั้งนั้นเลยค่ะ

     

    สวัสดีค่ะ พี่อุ๊

    • แฮ่ะ ๆ น้องครูปูก็เข้าข่ายพวกอันธพาลหน่ะค่ะ ที่โวยวายนี่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีอะไรหรอกนะคะ
    • คือ ลืม หน่ะค่ะ
    • แถมเป็นสาวฟามมั่นใจสูงปรี๊ด เลยต้องตาแตกทุกครั้งไปหน่ะค่ะ
    • ดูเหมือนจะเข็ดนะคะ แต่พอครั้งใหม่ก็เอาอีกอยู่ดีแหล่ะค่ะ
    • อย่างนี้เค้าเรียก ไม่เข็ด เน๊อะ
    • ว๊า ทำไงดีหล่ะเนี่ยะ เรา (เหอ..เหอ..)

    พี่ปูแจกสูตรรักษาสิวเสี้ยนเหรอเห็นมีคนเอาไปฝากที่บันทึกหนูน่ะ

    เดี๋ยวนี้พี่เรา....เป้นแม่หมอจอมซ่าศืด้วยอีกอาชีพนึงไหมคะพี่ขา 5555

    คิดถึงนะคะ

     

    น้อง แอนจ๊ะ

    พี่ครูปู มีสูตรลอกสิวเสี้ยนแบบธรรมชาติค่ะ ทำแล้วหน้าจะนุ่ม และเกลี้ยงเกลาเชียวค่ะ

    ใช้ไข่ขาวประมาณ 1 ฟอง (ถ้าหน้าใหญ่ใจโตก็เพิ่มได้จ๊ะ อิอิ) แตะที่บริเวณจมูกให้เปียก ดึงสำลีเช็ดหน้าแบบสี่เหลี่ยม โดยหนึ่งแผ่นแยกออกเป็นชั้น ๆ แล้ววางบนจมูกที่เปียกไข่ขาวนั้น ทีละชั้น พอเริ่มหนา ก็ทาไข่ขาวเติมลงไปอีก  ความหนา ไม่ควรเกินสำลีแผ่นสองชั้น ทำอย่างนี้ให้ทั่วทั้งหน้า  ตรงรอยต่อระหว่างแผ่นสำลีสี่เหลี่ยม ให้ดึงสำลีออกเป็นชั้นเล็ก ๆ บาง ๆ แล้วอุดรอยต่อ  จะทำให้เราได้หน้ากากลอกสิวเสี้ยนฉบับธรรมชาติแท้ ๆ  ทิ้งไว้ประมาณ 1 ชั่วโมง โดยควรนอนเฉย ๆ หากให้พัดลมเป่าช่วยก็จะดี ระหว่างรอ ให้ลูบเพื่อตรวจดูฟองอากาศบนใบหน้าด้วย แล้วรีดออกให้หมด เพื่อ สำลีและไข่ขาวจะได้ดูดสิวเสี้ยนบนใบหน้า อย่างทั่วถึง

    เมื่อครบ 1 ชั่วโมง สำรวจความแห้ง ด้วยการเคาะเบา ๆ หาก เคาะดังก๊อก ๆ แล้วเป็นอันใช้ได้ แต่ถ้าบริเวณใดยังนิ่ม หรือยวบ ๆ อยู่ ก็ทิ้งไว้ก่อน  และควรดึงจากบริเวณใต้คางมาก่อน และดึงอย่างช้า ๆ เมื่อดึงหมดแล้ว จะได้หน้ากากรูปหน้าของเราพอดีเด๊ะ ให้สำรวจดูที่หน้ากากจะมีสิวเสี้ยนติดอยู่เต็มเลยจ๊ะ

    วิธีนี้ ถ้าคนผิวมัน ก็ทำได้บ่อยครั้งหน่อย แต่ถ้าเป็นคนผิวแห้ง ต้องทิ้งไว้ซัก 2 เดือน น่าจะไม่ทำให้ระคายเคืองมากนะจ๊ะ

     

     

