โอกาสของการร่วมโต๊ะฟังการประชุม ของสำนักงานเกษตรอำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ที่มี นายชาญชัย แหลมเจริญพงศ์ ทำหน้าที่เป็นเกษตรอำเภอ ซึ่งเวทีการประชุมที่เกิดขึ้น กับดิฉันนั้นไม่ค่อยได้มาพบเห็นหรือลงพื้นที่ร่วมกิจกรรมดังกล่าวมากนัก อาจจะเป็นเพราะช่วงชั้นของสายงานและวิถีการทำงานที่ไม่ค่อยได้มาบรรจบกันเท่าไหร่ จึงเสมือนกับ “ใกล้เกลือกินด่าง” ทำให้ขาดหายความรู้/ประสบการณ์ดี ๆ ที่เจ้าหน้าที่ในพื้นที่เขาคิดอะไร? เขาทำอะไร? และเขาสร้างประสบการณ์อะไรกันบ้าง?
เกษตรอำเภอ เป็นแม่ทัพของงานส่งเสริมการเกษตรในระดับฐานขององค์กร ที่ต้องสัมผัสและลงถึงเกษตรกรที่เป็นความรู้จักถึงตัวตนของชาวบ้านแต่ละคนได้เป็นอย่างดี แม้กระทั่งความคิด การดำรงชีวิต เศรษฐกิจ สังคม เครือญาติ และอื่น ๆ โดยมีแนวร่วมที่เป็น เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตร ของแต่ละตำบลเป็นผู้ปฏิบัติและเป็นผู้บัญชาการปฏิบัติกับเกษตรกรอย่างใกล้ชิด จนได้รับการเรียกขวัญจากชาวบ้านว่า “เกษตรตำบล”
ความสัมพันธ์ของเจ้าหน้าที่กับชาวบ้าน (เกษตรกร) มาจากการนำภารกิจหน้าที่ของตนเองไปทำร่วมทำกับเกษตรกร เพื่อสร้างผลประโยชน์ให้กับผู้เกี่ยวข้องทั้ง 2 ฝ่าย ที่นำไปสู่ความสำเร็จตามที่ตนเอง/เกษตรต้องการ และความไม่ได้ผลตามที่ตนเอง/เกษตรต้องการ แต่สิ่งที่ได้รับผลกลับมาก็คือ “มูลค่าของความสัมพันธ์ และมูลค่าของผลงานที่เกิดขึ้นกับอาชีพการเกษตร”
เกษตรตำบล จึงเป็นมือหนึ่งในงานส่งเสริมการเกษตรของเกษตรกร ที่มีคุณค่าจากฝีมือการทำงานของแต่ละบุคคล ส่วน เกษตรอำเภอ ก็เป็นมือหนึ่งในงานส่งเสริมการเกษตรของสำนักงานเกษตรอำเภอ ที่มีคุณค่าจากการนำเกษตรกรและเจ้าหน้าที่ไปสู่เป้าหมายการปฏิบัติงานเพื่อพัฒนาอาชีพในพื้นที่ของตนเอง
งานส่งเสริมการเกษตรที่เกิดขึ้นจึงมี “มือหนึ่ง” ซ่อนอยู่ตามเนื้องานและพื้นที่ต่าง ๆ ให้ได้เก็บเกี่ยวมูลค่าอยู่มากมาย เช่น กลุ่มอาชีพ พ่อ-แม่-ลูก, ศูนย์เรียนรู้การเกษตรต่าง ๆ, แปลงเรียนรู้ของเกษตรกร, วิสาหกิจชุมชน และอื่น ๆ จึงอยู่ที่ว่า ฐานของสำนักงานเกษตรอำเภอ ได้รับการดูแล/ ฟูมฟัก/ เอาใจใส่ มากน้อยเพียงใด จาก Facilitator ระดับต่าง ๆ เพื่อเสริมพลังให้แข็งแรง โดยเฉพาะการทำงานตามระบบส่งเสริมการเกษตร ปี 2551 ตามโยบายขององค์กร.
มาร่วม เปิดหู เปิดตา และเปิดใจ ให้เกษตร ขอบคุณ ขอให้โชคดี มีความสุข ครับ
หวัดดีครับ
1. เป็นเรื่องที่น่าคิดนะ...
2. สร้างพี่เลี้ยง มาช่วยได้มั้ย?
1. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
2. วันที่ 14 ก.ค. 51 จะไปพื้นที่ของอำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี ค่ะ
ไวฉับพลัน..เดี๋ยวนี้อาจารย์ศิริวรรณ มีคำคมๆโดนใจวัยโจ๋แบบพี่เบิร์ดมาก..ไหลหลั่งพรั้งพรู เหมือนอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างที่รู้ๆอยู่ในใจให้มาถึงเร็วๆ...ผมเห็นด้วยที่ว่าคนในพื้นที่นั้น ทำงานกันไปไกลแล้วจริงๆ
ขอบคุณมากครับ ที่นำมาแลกเปลี่ยน