    อิอิ น้องแอนจ๋า

    • ขอบใจจ๊ะน้องสำหรับความเป็นห่วงพี่สาว ที่ hyperactive คนนี้นะจ๊ะ
    • พี่ก็ทำไปสุขไป พยายามมีสติ เอาแต่พอดีหน่ะจ๊ะ เลยคิดว่าคงไม่ก่อนให้เกิดทุกข์แน่ ๆ
    • พี่ไม่ค่อยเสียใจกับสิ่งที่ทำนะ
    • และจะไม่ทำให้ใครเป็นห่วงเป็นใยฟรี ๆ ด้วยหล่ะจ๊ะ
    • ขอบใจจ๊ะน้องรัก
    • เดี๋ยวจะซื้อเสื้อส่งไปให้นะ เราไซส์เดียวกัน คือ ss นะ 
    • พี่ใส่แร่ะเมื่อวาน น่ารักอย่าบอกใครเชียว
    • คริ..คริ.. 

    สวัสดีค่ะครูปู

    • แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ กับเรื่องเล่าของครูปู
    • กับเรื่องลืมๆๆ อ่านแล้วนึกถึงตัวเอง หุหุ ลืมประจำเหมือนกันค่ะ
    • ลืมบ่อยๆๆ ก็มือถือประจำ อิอิ
    • จากประสบการณ์ที่พี่ๆๆ เขาเล่ามาอีกทีนะค่ะ แต่ก็เห็นว่าน่าจะได้ผล การที่ไม่อยากให้ลืม เวลาเราทำอะไรเสร็จเช็คล๊อครถแล้ว ปิดประตูแล้ว ให้ตระโกนดังๆๆ บอกว่าล็อครถแล้ว ปิดประตูแล้ว อิอิ ได้ผลนะจร้า

    สวัสดีตอนเย็นค่ะ

    ครูคิมเคยลืม...ไปโรงเรียนวันเสาร์ค่ะ

    คนขับรถถามว่าไปไหน  ยังนึกโมโหนิด ๆ ว่า ......

    ถามได้ก็เคยไปโรงเรียนทุกวัน

    นึกได้..ขอรถจอดลงกลางทางค่ะ

    สวัสดีค่ะ คุณ  Rattanaporn Chaichon

    • ขอบคุณค่ะ สำหรับเทคนิคดี ๆ กันลืม
    • พรุ่งนี้จะลองเลยค่ะ
    • แค่ยังหวั่น ๆ ว่า ทุกวันนี้ชาวบ้านก็มองครูปูแบบขำ ๆ อยู่แล้วค่ะ
    • เพราะคุยกับหมาท๊างวัน ยังกะมีคนอยู่
    • วันนี้ทำอะไรผิดหรือเปล่า หึ๊
    • ใครเนี่ยะ ใครคาบรองเท้าเจ๊มาใส่ในกรง ห๊ะ
    • ใครทำอาหารหกเนี่ยะ
    • ใครซน เจ๊ตีนะ
    • ไม่รู้เค้าขำ หรือเค้าสงสารกันแน่อ่ะค่ะ
    • อิ..อิ..

     

    สวัสดีค่ะ ครูคิมคะ

    • ครูปูเพิ่งมีปัญหากับเพื่อนมาแหม่บ ๆ เรื่องขี้ลืมนี่หล่ะค่ะ
    • เพราะเพื่อนเค้าโกรธที่ลืมเพื่อนทิ้งไว้ค่ะ
    • บอกว่าจะไปรับไปทานข้าวกัน
    • ปล่อยให้เค้าแต่งตัวรอเก้อ
    • ไอ่เรา ลุยงานทั้งวันเหนื่อยสลบไปยันเช้า
    • เพื่อนโผล่มาดูอาการ ทั้งขำ ทั้งโมโหหน้าแดง สงสัยไม่รู้จะทำยังไงกะครูปูดี ก็เลยคบกันต่อไป
    • ...55555...
    • ขี้ลืมมาก ๆ เลยต้องหาเพื่อนประเภท ไม่ต่อก็ติด ไว้อ่ะค่ะ
    • (^__^)

     

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท